เอ่อ... ยังไม่เคยอ่านนิยายทั้งสองเรื่องนี้อ่ะค่ะ แต่ว่า ถ้าเป็นตามที่เขียนมานะคะ ก็ยังไงๆอยู่ เพราะขนาดฝรั่งบางคน เขายังไม่กล้าทำอะไรกันตอนที่พ่อแม่อยู่เลยอ่ะ

มีเล่มแรกแต่ยังไม่ได้อ่าน ไม่มีเล่ม 2 เลยร่วมถลก..เอ๊ย ถกได้ยาก
(สงสัยบล็อกนี้จะช่วยเพิ่มยอดขายให้หนังสือแหงมๆ)

แต่คิดว่าทางแก้คือ หนังสือน่าจะแยกหมวดจริง ๆ ด้วยแหละ ให้ดูจากปกแล้วรู้เลยว่าเล่มนี้มีฉากไม่เหมาะสม ไม่ใช่รักวัยใส
(แล้วก็เขียนฉากล่อแหลมได้ตามสบาย ไว้ให้นางเฒ่าหัวงูอย่างเรา ๆ อ่านเอง 555)

เด็กที่เสียก็ปล่อยมันไป แต่เด็กที่ดีเราก็ไม่ควรไปช่วยเร่งให้เสีย จริงไหม--จริงค่ะ เห็นด้วย

หน้าปกและชื่อเรื่องน่าจะบ่งบอกแนวหนังสือหน่อย แต่ถ้าเน้นขายวัยใส ไม่ควรให้มีบทหวือหวามาก จะทำให้อยากรู้อยากลองมากขึ้น--แค่หวานแหววให้ฝัน ๆ ก็น่าจะเพียงพอที่จะสนุกสนานกับหนังสือแล้ว

--นี่ขนาดยังไม่ได้อ่าน ถ้าอ่านสงสัยสับเละ

ได้อ่านเรื่องแก้มใสค่ะ ทำให้ไม่อยากอ่านเรื่องหัวใจอุ่นรัก เพราะเห็นว่าเป็นนักเขียนคนเดียวกัน

ดิฉันถือว่าเป็นแฟนพันธุ์แท้ของสนพ.แจ่มใสคนหนึ่ง เพราะมีหนังสือชุดความรู้สึกดีฯ เกือบทุกเล่ม ทั้งอ่านเองและแบ่งให้หลานสาววัยรุ่นอ่าน

เมื่อก่อนเห็นว่าเป็นหนังสือชุดความรู้สึกดีฯ ก็ซื้อแล้ว แต่หลังๆ รู้สึกว่าคุณภาพลดลง โดยเฉพาะในช่วงปีนี้ ที่มีนักเขียนใหม่ๆ เพิ่มขึ้นมามาก เล่มหลังๆ ทำให้ผิดหวังเสียเป็นส่วนใหญ่ ตอนนี้ทำให้ดูชื่อนักเขียนเป็นหลัก เลือกซื้อของนักเขียนเก่าที่เขียนได้ดีมีคุณภาพสม่ำเสมอก่อน

สำหรับเรื่องแก้มใส โชคดีที่ดิฉันได้อ่านก่อนหลานสาว เลยจัดการทิ้งไปเรียบร้อยแล้ว ผิดหวังที่แจ่มใสปล่อยให้มีหนังสือที่มีเนื้อหาหมิ่นเหม่ต่อศีลธรรมออกมา นอกจากเนื้อหาที่หมิ่นเหม่ต่อศีลธรรมแล้ว สำนวนและวิธีการตัดต่อเนื้อหาก็ถือว่าต่ำกว่ามาตรฐานเล่มอื่นๆ ส่วนใหญ่ของแจ่มใส ไม่มีอะไรเลย วนเวียนอยู่แค่ฉากเลิฟซีนซ้ำซาก งงมากค่ะ ที่เรื่องนี้ผ่านการพิจารณาเหมือนกับว่าเปลี่ยนบก.ยกชุดหรือยังไง

เห็นด้วยกับคุณผู้สาวเมืองยศค่ะ ที่ถ้าแจ่มใสจะมีหนังสือที่มีบทกึ่งโรมานซ์ก็ควรจะแยกออกต่างหาก มีปกที่แตกต่างชัดเจน

ขอบคุณจขบ.ที่เปิดประเด็นให้โอกาสดิฉันแสดงความคิดเห็นค่ะ

หุหุ ยิ้มกริ่ม (คนอ่านคนนี้ค่อนข้างซาดิสต์) เมื่อเห็นความแรงที่ถูกต้องของการวิพากษ์ของ ผู้สาวฯ ... แบบนี้แหละหนาที่ตรงใจต้องตาคนอ่านอย่างเรานัก...โดยเฉพาะ คำวิพากษ์ข้อ 3 นั้นโป๊ะเชะ... ตรงใจอย่างแรง...

เล่มนี้ได้มาฟรี แบบว่ามีคนให้เลือกค่ะ แล้วช่วงนั้นเล่มนี้เพิ่งออกได้สักพัก กระแสมาแรง คนอ่านชมกันเยอะเลย ชมทั้งพี่มาร์คและน้องแก้มใส ทำให้คนที่ยังไม่เคยได้อ่านอย่างเรา หลงคารม ตัดสินใจว่าอยากจะได้เล่มนี้ไว้ในครอบครอง

แต่ถึงแม้เล่มนี้จะได้มาฟรี ก็ยังแอบรู้สึกเสียดายว่า ทำไมช้านไม่เลือกเล่มอื่น โค ตะ ระ เสียดายมากๆ เลยค่ะ ที่เสียโอกาสอ่านหนังสือเล่มอื่นที่สนุกกว่านี้ และ เสียดายเวลาที่อ่านเล่มนี้จนจบ แต่มีอย่างนึงที่ไม่เสียดาย คือ การที่ได้รู้สึกถึงการที่อ่านหนังสือที่ไม่สนุก และไม่มีคุณภาพ ว่าเป็นยังไง

เพราะตั้งแต่อ่านนิยายมา ไม่เคยมีเล่มไหน ที่ให้ความรู้สึกติดลบในในรุนแรงเท่านี้มาก่อน มีบ้างที่อ่านแล้วไม่สนุก แต่รู้สึกว่าคนเขียนเขียนใช้ได้ มีบ้างที่อ่านแล้วสนุก แต่รู้สึกได้ว่าคนเขียนเป็นมือใหม่

แต่เล่มนี้ มันทั้งไม่สนุก และ เหมือนมือใหม่ มือใหม่ที่ตั้งใจจะเอาแต่ฉากที่ตัวเองคิดได้ แล้วว่าน่ารัก มายัดเยียดให้คนอ่าน ไม่มีเหตุ ไม่มีผล ตัดฉากฉึบฉับ ประมาณว่าไม่รู้จะโยงเรื่องยังไง ช้านก็เลยขอตัดสินใจเขียนฉากละ 5 บรรทัด แล้วขึ้นย่อหน้าใหม่ บางฉากไม่มีก็ได้ แต่คนเขียนอยากได้ ก็ต้องหาที่ลงให้มันจนได้

หนังสือเล่มนี้ ทำให้รู้สึกว่า หนังสือชุด ครสด. ที่เราเคยอ่านมาหลายๆ เล่ม คุณภาพด้อยลงไป ทำให้การตัดสินใจซื้อเล่มหลังๆ ต้องคิดแล้วคิดอีกมากๆ โดยเฉพาะกับนักเขียนหน้าใหม่ มันเป็นเรื่องน่าเศร้านะคะ ที่เรื่องนี้มีเด็กๆ กรี๊ดเยอะมาก เลยเข้าใจว่าทางบก. ของแจ่มใสเค้าคงเล็งเห็นว่า นิยายที่โนะเนะเล่มนี้ สามารถดึงดูดเด็กๆ ได้ดีทีเดียว เป็นการตัดสินใจอย่างชาญฉลาด (รึเปล่า?) ไม่รู้เหมือนกัน แต่ที่รู้ๆ มันทำให้นักอ่านค่อนข้างผู้ใหญ่อย่างเรา ระมัดระวังในการซื้อมากยิ่งขึ้น อยากจะบอกว่าแก้มใสสามารถผลักดันให้เราอ่านหนังสือหลากหลายมากขึ้น ฮา จากแต่ก่อนชุดครสด. ซื้อแทบทุกเล่ม พักหลังก็เพลาๆ ลงเยอะแต่ก็ยังมีแยะอยู่ แต่จะมีส่วนผสมของโรมานซ์ chick-it pocket book มากกว่าเดิมแค่นั้นเอง

ปล. ตอนแรกกะแสดงตัว แต่คิดไปคิดมา ขออยู่ในเงามืดดีก่า เพราะจวกเยอะไปหน่อย

เข้ามาหาความรู้และข้อมูลจากคนอ่านค่ะ

เรื่องนี้ แค่เปิดอ่านผ่านๆ ก็วางแล้วค่ะ

ก็ดันไปเจอตอนที่นางเอกออดอ้อนขอให้พระเอกจูบกล่อมให้นอนหลับสบาย...ก็เลยอึ้งๆ

ไม่คิดว่านางเอกจะทำตัวอย่างนี้ กล้าหาญชาญชัย เสนอตัวกับพระเอกมากเกินงาม รับไม่ค่อยได้ค่ะ

พี่ผู้สาวฯ

เราอ่านบล็อกวันนี้แล้ว ไม่รู้ทำไมพลอยคิดไปถึงนิยายเรื่องนึงที่เคยอ่านเมื่อนานมาแล้วของโบตั๋น ตัวละครเป็นเด็กสาว 2 คน ชื่อลูกแก้วกับลูกปัด มีพ่อที่ดุและหวงลูกสาวแต่รักลูกไม่เท่ากัน (ดูจากการตั้งชื่อก็พอจะเดาได้) เพราะคนหนึ่งหน้าตาสะสวยหมดจด อีกคนเป็นเด็กจืดๆ

ลูกแก้วเป็นสาวใจแตกที่แอบนัดผู้ชายมาพลอดรักบนบ้าน ตอนที่พ่อจะจับได้นี่ คนอ่านลุ้นน่าดู ฮ่าๆๆ สุดท้ายโบตั๋นก็จบเป็นแนวสอนใจจนได้ (คงไม่ต้องบอกว่า ใครได้ดี ใครได้ชั่ว)

นิยายมันเปลี่ยนไปตามเวลาและสังคมแล้วก็จริง แต่ก็ยังอยากเห็นนิยายแนวรับผิดชอบมากกว่านี้ง่ะ... ไม่ใช่เอะอะ เอะอะก็นอนยันเต เจ้าชายเจ้าหญิงก็อยู่ด้วยกัน จบ มันเป็นเรื่อง 10 บาทไปหน่อย

มาเห็นด้วยกับหลาย ๆ ความคิดเห็นที่บอกว่า ครสด. เมื่อก่อนซื้อแบบว่าไว้ใจได้ อ่านสนุก เดี๋ยวนี้ต้องดูคนเขียน ดูเนื้อในถึงกล้าเสียเงิน ความจริงจะว่าไปแล้ว ตัวข้อยเองรู้จักเว็บนิยายเว็บแรกก็แจ่มใสนี่แหละค่ะ จำได้เลยว่าเรื่องแรกที่ซื้อ คืองานของคุณนายน้อย หลังจากนั้นก็ติดตามงานของแจ่มใสมาตลอด เห็นความเปลี่ยนแปลงทั้งที่ดีขึ้นและแย่ลง(ในความรู้สึกข้อยเอง) มาตลอด

แก้มใส อ่านแล้วค่ะ ไม่ประทับใจเลยไม่จำ แหะ แหะ แต่มีความคิดเห็นเหมือน จขบ. นั่นแหละค่ะ(ประหยัดความคิดจริง ๆ ข้อยนี่ย)

พล่าม ๆ มาเพื่อจะมาบอกว่า...ข้อยขอบันทึกบล็อกไว้เป็นเพื่อนบ้านเด้อค่า (ให้บ่ให้บ่ฮู้...แต่ข้อยบันทึกแล้ว)

ดันไปเจอตอนที่นางเอกออดอ้อนขอให้พระเอกจูบกล่อมให้นอนหลับสบาย...

^
^
^
มีฉากแบบนี้ด้วยหรือนี่ คิดและเขียนออกมาไงเนี่ย แล้วมันจะหยุดอยู่แค่จูบจนหลับเหรอ

นึกว่าคุณผู้สาวฯ จะไม่ถกเนื้อเถือหนังเรื่องนี้ซะแล้ว ไม่รู้ว่าเหล่าแฟนขับ (คลับ) ของหนังสือเล่มนี้ จะออกมาปกป้องกันอย่างไรบ้าง

เชิญทุกคนที่ลงชื่อในบล็อกนี้รวมตัวกันจัดตั้ง ชมรมนักเขียนขยาด ให้คุณผู้สาวฯ เป็นประธานชมรม

555++ รู้สึกว่าแต่ละคนดุเดือด รวมถึงคนที่ไม่กล้าแสดงตัวด้วยนะ

Mocha Macchiato - ใช่แล้วค่ะ เท่าที่อ่านนิยายโรมานซ์ฝรั่ง ไม่เห็นมีแบบนี้

ยาคูลท์ - สนับสนุนให้เปิดโรมานซ์ไปเลยเหมือนกัน จะได้อ่านเอง 555+
มีหลายคนจะไปหามาสับ เอ๊ย อ่านแล้วค่ะ สงสัยจะเพิ่มยอดให้จริง ๆ

~:พุดน้ำบุศย์:~ - ยืมคุณยาคูลท์อ่านสิคะ จะได้ร่วมด้วยช่วยสับ

เจ้าหนูจำไม - ทิ้ง ๆ ไปดีแล้วค่ะ หาเรื่องดี ๆ ให้หลานมีถมไป

อักขราษร -

คนที่คุณไม่รู้ว่าใคร - ต้องอ่านคู่ จะได้รู้สึกติดลบยกกำลังสอง (ผู้สาวมาแนวหาเพื่อนร่วมชะตากรรม)

แม่เจ้าเกาทัณฑ์ -

คนไม่อยากอ่าน - ฉากนั้นยังไม่เท่าไร ต้องฉากอื่น ๆ ที่ตามมา

แพนด้ามหาภัย - แง๊ว พี่จำไม่ได้ว่าเป็นนิยายโบตั๋นเรื่องอะไร ต้องไปค้น ๆ

แก้วชิงดวง - ได้เลยค่ะ

Masaomi - ไม่กลัวแฟนขับ เพราะเขียนที่บล็อกเราเอง ไม่ได้ไปตั้งที่แจ่ม

คุณพุดน้ำบุศย์คะ
ชมรมนักเขียนขยาดนี่ หมายถึง นักเขียนที่น่าขยาด คนอ่านไม่ควรอ่าน
หรือคนในชมรมเป็นที่ขยาดของนักเขียน กันแน่คะ

ว่าแต่ไม่เอาตำแหน่งประธานได้ไหมคะ ยกให้คุณยาคูลท์เป็นแทน

นักเขียนซีคะที่ขยาดคนในชมรม...แต่ละคนวิจารณ์ทีปอกเปลือกจนเห็นเม็ดใน

พอรู้แนวทางแล้ว เลือกที่จะไม่อ่านดีกว่าค่ะ 2 เรื่องนี้ เดี๋ยวอ่านแล้วอดไม่ได้ (เสียดายหน้าปกหนังสือ สวยหวานขนาดนั้น)

ก่อนหน้านี้เคยอ่านบล็อกหนึ่งที่เขียนถึงหนังสือของนักเขียนคนนี้แล้วก็หนังสือสองเล่มในประเด็นฉากโรมานซ์นี้แหละค่ะ

ตอนแรกเราก็รู้สึกว่า เป็นเรื่องธรรมดานะ (อาจเป็นเพราะยังไม่ได้อ่าน แล้วอีกอย่าง เราไม่ใช่แฟนพันธุ์แท้ของแจ่มใสขนาดรู้ว่าแนวแจ่มใสต้องประมาณไหนยังไง)

ที่ว่าธรรมดาก็เพราะเรากลับรู้สึกว่าไอ้เด็กสมัยเนี้ยมันเกินหน้าหนังสือไปเยอะ แล้วไอ้หนังสือเนี่ยมันมีแต่ความใสสสสสเกินความจริงไปหรือเปล่า



แต่พออ่านว่าเอ่อ..ขนาดมีอะไรในบ้านที่ผู้ใหญ่อยู่นี่ อึ้งรับประทานนะนี่


สงสัยต้องไปหาอ่านบ้างแล้วจะได้รู้อย่างครบถ้วนหน่อยว่าประมาณไหน





แต่เห็นด้วยเรื่องการมีคำเตือนหรือจัดเรทนะ อย่างน้อยก็จะได้บอกคนอ่านหรือคนที่จะซื้อให้ลูกหลานได้อ่านได้ล่วงหน้าน่ะ


ไม่ใช่ไปเจอทีตอนอ่านเลย

ขอสละสิทธิ์การเป็นประธานค่ะ
เนื่องด้วยรสนิยมส่วนตัวไม่โปร่งใส
นาน ๆ ไปอาจหันมาสนับสนุนให้เขียนถึงอกถึงใจยิ่งกว่าที่สับ ๆ กันอยู่!

(เราเป็นคนที่อ่านเรื่อง ต่างหูกับงู แล้วประทับใจฉากบีบคอนะ แค่นี้คงบอกอะไรได้บ้างแล้ว 555)

ยกมือสนับสนุนเรื่องจัดเรทอีกครั้งค่ะ
นี่ไม่ได้พูดถึงเฉพาะแจ่มใสนะ แต่รวมถึงหนังสือค่ายใหม่ ๆ ทุกค่ายเลย กลัวว่าพอรีบออกหนังสือใหม่มาแข่งกัน จะลืมนึกถึงประเด็นนี้กัน

ป.ล. สงสัยต้องรีบไปรื้อของแก้มใสมาอ่านจริง ๆ ซะแล้ว มีคนมาร่วมสับเยอะจัง

สละสิทธิ์ด้วยคน เพราะวันอาทิตย์นี้จะไปหาโรมานซ์มาอ่าน << รสนิยมส่วนตัวไม่โปร่งใสเช่นกันค่ะ

อุ้ย...เราคุยกันแค่เรื่องจัดเรทไม่ใช่หรือ เพื่อที่จะได้ซื้อถูกเล่ม 555++

^
ถูกต้องค่ะ

^
แล้วเบื้องหลังการเขียนบล็อก (เบื้องลึกในจิตใจ) ก็ปรากฏ!!

เห็นด้วยอีกเสียงค่ะ

^

อ่านเรื่องที่แล้วเจ๊บอกว่าเปงนางฟ้า
)
นางฟ้าที่ไหนตุนโรม้านซ์ไว้ซะเต็มบ้าน อิ อิ
(ซื้ออีกนะเจ๊ หนูจะได้ยืม กริ ๆ ๆ )

แวะมารอบดึก
ยังไม่ได้อ่านทั้งสองเล่ม เลยไม่สามารถร่วมเสวนาได้ถนัดปาก(กา)นัก

ขอเป็นภาพโดยรวมคร่าวๆก็แล้วกัน
-ระยะหลังมานี่...เข้าร้านหนังสือใหญ่ๆ แล้วสังเกตอย่างหนึ่งว่า... หนังสือแนวโรมานซ์(ใหม่ๆ)ออกมาค่อนข้างเยอะ และทำรูปเล่มขนาดเท่าหนังสือวัยรุ่น(จะเรียกอะไรดีล่ะ) ปกสีสันสะดุดตา แต่ที่ปกจะเขียนไว้ว่า "นวนิยายรักร่วมสมัยสำหรับสาววัย18ปีขึ้นไป" สำหรับเราก็รู้แล้วละว่าเป็นแนวโรมานซ์แน่ๆ แต่เดิมที่เคยเห็นนิยายโรมานซ์เล่มเล็ก เดี๋ยวนี้ทำเหมือนกับ "หยิบผิด" ได้โดยตั้งใจ แต่ก็ยังดีที่ "ปก" มีการเตือนไว้ก่อนแล้ว

- จริงหรือที่ว่า?
เด็กสามารถแยกแยะได้ว่า เป็นนิยาย เป็นแค่เรื่องแต่ง ไม่เอาไปรวมกับความเป็นจริง

ถ้าในสมมติฐานเดียวกัน
ทำไมยังมีการล่วงละเมิดทางเพศเพราะการดูVCDลามกทำไมถึงไม่มีการคิดละว่านั้นเป็นเพียง "การแสดง" แต่กลับกระทำเลียนแบบVCDลามก เหล่านั้น
นิยายก็มีความเป็นไปได้เช่นกัน ใช่หรือไม่
อาจจะยังอ่านนิยายโรมานซ์มาไม่เยอะ แต่ยังไม่เคยเจอเล่มไหนที่ เอ่อ..
" เขาแกะถุงยาง(อนามัย)ด้วยมืออันสั่นเทา" เลยค่ะ
กำลังจะบอกว่า...นิยายกับความเป็นจริงมันมีพรหมแดนบางๆกั้นอยู่
(ท้อง-แท้ง-ทิ้ง)

- นิยายโรมานซ์ไม่ใช่ความเลวร้ายของวรรณกรรม แต่เป็นความรื่นรมย์ในการอ่าน หากแต่สนพ.ก็ควร มีวิจารณญาณมากกว่านี้ (ขอชื่นชมสนพ.ที่ชัดเจนในแนวทางของนิยายแต่ละประเภท)

*** หนังสือไม่ใช่บุหรี่ จะได้ตรวจบัตร(ประชาชน)ก่อนซื้อ***

จบข่าว
(กรูจะหัวแตกไหมเนี้ย)

ขอเพิ่มเติมนะคะ

คห .10 ชื่อเรื่อง จันทร์ข้างแรมค่ะ

ตัวละคร 2 คน คือลูกแก้วกับลูกตาลเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน แต่ลูกแก้วจะมีฐานะทางบ้านดีกว่า พ่อแม่เลี้ยงดูให้เป็นคุณหนู

ทั้ง 2 คนจะมีเพื่อนบ้านเป็นเด็กชายวัยไล่เลี่ยกับลูกแก้ว ซึ่งจะมาติดพันลูกแก้ว แต่พ่อไม่ชอบ เลยเป็นเหตุให้ลูกแก้วแอบนัดเพื่อนชายคนนึ้ที่บ้าน

ตอนจบ ลูกตาลก็มาลงเอยกับหนุ่มเพื่อนบ้านคนนี้แทน ส่วนลูกแก้ว ก็จะเป็นภรรยาน้อย เป็นผู้หญิงที่ไม่สมหวังเรื่องความรักไป ทำนองนี้ค่ะ

^
^
โอ้ๆๆ ใช่แล้ว ขอบคุณมากๆ ค่ะคุณ ploy
นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก นานจัด

ขอ(แอบ) เถียงสายลมฯ

อาจจะยังอ่านนิยายโรมานซ์มาไม่เยอะ แต่ยังไม่เคยเจอเล่มไหนที่ เอ่อ..
" เขาแกะถุงยาง(อนามัย)ด้วยมืออันสั่นเทา" เลยค่ะ

เท่าที่เจอมีแต่
เขาแกะถุงยาง(อนามัย) อย่างคล่องแคล่ว
เอิ๊ก

//แซวเล่นแล้วเผ่น

^
^
ข้าน้อยความรู้ยังด้อยนัก
ผิดไปแล้วท่าน ผู้สาวเมืองยศ

^
แซวเล่นค่ะ
ที่จริงก็จำไม่ค่อยได้เหมือนกันว่ามือสั่นไม่สั่น (ฮา)
ต้องตาม piccy แฟนพันธุ์แท้โรมานซ์มาตอบอีกที

^
^
เย้ย อย่ามาใส่ความสิ เค้าออกจะใสซื่อ บริสุทธิ์ ไม่รู้ไม่เห็น โรม๊ง โรมานซ์อะไรไม่รู้จัก (แล้วหน้าบล๊อคหล่อนแนะนำเรื่องไหนอยู่ยะ)

แหม ของแบบนี้ พระเอกไม่แกะคล่องแคล่วหรอกค่ะ มันต้องนางเอกแกะให้ แถมใส่ให้ด้วยต่างหาก ก๊ากกก ยิ่งคุยยิ่งติดเรทวุ้ย

// เปลี่ยนๆ ขอถีบโหมดหื่นเข้าหลังฉากสักครู่

ขอเข้าโหมดงานการกันก่อนดีกว่า

จริงๆเรื่องนี้ที่ติดใจมาก คือ ความเหมาะสมของฉากนั้นๆค่ะ ไอ้มีอะไรกันในบ้านข้ามหัวผู้ใหญ่ แล้วผู้ใหญ่ทำเป็นไม่เห็นนี่
อันนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกันนะคะ ไม่ต้องคนไทยหรอก นิยายโรมานซ์ฝรั่ง ยังไม่เคยเห็นเลย

อีกอย่างคือ ความเป็นเด็กของตัวละคร ในเรื่องแก้มใสนี่ นางเอกใสซื่อมาก (ออกแนวโง่ๆไงไม่รู้ ... โทษทีค่ะ ทนนางเอกปัญญาอ่อนไม่ค่อยได้) ไม่รู้สึกเลย ว่าเธอโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว รับผิดชอบตัวเองได้ เลยยิ่งตะหงิดๆใหญ่ ว่ามันไม่เหมาะสม

ยิ่งบ่นยิ่งยาว เอางี๊ดีกว่า

สรุปเลยว่า...ขอสนับสนุนให้มีการจัดเรท
และยืนยันเรื่องความเหมาะสมของฉากและตัวละครค่ะ

มานั่งอ่านเม้นท์ต่อ แล้วก็มาขำฉากฉีกถุงยาง(อนามัย) เอ๊ย...ต้องหน้านี้ตะหาก >>

พูดถึงนิยายติดเรท สมัยเรียนม.ปลาย อายมาก ๆ ที่จะหยิบมาเช่าหรือซื้อหา(ถ้าเงินพอ) แต่ก็ชอบอ่านนะเออ หุ หุ ปฏิเสธไม่ได้หรอกว่ามันเป็นธรรมชาติของชีวิต แหะ แหะ

เดี๋ยวนี้...หนังสือโรมานซ์กลายเป็นเรื่อง(ใกล้)จะปกติธรรมดา เด็กวัยรุ่นหยิบได้โดยไม่อาย...แถมมีบอกกล่าวกันด้วย
"เฮ้ย...เอาเรื่องนี้ดีกว่า...ท่าจะ x ดีว่ะ"
หัวเราะให้กับความจริงที่ไม่อาจปฏิเสธกั๊บ

กำลังลังเลว่าจะไปสอยมาดีหรือเปล่า อาจเอามาเป็นกรณีศึกษาค่ะ

ตัวเองอ่านแจ่มใสเป็นส่วนมากค่ะ รู้สึกเหมือนกันว่าช่วงหลังเนี่ย หนังสือคุณภาพตกลง เริ่มคิดมากขึ้นก่อนจะซื้อแล้วเนี่ย

ตอนที่อ่านแก้มใสครั้งแรกในเน็ตก็คิดว่าสนุกดีค่ะ คือ อ่านแบบไม่คิดมาก แถมอ่านผ่านๆอีกตั้งหาก เลยตัดสินใจซื้อค่ะ ตอนหลังเอามาอ่านอีกทีนี่เริ่มรู้สึกเหมือนกันว่ามันเลยขอบเขตมาแล้ว

มาถึงหัวใจอุ่นรักบ้าง เรื่องนี้ก็อ่านในเน็ตแล้วเหมือนกัน ตอนอ่านก็เหมือนเคย ไม่คิดมาก (สงสัยต้องเริ่มคิดซะบ้างแล้ว) ก็เลยไม่สะกิดใจ...แต่พออ่านที่พี่ผู้สาวฯเขียนก็เห็นด้วย 100% ค่ะ แต่ไมอยากจะบอกว่าเรื่องที่โพสต์ตามเน็ต อย่างในเว็บเด็กดีเนี่ย บางเรื่องแรงกว่านี้อีกค่ะ รู้สึกว่าแบบนั้นน่ากังวลกว่าเยอะ

^
เรื่องที่โพสต์ในเว็บ พี่ยังไม่กังวลมากเท่าเรื่องที่พิมพ์เป็นเล่มนะคะ
เพราะเรื่องที่พิมพ์แล้วนั้นออกสู่วงกว้างกว่าในเว็บเยอะค่ะ

แต่ถึงเป็นเรื่องในเว็บก็อยากให้มีการควบคุมเหมือนกัน
อันนี้ต้องไปว่าถึงสำนึกของคนเขียน + เว็บมาสเตอร์ว่าจะคุมได้มากน้อยแค่ไหนค่ะ

แวะมาอ่านค่ะ

ในฐานะที่อ่านโรม๊านซ์แบบเบาๆมาบ้าง เลยอยากเสริมคุณจขบ. เล็กน้อย ถ้าเป็นโรม๊านซ์ฝรั่ง จริงคะ ถ้าไม่มีการบรรยายบอกเรื่องถุงยางอนามัย นางเอกท้องทุกราย (ขนาดมีอะไรกันแค่ครั้งเดียวนะ)

ถ้าเมืองไทยแปลไม่ตกหล่น เท่าที่อ่านมา นักเขียนโรม๊านซ์ฝรั่ง จะมีแทรกบทที่ใส่ถุงยางนะคะ ยกตัวอย่าง นักเขียนฮอตๆ อย่าง เชอร์ริลีน แคนยอน เขียนชุดดาร์ค ฮันเตอร์ เขาจะมีสอดแทรกอยู่ค่ะ อาจจะไม่ทุกฉาก แต่พอฉากเริ่มต้นมีอะไรกันครั้งแรกนี่ เขาก็จะเขียนบอกแล้ว แต่ที่อ่านมาไม่ค่อยมีใครบรรยายแบบที่ว่า "แกะถุงยางด้วยมืออันสั่นเทา" หรอกค่ะ ฮ่าๆๆ ส่วนใหญ่จะเป็นอะไรแบบตลกนิดๆมากกว่า

ส่วนเรื่องหนังสือที่วิจารณ์ก็ไม่ขอออกความเห็นนะคะ เพราะไม่ได้อ่าน แต่เห็นด้วยว่า ควรแยกแยะเรทหนังสือให้ชัดเจน ตอนแรกเห็นแค่ชื่อเรื่อง ก็นึกว่ารักใสๆ เหมือนกันค่ะ

ผ่านมาอีกรอบค่ะ

ได้ยินคุยกันเรื่องถุงยางแล้วนึกถึงนางเอกจอมห้าวอย่างสเตฟานี พลัม (วีรกรรมทำเพื่อเงิน) รอลุ้นมา 5 เล่ม พอจะเริ่มจิ๊กจั๊กกันซักกะหน่อย ดั๊นไม่มีถุงยางซะงั้น ในที่สุดโครงการนี้ก็ล้มไป ผู้เขียนมีจรรยาบรรณต่อสังคมมาก ๆ

สำหรับ 2 เรื่องนี้ยังไม่เคยอ่านทั้งสองเรื่องเลยค่ะ
แต่เห็นด้วยค่ะกับการจัดเรทหนังสือ เพราะตอนนี้หนังสือแนวนี้เป็นที่นิยมของวัยรุ่นมากๆๆๆๆๆ
การที่นักเขียนเขียนฉากแบบนี้ลงไป อาจทำให้เด็กๆ ที่อ่านรู้สึกว่ามันกลายเป็นเรื่องธรรมดาๆ ไปแล้ว (ทั้งๆ ที่มันไม่ธรรมดาเลย ยิ่งที่ จขบ บอกว่าพระเอกเข้าหานางเอกโดยที่แม่ก็ไม่ได้ห้ามปรามใดๆ นี่ก็ ... นะ )
อีกอย่างจริงๆแล้ว คอเล่าคิดว่าการที่หนังสือสักเรื่องจะสนุกได้ บางทีก็ไม่จำเป็นต้องมีฉากเลิฟซีนอะไรแบบนี้ก็ได้อะ ( ยิ่งหนังสือแนววัยรุ่นแบบนี้ด้วยแล้ว ยิ่งไม่ควรมีอย่างยิ่ง )

เอ่อ...อ่า..(เสียงรำพึงกับตัวเอง)
จะกลายเป็นประเด็นแกะถุงยางไปแล้วมั้ง?? (กร๊ากกก)

บอกแล้วไงคะ ข้าน้อยยังด้อยเรื่องโรมานซ์

ประเด็นถุงยางนี่ฮอตมาก

ค่อนข้างเห็นด้วยกับการรีวิวครั้งนี้
มันจะอะไรกันขนาดนั้น เข้าไปมีอะไรกันในบ้านเขา ซึ่งตัวเองไม่ใช่สามีหรือแม้กระทั้ง "ว่าที่" เอาเข้าไป

ถ้าเป็นแบบนี้ สงสัยว่าอีกน้อย นางเอกคงไม่ต้องแต่งงานตอบจบเรื่องหรอก สงสัยอยู่กินกันไปเรื่อย แบบว่า "ท้องคือใบสมรส" "ลูกคือพิธีแต่งงาน"

โอละเห่ พีธีเราทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว นอกนั้นช่างปะไร เฮโล

ปล. ส่งเสริมกันดีจริงๆ ให้ชิงสุกก่อนห่าม แต่ไม่มีประเด็นหลังเลยว่า ชิงสุกไปแล้วทุกข์ระทมจะตามมา กว่าจะได้สมหวังนี่มันง่ายกันจริงๆ

^
ข้างบน เรื่องแก้มใสเป็นว่าที่ (คู่หมั้น) ค่ะ
แต่หัวใจอุ่นรัก ไม่ใช่

สงสัยหนูจะคิดต่างกับพี่ผู้สาวฯ
หนูไม่ค่อยซื้อหนังสือสักเท่าไร ซื้อตามงานหนังสืออย่างเดียว นอกนั้นติดตามในเน็ต มันเลยเป็นที่มาของความกังวล
เรื่องของเรื่องคือ น้องสาวชอบอ่านนิยายในเน็ตมากๆ เคยเข้าไปแจมหลายทีเหมือนกัน แต่เรื่องนึงที่เจอเนี่ยมันโรแมนซ์สุดๆ แถมตอนนั้นน้องสาวอยู่ม.1เอง ถึงคนเขียนจะมีจรรยาบรรณอยู่บ้างในการเตือนว่าเด็กต่ำกว่า 18 ไม่ควรอ่าน แต่เอาเข้าจริงก็ไม่สำเร็จหรอกค่ะ

พี่คิดถึงวงกว้างค่ะ แต่ถ้าเด็กที่อ่านเอาจากเน็ต มันก็น่ากังวลจริง ๆ

ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ เด็กสมัยนี้หรือสมัยไหนก็อยากรู้อยากเห็นกันทั้งนั้นค่ะ

รำพึงรำพันแล้วคิดถึงตัวเองว่าเริ่มอ่านนิยายโรมานซ์ตั้งแต่อายุเท่าไรเอ๊ง แหะ ๆ
ไม่ดี ไม่อยากให้เด็กสมัยเลียนแบบ แต่นิยายสมัยก่อนที่เคยอ่าน โรมานซ์ไม่ได้บรรยายขนาดนี้นี่นา

ถ้าติดป้ายบนหนังสือว่า ต่ำกว่า 18 (หรือเอาสัก 20 ดีนะ) ห้ามอ่าน ก็คงเหมือนจะยิ่งยุ

ต้องขอความร่วมมือนักเขียนและบ.ก. ให้มีสำนึกรับผิดชอบต่อสังคม ต่อสิ่งที่เขียนและนำเสนอมากกว่านี้



ถ้า แก้มใส และหัวใจอุ่นรัก ตัดฉาก อย่างว่า ออกไป มันจะไม่สนุกเลยเชียวหรือ

หรือว่า ถ้าตัดออกไปแล้ว เนื้อเรื่องก็ไม่มีอะไร จำนวนหน้าหายไปกว่าครึ่งเล่ม

ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่า นี่เป็น “จุดขายหรือจุดไคลแม็กซ์” ของหนังสือเล่มนี้ ไม่มี ไม่ได้

ก็คงต้องเปลี่ยนจากชื่อชุด ความรู้สึกดีที่เรียกว่ารัก เป็น

ทำอย่างนี้สิ ถึงเรียกว่ารัก

แล้วล่ะมั้ง เพราะว่า ทำเลย ไม่ใช่แค่ รู้สึก

อ่านผ่านๆ นะพี่นก
ไม่ค่อยได้อ่านนิยายลูกกวาดอ่ะ เคยอ่านตอนลงเว็บสมัยว่างจัด สมัยไหนพี่นกก็รู้ 55
พอกลับมาทำงานก็โบกมือบ๊ายบาย

เรื่องการปฏิเสธความรับผิดชอบมันเลี่ยงไม่ได้หรอก
ถ้าประกาศตัวจะเน้นแนวนี้ก็ว่ามาเลยแล้วแปะปกไปเป็นหนังสือ adult only...ก็แล้วกัน
เดี๋ยวนี้ที่เสื่อมๆ มันมีออกเยอะเต็มแผง จะทำอะไรก็ทำไปเหอะ ปลงแล้ว

แต่อย่าตีหน้าเป็นนักเขียนน่ารักวัยรุ่นโนเนะ เจาะตลาดเด็ก ตลาดวัยรุ่น เน้นรักใสๆ เลยขอที
ผะอืดผะอมทั้งตัวเองและคนอ่านที่เขามองเห็น

ประกาศตัวแบบแน่ๆ มาเลย ว่าฉันชอบเขียนเรื่องทำนองนี้ ทำปกขาวไปด้วยเลยก็ดี วะ ฮ่า ฮ่า

เพราะอ่านบล็อคนี้จึงได้ไปอ่านเรื่องแก้มใส กับหัวใจอุ่นรัก บ้างแล้วค่ะ อยากรู้ ฮ่าๆๆๆ

เรื่องเกี่ยวกับศีลธรรมขอพูดถึงน้อยแล้วกันนะคะ เจ้าของบล๊อคกับคนอื่นๆ พูดไปแล้ว

ส่วนตัวจะพูดถึงเรื่องการเขียนของผู้เขียนก็แล้วกัน

สำหรับแก้มใส พออ่านแค่หน้าแรก ก็เกิดอาการอึ้งๆ จนจบบทแรกแล้วก็ยังอึ้งอยู่

เดี๋ยวนี้มาตรฐานของแจ่มใสตกลงไปขนาดนี้เชียวหรือนี่

จะว่ายังไงดีล่ะคะ รู้สึกว่า ภาษาที่ใช้ไม่ราบรื่นเลย ห้วน สั้น เคยไปอ่านที่คุณเกรซเธอตอบนักอ่านไว้ในบอร์ดคุณกิ่งฉัตร เห็นเธอบอกว่า เธอเขียนแบบบรรยายไม่ได้

เลยรู้สึกแย่นิดหน่อยค่ะ เป็นนักเขียนถ้าไม่คิดจะบรรยายก็ไม่ไหวนะคะ อ่านแล้วไม่เห็นภาพอะไรเลย เนื้อเรื่องทั้งหมด จะมีแต่แอคชั่น กับบทสนทนาเท่านั้น ถ้าพูดถึงห้องทำงาน ก็บอกแค่ว่าห้องทำงาน แต่ห้องทำงานที่ไหน ที่บริษัท หรือที่บ้าน หน้าตาเป็นยังไง มีอะไรในฉากไม่บอกทั้งนั้น เอ หรือว่าเด็กเดี๋ยวนี้เขาไม่ค่อยอ่านหนังสือยาวๆ กันหรือไงคะ ถึงเขียนสั้นขนาดนี้

อารมณ์มันแบบว่า ไม่ต้องมีสติสมบูรณ์ก็อ่านรู้เรื่องน่ะ ไม่ต้องใช้สติ หรือความตั้งใจอะไรเลย

ผ่านจากเรื่องภาษา ก็มาดูคาแรคเตอร์ตัวละคร แก้มใส นั้นตามท้องเรื่องบอกว่า อายุ 23 เรียนจบแล้ว แต่เราคิดว่าถ้าบอกว่า 15 ก็เชื่อค่ะ เพราะเธอไม่โตเลย เด็กอะไรกันเนี่ย ถึงจะบอกว่า แม่พระเอกเลี้ยงแบบไข่ในหินก็เถอะนะ แต่ง้องแง้ง งอแงนี่มันเด็กเกินไปหน่อยค่ะ พาลเกลียดขี้หน้านางเอกไปเลย ค่าที่พูดจาไม่รู้เรื่อง ทำตัวเป็นเด็กไปได้

ส่วนตัวพระเอกเองก็ขึ้นๆ ลงๆ อารมณ์ไม่อยู่กับร่องกับรอย นึกอยากจะทำอะไรก็ทำ เดี๋ยวผลักไสนางเอก เดี๋ยวก็กอด เดี๋ยวก็จูบ อะไรเนี่ย

แถมนางเอกยังซื่อขนาดคิดว่าเขาจูบแล้ว (จูบปากนะคะ ไม่ใช่จูบหน้าผากน่ะ) ยังคิดว่าพระเอกคิดกับตัวเองแบบน้องสาวอีก โหย แม่คุณอะไรจะอินโนเซนส์ปานนั้น

ในเรื่องนี้ ถ้าตัดฉากกุ๊กกิ๊ก ทั้งถึงเนื้อถึงตัว และไม่ถึงเนี่ย เรื่องไม่มีอะไรเลยนะคะ

ย้ำเลยว่าไม่มี ไม่เห็นอะไรเลยทั้งนั้น อ่านแล้วก้ไม่รู้เหม อนกันว่าได้อะไร ยิ้มยังไม่ยิ้มเลย อ่านไปแล้วมันหงุดหงิดแทน อยากโดดถีบนางเอกจริงๆ นะ

เรื่องต่อมา หัวใจอุ่นรัก

ภาษาดีขึ้นค่ะ แต่ก็ยังแย่อยู่ดี เรื่องนี้นางเอกงี่เง่าหนักข้อขึ้นอีก เพราะว่าคุณเธอทำงาน ไม่แน่ใจว่ามัณฑนากรหรือว่าสถาปนิกนะคะ เพราะผู้เขียนไม่บอกเลยน่ะ (ถึงว่าไงคะว่าเธอไม่บรรยาย คนอ่านเลยไม่รู้เรื่องอะไรเลย)

ทั้งๆ ที่ทำงานแบบนี้แต่ก็ยังทำตัวเหมือนเด็กสามขวบ ร้องไห้งอแง ยิ่งฉากแกล้งพระเอก สารพัดจะแกล้งแบบงี่เง่าๆ นั่นยิ่งแล้วใหญ่ค่ะ เหมือนไม่ยอมโต อาการหนักยิ่งกว่าแก้มใสอีกนะ สำหรับช้องนางเนี่ย

ตัวพระเอกไม่เท่าไหร่ค่ะ มาสไตล์ปากไม่ดี ซึ่งเรารู้สึกเฉยๆ

แต่ที่น่ากังวลมากคือตัวยายของนางเอกนี่ล่ะค่ะ ตอนแรกๆ ก็พูดจาเป็นหลักเป็นฐานดี แต่ไหงคนแก่บ้านไหนคะ ให้ผู้ชายที่เพิ่งรู้จักมานอนห้องติดกับหลานสาว ซึ่งสองห้องนี้มีบานเลื่อนเปิดถึงกันได้ ไม่ได้ล็อคกุญแจด้วยนะ

เอ่อยิ่งมาเจอตอนรู้เห็นเป็นใจให้พระเอกเข้าหาหลานสาวตัวเองอีก ไม่รู้ว่าหัวสมัยใหม่มากนักรึไงนะคะ แต่เท่าที่อ่าน ลักษณะที่คนเขียนเอ่ยถึงตัวคุณยายเนี่ย ไม่ใช่คนแบบนั้นเลยนะคะ ออกจะเป็นหลักเป็นฐาน เป็นผู้ใหญ่น่านับถือ

ฉะนั้น เราคิดว่า ข้อเสียของคุณเกรซก็คือ นึกอยากจะให้ตัวละครทำอะไรก็ทำ โดยไม่ได้คำนึงถึงว่า พื้นฐานนิสัยของตัวละครเป็นอย่างไร

ไม่ได้ดูว่า ตัวละครตัวนี้ นิสัยแบบนี้ จะทำอะไร และจะไม่ทำอะไร เธออยากให้เป็นยังไง เธอก็เขียนลากให้ตัวละครเป็นตามใจเธอ

ตอนแรกนึกว่าคนเขียนอายุยังน้อยๆ ไม่ถึงยี่สิบ แต่มาทราบจากบล๊อคของนักเขียนร่วมค่ายถึงรู้ว่าเธออายุไม่น้อยแล้ว เกือบ 30 แล้วนะ เลยยิ่งอึ้งค่ะ ไม่คิดว่าคนเป็นผู้หลักผู้ใหญ่แล้วจะเขียนอะไรแบบนี้ไปได้

เอ่อ สรุปเลยนะคะ ทั้งสองเรื่อง เราคิดว่า บก. ของแจ่มใสไม่น่าจะเลือกมาพิมพ์เลยค่ะ เพราะว่าไม่มีทั้งคุณค่าทางวรรณศิลป์ ไม่ได้ให้คติสอนใจ ไม่ได้ให้คุณค่าในเชิงดีงามทางศีลธรรมด้วย

พล้อตก็ไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่ เน้นน้ำเน่าเข้าว่า เข้าใจผิดกันไปกันมา แบบตัวละครโง่ๆ น่ะค่ะ

ยิ่งอ่านจนจบ ยิ่งรู้สึกว่า (ตู) จะอ่านทำไมเนี่ย เสียเวลา !!!

สุดยอดมากครับ ถูกใจจริง ๆ

อ่านดูในรีวิวแล้วรู้สึกนับวันนิยายวัยรุ่นจะล้ำหน้ากันจนน่ากลัวมากขึ้นทุกวันนะครับเนี่ย

ที่น้องปุ๋ย (ปป) แนะนำให้ทำเป็นปกขาว สงสัยคนที่จะไปซื้อคงเป็นที่ออกความเห็นในบล็อกนี้หลายคน

ข้างบนมีคนมาช่วยวิพากษ์แบบเข้มข้นเพิ่มอีกแล้ว บางจุดเจ้าของบล็อกยังลืมเลย

ง่า
เด็ดดวงทะลวงใจละจ้า

แวะมาอ่านแล้วขออนุญาตแอดบล็อกนะคะ

เข้ามาบอกว่า...เม้นท์ของคุณ "ขอวิพากษ์มั่ง" แหลมเฟี้ยว...แทงใจจึ้ก ๆ ๆ ๆ เลยค่า...ขอใช้ภาษาลูกกวาดมั่ง "แอบชอบ" อ่ะค่ะ

มาละเด้อ แม่ใหญ่...ADD แล่ว..

ไฟท่วมบล็อก หลีกทางหน่อย รถดับเพลิงมาแว้วววว

อ่า..เอ่อ..(เสียงรำพึงกับตัวเอง)

ขอแก้ผ้า อะจ๊าก!! แก้ตัวสักนิ๊ดดดดด
(เผื่อเด็กๆเข้ามาอ่านความคิดของสาวๆบล้อกนี้อาจตกใจไปตามๆกัน)

ที่พูดประเด็น"ถุงยาง" หมายถึงการคุมกำเนิด การสอดแทรกความคิดแนวนี้เข้าไปด้วย

ทำให้นึกไปถึง เมื่อครั้งที่มีกฏหมายให้คาดเข็มขัดนิรภัย
จำได้ว่า ดูสัมภาษณ์คุณ ดวงหทัย ศรัทธาทิพย์ ในฐานะนักเขียนบทละครโทรทัศน์ คุณดวงหทัยกล่าวไว้ประมาณว่า "มันเป็นหน้าที่ ที่ต้องแทรกความรู้ให้คนดูไปด้วย" แต่รูปแบบการแทรกความคิดนั้นก็สุดแท้แต่ความสามารถของนักเขียน
ซึ่งจะเห็นได้ว่า
เดี๋ยวนี้ฉากคาดเข็มคัดนิรภัยที่พยายามแทรกเข้าไป(คนดูจะไม่รู้เลยว่า เป็นความตั้งใจ)เพราะมันเป็นฉากน่ารักๆที่พระเอกช่วยนางเอก..หรือบางครั้งก็เป็นฉากโก๊ะๆที่ทำให้เรื่องมันน่ารักขึ้น และมันสามรถปรับไปใช้ได้ในหลายๆฉากต่างวาระกัน
อันแสดงให้เห็นถึงความสามารถของผู้เขียน

-----------
เฮ้อ!
เข้าไปอ่านความคิดของเจ้าของงานเขียนสองเล่มดังกล่าว(เพิ่งไปอ่านมาหุหุ)
ก็เลย เกิดอาการอยากถอนหายใจแรงๆ

น้องสายลมฯ
.
.
งั้นประเด็นถุงยาง เราก็ให้นักเขียนเลียนแบบจากเรื่องเข็มขัดนิรภัยดีป่ะ สร้างฉากน่ารักๆ ให้นางเอกช่วยพระเอก... หรือทำฉาก... โก๊ะๆ ให้น่ารักอย่างที่น้องสายลมฯ ว่า กร๊ากกกก ล้อเล่นน่อ คงไม่มีนักเขียนคนไหนเอาไปทำจริงหรอกนะ

^
เรื่องโก๊ะ ๆ ของฉากถุงยางมีถมไปในหนังสือโรมานซ์ฝรั่ง ไม่เชื่อถามน้องเบ๊บได้

สงสัยต้องให้สายลมฯ กับ เต็มที่หัดอ่านโรมานซ์

- -" มาถามอะไรหนู หนูไม่รู้!!!

ส่วนเรื่องให้หัดอ่านโรมานซ์
ขอแนะนำให้เริ่มที่บ้านผู้สาวเมืองยศเลยค่ะ รับประกันว่ามีเกิน 500 เล่มแน่ๆ โฮะๆ

^
ไม่มีใครเชื่อหรอกเบ๊บ
พี่ว่าโรมานซ์บ้านเบ๊บมากกว่าบ้านพี่นะ ได้ข่าวไปจิ๊กโรมานซ์รุ่นโบราณมาจากอา ๆ เยอะแยะมิใช่หรือ

โรมานซ์รุ่นโบราณน่ะ เอาไปขายมั่ง ยกให้คนอื่นมั่ง แทบไม่มีเหลือแล้ว

แต่ที่แน่ๆบ้านหนูมีน้อยกว่าบ้านเจ๊แน่นอน ฟันธง!!!

สมบัติเก่าบ้านหนูน่ะ มีแต่คนตาโต อกาธารุ่นลายครามงี๊ ปริศนารุ่นเก๋ากึ้กงี๊ นิยายเก่าๆเพียบ เหลืองกรอบน่าสนใจ ว่างๆจะถ่ายรูปมาให้ยล เป็นของขลัง 555

ยอมรับว่าเป็นแฟนคลับแจ่มใสค่ะ มีทุกเรื่องแนวความรู้สึกดีที่เรียกว่ารัก
ช่วง3ปีแรก รู้สึกว่าแจ่มใสมีผลงานคุณภาพ นักเขียนแต่ละท่านให้อะไรกับคนอ่านเยอะ แต่ระยะหลังมานี่ มาตรฐานของแจ่มใสตกลงจริงๆ ยิ่งผลงานนักอยากเขียนหน้าใหม่ๆที่ได้รวมเล่มออกมา
อย่าง 2 เรื่อง ที่กำลังพูดถึง หากอ่านเผินๆก็ดีที่ได้อ่าน แต่ถามว่ารู้สึกประทับใจ ชอบมั้ย อยากอ่านอีกรอบมั้ย
ขอตอบเลยค่ะว่าไม่ แก้มใสนี่ทนอ่านจบแล้วก็ส่ายหน้าเลยค่ะ อย่างที่หลายๆท่านว่ามาเห็นด้วยจริงๆ เนื้อเรื่องหลักลอย ไม่มีเหตุมีผลเลย เอะอะก็กอด จูบ แจ่มใสนำมาพิมพ์รวมเล่มออกขายได้อย่างไร

หัวใจอุ่นรักอ่านแรกๆ รู้สึกดีขึ้นกว่าแก้มใสหน่อยนึง แต่พออ่านจนจบก็รู้สึกเหมือนเล่มแรกว่าไม่มีความประทับใจ ไม่อยากหยิบมาอ่านอีกรอบ

แต่สิ่งหนึ่งที่รับรู้ได้คือ คนเขียนมีพัฒนาการเขียนขึ้นจากเล่มแรก

คิดว่าต่างกับเรื่องของเด็กทะเล ป้าหนอน Clear Ice นินาม O-HO นายน้อย นราเกตต์ การะบุหนิง ฯลฯ นักเขียนรุ่นแรกๆของสำนักพิมพ์ จริงๆ
หากมีการจัดเรทไปเลยก็ดีค่ะ ย้าย 2 เล่มนี้ไปด้วย เพราะถือเป็นจุดด่างของ ความรู้สึกดีที่เรียกว่ารัก

ว่าจะเข้ามาคุยเรื่องถุงยาง แต่นอกประเด็นไปหน่อย ลบดีกว่า

... ยังคงตามอ่านเงียบ ๆ ต่อปายยย

ฮืมมม

เปลี่ยนมาเป็นฝ่ายคนอ่าน(คอมเม้นท์)ดีกว่า

จขบ. โหมดรู้สึกผิดที่พาบล็อกตัวเองเข้ารกเข้าพง

^
อันที่จริง ชอบเข้ารกเข้าพงแบบนี้แหล่ะ หนุกหนานได้ใจดี (ถ้าเป็นนิยาย ก็จิ้นไปโน่นนนน )

^
เปลี่ยนบรรยกาศจากบนเตียง โซฟา
มาเป็น พงหญ้าบ้าง
กร๊ากกก

เปิดบล็อกใหม่ว่าด้วยถุงยางในนิยาย ท่าจะรุ่ง

คุยกับ wanwitcha บ้างค่ะ
งานของแจ่มใสยุคแรก ๆ น่ารักนะคะ
ชอบรักหวาน ๆ ของมันแกว ค่ะ

บล็อกนี้หัวกะไดไม่แห้ง ต้องค่อย ๆ เดิน กลัวลื่น...

เม้นท์แต่ละเม้นท์ออกรสออกชาติขึ้นทุกที ๆ แต่อ่านแล้วรู้สึกดีใจนะว่ามีคนอีกเยอะที่ไม่ได้เห็นดีเห็นงามไปกับนิยายเพื่อวัยรุ่นที่พาเด็กออกนอกลู่นอกทาง

นี่ถ้านิยายเรื่องนี้ไม่ได้พิมพ์ในชุด ความรู้สึกดี ๆ และปะยี่ห้อว่า โรมานซ์ ...เม้นท์อาจออกมาอีกทางก็ได้นะ

เอ่อดิฉันว่านิยายแบบแก้มใสนี่ก็น่ารักดีหนิคะ จริงๆดิฉันว่าถ้าอ่านลึกดูแล้วจะเห็นได้ว่าพระเอกเองเคยเรียนเมืองนอกด้วยหนิคะ ส่วนคุณพ่อและคุณแม่ของพระเอกเองก็ไปมาอยู่เมืองนอกออกบ่อยนะคะ คุณเองก็น่าจะรู้ไม่ใช่หรอคะว่าเมืองนอกนั้นเค้ามีวัฒนธรรมกันแบบไหนแต่เมื่อเค้ามาอยู่ที่เมืองไทย ดิฉันเห็นว่ามันก็มิได้น่าเกลียดอะไรนะคะ และที่สำคัญหนังสือบางเล่มที่อ่าน ดิฉันเองก็ยังรู้สึกนะคะว่ารุนแรงและโหดร้ายมาก แต่เรื่องแก้มใสนั้นเป็นฉากเลิฟซีนที่ทั้งสองเองก็กุ๊กกิ๊กน่ารักดีนะคะ
ส่วนเรื่องหัวใจอุ่นรักนั้นที่คุณบอกว่าคุณยายปล่อยปะละเลยให้พระเอกมาที่ห้องนอนดิฉันว่าจริงแล้วคุณยายน่าจะมีประสบการณ์มาก่อนในตอนแรกนั้นที่ท่านเห็นพระเอกเข้ามาในบ้านก็รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้เหมาะสมกับหลานสาวจริง อย่างที่เค้าว่า..ผู้ใหญ่อาบน้ำร้อนมาก่อน..
จริงมั๊ยคะคุณผู้สาวเมืองยศ

^
ถ้าคุณคิดได้แค่นี้จริง ๆ ดิฉันก็ได้แค่ปลงค่ะ

ผู้ชายคนนี้เหมาะสมกับหลานสาวเลยปล่อยให้เข้าไปนอนกับหลานได้เลยไม่ต้องแต่งงาน
น้อง Opal (ความคิดแค่นี้น่าจะอายุน้อยกว่าดิฉัน) น้องช่วยกลับไปถามคุณยายหรือคุณพ่อคุณแม่ของน้องทีนะคะ ว่าท่านยอมไหม

(ตามมาดูค่ะ)

เศร้าจังที่ได้เห็นตัวอย่างของเยาวชนที่ถูกมอมเมาจนไม่เห็นความจริง ขาดทั้งความรู้และความคิดอย่างเห็นได้ชัด

ไม่ได้เข้ามาอวดนะคะ แค่อยากบอกคุณ opal ว่าดิฉันและพี่น้องก็จบจากต่างประเทศมาเช่นกัน แต่เราไม่มีพฤติกรรมเช่นในนิยาย และไม่เห็นด้วยกับพฤติกรรมดังกล่าวด้วยค่ะ

การจบเมืองนอก ไม่ได้ทำให้คุณลืมวัฒนธรรมและความเหมาะสมดีงามได้นะคะ

ส่วนเรื่องนิยาย 2 เล่มนี้ ได้ฟังความคิดเห็นมาเยอะ และตัดสินใจว่าจะไม่อุดหนุนอย่างแน่นอนค่ะ ส่วนในอนาคตหากนักเขียนยังคงคิดจะรักษาจุดยืนที่จะเขียนเรื่องในลักษณะนี้ต่อไป ดิฉันก็ขอลาขาดเช่นกันค่ะ

ถามจริงๆนะคะ คุณ opal เคยไปสัมผัสกับวัฒนธรรมฝรั่งมาจริงหรือเปล่า หรือว่า รู้จากการดูหนัง และฟังเขาเล่ามาเท่านั้น ว่าเป็นอย่างนั้น เป็นอย่างนี้

เคยมีเพื่อนหรือคนรู้จักไปเรียนเมืองนอก หรือโตที่เมืองนอกไหมคะ ถ้าเคย...ลองไปถามเขาที ว่าความคิดแบบนี้ เขาเห็นด้วยไหมกับการมีอะไรกันข้ามหัวผู้ใหญ่ในบ้านเนี่ย

ส่วนเรื่องที่ว่า คุณยายอาบน้ำร้อนมาก่อน เห็นว่าเหมาะสม เลยทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ให้เข้าห้องหลานสาวหน้าตาเฉยเนี่ย...

เอ่อ พูดอะไรไม่ออก...นอกจากปลง

^
^
^

ชื่นชมคุณค่ะ จบเมืองนอกและไม่ลืมวัฒนธรรมดีงามของคนไทย !!!

เข้าเรื่อง....

ไม่เชื่อเด็ดขาดว่า คุณยายใช้ประสบการณ์ในชีวิตมาเป็นหลักในการตัดสินใจ --พอเห็นผู้ชายเหมาะสมกับหลานแล้วจะปล่อยให้ทำอย่างนั้นในบ้าน เคยเห็นแต่คอยดูแลประคับประคองให้อยู่ในทำนองคลองธรรม ตบแต่งตามประเพณี ไม่ชิงสุกก่อนห่าม

ยกเว้นคุณยายจะจิตเสื่อมหรือเก็บกดจากอดีตที่ปวดร้าวจนอยากจะให้ทุกคนในโลกถูกประณามเหมือนที่ตัวเองเคยถูกประณามมาแล้ว

เหมือนสุนัขจิ้งจอกที่ถูกกับดักจนหางด้วน เลยเสแสร้งว่าเป็นเทรนใหม่เพื่อให้ทุกตัวตัดหางให้เหมือนตัวเอง ตัวเองจะได้ไม่มีปมด้อยอีกต่อไป

อ้าว...คุยเรื่องคนอยู่ดี ๆ ไหงไปออกเรื่องสุนัข

คุยกับ ผู้สาวเมืองยศ นะคะ

ชอบรักหวานๆของมันแกวเช่นกันค่ะ
เพราะเรื่องนี้ล่ะคะ โดนใจอย่างแรง เลยติดตามแจ่มใสมาเสมอ ชุดความรู้สึกดีที่เรียกว่ารัก มีครบทุกเล่มค่ะ ทั้งเล่มที่มีปัญหา(คัดลอกงานคนอื่นมาบางส่วน)
ทั้งเล่มที่คิดว่ายังไม่ผ่านจะได้ตีพิมพ์

อิๆๆๆ ได้สาวกคนรัก(การทวงงาน)ป้าหนอน แล้ว เย้ๆ ป้าหนอนกำลังมีเรื่องใหม่ออกมาค่ะ การผจญภัยของหัวใจเพชร
ออกในงานหนังสือ ตุลานี้ค่ะ

ปล. เป็นแฟนคลับแจ่มใสแบบลืมหูลืมตา ค่ะ

(ตามมามุง)

คุณ Opal
ประเด็นไม่ได้อยู่ที่มีคนทำในชีวิตจริงไหม แต่เป็นเรื่องของการกระทำที่ไม่งาม ไม่ถูกธรรมเนียมไทย ในนิยายสไตล์โนเนะค่ะ

ส่วนเรื่องคุณยายยอมให้ผู้ชายเข้าห้องหลานตัวเอง เพราะเห็นว่าเขาเหมาะสมกับหลาน (แปลตรง ๆ คือ...จะจับผู้ชายให้หลาน ว่างั้นเหอะ)
ฉากแบบนี้ก็ไม่ควรอยู่ในนิยายแจ่มใสเหมือนกันค่ะ เว้นแต่จะเขียนนิยายประเภท "จับผู้ชายใน 10 วัน" (พอวันที่ 11 เขาได้สมอยากแล้วก็จากไป) หรือแนวแฉ "ได้ปั๋วเพราะยายชั่วเอง" อะไรแบบนั้น

สรุปสั้น ๆ อีกครั้ง ถ้าจะเขียนให้ผู้ชายเดินเข้าออกห้องนางเอกได้อย่างเสรี ก็ควรไปเขียนหนังสือสำหรับผู้ใหญ่ค่ะ ไม่ใช่แนวหวานของแจ่มใสที่ผู้ซื้อเป็นวัยรุ่นเสียส่วนใหญ่

น้องโอปอลขา คิดได้เท่านี้เองหรือคะ เล่นเอาพี่อึ้งอ้าปากค้างไปเลยค่ะ

พี่หวังว่า น้องคงเป็นคนส่วนน้อยนะคะ ที่คิดแบบนี้ ถ้าเยาวชนส่วนมากคิดแบบน้อง สงสัยเราคงได้มีลูกกรอกไว้ให้หมอผีปลุกเสกกันเป็นว่าเล่นแหง ๆ


ในเรื่องคุณยายมองเห็นว่าพระเอกเหมาะสมกับนางเอก จึงปล่อยให้ขึ้นห้องไปนอนกับหลานสาวได้

สงสัยว่า คุณยายของนางเอกก็คงเป็นนักเรียนนอก หัวสมัยใหม่ไร้สำนึกเหมือนกันใช่ไหมคะ ถึงได้ทำอย่างนี้น่ะค่ะ

ขำชื่อหนังสือของคุณยาคูลท์อ่ะ ขอคารวะเลยค่ะ

เราเคยอ่านเรื่องแก้มใสค่ะ อาจเป็นเพราะเราเกิดในยุคสอนให้ลูกเป็นกุลสตรีและพ่อแม่ขี้หวง อ่านเรื่องนี้เลยรู้สึกขัด ๆ ว่าทำไมต้องทำอะไรกันมากมายขนาดนั้น เดี๋ยวหอมแก้ม เดี๋ยวจูบ อ่านจบแล้วนึกถึงคำว่าเกินงามขึ้นมาทันที

และออกจะแปลกใจที่แจ่มใสมีนิยายแนวนี้ ทั้งที่เราเป็นแฟนแจ่มใสมาแต่ยุคดึกดำบรรพ์ มีทุกเล่ม แต่ออกจะผิดหวังกับเล่มนี้อยู่ไม่น้อย

ส่วนอีกเล่มยังไม่ได้อ่านเลยไม่พูดถึงดีกว่า

**เข้ามาอ่าน blog นี้แล้วเมามันส์ในอารมณ์มากเลยค่ะ

หนูก็แฟนตัวโยงของแจ่มใสคะ จะชอบอ่านของพี่อ้อม ป้าหนอน พี่ไอซ์ พี่อ้น พี่กี้ พี่เปี๊ยก หนูว่า อ่านแล้วจะไม่มีฉากแบบว่าเลยคะ อ่านแล้วรู้สึกดีแถมยังได้ความรู้ด้วย เพราะว่าของพี่ๆ เขาจะแทรกเกล็กเล็กๆน้อยลงไปด้วยคะ
แต่ 2 เรื่องที่พี่ๆพูดกันมาหนูขอผ่านคะ ........

กะจะไม่เข้ามาแสดงคคห.เพิ่มแล้ว แต่ดันไปเห็นคำตอบคุณเกรซในบอร์ดแจ่มใส
ที่บอกว่า

"สำหรับคนที่อ่านแล้ว รู้สึกไม่ชอบ...ไม่ว่ากันเลยค่ะ

แต่สำหรับคนที่ยังไม่ได้อ่าน แล้วคิดจะไม่อ่านเพราะคอมเม้นต์

คุณอาจพลาดอะไรไปก็ได้ เพราะความคิดของแต่ละคนนั้ไม่เหมือนกันอย่างแน่นอน

ตีความจากสิ่งที่ได้สัมผัสเอง มันเข้าใจเจตนาได้ตรงมากกว่าตีความจากความรู้สึกของคนอื่นนะคะ"

อึ้ม! จริงอย่างที่คุณเกรซพูดจริงๆ ด้วย เรายังแนะนำให้น้องที่บ้านอ่านเลยนะ บอกว่าไหนลองอ่านดูซิ แล้วช่วยบอกหน่อยว่ารู้สึกยังไง หนุกหรือไม่หนุก แต่พี่เรามันบอกว่าอย่าไปเสียเวลาอ่าน หึหึ ที่จริงเราอยากให้น้องเราได้อ่านมากๆ เลย เพื่อมาการันตีความรู้สึกของเราว่าเราอคติเกินไปรึเปล่า?

ถ้ายังไงใครยังไม่ได้อ่านก็ไปหายืมมาอ่านก่อนแล้วกันนะคะ แล้วมาพูดคุยแลกเปลี่ยนคคห.กันหน่อย (ไม่ค่อยอยากให้ซื้อ แหะๆๆ เสียดายตัง แต่ถ้าอ่านแล้วชอบจะซื้อทีหลังก้ไม่เสียหายนี่นา จริงมั้ย?)

ปล.เห็นด้วยกับคคห.ของขอวิพากย์มั่งเป็นอย่างมากเลยค่ะ อ่านแล้วโดนมากๆ เลยค่ะ

การให้ความคิดเห็นในหนังสือแต่ละเล่มที่เราได้อ่าน สำหรับตัวไกลนั้นเองมองว่าเป็นสิ่งดีค่ะ เพราะทุกวันนี้ไกลนั้นก็จะพยายามให้ข้อมูลหากมีคนมาตั้งกระทู้ถามถึงหนังสือที่เราเคยอ่านไป และการให้ความคิดเห็นนั้นมันก็ไม่ใช่สิ่งเสียหาย หากว่าออกมาจากความคิดเห็นและมุมมองตรงจุดนั้นจริงๆ ซึ่งบางทีคนเขียนอาจจะมีหลุดกันได้บ้าง

หากสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการใส่น้ำหนักของเหตุผลและความถูกต้องควบคู่กันไป ตรงส่วนนี้ไกลนั้นยังไม่ได้อ่านทั้งสองเล่ม แต่เท่าที่เคยคุยกับพี่เกรซ เราสองคนมีความคิดเห็นตรงกันว่า พวกเราซีเรียสเรื่องศีลธรรมมากกว่าเรื่องอื่นๆ หากจะมีคนวิจารณ์ว่าเขียนแย่ ภาษาห่วย ยังไม่รู้สึกร้ายแรงเท่ากับการโดนวิจารณ์เรื่องศีลธรรม เพราะนั่นคือการที่เราใช้บทบาทของคนเขียนทำร้ายสังคมไป ไม่ว่าจะเพราะเราไม่รู้หรือคิดไม่ถึงก็ตามแต่

และในเมื่อไกลนั้นยังไม่ได้อ่านหนังสือสองเล่มนี้ ก็ขอผ่านประเด็นที่คุณเจ้าของกระทู้วิจารณ์ละกันนะคะ แต่อยากจะมาขอบคุณที่ช่วยทำให้ไกลนั้นได้ตระหนักและย้ำชัดถึงหน้าที่ของตัวเอง


ในเมื่อเราเป็นคนส่วนน้อยที่โชคดีได้มายืนยังจุดนี้ ไกลนั้นก็จะย้ำชัดๆกับตัวเองให้มากๆเช่นกัน ให้ตระหนักถึงทุกๆสิ่งที่เราเขียนอยู่ เพราะนี่ไม่ใช่การเขียนอ่านเล่นเอง แต่เป็นการเขียนเพื่อจรรโลงสังคม หรือถ้าไม่มีความสามารถในการเขียนถึงระดับนั้น ก็ขอให้มันอย่าเป็นภัยต่อสังคมก็ยังดี(เน้นความบันเทิงใจแบบปลอดพิษภัยเป็นหลัก)


อ่านไม่หมดทุกความคิดเห็นอ่ะค่ะ ตอนนี้ก็ขอตัวไปอ่านหนังสือสอบต่อนะคะ

"แต่เท่าที่เคยคุยกับพี่เกรซ เราสองคนมีความคิดเห็นตรงกันว่า พวกเราซีเรียสเรื่องศีลธรรมมากกว่าเรื่องอื่นๆ หากจะมีคนวิจารณ์ว่าเขียนแย่ ภาษาห่วย ยังไม่รู้สึกร้ายแรงเท่ากับการโดนวิจารณ์เรื่องศีลธรรม เพราะนั่นคือการที่เราใช้บทบาทของคนเขียนทำร้ายสังคมไป ไม่ว่าจะเพราะเราไม่รู้หรือคิดไม่ถึงก็ตามแต่"
^
^
ถ้าคุณไกลนั้นสามารถหาอ่านฟรีได้ก็ลองอ่านดูนะคะ จะได้เห็นว่าคุณเกรซเขียนได้
เสื่อมศีลธรรม
ขนาดไหน เธอหน้าด้านพูดแบบนั้นออกมาได้แปลว่าจิตคงจะบกพร่องค่อนข้างรุนแรงค่ะ

ปล.เห็นด้วยกับคคห.ของขอวิพากย์อย่างมากอีกคนค่ะ หนังสือ
ห่วย
ในทุกแง่จริงๆ ค่ะ

อ่านนิยายแจ่มใสเกือบทุกเล่ม ซื้อสะสมเป็นบางเล่ม ได้อ่านแก้มใส บอกได้เลยว่าชอบมาก น่ารักดี แนะนำให้เพื่อนอ่าน เพื่อนๆ ก็ไปซื้อมาเก็บ (หลังจากยืมเราอ่าน) เราอ่านคำวิจารร์ของผู้สาวเมืองยศ แล้วรู้สึกแย่ ยังไงไม่รู้ คุณเองยังแต่งนิยายขาย กับเค้าไม่ได้ แต่เที่ยวว่าชาวบ้าน ถ้าคุณเจ๋งจริง ก็ลองไปแต่งแล้วให้แจ่มใส พิจารณาดูดิ ว่าเค้าจะรับของคุณเข้าตีพิมพ์ไหม๊ เราก็เป็นคนชอบอ่านนิยายวัยรุ่น ถึงแม้อายุจะไม่น้อยแล้ว เราว่าวัยรุ่นสมัยนี้ ไม่ได้มานั่งอ่าน แล้วคิดเตลิด เพราะนิยายหรอกค่ะ ถ้าพวกเค้าอยากดูจริงๆ เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ VCD น้องแน็ท แอนนา อ่ะเยอะแยะ เด็กมันเห็นกันทั่วแล้วค่ะ นิยายอ่ะ อ่านอ่ะเพื่อความรื่นรมย์ ส่วนเรื่องแง่คิด เด็กมันคิดเองได้ค่ะ ถ้ามันจะมั่ว เละเทะ หรือคิดตำลง ไม่ต้องรอให้มันมาอ่านแก้มใสหรอกค่ะ

เด็กที่อ่านนิยาย ไม่ว่าจะนิยายเรทไหน เรากลับมองว่าเป็นเรื่องดีนะคะ อย่างน้อย ก็ฝึกให้เค้าเป็นคนรักการอ่าน เห็นหนังสือก็ยังหยิบมาอ่าน เพราะเด็กสมัยนี้ อ่านหนังสือกันน้อยลง ดูทีวี ฟังเพลง ดูหนัง เข้าแหล่งบันเทิง เที่ยวนอกบ้านกันเยอะแยะ ถ้าผลักดันให้เด็กพวกนั้น อยู่บ้าน นั่งอ่านหนังสือเล่มนึงสัก 2-3 ชั่วโมงได้ เราว่าหนังสือเล่มไหนทำได้ ก็เจ๋งแล้วค่ะ

ถ้าไม่พอใจคำพูดเราจะลบก็ได้นะคะ (ถ้ารับไม่ได้) แต่อยากจะบอกว่า การที่จะวิพากวิจารณืใคร กรุณาย้อนมองดูตัวเองสักนิด ว่าคุณเอง ดีกว่าคนอื่นนักหร๋อ

ใครยังไม่ได้อ่าน แก้มใส ก็ไปหาอ่านเอานะคะ แล้วจะรู้ว่าทำไมหนังสือเล่มนี้ถึงขาดตลาดทันทีที่ลงขายไปได้อาทิตย์เดียว ยอดขายตั้งเท่าไร ยอดจองผ่านเวปมากขนาดไหน

คุณ เกรซ อายุแค่นี้ ทำ(รายได้) ได้ขนาดนี้ ตอนคุณอายุเท่าเค้า คุณทำอะไรอยู่ค่ะ ????

เวลาเห็นรีวิว แนะนำ หรือติชมหนังสือที่ไหน มักจะแวะเข้าไปดู เพราะเชื่อว่าหลายเรื่องราวที่เรายังไม่อ่าน กระทู้หรือบทความเหล่านั้นจะแนะนำหนังสือให้เราพอรู้ได้บ้าง...

บล็อกของคุณผู้สาวเมืองยศก็เคยเข้ามาหลายๆ ครั้ง เพราะมีหนังสือหลายเล่มที่ไม่เคยอ่าน แล้วเห็นคุณรีวิว...

ออกตัวก่อนเลยว่า...ส่วนตัวไม่เคยอ่านนิยายโรมานซ์ หรืออีโรติกเลยจริงๆ เพราะไม่ชอบอ่านเรื่องหวือหวา อาจเพราะยังหัวโบราณอยู่บ้าง แต่ก็อ่านได้เกือบทุกแนวนะ ถ้าเขียนได้โดนใจ เป็นคนอ่านอะไรแล้วอยากได้อย่างนั้น...

หมายถึงถ้าอ่านนิยายรักแล้ว ต้องรู้สึกว่าความรักเกิดขึ้นจริง ถ้าอ่านสารคดีก็ต้องได้ความรู้จริงๆ ฯลฯ

ตอนเจอรีวิวนี้...ตัวเองเคยอ่านเรื่องหัวใจอุ่นรัก แต่ไม่เคยอ่านแก้มใส...

บอกตรงๆ ว่า หัวใจอุ่นรักน่ารักดี...แต่ก็ไม่ถึงกับติดใจสุดๆ หากก็ไม่ถึงกับอยากจะเขวี้ยงทิ้ง...ตอนแรกไม่อยากลงความเห็นเลย ไม่อยากให้กระทู้ร้อน

"...ทำให้รู้สึกระบบความคิดของนักเขียนคนนี้ค่อนข้างบกพร่อง..."
^
^
ประโยคนี้ติดใจ...ตรงที่ความเห็นส่วนตัวคิดว่า หากการที่คนอื่น (หรืออาจหลายคน) นั้นมองหรือคิดไม่เหมือนเรา หาได้หมายความว่า..ระบบความคิดเขาบกพร่องไม่ ในเมื่อเราเองยังเป็นแค่ปุถุชนคนธรรมดาคนหนึ่ง ที่มิได้มีความถูกต้องทั้งหมดใจตัว ไยเราจึงใช้ความคิดตนเองตัดสินเขาได้เช่นนั้นเล่า

อยากให้ใจเย็นๆ นิ่งอ่าน นิ่งคิด นิ่งพิจารณา ทั้งหมดที่ว่ามาใช่ว่าเข้าข้างคนเขียนแต่อย่างใด เพราะบอกตรงๆ ว่าหนังสือเรื่องหัวใจอุ่นรักไม่ใช่แนวที่จะชอบขนาดจะซื้อมาเก็บไว้ แต่เพราะคิดว่าหนังสือเล่มหนึ่งย่อมมีทั้งคนชอบและคนไม่ชอบ หรือกระทั่งหนังสือเล่มเดียวกัน คุณชอบหน้าหนึ่ง แต่อีกคนอาจจะชอบอีกหน้าหนึ่ง เพราะนานาจิตตัง

ส่วนประเด็น...ศีลธรรมนั้น เห็นด้วยในหลายๆ ส่วน เช่น...ถึงแม้ว่าเด็กหลายคนอาจจะแยกแยะเรื่องแบบนี้ได้จริง แต่คนเขียนก็สมควรระลึกว่าเราไม่ควรเป็นอีกส่วนหนึ่งที่มาแบ่งความเด็กให้ไปในทางที่สังคมบ้านเราเห็นว่ามันเป็นทางลบ

อีกประการที่อ่านแล้วถึงกับส่ายหน้าคือ...ความเห็นที่บอกว่า...ท้อง แท้ง ทิ้ง ในกระทู้คราวก่อน ยอมรับว่าในยุคนี้สมัยนี้เหตุการณ์แบบนี้เยอะมากจนชินหูชินตา แต่การที่คุณแสดงความเห็นออกมาอย่างนั้น มันเท่ากับคุณดูถูกอีกหลายๆ คนเช่นกัน

และที่สำคัญในเกี่ยวกับตัวละครแต่ละเรื่อง ส่วนตัวอีกนั่นล่ะคิดว่า...การที่ตัวละครดีจนถูกใจเรา หรือเลวจนเราหมั่นไส้นั้น มันก็เป็นการนำเสนอให้เห็นว่าในสังคมจริงๆ มันก็มีทั้งคนดีและไม่ดี จะให้นำเสนอแต่ดีหมด หรือเลวหมดคงเป็นไปไม่ได้

ส่วนการที่พระเอกในนิยายดีมากจนไม่อาจหาในความจริงได้นั้น ก็คิดว่า...บางทีความจริงมันก็โหดร้ายเกินไป สำหรับบางคน การได้เจออะไรดีๆ ในหนังสือ ก็อาจเป็นทางออกของความรู้สึกดีๆ ให้เขาได้บ้างก็เท่านั้น...

...ถ้าเรื่องจริงสำหรับบางคนความรักมันโหดร้าย การได้อ่านความรักสวยงามในนิยายก็ช่วยให้บางส่วนของความรู้สึกดีขึ้น...

...มิใช่หลอกตัวเอง หากความสุขที่หาได้จากความบันเทิง...

อีกหลายคำพูดหลายประโยคที่ยากเกินจะสื่อ หากทั้งหมดที่กล่าวมา เพียงหวังว่า...

อยากให้ทั้งสองฝ่ายใจเย็น นิ่งคิดพิจารณาอย่างมีสติ ไม่ใช่อคติ ไตร่ตรองใคร่ครวญดูเถิดท่านทั้งหลายว่า..

ชีวิตเรานั้น เกิดมาคนละที่ คนละสังคมแวะล้อม ความคิดผิด ถูก ชอบ ชั่วดีนั้น ย่อมมองต่างกัน

เพียงการนำเสนอความเห็นในระดับที่เหมาะสมกัน มิใช่หักล้างน้ำใจ หรือยกยอปอปั้นกันเกินไป ก็น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด

ขอบคุณมากๆ สำหรับพื้นที่ให้แสดงความเห็น และสำหรับใครที่อ่านโดยไม่ได้นึกอคติกับข้าพเจ้า

มาตอบคนที่มาช้าค่ะ
ชาวบ้านเขาหนีไปหมดแล้ว

เบื่อพวกองุ่นเปรี้ยว >>> รายได้มันเกี่ยวอะไรกับบล็อกนี้คะ ถ้าถามก็ตอบให้ อายุเท่าคุณเกรซ ดิฉันก็ทำงาน จ่ายภาษีตามปกติ ไม่รวย แต่พอใจ

นักอ่านไม่ใช่คนอ่าน >>> ขอบคุณที่แสดงความเห็นแตกต่าง แต่ดิฉันก็ยังยืนยันความคิดของตัวเองค่ะ โดยเฉพาะเรื่องคุณยาย ฉันเห็นแบบนี้ คุณเห็นแบบอื่นก็ ไม่ว่ากัน

แวะมาดูพวกเอาสีข้างเข้าแถ

โถๆ ความเห็นที่ 87 เลือดออกซิบเลยนั่นรีบไปทำแผลซะนะ จะด่าเขาทั้งทีก็ด่าไม่ออกเลยต้องแถ ถากไปดื้อๆ น่าสงสารจริงๆ

ไม่แปลกใจเลยที่แฟนขับ เอ๊ย แฟนคลับของคุณเกรซนักเขียนหญ่ายยยย จะเป็นมนุษย์ประเภทนี้

คนที่ชอบเรื่องผิดศีลธรรมแล้วยกย่องเห็นดีเห็นงามน่ะ ก็คงจะไม่มีจิตสำนึกเท่าไหร่หรอกนะ จริงไหม?

ไอ้การด่าคนรีวิวนิยาย หาว่า ยังแต่งนิยายกับเค้าไม่ได้เนี่ย โถ เด็ก จริงๆ ไม่มีปัญญาจะยกเรื่องอะไรมาเถียงกับเขาล่ะสิ รายไหนรายนั้น ชอบพูดจริงๆ เลยไอ้เรื่องไม่มีปัญญาเขียนนิยายขายน่ะ

ถ้าเกิด คนอ่านนิยายสักคน อยากจะวิจารณ์นิยายสักเรื่อง แล้วโดนแฟนคลับนักเขียนมาด่าว่าให้ไปเขียนให้เก่งก่อนเถอะ แล้วเราจะอ่านนิยายไปทำไม วันๆ ไม่ต้องมานั่งจุดธูปบูชานักเขียนบนหิ้งพระเหรอค้า

ก่อนจะมาว่าคนรีวิวหนังสือน่ะ หัดคิดก่อนดีไหมว่า ตัวเองอายุเท่าไหร่ มีวุฒิภาวะระดับไหน เรื่องมันก็เห็นๆ กันอยู่แล้ว ว่าขาดศีลธรรม ยังจะแถไปหน้าด้านๆ ออกมาพูดแบบนี้นักเขียนที่คุณเคารพรักชื่นชมบูชาก็เสียไม่ใช่น้อยนะ ค่าที่มีแฟนคลับไอคิวต่ำขนาดนี้น่ะ

ขอโทษเถอะ อย่ามาบอกว่า เด็กมันจะคิดได้เอง เด็กสมัยนี้มีหัวคิด ไอ้เด็กที่มีความคิดผิดๆ เกี่ยวกับเรื่องเพศสัมพันธ์ยังมีมากมายเกลื่อนเมือง ขอที อย่ามาอ้างทั้งๆ ที่ไม่รู้อะไร ไอ้การมานิยมส่งเสริมนิยายที่ปลูกฝังค่านิยมทางเพศที่ผิด ไม่ใช่เรื่องดีงาม พอจะมาพูดจาอวดได้หรอกนะ ถ้ายังคิดไม่ออก ก็กลับบ้านไปคุยกับพ่อกับแม่คุณก่อนเถอะไป๊ อย่าศีลธรรมอันดีงามน่ะมันเป็นยังไง อยู่ที่ตรงไหน ก่อนที่จะมาด่าเขา

แล้วไอ้เรื่องยกรายได้ มาเหยียดเขาเนี่ย คุณนั่นแหละพวกองุ่นเปรี้ยว ถามจริงคิดว่าคุณเกรซ ของคุณเนี่ย อายุเท่าไหร่ยะ

จะ 30 แล้ว ไม่ใช่เด็กๆ ถ้าเป็นเด็กยังพอนึกออกมั่งว่าไม่มีหัวคิด ถึงได้เขียนนิยายแบบนี้ออกมา แต่นี้แก่จนป่านนี้ยังไม่รู้จักผิดชอบชั่วดีนี่อย่ายกขึ้นมาเป็นแบบอย่างดีกว่า มันน่าทุเรศ

เราไม่รู้ว่า เจ้าของบล๊อคเขาอายุเท่าไหร่ ทำมาหากินอะไร แต่เราคิดว่า เขามีจริยธรรม และมีความสามารถมากพอ ไม่ได้มาสนใจอิจฉาริษยาอะไรกับนักเขียนผลงานกระจอกๆ แบบนี้หรอกนะ

ส่วนเรื่องนิยายสองเรื่องนี้ขายดี ติดอันดับขาดตลาดน่ะ อยากจะขำกลิ้ง บอกให้รู้ไว้จำใจสมองนะ ว่าเรื่องใต้สะดือน่ะ ยังไงมันก็ขายได้อยู่วันยังค่ำ ไม่ว่าจะเขียนดีมาก ดีน้อย หรือไร้ศีลธรรม ก็คนไทยมันพวกเก็บกดทางเพศ ถึงได้มาปล่อยออกทางนิยายบ้าง วีซีดีบ้าง เวปโป๊บ้างให้เกลื่อนไปยังไง

อ้อ ความเห็นที่ 87 นี่คงเป็นพวกเก็บกดทางเพศด้วยสินะ ถึงได้เป็นสาวกนักเขียนถึงขนาดนั้นน่ะ

โอยขำกลิ้ง เกิดมาเพิ่งเคยเห็นคนไร้หัวคิดก็วันนี้แหละ

แล้วจะมาด่าเขาน่ะ คิดให้ดีก่อนนะ ว่าจะมีคนมาสนับสนุนตัวเองหรือว่าจะมาเหยียบตัวเองกันแน่ !

หึหึหึ มาแล้วสินะ พวกเอาสีข้างเข้าสี แถไปได้เรื่อย ๆ พอหาเหตุผลดี ๆ มาหักล้างเขาไม่ได้ ก็หยิบเอาเรื่องรายได้ ความสามารถมาท้าทาย


ทางที่ดี เราควรถกกันด้วยเหตุผล ไม่ใช่ท้าทายอย่างนี้นะคะ


อีกอย่าง คุณเกรซเป็นนักเขียน เธอย่อม ต้องอยากฟังความคิดเห็นทั้งดีและไม่ดี ของผู้อ่านอยู่แล้วค่ะ น้องไม่ต้องเดือดร้อนแทนเธอหรอกนะคะ


ที่สำคัญที่น่าตีน้องมากที่สุดคือ ใช้ภาษาไทยให้ถูกต้อง ด้วยค่ะ

อ่านบล็อกนี้มาตลอดแต่ไม่ได้แสดงความเห็นอะไร จนพอดีมาอ่านความเห็นคุณนักอ่านไม่ใช่คนอ่านแล้วสะดุดนิดหนึ่งค่ะ

ขอพูดในฐานะคนเขียนหนังสือคนหนึ่งนะคะ ว่าปัญหาไม่ได้อยู่ที่ว่าตัวละครในนิยายจะดีหรือเลวประการใด แต่อยู่ที่การนำเสนอและการชี้นำ "ระหว่างบรรทัด" ในงานเขียนนั้นๆ ว่าอะไรคือดี และอะไรคือเลว คนเขียนไม่ใช่พระเจ้า แต่บรรทัดฐานทางสังคมนั้นมีอยู่ หากคุณคิดจะนำเสนอตัวละครนั้นๆ ออกมา จงสะท้อนออกมาให้หมดสิ้นว่าการกระทำแบบไหนจะทำให้เกิดอะไร อย่าสร้างภาพฝันสวยหรูที่ไม่เป็นความจริงให้คนเพ้อตาม

เขียนเรื่องนอนกับผู้ชายในบ้านโดยครอบครัวไม่ว่าอะไร แล้วสุดท้ายก็แฮปปี้ได้แต่งงาน เป็นการชี้นำว่าการกระทำเช่นนี้ดีหรือไม่ดีคะ

ดิฉันไม่ได้บอกว่ามีอะไรก่อนแต่งเป็นเรื่องชั่วช้ายอมรับไม่ได้ เซ็กซ์ก่อนแต่งหรือกระทั่งฟรีเซ็กซ์ไม่ผิดหรอกค่ะ ถ้าคุณรับผิดชอบตัวเองได้ คำถามคือ ในสังคมบ้านเราตอนนี้ เด็กๆ ส่วนใหญ่รับผิดชอบตัวเองได้หรือยัง ดิฉันคิดว่าคำตอบคือไม่

ตราบใดที่คำตอบนั้นยังเป็นคำว่า ไม่ นักเขียนควรมีจรรยาบรรณที่จะรับรู้ความจริงของสังคมในข้อนั้น และนำเสนอเรื่องราวอย่างระมัดระวัง หรืออย่างน้อยบ่งบอกว่าขีดคั่นของเซ็กซ์ก่อนแต่งนั้นอยู่ตรงไหน รวมถึงหากการกระทำใดเป็นสิ่งที่สังคมยังไม่ยอมรับ นักเขียนควรมีจรรยาบรรณที่จะนำเสนอความจริงนั้นออกไปด้วยเช่นกัน

ผู้อ่านเป็นคนแยกแยะสิ่งที่ควรและไม่ควรเอง ตัดสินใจเกี่ยวกับชีวิตตัวเอง ถูกต้องค่ะ แต่คุณควรให้ข้อมูลเขาอย่างเพียงพอ การนำเสนอแต่ตอนจบแสนหวานเพียงด้านเดียวก็ไม่ต่างจากโฆษณาชวนเชื่อที่ชวนให้ผู้อ่านทำตาม

ดิฉันเคยเห็นคนที่ได้รับข้อมูลไม่พอและแยกแยะไม่ออกมาแล้ว บทสรุปนั้นไม่สวยงามเลย ไม่ว่าคนเหล่านั้นจะเป็นส่วนน้อยหรือไม่ แต่ควรหรือคะที่จะให้เกิดเรื่องแบบนี้ัขึ้นมาอีกแม้แต่กรณีเดียว มันยากเกินไปจนทำไม่ได้เลยหรือคะที่จะเขียนเรื่องโดยสะท้อนให้รู้ไปพร้อมกันว่าการกระทำแบบนี้จะต้องเผชิญความเสี่ยงและการตัดสินของสังคมอย่างไร หรือจะต้องให้ผู้อ่านไปลองเอง และพบความจริงเหล่านั้นเอง

นิยายคือสื่อชนิดหนึ่ง และขึ้นชื่อว่าสื่อ ย่อมมีส่วนชี้นำต่อสังคมไม่ว่ามากน้อยเพียงใด

นักเขียนที่แท้จริงในความคิดของดิฉันคือผู้ยินดีแบกจรรยาบรรณของสื่อดังกล่าวมานั้นค่ะ ไม่ได้วัดที่ยอดขาย รายได้ ความเด่นดังหรืออะไรอื่นทั้งมวลเลย

(มุงต่อไป)

มาอ่านเฉย ๆ ค่ะ ไม่มีประเด็นใหม่มาแถลง คนข้างบนพูดได้ครบดีแล้ว

(ร่วมด้วยช่วยมุง)

ไม่มีประเด็นใหม่มาแถลงเหมือนกันค่ะ (ขออนุญาตคุณยาคูลท์ ก๊อปความเห็นเอาดื้อๆ อย่าฟ้องกันนะค๊า อิอิ)

แถมความเห็นอีกนิด (ประเด็นเก่า) เรื่องที่รับไม่ได้จริงๆ คือ เรื่องที่คุณยายให้ผู้ชายเข้าห้องหลานหน้าตาเฉยนี่ล่ะค่ะ ประเด็นอื่นๆในหนังสือนี่ไม่เท่าไหร่ ทำใจได้ ก็อ่านหนังสือมาทุกประเภท เล่มละสิบบาทก็อ่าน โรมานซ์ก็อ่าน พวกอีโรติคยังเคยไปเปิดๆดูเลย (ยังใจไม่กล้าพอจะอ่าน) แต่ก็ยังไม่เคยเจอผู้ใหญ่คนไหนเป็นแบบนี้เลย

ขนาดโรมานซ์เอง แม่พระเอกยังสั่งนางเอกเล้ย ว่าอย่าไปยอมนอนด้วยนะ เดี๋ยวจะได้ใจ ฮา

มีหลายประเด็นอยากคุยจัง

เรื่องหนังสือ ยังไม่อ่าน ไม่มีคอมเม้นท์เพิ่มค่ะ ใครช่วยส่งมาให้ยืมอ่านหน่อยได้ไหมคะ? รู้สึกอยากอ่านเพื่อคุยแบบติดหมัด


ดิชั้นเองก็ยังไม่เคยเขียนนิยายขายเป็นเรื่องเป็นราวค่ะ อย่างนี้ที่รีวิว+วิจารณ์หนังสือในบล็อกตัวเองนี่ สงสัยคงเป็นการกระทำที่แย่มากๆ มั้งคะนี่

บรรดาแฟนคลับของนักเขียนแต่ละคนจะมาด่าข้าพเจ้ามั้ยเนี่ย





จะคุยอะไรเอาเหตุเอาผลมาคุยค่ะ

อย่าเอาสีข้างเข้าแถ

ถ้าเทียบระหว่าง นักอ่านไม่ใช่คนอ่าน กับ เบื่อพวกองุ่นเปรี้ยวนี่จะเห็นชัด




ค่ะเห็นต่างกันได้แน่นอน



แหม..ไม่ได้อ่านเลยคุยไม่ได้เต็มที่แฮะ

อ้างอิงความเห็นของคุณองุ่นเปรี้ยวมา ในความเห็นที่ 87

"เด็กที่อ่านนิยาย ไม่ว่าจะนิยายเรทไหน เรากลับมองว่าเป็นเรื่องดีนะคะ อย่างน้อย ก็ฝึกให้เค้าเป็นคนรักการอ่าน เห็นหนังสือก็ยังหยิบมาอ่าน"

เห็นความเห็นตรงนี้แล้วอึ้งค่ะ อย่างนี้ถ้าลูกสาวดิฉันอ่านนิยายอีโรติค ดิฉันผู้เป็นแม่ควรจะดีใจใช่ไหมคะ ที่ลูกสาวดิฉันอ่านหนังสือ???

ยกความเห็นตรงนี้มาอีก

"เราว่าวัยรุ่นสมัยนี้ ไม่ได้มานั่งอ่าน แล้วคิดเตลิด เพราะนิยายหรอกค่ะ ถ้าพวกเค้าอยากดูจริงๆ เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ VCD น้องแน็ท แอนนา อ่ะเยอะแยะ เด็กมันเห็นกันทั่วแล้วค่ะ "

ดิฉันไม่รู้หรอกค่ะว่าลกสาวดิฉันจะได้ดูวีซีดีโป๊รึเปล่า ปกติดิฉันก็พยายามป้องกันเอาไว้ก่อน แล้วพยายามสอนเขาด้วยตัวเองว่าเรื่องเพศเป็นอย่างไร แน่นอน ลูกสาวดิฉันย่อมต้องอยากรู้อยากเห็นแน่ แต่คนเป็นแม่ก็อยากควบคุมให้อยู่ในสายตา

ถ้าเกิดวันหนึ่ง ดิฉันเปิดเข้าไปในห้องลูก แล้วพบว่าลูกกำลังอ่านนิยายอย่างว่า (ซึ่งสวมมาในรูปปกหวานแหวว) ดิฉันคงช็อคเหมือนกันล่ะค่ะ ก็ปกมันแหววปานนั้น ดิฉันจะไปรู้ได้อย่างไรว่าเนื้อไหนเป็นเรื่องชนิดไหน แล้วอย่างนี้จะไม่ให้ดิฉันเคืองหรือคะ ที่สนพ. ออกหนังสือแบบนี้มา แต่เอาปกเด็กๆ มาหลอกผู้ปกครองอย่างดิฉันเนี่ย

โกรธค่ะ คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็พยายามเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูกนะคะ แต่ถ้ามาเจอความมักง่ายของ สนพ. ที่ไม่ห่วงอนาคตของชาติแบบนี้ ทั้งยังมีนักเขียนนิสัยแย่ที่เอาแต่ปัดความรับผิดชอบ คิดว่านักอ่านเข้าใจแล้วทั้งนั้น ก็แย่ค่ะ ไม่ชอบ พาลจะเกลียดเอาด้วย

ถึงลูกดิฉันจะไม่ได้ไร้เดียงสามาก แต่ก็ไม่ได้ฉลาดทันไปทุกเรื่องทุกราวขนาดแยกแยะถูกผิดได้ทั้ง 100% นะคะ เด็กก็ต้องเติบโตและค่อยๆ เรียนรู้ชีวิตไป ตามทางที่ถูกที่ควร ไม่ใช่เรียนลัดเอาแบบงุบงิบๆ แบบนี้ ยิ่งเห็นเด็กสมัยนี้นิยมมีเซ็กส์ในวัยเรียน ท้องตอนเรียน คลอดลูกตั้งแต่ยังอายุน้อยๆ (หรือไม่ก็ทำแท้ง) ดิฉันยิ่งสลดใจ และบอกตัวเองว่าจะไม่ให้ลูกสาวของดิฉัน พบเหตุการณ์แบบนั้นอย่างเด็ดขาด

ฉะนั้น ความเห็นของดิฉันขอประณาม สนพ. นักเขียน และนักอ่านที่เชื่อแบบไม่ลืมหูลืมตาด้วยค่ะ

อย่าคิดว่าที่นี่เป็นประเทศเสรีแล้วคิดจะทำอะไรก็ได้นะคะ ถ้าคิดจะหากินบนความผิดศีลธรรม ไม่รับผิดชอบต่อสังคมแบบนี้ ก็ขอสาปแช่ง ต่อต้านไม่ให้ได้ดี ด้วยคนล่ะค่ะ

เอ่อ ก็เป็นนักอ่านคนหนึ่ง ที่ก็ติดตามผลงานชุดความรู้สึกดีที่เรียกว่ารักอยู่ ก็ตามเก็บมาเกือบทุกเรื่อง อ่านมาก็พอสมควร แต่อ่านคอมมเม้นมาจนหมด ก็ไม่รู้จาแสดงความคิดเห็นอย่างไรดี คือก็เห็นด้วย และ มีบางคอมเม้นที่ไม่เห็นด้วย คือมันแรงไปหรือป่าวค่ะ เราเข้าใจว่าเรื่องทั้งสองเรื่องนี้ อาจมีบางคนที่ไม่ชอบ และ ชอบ ต่างความคิดกันไป แต่นักเขียนเขาก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิดกันหรอกนะคะ พี่บี(เกรซ)เขาก็ต้องมีความคิดบ้างแล้ว แต่ในแง่บางมุมนิยายที่เขาเขียนสื่ออกมานั้น อาจจะทำให้ขัดต่อศีลธรรมไปบ้าง แต่เราว่านะ ถ้าจะไปว่าคนเขียนเขาถึงขนาดว่า หน้าด้าน ตามคห.ข้างบน เอ่อขำไมได้ว่าคห.ไหน แต่เจอ มันแรงไปหน่อยหรือป่าวค่ะ มิ้นเข้าใจว่าเราอยากจะพูดเกี่ยวกับหนังสือที่เราได้อ่าน แล้วเราคิดว่าเล่มนี้มันไม่มีไรเลยอ่ะ มันมีฉากบบว่า มันขัดต้อศีลธรรมนะ มันอ่านแล้วไม่ดีอ่ะ มาพูดหน่อย แบบยังงี้มันจะกลายเป็น เจอคนที่

เขาแย่ แล้ว พวกคุณจะเหยีบซ้ำหรอค่ะ เข้าใจว่าคนเขียนทุกคนก็อยากได้คำวิจารณ์ตรงๆที่ทั้งแง่บวกและแง่ลบ เพื่อจะมาแก้ไจตรงจุดๆนั้นให้ดีขึ้น และเรามานั่งถกเถียง ว่า บ่นกันในเรื่องนิยายแบบนี้ พี่เกรซเขาก็คงจะคิดยังไงค่ะ เครียดเหมือนกันนะ เอาใจเขามาใส่ใจหน่อยก็ได้นะคะ ที่มาพูดเพราะก็ตามอ่านมานานบล็อกนี้ หุหุ แบบอยากรู้เรื่อชาวบ้านว่างั้น แต่มิ้นก็ไม่ได้ที่จะเข้าข้างใคร เด๋วตูโดนด่าว่าเปงหน้าม้าอีก ก็แบบขอเปงคนกลางละกาน ที่พี่ๆพูดมาในบล๊อกต่างๆ เห็นด้วยมันก็เห็นค่ะ ว่าเอ่อ สังคมเราเด็กถึงมันจะแยกแยะออก มันก็ไมได้เป็นทุกคนนะคะ เด็ก

สมัยนี้มาจากต่างพื้นฐานครอบครังค่ะ หนังสือที่พวกเขาอ่านน่าจะช่วยให้พวกเขารู้จักอะไรไปในทางที่ดี ไม่ใช่จะชักชวนเค้าไปในทางที่ไม่เหมาะ เอ่อแหะคนเขียนเม้นงงเอง ตูพิมไรวะ พูดวกไปวกมา เอ่อ เขียนแล้วเขียนยาวทุกทีสิน่าแล้วสำหรับมิ้นถึงจะไม่เคยอ่านิยายโรมานซ์แบบแปลนะ แต่อีโรติกใช่ว่า จะไม่เคยอ่านคือโรมานซ์เล็กๆน้อยๆก็อ่านและ แหะๆ แหมก็มันสนุกนี่ ถ้าไม่ถือกฉากพวกนั้น ฮ่า เราก็ไม่ใช่ผู้ใหญ่ที่อายุเกิน 18 หรอกนะ เราก็เปงแค่เด็ก(กำลังจะ15คะ)ที่ชอบอ่าน อ่านได้ทุกแนว อ่านมาหมด (โรมานซ์แปยังมะได้อ่านะ ยังไม่กล้าพอ5555) ก็ 2 เล่มนี้อ่านมาหมดแล้ว ซื้อเกบมาไว้ที่บ้านก็คิด้ช่นเดียวกัน ตอนอ่านในเน็ตมันน่ารักนะ กุ๊กกิ๊กตามประสา แก้มช่าย 23 ก็จริงแต่นิสัยเหมือนเด็กก็เห็นด้วย แต่คนละก็อาจจะมีนิสัยแบบนี้ก็ได้นี่ พระเอก ช่ายที่โตมาจากเมืองนอก แต่คนเรานิสัย ความคิดไม่เหมือนนี่คะ บางคนอาจซึมซับสังคมแบบฝรั่งมา แต่บางคนเรียนนอกแต่ยังรักษาสังคมแบบไทย ต่างคน ต่างความคิดค่ะ อย่างที่บอก นานาจิตตัง เอ่อสายลมอิสระค่ะ อ่านมา ชอบกระทู้มากค่ะ ฮ่า ก๊ากกกกก ถุงยางต้องนางเอกใส่ มาใส่ถุงยาง ก๊ากกก

ปล.ไม่รู้จะเม้นไรแล้วแหะ เยอะและ เหอๆ ไม่รู้ตูเม้นมาจะโดนด่าไหมเนี่ย -*- เวงกำ แบบอยากมาแสดงความคิดเห็น แต่คือเราเขียน หรือสื่อมาไม่เก่งมากอ่ะ อยากพูดอีกนะ คือพูดเรื่องแบบนี้แล้วยาว ที่จิงที่เราเขียนไปอาจสื่อไม่ถูกแหะ แต่มิ้นพูดเองแบบ จะง่ายกว่าเขียนอ่ะ ชอบพูด 5555555จะติดตามอ่านต่อนะคะ ชอบๆดี วิจารณ์หนังสือแบบนี้ คนอ่านก็ได้ลองกับไปคิดถึงหนังสือเล่มนั้นใหม่ ก็ดีค่ะ แต่มิ้นก็ไม่ได้คิดว่าไม่ชอบพี่เกรซนะ มิ้นก็ยังชอบผลงานเค้าอยู่ ก็บางเรื่องนะ ช่ายว่าจะต้องว่าเค้าขนาดนั้น ให้กำลังใจคนเขียนดีกว่าค่ะ ค่อยๆพูด ว่าพี่ควรจะปรับจุดนนี้ ไม่ช่ายเข้ามาๆเม้นๆแล้วซ้ำเติมนะคะ คนไทยมีน้ำใจ วิจารณ์ในทางบวกแล้วเปงกำลังใจให้พี่เค้า เขียนเรื่องๆดี ปรับปรัง พัฒนาจาก 2 เรื่องที่ผ่านมาที่ได้รับความเห็นมากมาย มาปรับปรุงเรื่องใหม่ของพี่เค้าให้ดีดีกว่าเนอะ จะได้ไม่ต้องมาเป็นประเด็กให้ถกเถียงอีก 555 แต่คนกลางอย่างเราก็ตามอ่านต่อไป ก๊ากก แต่หนูชอบบล็อกนี่ค่ะ55

มาร่วมมุงค่ะ

แล้วก็อยากจะแถมอีกนิดเกี่ยวกับประเด็นวัยรุ่นไทยยุคใหม่...ที่บอกว่าทันยุคทันสมัย...ทันเซ็กส์ในรูปแบบต่าง ๆ ขอค้านค่ะ...

การที่มีคนออกมาบอกว่า เด็กสมัยนี้รู้จักแยกแยะเมื่อเสพสื่อชนิดต่าง ๆ แล้ว อยากทราบว่าเอาอะไรมาพิสูจน์?

เอาตัวคนพูดซึ่งก็คงเป็นวัยรุ่นพิสูจน์งั้นหรือ?

มันเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ...เรื่องที่เรามั่นใจสุด ๆ ว่าถูกต้อง ไม่จำเป็นจะต้องเป็นเรื่องที่ถูกที่ควรสำหรับคนอื่น ต่างคนต่างความคิดเห็น จะมาเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ไม่ได้หรอกค่ะ

ติดใจเรื่องรายได้กับการที่หนังสือขายดีติดอันดับที่คุณ คห. 87 ยกมาอ้าง...ก็อยากจะบอกว่า...

หนังสือขายดี...ไม่ใช่หนังสือที่เขียนดีเสมอไปนะเจ้าคะ...

^
^
เห็นด้วยคับว่า หนังสือขายดี....ไม่ใช่หนังสือที่เขียนดีเสมอไป

อุๆๆๆๆยังตามมาดู มาอ่านเรื่อยๆคับ

เข้ามาเจือก...

รู้สึกจะเข้าใจวัฒนธรรมฝรั่งผิดนะๆ
ฝรั่งเค้าสอนผู้ชายในเรื่องเซ็กซ์
ว่าให้เกียรติผู้หญิงเท่าๆ กับให้เกียรติ
ตัวเอง

สรุปว่าเห็นด้วยกะคุณแม่ลูกสอง

มามุง(ต่อ)

คือ จะบอกน้องสาวกน้อยแจ่มใสว่า...
พี่อ่านไม่เข้าใจค่ะ ว่าน้องต้องการจะสื่ออะไร งง - -"

อ้อ อีกเรื่องนะคะ เขียนภาษาไทยให้ถูกนิดนึง พี่แก่แล้ว อ่านแล้วมึน

ตามมาอ่าน เพราะข่าวดัง ขอสารภาพว่าไม่ได้อ่านหนังสือเรื่องนี้เลย
เท่าที่รู้ทั้งหมดมาจากระทู้นี้เท่านั้น

อืม ความรัก ไม่เท่ากับ sex
การรักผู้หญิงคนนึง ไม่ใช่มี sex ด้วยเท่านั้น
มันรวมถึงการให้เกียรติ ทั้งตัวผู้หญิง และครอบครัวของเธอคนนั้น
แน่นอนว่า การถูกเลี้ยงมายังไงพฤติกรรมก็ออกมาแบบนั้น ความฉลาดอาจเริ่มมาจากการทดลองทำอะไรหลายๆ อย่าง แล้วเรียนรู้มาทั้งดี และร้าย

เด็กพลาดพลั้งเพราะ ความไม่รู้ ถึงต้องมีผู้ใหญ่คอยดูแล เพราะการทดลองไปโดยไม่รู้ว่าผลร้ายที่สุดที่จะเกิดได้คืออะไรก็เท่ากับเสียอนาคตไปฟรีๆ
ถึงต้องมีผู้ใหญ่ คอยดูแลไง
แต่ผู้ใหญ่ในเรื่องนี้ เราสงสัยจัง เอาอะไรมาวัดเนี่ย

เข้ามาอ่านความคิดเห็นของเด็กยุคใหม่ฟรีสไตล์ ฟรีมันทุกอย่าง ...


น้องสาวกสาวน้อยแจ่มใส และน้ององุ่นเปรี้ยว จ๋า หนูลองกลับไปบอกคุณพ่อคุณแม่ คุณย่า คุณยาย หรือญาติผู้ใหญ่ในบ้านนะคะว่า

"หนูจะพาแฟนมานอนด้วยคืนนี้ หวังว่าพ่อแม่คงไม่ว่าอะไรนะคะ"

ลองดูนะ ถ้าผู้ปกครองหนู ดีอกดีใจนักหนา จัดหาที่นอนหมอนมุ้ง เตรียมหาถุงยางยาคุม ใส่พานมาถวายล่ะก็

พี่จะเอาดอกไม้ธูปเทียนไปกราบคารวะเลยค่ะ


คงต้องให้ผู้ปกครองหลาย ๆ ท่านรับรู้และสอดส่องดูแลบุตรหลาน เวลาจะซื้อหาหนังสือที่หน้าปกมันใส ๆ หวาน ๆ น่ารัก ๆ ให้ละก็ อ่านดูเองสักรอบก่อนแล้วค่อยซื้อ เพื่อจะได้ไม่ต้องมาเสียใจภายหลัง

อ่านหนังสือชุดความรู้สึกดีที่เรียกว่ารักมาก็เยอะอ่ะนะคะ ในหนังสือหนึ่งเล่มเนี่ย มันมีอะไรตั้งหลายอย่าง ทำไมไม่มองด้านอื่นบ้างล่ะคะ แล้วไอ้สองเรื่องที่เป็นหัวข้อเนี่ย เราก็อ่านมาแล้วด้วย ถ้าเราไม่ได้มัวแต่คิดถึงจุดๆนี้อย่างเดียว มันก็คงไม่มีปัญหาแบบนี้หรอกมั้งคะ แล้วที่แปลกใจมากๆเลยก็คือ มีนิยายอีกมากมายหลายเรื่องหลายสำนักพิมพ์ ที่เป็นแบบนี้ หรือเป็นมากกว่านี้ บางเรื่องเป็นหนังสือแนวที่วัยรุ่นอ่านกันเยอะมากๆแล้วมีเรื่องแบบนี้มากกว่าสองเรื่องนี้อีก ทำไมไม่เอามาเป็นหัวข้อบ้างล่ะคะ อย่างนี้มันก็น่าแปลกใจอ่ะ มีอะไรเป็นพิเศษกับหน้งสือสำนักพิมพ์นี้รึป่าวคะ?

ปล. แค่สงสัยจริงๆอ่ะ

จาอารายกันนักกันหนาคะ เด็กเดี๋ยวนี้น่ะ เขาไม่คิดอะไรกะอีกแค่ข้อความในหนังสือหรอกค่ะ อยากดูอะไรๆ ในเว็บ ในวีซีดีก็มีเยอะแยะ ก็เข้าในอ่ะนะคะ ว่าคุณมันแก่แล้ว เซ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจิต คิดอารายกันมากมาย ฉันอ่านแล้วก็สนุกดีออก จะคิดอะไรมาก มันก็แค่นิยาย มันก็แค่จินตนาการที่คนๆนึงถ่ายทอดออกมาเป็นตัวอักษร

ปล. ว่าแต่เขา คุณน่ะแต่งได้ซักเรื่องรึยังคะ ยายป้าแก่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

มาอีกแล้ว
ระบายมาเถอะค่ะ เก็บกด คลุ้มคลั่งขนาดนั้น
จะได้รู้ว่าเด็กที่ชอบนิยายแบบนี้ นิสัยเป็นแบบไหน ถูกเลี้ยงดูมาเยี่ยงใด
หวังว่าคงไม่ไปบอกกับนักเขียนขวัญใจของหนูหรอกนะ ว่าพี่คะพี่ขา หนูไปด่ายัยคนนั้นให้แล้วนะคะ เพราะฉันคิดว่านักเขียนเขาคงละอายแก่ใจมากกว่าดีใจ ที่มีแฟนหนังสือหน้ามืดตามัวขนาดนี้

ตอบคำถาม
มีอะไรกับแจ่มใสเหรอ
มีค่ะ เป็นลูกค้าของสำนักพิมพ์ไง จ่ายเงินไปแล้วได้ของด้อยคุณภาพกว่าที่เคยได้รับ ก็ต้องบ่นเป็นธรรมดา
แล้วทำไมไม่ไปวิจารณ์หนังสือสำนักพิมพ์อื่นน่ะหรือ กำลังอยู่ในช่วงรวบรวมข้อมูล รับรองว่ามีแน่ เพราะป้าแก่ ๆ คนนี้อ่านหนังสือหลากหลายสำนักพิมพ์ ไม่ได้จมปลักอยู่กับความเพ้อฝันของสำนักพิมพ์เพียงแห่งเดียว

เข้ามามุงด้วยคนค่ะ

ระหว่างมีลูกปัญญาอ่อน กับมีลูกโง่
เสียใจอย่างหลังมากกว่า ถ้าเกิดมา
ปัญญาปกติแล้วดันโง่...โตขึ้นจะเป็นยังไงเนี่ย น่าเป็นห่วงนะ...โดยเฉพาะเด็กโง่
หลายคนในเวบนี้....

รักนะเด็กโง่....ยัดอะไรให้อ่านก็อ่าน
เป็นลูกค้าชั้นดีมีหน้าที่จ่ายอย่างเดียว
ชอบจริงๆๆ

ปล.สงสัยว่าทุกครั้งที่แต่ละสำนักพิมพ์มีเรื่อง จะต้องมีคนมาพูดว่าคุณอคติกับแจ่มใสหรือเปล่า? ไม่ว่าจะเป็นในกรณีลอก-ไม่ลอก ปาปารัสซี่ win-win หรือแม้แต่สาวน้อยมารยา....

การพยายามโยงให้เรื่องที่ไม่เกี่ยวข้อง
เพื่อเปลี่ยนกระทู้ให้ผิดประเด็นถือเป็น
การเสียมารยาทเป็นอย่างยิ่ง และแสดง
ระดับสติปัญญาตนเอง

ถ้าจะติอยู่อย่างเดียว....คนในกระทู้นี้
บางคนวิจารณ์ผู้เขียนด้วยถ้อยคำรุนแรง
เกินไป ใช้วิธีตักเตือนด้วยเหตุผลจะดีกว่า ถ้าเขาไม่ใช้เหตุผลในการโต้กลับ
ก็แสดงให้เห็นความอ่อนด้อยในการใช้คำพูดและสติปัญญาของเขาเอง

ขอตีเด็กไม่มีมารยาทได้ไหมคะ เป็นลูกเป็นหลานจะตีให้น่วม

หนูกรี๊ด คห 106 ทำไมก้าวร้าวกับผู้ใหญ่อย่างนี้

เอะอะอะไรก็กระทบกระเทียบเขา

"ปล. ว่าแต่เขา คุณน่ะแต่งได้ซักเรื่องรึยังคะ ยายป้าแก่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

คำพูดนี้ คุณพี่ ขอเอาคืน ถามหน่อยได้ไหม ว่า ดีแต่แดกดันประชดประชันเขานี่ หนูทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันบ้างล่ะจ๊ะ นอกจากตามกรี๊ดนักเขียน กับดารานักร้องเนี่ย

นิสัยแบบนี้ เคยฟังที่คุณพ่อคุณแม่คอยตักเตือนสั่งสอนบ้างรึเปล่า หรือว่าเวลาโดนตักเตือน ก็พูดตอบโต้ทุกครั้งว่า

"จะอะไรกันนักกันหนา ชั้นคิดเป็นหรอกย่ะ ไม่ต้องมาสั่งมาสอน ยายแก่"

กบมันอยู่ในกะลา มันก็รู้แต่เพียงโลกในกะลาครอบเท่านั้นเอง

ปวดหัวกับเด็กสมัยนี้ ไปกินข้าวกับลูกสาวดีกว่า เฮ้อ....

โอ้..ยิ่งมาอ่านยิ่งปวดหัว


ขอยืมประโยคคนอื่นหน่อย


"ช่วยหยุดโลกที ขอลงหน่อยเหอะ"




ไม่ไหวแล้ว

เข้ามาดู...

แล้วก็ส่ายหัวก่อนจะเดินออกไป...

เฮ้อ...

คุณ: 203.188.57.226 ไม่ต้องกรี๊ดหลายรอบก็ได้ค่ะ แหม ตอบอันแรกในนามสาวกแจ่มใสเหมือนกันค่ะนี่ยังเก็บอาการไหวนะนะ แต่พอชื่อกี๊ดดดดดดดดดดด นี่สงสัยชื่อพาไปเก็บอาการไม่อยู่ใช่มั๊ยคะเนี่ย



ว่าแต่ไปถามคุณพ่อคุณแม่คุณยายรึยังคะ ว่าท่านจะว่ายังไงถ้าหนูจะพาผู้ชายไปนอนบ้านน่ะ บอกไว้ก่อน เผื่อคุณยายจะช่วยวางแผนจับผู้ชายให้นะคะ

โดย: สาวกแจ่มใสเหมือนกันค่ะ IP: 203.188.57.226 วันที่: 6 ตุลาคม 2549 เวลา:17:39:51 น.

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด IP: 203.188.57.226 วันที่: 6 ตุลาคม 2549 เวลา:17:43:18 น.

โดย: กรี๊ดดดดดดดดดดด IP: 203.188.57.226 วันที่: 6 ตุลาคม 2549 เวลา:17:47:03 น.

แอบมานั่งอ่านบล็อคดุเดือดแห่งนี้ พร้อมกับค่อยๆ อ่านทีละความคิดเห็น ก็ได้อะไรกลับไปมากนะคะ

ขออนุญาตไม่วิจารณ์หนังสือสองเล่มนี้ (แม้ว่าจะอ่านแล้ว) ด้วยเหตุผลส่วนตัวนะคะ แหะๆ

แต่ในฐานะคนที่อยากจะเขียนคนนึง คิดว่าการวิจารณ์และการให้กำลังใจจากคนอ่านเป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ ถ้าหากว่าทุกคนเข้ามาเพื่อที่จะชมสั้นๆ อย่างเดียวว่า สนุกดีค่ะ ชอบค่ะ เราก็จะไม่ได้เรียนรู้เลยว่าเราจะทำให้มันดีขึ้นได้อย่างไรบ้าง ฉะนั้นเปี๊ยกมาอ่านบล็อคนี้แล้วเปี๊ยกก็ชอบนะ ได้เห็นมุมมองคนอ่านหลายรูปแบบดี แม้ว่าอาจจะรู้สึกว่าบางความคห. จะรุนแรงไปสักนิด คือโดยส่วนตัวแล้ว ค่อนข้างจะเห็นด้วยกับคุณนักอ่านไม่ใช่คนอ่านน่ะค่ะ จะคิดประมาณนั้น แต่อย่างที่บอกไปแล้วว่าเรื่องของเนื้อหาหนังสือ เปี๊ยกขออนุญาตไม่พูดดีกว่า แต่ก็มีความคิดของตัวเองอยู่ในใจแล้วน่ะค่ะ

เคยได้เข้าไปอ่านนิยายเรื่องนึงที่มีคนไปโพสต์ในเวบแจ่มใสนะคะ เห็นว่าถูกโหวตว่า hot เลยคลิกเข้าไปอ่านเล่นๆ แล้วก็เจอแต่ฉากอย่างว่าจริงๆ พอดีมีคอมเมนต์นึงดันสวนกระแสเข้าไปตำหนิผลงานเรื่องนั้น ผลที่ได้ก็คือแฟนคลับผลงานเรื่องนั้นมารุมเละ อ่านแล้วก็ได้แต่ปลง และคอมเมนต์ต่างๆ ที่อ่านเจอก็ประมาณนี้แหละค่ะ=> ว่าเค้าแล้วเขียนได้อย่างเค้ารึเปล่า

บางที เปี๊ยกก็ค่อนข้างปลงกับแฟนคลับนักเขียนนะ หลายๆ คนถ้าหากว่าชื่นชอบใครแล้ว ใครหน้าไหนจะมาแตะต้องคนที่เค้าชอบไม่ได้เด็ดขาด ไม่งั้นโดนรุมสกรัมแน่ๆ ซึ่งมันทำให้เปี๊ยกเสียดายนะ เสียดายโอกาสที่นักเขียนท่านนั้นๆ จะได้รับฟังความคิดเห็นในแง่มุมที่แตกต่างซึ่งอาจจะทำให้เค้าสามารถพัฒนางานของเค้าให้ดีขึ้นหรือได้มาตรฐานตามที่สังคมต้องการมากขึ้น ถ้าหากว่าเปี๊ยกจะได้มีแฟนคลับอย่างใครๆ เค้า (คือจริงๆ แล้วไม่ค่อยมีน่ะค่ะ แหะๆ ) ก็คงอยากจะให้คนที่ชื่นชอบตัวเองเปิดใจรับฟังความคิดเห็นจากคนที่เค้าไม่ชอบงานของเปี๊ยกด้วย ถ้าหากว่าเป็นการติเพื่อก่อ ไม่ใช่การป่วนเนี่ย เปี๊ยกว่ามันมีคุณค่ากับคนหัดเขียนอย่างเราๆ จริงๆ ค่ะ

ไปละดีกว่า มาพร่ำเพ้อซะยาว แต่ก็ขออนุญาต add blog พี่ไว้ด้วยนะคะ เอ...ไม่รู้จะถึงคิวเราโดนเชือดบ้างรึเปล่าเนี่ย ฮ่าๆๆๆ

ปล. แอบอ่านเจอ คห.ที่ 83 ด้านบนแล้วก็ตกใจไปหลายวิเลยที่เห็นชื่อตัวเอง แต่ไม่ว่าคนที่คอมเมนต์จะเป็นใครก็ตาม ก็ขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

เข้ามาดูค่ะ
บางความเห็นอ่านแล้วก็สงสารอนาคตของชาติ

ขอบคุณคุณสาวเมืองยศนะคะที่เขียนรีวิวหนังสือ ถือเป็นตัวช่วยก่อนเราจะ(เสียเงิน)ซื้อเลยค่ะ

กระไรจะไม่มีแฟนนักเขียนท่านนี้มาแก้ต่างให้สวยๆ บ้างเลย
มาแก้ต่างชนิดให้เห็นว่าแฟนผลงานของนักเขียนท่านนี้นั้น
ก็มีวุฒิภาวะกะเขาอยู่บ้างเหมือนกัน

ที่มีมาแก้ต่างนี่ล้วนแล้วแต่อ่านแล้ว...อือ แหะ แหะ
ไม่ตอบ ไม่แก้ต่างให้เสียจะยังดีกว่า
ยิ่งตอบไปยิ่งทำลายเครดิตนักเขียนว่าไฉนแฟนพันธุ์แท้ที่รักถึงแก่มาแก้ต่างให้นี่ช่าง..."ไร้" เสียจริงๆ

ไร้ซึ่งมารยาท ที่จะพูดจากันแบบไม่ล่วงเกินผู้ใหญ่ ไม่หยาบ ไม่ระคาย
ไร้ซึ่งวิธีคิดและตรรกะในการชี้แจง นำเสนอเหตุผล
แล้วสุดท้าย ก็ไร้ซึ่งสำนึกอันเป็นสามัญ (ก็สามัญสำนึกง่ายๆ นี่แหละ แฮ่)
ว่าอะไรถูกอะไรควร
ตัวอย่างเช่น ด้วยเนื้อหาหนังสือ (ที่ยังมิได้อ่าน)
ว่ายายให้ผู้ชายเข้าไปปล้ำหลานในห้องในบ้าน (โห พระเจ้าจอร์จ ช่วยซาร่าด้วย)

นักเขียนมีความรับผิดชอบต่อสังคม
สังคมจะเน่าแค่ไหน ประเด็นมันอยู่ที่ว่าคุณเป็นส่วนหนึ่งที่ "สมทบ" ความเน่าให้แก่สังคมหรือไม่
หากจะบอกว่ามันเน่าอยู่แล้ว ฉันจะสมทบความเน่าให้แก่สังคมแล้วจะเป็นไร
ก็เชิญเถอะแม่คุณ


สาวไกด์ หยุดโลกแล้วลงป้ายหน้ากะบอกอได้เลยจ้า เหอเหอเหอ

มาประกาศปิดบล็อกค่ะ
ด้วยเหตุผลดังนี้

1. ผู้สาวฯ ไม่อยากเห็นบรรดาแฟนคลับเข้ามา "ฆ่าตัวตาย" ในบล็อกนี้
2. ผู้สาวฯ มีอะไรต้องทำอีกหลายอย่าง ไม่มีเวลาตามคุมความเห็นในบล็อก
3. สำคัญที่สุด อยากอ่านหนังสือเล่มอื่นที่มันดี ๆ กว่า 2 เล่มนี้ แล้วรีวิวเฟร้ยยย

สำหรับแฟนคลับ เปิดตาเปิดใจอ่านหนังสือเรื่องอื่นหน่อยนะจ้ะ แล้วจะรู้ว่าหนังสือไม่ได้มีแค่สำนักพิมพ์เดียว หนังสือดีดีมีเยอะนะ ถ้าเลือกไม่เป็นก็เข้าบล็อกที่เขารีวิวก็ได้ มีหลายเล่มที่เหมาะกับวัยของหนู ๆ


ขอได้รับความขอบคุณจาก เมืองยศรามา

THE END

คือสำหรับเรื่องสองเรื่องนี้เคยอ่านแต่แก้มใสค่ะ
แต่อ่านในเนต
ก็รู้ว่าเสียดายเงินค่ะ
ปกติก็อ่านนิยายไร้สาระเยอะนะค่ะพวกเกาหลีอะไรแบบนี้ไม่ต้องคิดอะไรมาก
แต่อาจจะเป็นเพราะอคติกับตัวผู้แต่ตั้งแต่ตอนที่เพื่อนเล่าให้ฟังแล้ว
***อ่านแล้วใช้วิจารณญาณนะค่ะ
คือเพื่อนเขาแอดเมลของคนแต่งไป
เพราะเพื่อนเขาจะชอบแอดเมลคนแต่งนิยายแจ่มใสหลายๆคนคุณเกรซก็เป็นหนึ่งในนั้น
แล้วเขาก็ทักไปหาคนแต่งว่า"สวัสดีค่ะ"
แต่คนแต่งตอบกลับมาประมาณว่า."มีไร"
เพื่อนเล่าให้ฟังค่ะว่าเสียความรู้สึกอย่างแรง
พูดกับคนที่เจอกันครั้งแรกแบบนี้ได้อย่างไร
แต่ถ้าคิดในแง่ดี
คนแต่งอาจจะคิดว่าเป็นเพื่อนก็ได้เลยจำผิด
แต่ก็นะเสียความรู้สึกไปแล้ว
สุดท้ายก็ลองไปอ่านนิยายของเขาดู
ก็ไม่ชอบอีกนั่นแหละ
อาจเพราะไม่ชอบนางเอกที่หน่อมแน้มได้อ่านแล้วหงุดหงิดประมาณว่า...โว้ยเนื้อเรื่องจะเป็นอย่างนี้อีกนานเท่าไหร่
เนื่อเรื่องก็ซ้ำซากไปมา
เลยทำให้ไม่อยากอ่านเรื่องที่สองคนแต่งทันที
ส่วนเนื้อเรื่องเกินศีลธรรมขอพูดสั้นๆค่ะว่า...มันดูผิดจากความเส้นดีงามเกินไป

แต่ยังอยู่ม.ปลาย คุณแม่จะซื้อนิยายให้ในทุกวันศุกร์แล้วตอนดึกๆจะเริ่มอ่านเหมือนเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขประมาณนั้นแต่ถ้าเจอนิยายแบบนี้ก็อารมณ์เสียเหมือนกัน แบบหมดแรงอ่านดื้อๆ
ตอนนี้นิยายดีๆสนุกๆเหมือนยาโด๊ปไปแล้วค่ะ อ่านซ้ำซากด้วยความไม่เบื่อเลยจริงๆ

แต่ก็อยากให้ผู้เขียนพยายามต่อไปนะ
ประสบการณ์จะฝึกฝนตัวเราเองค่ะคนเราก็ผิดกันได้ ครั้งต่อไปก็เขียนให้เต็มที่
แต่ก่อนซื้อไงๆก็ต้องอ่านแวบๆก่อนรอบนึง
ถ้าดีจริงไงๆก็ซื้อแน่ๆค่ะ