comment หนังสือ ที่เคยส่งถึงนักเขียน เป็น comment ที่เขียนไว้นานแล้ว ตั้งแต่เดือนกรกฎาคม สาเหตุที่เขียนก็เพราะเจ้าเบ๊บ piccy ตัวดีโทรมาบอกให้ไปอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง พออ่านเสร็จก็เกิดอาการ ฉันอยากบอกนักเขียน อยากบอก บก. อยากบอกใคร ๆ ทำไมเรื่องหวาน ๆ น่ารัก ๆ มันทำให้ฉันเป็นอย่างนี้ได้ (ใช้เวลาอ่านนานมาก อ่านแล้ววาง ๆ อยู่นั่นแหละ) เลยใช้วิธีหลังไมค์ไปหาน้องคนเขียน ถามดื้อ ๆ ว่าถ้าพี่จะ comment หนังสือของน้องส่งไปให้ พี่โหดนะ น้องจะรับได้ไหม น้องเขาบอกว่ารับได้ เลยเป็นที่มาของการเขียนถึงหนังสือ 1 เรื่องที่ยาวที่สุดในชีวิต หนักไปทางข้อติติง สงสัย ซะมาก บ่นด้วยเล็กน้อย ด่า บก. นิดหน่อย ตอนแรกไม่คิดจะเอาขึ้นกระทู้ที่ไหน แต่พอเห็นเพื่อน ๆ ชาวบล็อกเขียนถึงเล่มนี้หลายคน เลยเกิดอาการ "คัน" อีกแล้ว นึกไปนึกมาแล้ว เอามาลงในบล็อกมั่งดีกว่า ปล. จนป่านนี้ก็ยังคิดอยู่ว่าตัวเองคิดถูกหรือผิดที่เอาขึ้นบล็อก ยังคิดไม่ตกเลยค่ะ ********************************** ตอนนี้พี่ไม่มีหนังสืออยู่ในมือ พี่เขียนตามความจำนะคะ (ถ้าเปิดหนังสือด้วยอาจจะยาวกว่านี้ แหะ ๆ) พล็อตเรื่องดี เขียนได้น่าสนใจ แต่พี่อ่านดูแล้วจะคิดถึงการ์ตูนญี่ปุ่นอยู่นิด ๆ แต่ถ้าเราเขียนให้ดีแล้ว เรื่องก็ย่อมสนุก เรื่องนี้ถือว่าน้องเขียนได้สนุกค่ะ มาถึงข้อผิดพลาดที่พบ กับความไม่สมจริงในบางจุดค่ะ 1. เรื่องวุฒิการศึกษาของพระเอก ตรงนี้ค่อนข้างเป็นเรื่องใหญ่สักนิด เพราะพระเอกเรื่องนี้จบด็อกเตอร์ทางด้านวิศวกรรมศาสตร์ แต่น้องบอกว่าพระเอกเรียนโท 2 ตัวคือ บริหารและวิศวะ และจบเอกวิศวะ ซึ่งเป็นจุดที่ผิด เพราะถ้าจะเรียนเอกวิศวะนั้น เขามักจะไม่ทำโทก่อน แต่จะใช้วิธีพาสโทไปเรียนเอกเลย หรือทำโทควบเอก โดยใช้เวลา 3-5 ปี ในขณะที่พระเอกของเรื่องนั้นใช้เวลาแค่ 6 เดือน เป็นไปไม่ได้ในความเป็นจริง และจุดที่ผิดอีกที่คือ ในการเรียนโทของพระเอก พระเอกทำงานวิจัยโดยการสร้างรถ (วิศวกรรมเครื่องกล) ตอนทำเอกกลับไปสร้างกล้องติดตามสอดแนม (วิศวกรรรมอิเล็กทรอนิกส์) ตรงนี้มันเป็นคนละสาขาวิชาเลยนะคะ แล้วการที่จะออกแบบเครื่องบินได้ ก็น่าจะจบวิศวกรรมการบิน ส่วนคนที่จะเป็นวิศวกรคุมการก่อสร้างบ้านนั้น ต้องมีใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ และต้องจบวิศวกรรมโยธา และคนที่จะเขียนแบบบ้านได้น่าจะจบสถาปัตย์ พระเอกหนูเก่งครอบจักรวาลเกินไปค่ะ เรื่องการเรียนโทควบเอก หรือพาสโทไปทำเอกเลย ทำได้ในหลายสาขาวิชา ในนิยายที่ตัวเอกเรียนโดย วิธีนี้คือเรื่อง สงครามเงิน ของ ว.วินิจฉัยกุล ค่ะ ตรงจุดนี้พี่ชายน้องน่าจะบอกแล้ว ตรงนี้เด็กวิศวะแต่บ้าอ่านนิยายคนหนึ่งเป็นคนบอกพี่ (ที่จริงน้องคนนี้ก็อ่านเรื่องนี้แล้ว แล้วเธอก็บอกว่าถ้าเด็กวิศวะมาอ่านเจอคงขำมาก) 2. เรื่องความเก่งของพระเอกอีก น้องบรรยายความเก่งของพระเอกจนทำให้พี่งง อย่างตอนที่พระเอกไม่สบาย นางเอกไปดูแลที่บ้าน บ้านพระเอกนี่เข้าง่ายมาก ล็อครั้วจนนางเอกต้องปีนเข้าแต่ไม่ล็อคประตูบ้าน (เข้าได้ง่ายดายมาก) สัญญาณกันขโมยทำงานแปลก ๆ แต่ช่างเถอะค่ะ เอาเป็นตอนที่นางเอกไปเปิดคอมดูเรื่องของปาปารัสซี่ในอินเทอร์เน็ต แล้วพระเอกมาเจอ นางเอกส่อพิรุธและปิดหน้าจอ แล้วพระเอกมานั่งแทน เปิดอินเทอร์เน็ตขึ้นมาดู “ใส่รหัส” แล้วหน้าต่าง ๆ ที่นางเอกดูก็ขึ้นมาทั้งหมด สำหรับ ie ที่เราใช้เปิดเว็บ ไม่ต้องใส่รหัสหรอก เราอยากรู้ว่าก่อนหน้านี้ ใครดูเว็บอะไรไปแล้วบ้าง กด history ก็ขึ้นมาหมดแล้วจ้ะน้อง 3. นักข่าวสายบันเทิงในนิยายเรื่องนี้ ทำไมเป็นปลาทองกันหมด (ความจำสั้น) อย่างเช่นตอนที่นางเอกมีข่าวกับพระเอกในตอนแรกก็ลงหน้าบันเทิงทุกฉบับอยู่แล้ว แต่พองานเดินแบบที่นางเอกเดินแบบ นักข่าวกลับจำนางเอกไม่ได้ เอ่อ เท่าที่พี่รู้ นักข่าว (ยิ่งสายบันเทิงด้วย) เขาเป็นคนที่จำคนได้แม่นมาก ๆ นะคะ เพราะเป็นอาชีพของเขา อีกเรื่องของนักข่าว คือ พี่นางเอก บทแรกเลยที่ออกมาแล้วแนะนำตัวกับนักข่าว ความจริงไม่จำเป็น เพราะพี่ชายนางเอกเป็นผู้กำกับชื่อดัง ของบริษัทที่ดังขนาดนั้นน่าจะเป็นที่รู้จักของพวกนักข่าวอยู่แล้ว แถมฉากนี้ยังเป็นฉากในกองถ่ายละครที่พี่นางเอกเป็นผู้กำกับ (ซึ่งใหญ่ที่สุดในที่นั้น) ย่อมเป็นไปไม่ได้ที่นักข่าวจะไม่รู้จักคน ๆ นี้ 4. ไหน ๆ ก็เขียนข้อสงสัยเรื่องของนักข่าวแล้ว ก็ขอเขียนให้หมดเลยนะคะ คำว่า สามสิบสองรายการสื่อนี่หนูคงตั้งใจใส่ให้คำมันดูสวย ๆ พี่เข้าใจว่าหนูอยากจะสื่อออกมาว่า สื่อบันเทิงที่มาทำข่าวเยอะมาก แต่พี่ว่าการใส่ “สามสิบสองรายการสื่อ” มันทำให้ดูแปลก ๆ เพราะจริง ๆ แล้วสื่อบันเทิงในเมืองไทย มีเยอะกว่านี้มากมายนัก 5. บทแรกเลยตอนที่ธิษณาเจอกับรินรดาครั้งแรก แล้วธิษณาชมรินรดาว่า “คุณรินตัวจริงสวยกว่าในทีวีอีกนะคะ” แล้วรินรดาตอบกลับไปว่า “แหม ขอบคุณนะคะ เพิ่งจะมีคนมาชมก็วันนี้แหละค่ะ” ตรงนี้น่ะ พี่ว่ามันก็ดูประหลาดอีกแล้ว เพราะตามท้องเรื่อง (ใช้คำยังลิเกเลยช้านนนน) รินรดาเป็นนางเอกชื่อดัง ตามปกติธรรมดาของวงการบันเทิง นางเอกย่อมสวยอยู่แล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เคยมีใครชมว่าสวย จริงไหมคะ 6. ระดับภาษาของผู้พูดในเรื่อง เข้าใจค่ะว่ายังวัยรุ่น อาจจะติดภาษาวัยรุ่นมาบ้าง แต่เมื่อน้องเป็นนักเขียนแล้ว น้องต้องคิดแทนตัวละคร คือเป็นตัวละครตัวนั้น ไม่ว่าจะเด็ก หนุ่มสาว หรือคนแก่ ภาษาที่ใช้ย่อมแตกต่างกันไปตามวัยและฐานะทางสังคมของตัวละคร ตรงนี้น้องทำได้เกือบดี ซึ่งอาจจะเป็นเพราะนิยายเรื่องนี้ ตัวละครหลักของเรื่องส่วนใหญ่อยู่ในวัยหนุ่มสาว จุดที่ผิดพลาดจัง ๆ ที่พี่เจอคือ คำพูดของคุณหญิงป้า ตามคำบรรยายของคุณหญิงป้าออกจะไฮโซ ระเบียบจัด มารยาทเนี้ยบ แต่พอตอนแม่พระเอกสัมภาษณ์นางเอกว่าเรียนอะไร แล้วนางเอกตอบว่าจบเศรษฐศาสตร์ คุณหญิงป้าคิดในใจว่า แหม "ดัน" มาจบคณะเดียวกับฉันสมัยปริญญาตรีอีกนะ 7. บทของว่าที่คู่หมั้นพระเอก ซึ่งตามคำบรรยายนี่คือ แทบไม่เคยเจอกันมาก่อน แต่ดีกรีความร้ายกาจมากจนจ้างคนให้ไปฆ่าคนที่เป็นข่าวกับพระเอก เรื่องนี้น้องตั้งใจเขียนให้ยัยนี่เป็นโรคจิตตั้งแต่แรกรึเปล่าคะ เพราะคนธรรมดาไม่น่าจะคลั่งรักคนที่แทบไม่รู้จักได้ขนาดนั้น ถ้าไม่ตั้งใจเขียนให้เป็นโรคจิตตั้งแต่แรกก็น่าจะมีบทของคนนี้กับพระเอกให้มากกว่านี้ อย่างเช่นให้มาตามรักพระเอกประมาณตัวอิจฉาช่อง 7 ก็ได้ (ถึงทำได้ก็ไม่อยากให้ทำ พี่เบื่อตัวอิจฉาช่อง 7 มั่ก ๆ) 8. ตอนที่ตัวรองในเรื่อง อ้นจับตัวรินรดาไปขังไว้ แล้วตอนหลังโดนรถชน แล้วพระเอกต้องการช่วยเพื่อนด้วยการปิดข่าว โดยใช้เงินปิดข่าวกับทางสื่อต่าง ๆ มันไม่จำเป็นเลย ในโลกความจริงของประเทศไทย ถ้าต้องการปิดข่าวเรื่องอะไรก็ตาม เราปิดกันได้ที่ตำรวจ ขอร้องตำรวจให้ช่วยปิดไม่ให้สื่อรู้ เท่านี้ก็จบแล้วค่ะ 9. แล้วที่ทิพย์อาภามาจ้างให้อ้นทำงานให้ ความเป็นไปได้จริง ๆ ต่ำ เพราะอ้นเป็นดาราระดับพระรอง และเพิ่งมีละครที่เล่นกับรัญชน์ออก ซึ่งละครก็ดังเปรี้ยง งานควรจะมีเข้ามา ไม่น่าจะตกต่ำจนต้องไปรับจ้างทำอะไรแบบนี้ ถ้าน้องต้องการจะเขียนให้เป็นแนวนี้ น้องน่าจะเขียนไปด้วยเลยว่า พระเอก(ซึ่งกำลังดังมาก) บีบให้ผู้จัดไม่ให้งานกับคนนี้ ซึ่งพี่ก็ไม่เห็น (หรือพี่อ่านไม่เจอหว่า) ซึ่งมันก็เป็นไปไม่ได้อีกเพราะตอนแรกยังเล่นละครด้วยกันอยู่เลย 10. ความเก่งเวอร์ของพระเอกทำให้เรื่องไม่สมจริง ความเก่งเวอร์ของนางเอกก็ทำให้เรื่องหนูแทบจะออกทะเลด้วย พระเอกตั้งนางเอกเป็น “ที่ปรึกษาด้านเศรษฐศาสตร์” ของบริษัท คำว่าที่ปรึกษาโดยทั่วไปแล้ว ย่อมหมายถึงผู้มีประสบการณ์ในการทำงานสูง มีความเชี่ยวชาญในสาขาวิชาของตน ประสบความสำเร็จในอาชีพอย่างมากที่สุดด้วย และที่ปรึกษาแบบนี้ในบริษัทต่าง ๆ เขารับเงินเดือนกันแพง ๆ กันทั้งนั้น นางเอกของน้องมีความสามารถขนาดนั้นเชียวหรือคะ?? ความเก่งเวอร์ของนางเอกโยงไปถึงข้อต่อไปด้วยค่ะ 11. การทำลายบริษัทของตัวร้ายที่เป็นผลงานของนางเอก พี่อาจจะเชื่อได้ ถ้านางเอกเป็นผู้คร่ำหวอดในวงการหุ้น แต่เท่าที่อ่านพี่เข้าใจว่านางเอกของหนูเพิ่งเรียนจบเศรษฐศาสตร์ ไม่น่าจะมีประสบการณ์อะไรมากมาย และพวกที่จะปั่นหุ้นน่าจะจบคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี (finance) มากกว่านะคะ และบริษัทใหญ่โตของคนระดับรัฐมนตรีมันน่าจะมี back up ดี จะพลาดให้กับเด็กง่าย ๆ ขนาดนี้เชียวหรือ 12. การทำลายบริษัทสักบริษัทหนึ่ง น้องคิดว่าจะใช้ระยะเวลาสักเท่าไรค่ะ จริง ๆ แล้วเขาไม่นิยมทำด้วย เพราะมันไม่ใช่แค่เจ้าของบริษัทเดือดร้อน พนักงานบริษัทอีกกี่ชีวิต ยิ่งบริษัทใหญ่ยิ่งมีพนักงานจำนวนมาก การที่จะทำลายคู่แข่งหรือบริษัทใครสักคน เขาจะใช้วิธีเทคโอเวอร์ และในชีวิตจริงการที่จะเทคโอเวอร์บริษัทสักแห่ง เขาใช้เวลากันเป็นปี (นิยายของคุณทมยันตีก็มีเขียนไว้ค่ะ) จากข้อข้องใจหลายข้อนี้ทำให้พี่แทบจะสรุปได้ว่าความเก่งเวอร์ของตัวละครในเรื่องนี้มีแบบอย่างมาจากการ์ตูนญี่ปุ่น ซึ่งพี่ก็ชอบอ่าน สนุกดี แต่พอมาเป็นนิยายแล้วมันทำให้นิยายเกิดความผิดพลาดและขาดความสมจริงอย่างแรง น้องควรปรับปรุงตรงจุดนี้ให้มาก ๆ พี่ขอจบข้อข้องใจของพี่ไว้เท่านี้นะคะ เพราะตรงจุดอื่นนั้นเป็นจุดเล็ก ๆ (ในสายตาพี่) และที่สำคัญพี่เมื่อย+ลืม เนื่องจากไม่มีหนังสือในมือ (แหะๆ) ข้อเตือนใจ (อย่าหาว่าพี่สอนเลยนะคะ แต่อยากให้น้องเก็บไปคิดนิดนึง) 1. อย่าเขียนในสิ่งที่ตัวเองไม่รู้หรือไม่สันทัด 2. ถ้าจำเป็นต้องเขียน ต้องค้นคว้าให้รู้จริงก่อน จึงลงมือเขียน 3. เมื่อเขียนเสร็จ ควรหาคนช่วยอ่าน ในที่นี้พี่ไม่ได้หมายถึงการเอาลงเว็บต่าง ๆ แต่เป็นคนที่จะช่วยน้องอ่านเพื่อที่จะจับดูข้อผิดพลาดในงานเขียนของน้อง ตรงนี้อาจจะทำเมื่อน้องจะเอาเรื่องส่งสำนักพิมพ์ เพราะจากหนังสือน้องทำให้พี่รู้เลยว่าบรรณาธิการของสำนักพิมพ์ที่พิมพ์เรื่องของน้องทำงานแบบไหน แต่จากการที่พี่โทรไปคุยกับคนรู้จักที่สำนักพิมพ์นั้น (แต่เขาไม่ได้อยู่ในกองบรรณาธิการ) เขาบอกกับพี่ว่าอาจเป็นเพราะตอนหลังงานของสำนักพิมพ์ขยายไปมาก เลยรับคนใหม่ ๆ เข้ามาเยอะ แต่ละคนก็ยังเด็ก และอาจจะอ่านหนังสือไม่มากพอ เลยทำให้ไม่ได้รู้อะไรกว้างขวางนัก เพราะฉะนั้นน้องจะไปหวังพึ่งทางบรรณาธิการให้ช่วยตรวจแก้ก็คงไม่ได้ เราต้องช่วยตัวเองเป็นดีที่สุด   Create Date : 02 กันยายน 2549 28 comments Last Update : 4 กันยายน 2549 8:19:08 น. Counter : 1653 Pageviews. Share Tweet

ตามมาอ่านฉบับเต็ม ว่าแต่ตั้งใจไม่ระบุชื่อหนังสือหรือเปล่าคะ   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 2 กันยายน 2549 20:01:36 น.

แค่อ่านข้อ 1 ก็นึกออกแล้วค่ะว่ากำลังวิจารณ์นวนิยายเรื่องอะไร   โดย: brasserie 1802 2 กันยายน 2549 20:51:22 น.

ตามมาอ่านฉบับเต็ม ๆ จ้า กะเทาะเปลือกได้ถึงแก่นทีเดียวเลยค่ะ   โดย: Masaomi 2 กันยายน 2549 20:57:21 น.

ใช่แล้วค่ะคุณพุดน้ำบุศย์ ตั้งใจไม่ใส่ชื่อ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 2 กันยายน 2549 22:33:05 น.

ตามมาอ่าน คุณผู้สาวเมืองยศสับละเอียด ตอนอ่านเล่มนี้จบ ก็รู้ค่ะว่าเล่มนี้ยังอ่อน..เมื่อเทียบกับอีกหลายเรื่องในสนพ. เดียวกัน แต่เราคิดว่ามันก็ยังถือว่าดีกว่าอีกหลายเรื่องของสนพ. อื่นค่ะ ยกตัวอย่างอีกเรื่องหนึ่งของอีกสนพ. หนึ่งที่อ่านจบแล้วอยากมาเขียนคอมเม้นท์แบบหน้านี้เลย (ขอไม่เอ่ยชื่อเช่นกัน) เป็นนิยายวัยรุ่นเรื่องนึง นางเอกหกล้มหัวแตก สลบไป พระเอกที่เลือดกำเดาไหล (ตรงนี้จำไม่แม่น แต่รู้สึกจะใช่นะ) อุ้มพาเธอมาส่งบ้าน ... ตอนอ่านนี่ขำกลิ้ง โรงเรียนไม่มีห้องพยาบาลเรอะ? ไม่ได้บอกคนเขียนไปค่ะ เพราะติงเรื่องอื่นไปแล้ว ขืนบอกเพิ่มเดี๋ยวเขาจะนึกว่าเราจับผิดเขา หยวน ๆ ละกัน ... ไม่อยากพูดมาก ประเด็นความสมจริงในพล็อตแบบนี้พูดยาก จบแค่นี้ดีกว่า คืนนี้ต้องทำงานให้เสร็จ ขอบคุณ จขบ. ที่นำมาแชร์กันค่ะ หวังว่านักเขียนคงไม่เสียกำลังใจไปซะก่อนนะคะ   โดย: ยาคูลท์ 2 กันยายน 2549 23:45:19 น.

นี่เป็นสาเหตุที่ไม่ค่อยได้อ่านนิยายวัยรุ่นไงคะคุณยาคูลท์ กลัวอ่านแล้วจะเป็นแบบนี้   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 3 กันยายน 2549 9:54:10 น.

สุขสันต์ในทุกวันค่ะ   โดย: โสมรัศมี 3 กันยายน 2549 12:13:17 น.

กระจ่างแจ้งแดงแจ๋ดีครับ ผมว่าน่าจะเป็นผลสืบเนื่องจากนักเขียนหน้าใหม่สมัยนี้ส่วนใหญ่ใจร้อนที่จะเขียนเรื่องของตัวเอง หรือไม่มีการอ่านทวนเมื่อเขียนจบ ทำให้พลาดในส่วนของข้อมูล และโดยส่วนใหญ่ที่เจอ ระดับการใช้ภาษาของตัวละครแต่ละตัวแทบไม่ต่างกัน ทั้งที่การศึกษา อายุ หรือกระทั่งเพศย่อมมีผลต่อการแสดงออกของตัวละคร   โดย: เจ้าชายไร้เงา 3 กันยายน 2549 19:37:34 น.

เรื่องนี้แน่เลยที่เคยไปปรึกษาที่บล็อกบอกอใช่ปะ?   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 4 กันยายน 2549 10:06:33 น.

^ ใช่แล้วค่ะ สาวไกด์ฯ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 4 กันยายน 2549 10:52:05 น.

เคยซื้อเรื่องแต่งวัยรุ่น แบบนี้ มาอ่านอยู่ลอตนึง เพราะคำโปรยหน้าปกเขียนไว้ซะน่าอ่านมากๆ แต่พออ่านเรื่องเหล่านั้น(มีหลายเรื่อง) จบ ก็รู้สึกว่า ........เสียเวลาอ่าน สงสัยว่าทำไมเรื่องแต่งพวกนี้ เค้าฮิตกันจัง...ทั้งๆที่บางเรื่อง คนแต่งไปก็อปทั้งละครจีน ละครเกาหลี นิยายแปลเกาหลี(ที่กำลังฮิตๆกัน) มายำมั่วไปหมด บางเรื่องก็แต่งให้เด็กมัธยมต้นมีแฟน มีเพศสัมพันธ์กันแล้ว (โอ้ พระเจ้า) ฯลฯ แล้วไอ้ นิยายดีๆ เดี๋ยวนี้หายไปไหนหมดก็ไม่รู้ ยิ่งที่ se-ed มีแต่เรื่องแต่งพวกนี้เต็มไปหมดเลย จะหาอ่านของ นักเขียนดังๆ ก็ไม่ค่อยมี ต้องไปซื้อที่จตุจักร หรือรองานสัปดาห์หนังสือแทน   โดย: platoo_cd 5 กันยายน 2549 14:30:27 น.

^ ^ ^ นี่ไม่ยังไม่พูดถึงนิยายแนว Y อะไรของเด็กสมัยนี้อีกนะครับ บางเรื่องเนื้อหาโจ่งแจ้งมาก ไม่รู้ว่าวงการนี้กำลังเดินไปถูกทางหรือเปล่า   โดย: เจ้าชายไร้เงา 5 กันยายน 2549 17:11:29 น.

นิยายดี ๆ จากนักเขียนชั้นครูเป็นงานที่เด็กวัยรุ่นเห็นว่าเป็น "ยาขม" ไม่ค่อยชอบอ่าน ขายยาก ร้านหนังสือจึงไม่ค่อยมีขาย ส่วนนิยายวัยรุ่น อ่านง่าย ราคาไม่แพงนัก รูปเล่มสวยงาม ทำให้เด็ก ๆ ชอบซื้อ หนังสือพวกนี้ขายดีมาก จะเห็นได้จากบางเรื่องของบางสำนักพิมพ์พิมพ์หลายรอบมากค่ะ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 6 กันยายน 2549 9:01:38 น.

อย่ามาโทษหนูสิเจ๊ หนูแค่บ่นๆๆเท่านั้นเองน๊า อ่านๆแล้ว อืม ทำไปได้ เจ๊ชั้น - -" (ยังดีนะ ไม่เอาที่หนูเขียนไว้ส่งไป อันนั้น เข้าขั้นทำร้ายจิตใจขั้นรุนแรง) ป.ล.1 ดีใจจัง มีคนมาร่วมด้วยช่วยอ่านนิยายแบบจับผิดแล้ว ฮา ป.ล.2 โทษไอ้มิงค์กะไอ้อมฯแหละ ฮือๆ   โดย: piggy IP: 124.120.240.221 6 กันยายน 2549 11:13:59 น.

ถ้าเราเขียนหนังสือแล้วมีคนมาวิเคราะห์ผลงานได้ละเอียดขนาดนี้คงดีใจมากๆเลยค่ะ เสียดายไม่ทราบชื่อหนังสือ ไม่งั้นจะไปหามาอ่านดูมั่ง ขอบคุณที่เขียนถึงคู่่กรรมนะคะ ชอบมากๆจนต้องแอบมาทำลิงค์เรื่องนี้ไปไว้ในบล็อคล่าสุดเรียบร้อยแล้ว   โดย: haiku 6 กันยายน 2549 19:26:58 น.

^ ขอบคุณที่ชอบค่ะ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ IP: 124.121.63.49 6 กันยายน 2549 22:31:20 น.

เพิ่งมาอ่าน แต่ชอบ(ที่วิจารณ์)ค่ะ   โดย: สายลมอิสระ 7 กันยายน 2549 22:42:51 น.

แกมาโทษอะไรชั้นไม่ทราบยะนังเบ๊บ แง่งๆๆ   โดย: mink IP: 203.151.24.20 15 กันยายน 2549 2:06:22 น.

^ ^ ก็แล้วใครให้ชั้นช่วยตรวจยะ ติดนิสัยเลย ฮือๆ TT-TT   โดย: piggy IP: 124.120.241.225 16 กันยายน 2549 8:21:49 น.

ตอนแรกยังงงๆ อยู่ว่าเรื่องอะไร เพราะพระเอก นางเอกเก่งเว่อร์ๆ แบบนี้ สมัยนี้มีเกร่อค่ะ >"< แต่พออ่านมาอีก 2-3 ข้อก็เริ่มจะรู้แล้วว่าเป็นเรื่องอะไร ว่าแต่ว่า น้องผู้เขียนเขาตอบกลับมามั่งไหมคะ   โดย: ใบหม่อน IP: 58.9.96.227 17 กันยายน 2549 16:39:01 น.

ตอบกลับค่ะ น้องคนเขียนน่ารักมาก ๆ เลย พี่รออ่านเรื่องต่อไปของน้องเขาอยู่ค่ะ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 18 กันยายน 2549 8:52:40 น.

ขออนุญาต add blog นะคะ เผื่อวันหน้าหนังสือของ tiara จะมีโอกาสผ่านตาคุณผู้สาวเมืองยศบ้าง กำลังคิดอยูว่าถ้าเป็นเราที่โดนวิจารณ์จะนอนร้องไห้รึเปล่าหนอ แต่ส่วนตัวก็ไม่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้ค่ะ ขอฟังคุณผู้สาวเมืองยศวิจารณ์เท่านั้นค่ะ   โดย: tiara (tiara ) 19 กันยายน 2549 17:06:08 น.

อือ...พี่ผูสาวเมืองยศค่ะ คือว่านู๋อยากหั้ยพี่วิจารณ์เรื่องจูนรัก...จูนหัวใจของพี่จูนิตาอ่าค่ะ นู๋ว่ามันแปลกกว่าเรื่องพี่จอยตั้งเยอะเลย   โดย: เซียร์ IP: 203.113.77.100 2 ตุลาคม 2549 14:54:31 น.

^ ไว้พี่จะไปหามาอ่านนะคะ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 3 ตุลาคม 2549 10:56:53 น.

รักน๊ะ จุ๊บๆๆ ไปแระค่ะ บ้ายบาย   โดย: momน้องคัตเตอร์ (Genéve ) 8 ตุลาคม 2549 23:35:41 น.

Wow!! ชอบมากcomment ของคุณพี่ หายากจริงๆๆค่ะคนที่จะcomment แบบตรงๆและได้ประโยชน์ต่อคนเขียน ลิลว่าไม่โหดนะ แต่ตรงต่อ"ความเป็นจริง" ของนิยายที่เขียนออกมา...ลิลชอบอ่านนิยายที่สมจริง ถ้าเจอนิยายที่ไม่สมจริง อ่านแล้วบางที่น็อตหลุด comment ตรงๆเลยค่ะ คือลิลว่าถ้าคุณเขียนเล่นๆไม่คิดตีพิมพ์ก็โอเค แต่ถ้าจะคิดตีพิมพ์ มันต้องสมจริงและข้อมูลคุณต้องแน่นจริงเพราะยุคนี้ มันเป็นยุคการสื่อสารไร้พรมแดน ชะนั้นคนอ่านของคุณไม่ใช่อยู่แค่ในประเทศไทย หรือจบตรีที่เมืองไทยที่เดียว หรือรู้จักอยู่แค่ภาคเอเชีย ฯลฯ มีนิยายหลายเรื่องที่ลิลสงสัยว่าได้ตีพิมพ์ได้ยังไง...มันไม่สมจริงเลย...ฯลฯ อยากจะให้ไปสับของลิลดูบ้างแต่ยังเขียนไม่เสร็จและยังไม่ได้Rewrite แถมยังไม่มีใครอ่านและให้คําแนะนํา เพราะไม่คบคนไทยคบแต่ฝรั่ง...สงสารคนอ่านจริงๆที่ต้องเจอสํานวนแปลกๆ ฯลฯ   โดย: LiLFaehttp://my.dek-d.com/LiLFae/story/view.php?id=424371 IP: 83.248.129.165 24 กุมภาพันธ์ 2552 1:49:52 น.

เข้ามาเก็บความรู้ค่ะ กำลังเริ่มขีดๆ เขียนๆ มาอ่านคอมเม้นท์แบบนี้แล้วได้รับข้อคิดมากๆ ค่ะ   โดย: ปณาลี 5 มิถุนายน 2552 18:57:29 น.

ยิ้มเป็นนักอ่านค่ะ ไม่ใช่นักวิจารณ์ แต่อ่านๆ ไปบางทีมันขัดใจจนปิดทิ้งเลยค่ะ บองเรื่องชอบแนวเรื่อง เค้าโรง แต่บทบรรยาทั้งบทพูด ดฮ๊ย ขัดใจ บางเรื่องใช้คำพูดได้ดีค่ะ แต่บทบรรยายขัดๆ กัน   โดย: คุณนิทรา IP: 118.174.0.162 14 ธันวาคม 2552 22:00:23 น.