Hon-kawagoe
..... เมื่อช่วงปิดโอบ้ง (8 - 16 ส.ค.)ที่ผ่านมา...ได้มีโอกาสไปเที่ยวมหานครโตเกียวมาค่ะ....ไปตั้งอาทิตย์นึง....ดีนะที่มีที่พักฟรี...หุหุ....พอดีมีญาติอยู่โตเกียวพอดีค่ะ....ก็เลยขออาศัยด้วย....(ญาติเป็นพี่ผู้ชายค่ะ....แต่งงานกับพี่สะใภ้...เป็นคนญี่ปุ่น).....ไปตะลอน ๆ ในมหานครโตเกียวอยู่หลายวัน....แต่มีวันนึงไม่มีโปรแกรมไปไหน....พี่สะใภ้ใจดีก็เลยพาไปเที่ยวที่ Hon-kawagoe นี่แหละค่ะ....ที่นี่เป็นเมืองที่มีชื่อเสียงเมืองหนึ่งเลยค่ะ...ผู้คนจะรู้จักกันในชื่อ Little Edo เพราะที่เมืองนี้ยังคงอนุรักษ์บ้าน... วัด...และสถาปัตยกรรมในสมัยเอโดะอยู่ค่ะ...
ไปเที่ยวกันค่ะ
...เริ่มต้นตั้งแต่บ้าน...
จากนั้นก็ เดิน...เดิน...แล้วก็เดิน...จากบ้านไปสถานีรถไฟฟ้าใกล้บ้านค่ะ
...ระหว่างทาง...ก็เดินผ่านสวนดอกไม้....ผ่านบ้านผู้คน...แต่มีบ้านนึงค่ะ...สะดุดตามากๆ...เพราะเค้าเอาป้ายตัวอักษรภาษาไทยมาติดไว้ที่รั้วหน้าบ้านค่ะ...อ่านว่าอะไรลองอ่านดูนะคะ...
....นั่งรถไฟฟ้าไปถึงสถานี Hon-kawagoe ใช้เวลาประมาณสิบนาทีได้ค่ะ...ก็ไปถึงสถานีที่หมาย...
...จากสถานีรถไฟ..เราต้องเดินไปยังที่หมาย...ตอนเดินก็ผ่านร้านค้าต่างๆ มากมาย....
...และแล้วก็ได้เห็นบ้านโบราณ...และได้เห็นแท๊กซี่แบบโบราณด้วยค่ะ...
แต่ในเมืองเก่า...ก็ยังมีสิ่งก่อสร้างใหม่ๆผุดขึ้นมาเหมือนกันค่ะ
....สัญลักษณ์สำคัญของเมืองนี้ก็คือ....หอระฆัง....ค่ะ...ประวัติกล่าวไว้ว่า...หอระฆังนี้สูง 16 เมตร...มีอายุกว่า 350 ปีค่ะ...ปัจจุบันนี้หอระฆังนี้ก็บอกเวลานะคะ...ตอนหกโมงเช้า...ตอนเที่ยงวัน...บ่ายสามโมง...และหกโมงเย็น...
....เดินผ่านร้านขายของ....คล้ายสินค้าโอทอปบ้านเรามั๊งคะ...สวยดี..เลยแวะเข้าไปดู...
....พอออกจากร้านก็เห็นที่ทำการไปรษณีย์ค่ะ...ยังคงเปิดให้บริการอยู่...
....เดินตามถนนแล้วเลี้ยวซ้าย...เดินไปเรื่อยๆ ก็เจอร้านขายขนมและของเล่นโบราณค่ะ...ขนมและของเล่นบางอย่างก็คล้ายๆที่เมืองไทยเลยค่ะ...จำได้ว่าบางอย่างตอนเด็ก ๆเคยกินและเคยเล่นด้วย...ที่ตลาด 100 ปี ตลาดคลองสาน จ.สมุทรปราการก็ยังมีขายอยู่ค่ะ
....เดินเข้าซอยเล็กๆ ก็จะมีขนมขายเยอะเลยค่ะ...มีร้านอยู่ร้านนึงเห็นมีคนมุงเยอะ...ก็เลยไปเข้าคิวซื้อมั่ง...นึกว่าขนมอะไร...ที่แท้ก็เหมือนชินมัยใส่ซีอิ๊ว...(ไม่รู้ว่าเรียกอะไรเหมือนกันค่ะ)..เดินๆ เข้าไปอีกหน่อย...ก็มีร้านขายขนมเพียบเลยค่ะ....เออ..ลืมบอกไป...ว่าที่เมืองนี้...สินค้าขึ้นชื่อก็คือ มันฝรั่งหวาน ค่ะ...(ตามประวัติเค้าบอกงั้นนะคะ)...จะมีขนมที่ทำจากมันฝรั่งขายเยอะเลยค่ะ....แต่ไม่ได้ลองชิมเลยไม่รู้ว่าอร่อยรึเปล่า...
....ติดๆกับร้านเมื่อกี้...มีขนม(อะไรไม่รู้อีกแล้วค่ะ)ขายค่ะ...เป็นแท่งๆยาวๆ...(คาดว่าจะเป็นแป้งที่ทำจากข้าวอ่ะค่ะแล้วทอด...) มีโชว์รูปที่ดาราญี่ปุ่นมากินกันด้วยนะคะ...
....มีป้ายสัญลักษณ์ที่บ่งบอกว่า "หน้ามัน"....ด้วยค่ะ...อิอิ
....ในซอยนี้ก็มีร้านค้าเยอะแยะค่ะ...ขายของกิน..ของใช้...ของที่ระลึก...มีกาแฟโบราณด้วยค่ะ...
....และเท่าที่สังเกต...จะมีโปสเตอร์รูปสาวคนนี้อยู่ทั่วเมืองเลยค่ะ...คาดว่าน่าจะเป็นดาราที่มาแสดงละครที่เมืองนี้ค่ะ...เลยติดโปสเตอร์โปรโมทซะหน่อย...
....ก่อนกลับก็แวะขอพรที่วัดสักหน่อยค่ะ...(ไม่รู้ชื่อวัดอีกแล้ว...ขออภัยค่ะ)...ที่วัดนี้...มีพระพุทธรูปสีแดง...ที่คนที่นี่เค้ามีความเชื่อว่า..ถ้าเราเจ็บปวดที่บริเวณไหนของร่างกาย...ให้เราใช้มือลูบบริเวณนั้น ๆของพระพุทธรูป...แล้วเราก็จะหายหรือไม่ก็อาการดีขึ้นค่ะ...ไม่กล้าลูบค่ะ...เพราะมีความรู้สึกว่าเป็นผู้หญิงไม่ควรแตะต้องพระพุทธรูป (ยิ่งเป็นส่วนศรีษะแล้วยิ่งไม่กล้าเลย)....
....ไว้จะพาไปเที่ยวอีกนะคะ....
.....................................
.....................................
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เหมือนกันเลยค่ะคุณมิว ที่บอกว่ามีกางเกงตั้งหลายตัวที่ยัดขาลงไปไม่ได้ น่าเสียดาย
แหมๆๆพาไปแอ่วอีกแล้วนะค่ะคุณมิว เห็นกล้มหน้ากล้มตาใส่ร้องเท้าใหญ่เลยนะค่ะ ฮ่าฮ่า
ดีเน๊อะมีพี่สะใภ้พาไปเที่ยว
คุณมิวว่ามั้ยค่ะที่ญี่ปุ่นก็มักจะตรอกซอกซอยเยอะมากๆ
ขอบคุณนะค่ะคุณมิวที่พาไปเทียว ไปดูร้านค้าเยอะแยะมากมาย
พร้อมกับถ่ายรูปสวยๆมาให้ดูให้ชม
ลืมๆถามค่ะว่าได้อะไรติดไม้ติดมือมาบ้างเอ่ย??
เดือนหน้าโจก็จะไปญี่ปุ่นแล้วค่ะ จะไปเยี่ยมหลานน้อยที่พึ่งเกิดค่ะ
เดี๋ยวโจขอตัวไปทำงานบ้านก่อนนะค่ะคุณมิวขาา
หลังจากทำงานบ้านเสร๊จแล้วก็คงจะไปออกกำลังกายรีดไขมันต่อค่ะ
ค่อยคุยกันอีกนะค่ะคุณมิว