Group Blog All Blog
|
ความเป็นแม่ ใช่ว่าใคร ๆ ก็เป็นได้..(8) หลังจากเหตุการณ์วันนั้น ก็ไม่ได้มาอีก ฉันก็นึกโล่งใจอยู่เหมือนกัน แต่แฟนสิ เครียด นอนไม่หลับ กลัวสารพัดไปหมด ถามว่า กลัวอะไรล่ะ ผู้หญิงคนเดียวเอง เค้าตอบฉันว่า กลัวว่า เค้าจะมาหาเรื่องเราไม่หยุด กลัวจะมากลางคืน กลัว จะใช้อาวุธหนัก ๆ เช่นปืน ก็อย่างว่าล่ะ ผัวเขาทั้งคน ก็ต้องโกรธเป็นธรรมดา ตอนนั้น งานสอนที่โรงเรียนเอกชนที่ฉันสอนอยู่ก็กำลังไปได้ดี ขนาดเจ้าของโรงเรียน เดินเอาเสื้อมาให้ฉันด้วยตัวเอง บอกว่า เราไซส์เดียวกัน เอาไปใส่สิ น่าจะใส่ได้นะ :) แต่เพื่อนครู ดูเหมือนออกอาการไม่ค่อยปลื้มกันเท่าไหร่..หุหุ ไหน ๆ ก็สอนอยู่แล้ว ก็เปิดสอนพิเศษเสียด้วยเลยก็ดี แต่สอนได้ ไม่เท่าไหร่ แฟนก็ชวนฉันย้ายบ้านไปอยู่ที่แถว ๆ โรงเรียนดีกว่า ไม่อยากมีปัญหา เดี๋ยวแฟนเก่าเขามาหาเรื่อง แล้วจะพลอยมีปัญหา กับผู้ปกครองเด็ก ๆ ด้วย จะอายเค้าเปล่า ๆ ตกลงก็ย้าย บ้านไปอยู่ห้องแถวเล็ก ๆ ตรงข้างโรงเรียนเลยทีเดียวก็ว่างพอดี แต่เหมือนแฟนเค้าจะรู้เรื่องดี ... วันนั้นฉันนั่งพักอยู่ในห้องพักครู และ มีครูอีกคนมาพูดว่า ไม่รู้ใคร มาเคาะประตูบ้านทุกหลังหน้าโรงเรียน หา อี.... (คือฉัน) อายไหมคะ อายแต่โกรธมากกว่า ฉันรีบโทรบอกแฟนว่า มันทำเกินไปแล้วนะ.. แฟนก็ไม่เชื่อ คิดว่าไม่มีทางหรอกที่แฟนเค้าจะทำแบบนั้น เพราะลักษณะของคนที่มาถาม รูปพรรณสัณฐานไม่ตรงกับแฟนเค้าเลย พอถามไปถามมา (เค้าไปคุยกันเอง) ก็ได้ความว่า เพื่อนเค้าอีกที สาระแนจะมาดูหน้าเมียน้อย.. เออ คนเรานี่มันฉลาดน้อย ไม่มีวิจารณญาณ ชอบให้คนอื่นมาจูงจมูก เหมือนวัวเหมือนควาย.. ฉันร่ำ ๆ จะไปถามมันที่บ้าน ว่ามีอะไรนักหนา..ไม่จบสักที แต่แฟนห้ามไว้ ว่าอย่าไปเลย มันบ้า ๆ นะ เดี๋ยวมันแทงเอานะ.. จากบ้านหน้าโรงเรียน ฉันก็ย้ายไปอีกที่หนึ่ง.. ก็มี อีพวกสอดรู้ สาระแนไปบอกแฟนเค้าอีก และประกอบกับฉันกับแฟน ระหองระแหงกันเป็นประจำ เค้าเงียบ ฉันก็เงียบก็กลายเป็นสงครามเย็น ฉันจึงวางแผน จะหนี... |
สมาชิกหมายเลข 3619592
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |