จะต่อภาค สอง ดีมั้ยเนี่ย.....

เพราะดูเหมือน แควนๆ จะไม่ค่อยถูกใจ..อิ..อิ.แต่ก็ไม่รู้จะเขียนเรื่องอะไรดี งั้นมาต่อกันเหอะนะ..

สภาพของเนิสเซอรี่ มองจากภายนอกจะดูเหมือนคุก..อ้าวจริงๆนา คงจะเป็นเพราะเขาต้องระวัง เรื่องความปลอดภัยของเด็ก จากบุคคลภายนอก อะไร..อะไร มันปกปิดมิดชิดไปหมด..ที่คิดว่าเผื่อจะได้ปิ๊งกับหนุ่มนอกรั้ว เลยอด..

มาเริ่มที่ด่านแรกกันเลยดีกว่า..ส่วนนอกสุดนี้จะเป็นรั้วตาข่ายสูง ตามปกติจะไม่คล้องกุญแจไว้ เพราะผู้ปกครองจะต้องเข้าออกทางด้านนี้ แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่เด็กๆ ออกมาเล่นที่สนาม ประตูนี้จะต้องคล้องกุญแจ เพื่อป้องกันคนจากภายนอกเปิดเข้ามา...แหม๊ ปล่อยให้เข้ามาหยิบไปสักคน สองคนจะเป็นไรไปเนอะ..ฮ่า..ฮ๋า

และกว่าจะปล่อยเด็กออกได้ กรรมวิธีแยะมากก..เริ่มจากจัดตารางเวลาเอาไว้ทุกอาทิตย์ ว่าห้องไหน ออกมาเวลาไหน กลับเข้าไปเวลาไหน ไม่ปล่อยมาพร้อมๆกัน และในแต่ละวันจะต้องออกมา อย่างน้อยหนึ่งครั้ง ประมาณว่าเพื่อให้ลูกลิงทั้งหลาย ปลดปล่อยพละพลังกำลังที่มีอยู่

ถ้าเป็นช่วงหน้าร้อน จะออกบ่อยเป็นพิเศษ..ไม่ใช่อะไรก็บรรดาสาวๆทั้งหลาย (ลืมบอกไปที่นัททำงาน มีเฉพาะผู้หญิงเท่านั้น) อยากจะออกมาตากแดด ทำผิวสีแทนกัน..น่าเบื่อมากสำหรับนัท เพราะกว่าจะออกมาได้ ต้องทำโน่น ทำนี่หลายอย่างเช่น จัดการให้เด็กๆเข้าห้องน้ำ เปลี่ยนผ้าอ้อมก่อน..กันฉิ้งฉ่องในสนาม.., ทาโลชั่นป้องกันแดด..จำเป็นต้องมีค่าป้องกันแดดสูงๆนะฮ้า, ใส่หมวกด้วยจ้า..ไม่งั้นเดี๋ยวเป็นมะเร็ง..แล้วจะอยากออกมาทำไมกันนักกันหนาเนี่ย..เฮ้อ

นี่เฉพาะหน้าร้อน ถ้าเป็นหน้าหนาว ก็ต้องใส่เสื้อผ้าให้อุ่นพอ ตามด้วยเสื้อโค้ท ถุงมือ และหมวก ถ้าเป็นหน้าฝน ก็ต้องเปลี่ยนรองเท้าเพื่อ ให้ลูกลิงทั้งหลายได้ลุยได้เลอะตามใจปราถนา..เอ๊ากระโดดกันเข้าไป ขี้โคลนทั้งน้าน...กรรมของผู้เป็นมารดา..ฮ่า..ฮ่า

เสร็จแล้วใช่มั้ย..เอาล่ะเริ่มเช็คจำนวนเด็ก กับสต๊าฟให้ลงตัวกัน ว่าแล้วก็ชักแถว เดินหน้าไปสนามกันได้เลย..ทำขั้นตอนเดียวกัน ถ้าจะพาเด็กออกไปข้างนอก..มีพิเศษที่ต้องผ่านการอนุมัติจากผู้จัดการก่อน โดยต้องยื่นรายชื่อเด็ก และสต๊าฟที่ไป บอกว่าไปไหน เพื่ออะไร..โห..ต้องมีเหตุผลด้วยง่ะ จะออกไปเวลาไหน แล้วกลับถึงเนิสเซอร์รี่เมื่อไหร่ ถ้าอนุมัติผ่าน..งานนี้สต๊าฟกรี๊ดค่ะ..แหมก็ดีใจง่ะ จะได้ออกไปเห็นหน่มๆข้างนอกกับเขามั่ง

ทีนี้นอกจากหลักๆที่ต้องทำข้างต้นแล้ว เราก็ต้องเตรียมผ้าอ้อม, เสื้อผ้าของเด็กเผื่อฉุกเฉิน..เดาได้ใช่ม๊าว่าอารายยย..(ในกรณีของเด็กที่ไม่ได้ใส่ผ้าอ้อม)..กระดาษชำระ, ถุงมือนี่สต๊าฟต้องมีในกระเป๋าทุกคน เป็นระเบียบที่เขาต้องเช็คเราทุกเช้าอยู่แล้วก่อนทำงานถุงมือต้องสวมทุกครั้ง ถ้าต้องสัมผัสกับเด็กในเวลาที่เขาได้รับอุบัติเหตุ จะถลอกนิดๆหน่อยๆก็ต้องใส่ แรกๆรู้สึกเขินๆ กลัวผู้ปกครองหาว่าเรารังเกียจ แต่มันเป็นระเบียบ นานๆไปก็ชิน

ต่อๆ..ถ้าเป็นเด็กเล็ก ก็จะใส่ในรถเข็น เด็กที่เดินได้เอง ต้องจับมือเขาไว้ตลอดเวลา ถ้าเด็กคนไหนดีดดิ้น..ไม่ยอมอยู่ในกำมือเรา....งวดหน้าอย่าหวัง..อดไปแน่นอน เปล่าใจร้ายนะตัวเอง..นี่เพื่อความปลอดภัยของเด็กนะเนี่ย..ฟังดูดิเนอะ..แล้วก็มีเด็กบางคนที่ผู้ปกรอง ไม่อนุญาติให้เราพาไป ก็จะถูกส่งไปฝากขัง..ล้อเล่นจ๊ะ ไปฝากไว้กับเด็กห้องอื่นที่เขาไม่ได้ออกไป เด็กพวกนี้น่าสงสาร ก็เด็กที่ไหนมันจาปายเข้าใจฟะ ว่าเพราะอะไร ทำไมเพื่อนได้ไป แล้วตรู...อด

ชักแถวไปกันถึงไหนแล้ว...เชื่อเบื่อ..เบื่อมั้ยล่ะตะเอง หลอกให้อ่านตั้งนาน ยังไม่ไปถึงไหนเลย.. ต่อภาคต่อไปได้ม๊ะ..

Create Date : 12 กรกฎาคม 2551 Last Update : 29 ตุลาคม 2551 14:22:48 น. Counter : 640 Pageviews.		28 comments
Share Tweet