U Know!?! I love U.
Group Blog
 
 
มิถุนายน 2551
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
24 มิถุนายน 2551
 
All Blogs
 
เรื่องไร้สาระ ที่ไม่ทำไม่ได้

กว่าจะจบปริญญาตรี เราต้องเรียนมาเป็นเวลา 2 + 6 + 6 + 4 = 18 ปี

ความลำบากในการเรียนคืออะไร?
สำหรับเรา มันคือการทำการบ้านแล้วก็เตรียมตัวสอบ

การทำการบ้าน บางครั้งมันก็แสนจะน่าเบื่อ มากกว่าครึ่งของการบ้านที่ทำส่งมาทั้งหมดในชีวิตเรา ลอกเพื่อน ^^ ชีวิตมีบุญที่มีเพื่อนใจดี แต่การที่ลอกการบ้าน มันไม่ได้ทำให้เราโง่ลงอย่างที่อาจารญ์หลายคนเข้าใจหรอก เราแค่เอาเวลาที่ควรจะจดจ่อกับการเรียนไปแอบนอกลู่นอกทางบ้าง ยอมรับว่า ชีวิตเราไม่ได้อยู่ในกรอบสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่เคยใจแตกเหมือนกัน โอเค ชั้นอยากจะเล่นเนต อยากจะเล่นเกมกับเพื่อนบ้าง แต่ชั้นไม่ลืมหรอก ว่าชั้นต้องเรียนให้จบ

ส่วนการเตรียมตัวสอบนี่ เครียดมาก แต่ก็ต้องยอมรับล่ะ ถ้าเรามัวนอกลู่นอกทางโดยไม่มีการทดสอบบทเรียน เราจะเอาเวลาไหนมาจดจำบทเรียนจริงๆ จังๆ แม้บางครั้ง การสอบมันวัดสติปัญญาไม่ค่อยได้ แต่มันไม่มีวิธีไหนดีกว่านี้อีกแล้ว แต่มันเครียดจริงๆ นะ มันเหมือนฝันร้ายของการเรียนเลย พอสอบเสร็จ โอ้ ชีวิตกลับมาเป็นของเราอีกครั้ง แล้วลูปการสอบก็วนมาใหม่ในครึ่งเทอมถัดมา เหมือนการตกนรกสลับกับขึ้นสวรรค์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ได้แต่คิดว่าเลิกเรียนเมื่อไหร่ เราคงถึงนิพพานในเรื่องการสอบ

แต่... เราคิดผิด ทุกวันนี้ เรียนจบแล้ว ทำงานมา เกือบๆ 3 ปีแล้ว ไม่สิ รวมสองที่แล้วก็น่าจะ 3 ปีได้แล้วล่ะ ที่ทำงานปัจจุบัน ทำให้เราพบว่าการบ้านและการสอบยังคงตามมาหลอกหลอนไม่เลิก แถมมันเป็นการบ้านและการสอบที่ไร้ค่า ไม่เกิดประโยชน์กับฝ่ายไหนเลย นอกจากเก็บเงิน intensive แต่ละเดือนๆ ไป (intensive ของ บ. เรา คงคล้ายๆ กะโบนัสของที่อื่น ซึ่ง บ. เราไม่มีโบนัสค่ะ ได้เงินส่วน intensive นี้เป็นเดือนๆ ไป)

การบ้าน คืออะไร?
มันงี่เง่ามากที่จะต้องพิมข้อเสนอแนะปรับปรุงส่วนของการผลิตในแผนก หรือค้นหาเอกสารที่ดูเหมือนกับจะเกี่ยวข้องส่งทุกเดือน เดือนละประมาณ 5 หัวข้อได้มั้ง อ๊า... ฟังดูเหมือนมีประโยชน์ใช่ไหม ดีนี่ ทุกคนช่วยกันคิดข้อเสนอแนะ จะด้วยกับปรับปรุงเครื่องจักรให้ดีขึ้น แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นน่ะสิ อย่าว่าแต่คนเลย ไม่มีหมาตัวไหนมาอ่านสักตัว พิมส่งๆ ไปอย่างนั้นแหละ บางวัน ชั้นเกิดจะพิมแปลเนื้อเพลงของดงบังชินกิใส่ลงไป พวกมันจะรู้รึเปล่าก็ไม่รู้

แล้วการสอบล่ะ?
อันนี้ เพิ่งมาใหม่สดๆ ร้อนๆ เลย โดยพรุ่งนี้ จะเป็นการสอบครั้งแรก (แล้วจะมานั่งพิมทำเจี๊ยกอะไร ทำไมไม่ไปอ่านหนังสือเตรียมสอบ) และจะต้องสอบแบบนี้ไปทุกเดือน พระเจ้า นรกกว่าตอนเรียนอีก ชีวิต ชั้นวิ่งหนีการสอบมาตลอดชีวิต แล้วต้องมาเจอกับมันทุกเดือน ไอ้ฟายโยโย่เอ๊ย เอาไรคิดเนี่ย สอบเรื่องอะไรก็วนกันไปเรื่อยๆ โยโย่มันต้องการอะไรเนี่ย พรุ่งนี้สอบเรื่องคำศัพท์เยื่อและการดาษ โอเค้ มันฟังดูมีประโยชน์อ้อมๆ กับหน้าที่เรา แต่มันจำเป็นด้วยหรอ ที่เราจะต้องรู้ลึกรู้จริงในเรื่องวัฏจักรอุบาทว์ของโรงงานเราเนี่ย ท่าทางมันไม่ได้คิดจะเลี้ยงพนักงานไปจนถึงฝั่งสักหน่อย แล้วมาทำแบบนี้เพื่ออะไร มาจิกให้เราต้องรู้ในเรื่องที่ไม่มีประโยชน์กับชีวิตเราทำไม ขอโทษว่ะ เราไม่อยู่ในอารมณ์อยากรู้อยากเห็นแล้ว นี่เรา 25 นะ พี่บางคน 40 แล้ว ยังต้องมานั่งทำข้อสอบงี่เง่านี่อยู่เลย สงสารอ่ะ ลูกเรียนปริญญากันไปแล้ว พ่อยังต้องมานั่งสอบข้อสอบประสาทแ - ก อยู่เลย ตอนมีสอบหรือทำการบ้าน Wall Street เราไม่รู้สึกหดหู่เลย เพราะนั่นเราเลือกเรียนด้วยตัวเอง แต่นี่ไอ้โยโย่มันบังคับให้เราสอบอ่ะ ชีวิตมัน ดีกับเราอย่างเดียว คือจ่ายเงินเดือนให้เรา นอกนั้น สูบเลือด สูบเนื้อ สูบวิญญาณไปจนหมด ทำไมพนักงานต้องทำท่าทางขอบคุณมันนักหนา มันไมได้จ่ายเงินเดือนให้เราฟรีๆ เสียหน่อย หัวสมอง แรงงานของเรานี่ไง ที่แลกกับเศษเงินของมันมา ขนาดเศษเงิน มันยังขี้เหนียวเลย ลด cost มั่ง ไม่ปรับตังมั่ง

แล้วถ้าไม่ส่งการบ้าน ถ้าสอบได้คะแนนน้อยล่ะ?
พนักงานถูกคน จะถูกประเมินทุกเดือน เกรด เอ บี ซี เอฟ ให้เกรดแบบอิงกลุ่ม หมายความว่า ถึงทำดีแทบตาย แต่ถ้าเพื่อนทำดีกว่าแม้แต่ 0.01 คะแนน ก็อดเกรดเอไปเหอะ การประเมินนั้น ส่วนหนึ่งซึ่งโยโย่คาดหวังให้เป็นส่วนใหญ่ ต้องมาจากการบ้านและการสอบ แล้วถ้าได้เกรดไม่ดี ก็มีผลกับเงินในส่วนของ intensive และการปรับเงินแต่ละไตรมาส นี่คือสิ่งที่โยโย่มันคิด

แต่... ความเป็นจริง บ.นี้ มันใหญ่โตเกินไป ระบบเส้นสายจึงเกิดขึ้น ฉะนั้น ต่อให้เราทำการบ้านส่งเริ่ดแค่ไหน คะแนนสูงปรี๊ดดดดด แต่ถ้าไปปัดแข้งปัดขาผู้บังคับบัญชาละก็ จบเห่ บางที การตัดเกรดนั้น แม้แต่ผู้บังคับบัญชาเราเองก็แสนจะเบื่อหน่าย แต่มันต้องเล่นไปตามเกมส์ แต่ละเดือนต้องหาแพะ (คนที่ได้เอฟ) มาให้ไม่ซ้ำหน้า เพราะถ้าพนักงานถูกประเมินเอฟ 2 เดือนซ้อน ก็อาจถูกเพ่งเล็ง อาจมีการเด้งไปหน่วยงานอื่นอะไรก็ว่าไป

ที่จะบอกก็คือ ความเป็นจริงการสอบและการส่งการบ้าน ไม่ได้เป็นไปตามที่โยโย่คาดหวัง แต่ทุกคนก็ต้องทำ เพื่อ intensive เท่านั้น มันไม่ได้ช่วยพัฒนาเครื่องจักร ไม่ได้พัฒนาสมองพนักงาน ต่อให้พนักงานมีความรู้มากขึ้นจริงๆ ความรู้ที่ได้มา ก็ไม่ได้นำมาใช้เพื่อพัฒนาหน่วยงานได้เลย มันก็เป็นแค่เกมส์ โยโย่กำลังฝันกลางวัน Big Bang เอ๊ย Big Boss ของแต่ละหน่วยงานกำลังแหกตาโยโย่อยู่ ส่วนพนักงานตัวน้อยๆ อย่างเรา ก็แค่หมากตัวหนึ่งที่ Big Boss ใช้แหกตาโยโย่ Production ดีหรือเลว ไม่ได้เป็นเพราะพนักงานตัวน้อยๆ อย่างเราเลย Big Boss ต่างหาก ที่บริหารงานดีหรือพลาด แต่พนักงานตัวนิด เงินเดือนจุ๋มจิ๋มอย่างเราได้รับผลกรรมจากความง่าวของพวก Big Boss เต็มๆ ไม่ได้ปรับตังบางไตรมาสบ้างล่ะ การตั้ง Target ติดเพดานบ้างล่ะ สารพัด จริงๆ ด่าโยโย่ก็ไม่ถูกนะ เพราะโยโย่เอง ก็โดนแหกตาอยู่เหมือนกัน เพราะมี Taksinian อยู่เต็มไปหมดไง เห็นแก่ประโยชน์เล็กน้อยของตน ทำให้แพะอย่างเรา ลำบาก


Create Date : 24 มิถุนายน 2551
Last Update : 24 มิถุนายน 2551 20:48:15 น. 2 comments
Counter : 378 Pageviews.

 
มะเปนรัย เพราะว่าเราเก่งบริษัทเลยให้เราทำงานยากๆ

เปนกะลังจัยให้ จ๊ะ


โดย: บ้าได้ถ้วย วันที่: 24 มิถุนายน 2551 เวลา:21:58:32 น.  

 
อ่านแล้ว

การทำงานมันไม่เข้าใครออกใคร



โดย: kuakul วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:00:38 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

I Love ME
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add I Love ME's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.