พระราชนิเวศน์มฤคทายวัน : พระราชนิเวศน์แห่งความรักและความหวัง
พระราชนิเวศน์มฤคทายวัน สร้างขึ้นจากพระราชประสงค์ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๖ ที่จะให้เป็นที่ประทับสำหรับการเสด็จแปรพระราชฐานฤดูร้อน ณ ชายหาดตำบลบางกรา ซึ่งภายหลังได้เปลี่ยนชื่อเป็นตำบลมฤคทายวัน จ.เพชรบุรี บนเนื้อที่ในเขตพระราชฐานทั้งหมด รวม ๓๑ ไร่ ๑ งาน ๖๒.๕ ตารางวา ใช้ระยะเวลาการสร้างเพียง ๑ ปีเท่านั้น (พ.ศ. ๒๔๖๖ - ๒๔๖๗)
ว่ากันว่าพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๖ ทรงร่างแบบด้วยพระองค์เองบนผืนทราย แล้วจึงให้สถาปนิกชาวอิตาลีเป็นคนสร้างแบบให้ออกมาเป็นรูปเป็นร่างอีกทีหนึ่ง โดยพระราชนิเวศน์มฤคทายวัน สร้างด้วยไม้สักทองชั้นเดียวใต้ถุนสูง ประกอบด้วยอาคาร ๑๖ หลัง แบ่งออกเป็น ๓ หมู่ใหญ่ มีชื่อคล้องจองกันคือ
- พระที่นั่งสมุทรพิมาน - พระที่นั่งพิศาลสาคร - และพระที่นั่งสโมสรเสวกามาตย์
พระที่นั่งสโมสรเสวกามาตย์ ตั้งอยู่ด้านหน้าสุดและเปรียบเสมือนกับท้องพระโรง เป็นอาคารสองชั้นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า เปิดโล่งจากพื้นชั้นล่างไปจนจรดเพดาน ลักษณะโปร่งโล่งสบาย สามารถรับลมได้จากทุกด้านเพราะไม่มีฝากั้น เปรียบเสมือนสถานที่ว่าราชการและยังทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้สามารถจัดเป็นเวทีการแสดงละครได้
ห้องพระบรรทมของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๖ ในหมู่พระที่นั่งพิศาลสาคร
ชั้นบนของท้องพระโรงนี้เองที่มีทางเดินระเบียงไม้หลังคาคลุมต่อไปยังหมู่พระที่นั่งพิศาลสาคร ซึ่งเป็นที่ประทับของพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว มีอาคารเป็นบริวารอยู่หลายหลัง และอาคารหลังใหญ่ที่สุดนี้เองที่ทรงจัดเป็นห้องพระบรรทม ห้องพระอักษร ห้องแต่งพระองค์และห้องสรง
ห้องทรงพระอักษรที่จัดอย่างเรียบง่าย
พระที่นั่งสมุทรพิมาน ซึ่งเป็นที่ประทับฝ่ายในของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๖ ทรงโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้สร้างพระที่นั่งสมุทรพิมาน พระราชทานแด่สมเด็จพระนางเจ้าอินทรศักดิศจี พระบรมราชินี (ต่อมาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้ออกพระนามว่า พระนางเจ้าอินทรศักดิศจี พระวรราชชายา) ซึ่งพระที่นั่งสมุทรพิมานก็คล้าย ๆ กับพระที่นั่งพิศาลสาคร คือมีห้องรับแขก ห้องบรรทม ห้องแต่งพระองค์ ห้องสรง มีหอเสวย (ฝ่ายใน) เช่นเดียวกับหอเสวยฝ่ายหน้า แต่มีขนาดเล็กกว่าสำหรับเรื่องราวอันเป็นที่มาแห่ง "พระราชนิเวศน์แห่งความรักและความหวัง"มีอยู่ว่า เดิมทีนั้นพระนางเจ้าอินทรศักดิศจีทรงมีพระครรภ์ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงดีพระทัยยิ่ง ด้วยทรงมุ่งหวังว่าจะทรงมีพระปิโยรส แต่ความหวังนั้นก็เป็นอันต้องสิ้นสลาย เมื่อสมเด็จพระนางเจ้าอินทรศักดิศจีไม่สามารถมีพระประสูติกาลได้ ยามนั้นพระองค์ทรงอภิบาลพระมเหสีด้วยน้ำพระทัยเป็นห่วงและเศร้าสร้อย นั่นจึงเป็นที่มาแห่ง "พระราชนิเวศน์แห่งความรักและความหวัง" ด้วยทรงหวังว่าจะมีพระราชโอรสไว้สืบราชสันตติวงศ์ แต่ในที่สุดพระนางเจ้าสุวัทนา พระวรราชเทวีในรัชการที่ ๖ ก็มีพระประสูติกาลสมเด็จเจ้าฟ้าเพชรรัตนราชสุดา สิริโสภาพัณณวดี ในวันที่ ๒๕ พฤศจิกายน ๒๔๖๘ แต่ในเวลานั้น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๖ ทรงพระประชวรหนัก เมื่อมีผู้นำพระราชธิดามาเข้าเฝ้า พระองค์ทรงทำได้เพียงวางพระหัตถ์ไว้บนพระเศียรพระราชกุมารีเท่านั้น แต่มิสามารถมีพระราชดำรัสได้เสียแล้ว จากนั้นก็ทรงพระรู้สึกพระองค์น้อยลง กระทั่งสวรรคตเมื่อเวลา ๐๑.๔๕ น. ของวันที่ ๒๖ พฤศจิกายน ๒๔๖๘ ที่พระที่นั่งจักรพรรดิพิมาน ในพระบรมมหาราชวัง.........
ข้อมูลจาก : ผู้จัดการออนไลน์ ๑๕ มิถุนายน ๒๕๔๘
Create Date : 29 กันยายน 2557 |
|
0 comments |
Last Update : 22 กันยายน 2560 16:25:08 น. |
Counter : 1984 Pageviews. |
|
|
|