Bloggang.com : ป่ามืด : บันทึกของกฤษณมูรติ..#3..

บันทึกของกฤษณมูรติ..#3..

16 กันยายน 1973
เช้านั้น ตามถนนหนทางในหมู่บ้านน้อยยังว่างเปล่า ปราศจากผู้คน ทว่าเหนือขึ้นไปบนลาดเนิน กลับเนืองแน่นด้วยหมู่ไม้ ทุ่งหญ้า และสายลมอ่อน มีถนนใหญ่สายเดียวที่เปิดไฟสว่าง นอกเหนือจากนี้ล้วนตกอยู่ในความมืด ยังอีกสามชั่วโมง กว่าที่ดวงอาทิตย์จะไขแสง ทว่าบัดนี้ยังเป็นยามเช้าที่ดวงดาวส่องแสงแจ่มจรัส ยอดเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะและกลาเซียร์ยังคงตกอยู่ในความมืด และผู้คนยังคงหลับไหล เส้นทางแคบๆ บนเขาเต็มไปด้วยโค้งหักมุมจนเราไม่สามารถขับรถไปได้เร็ว รถคันนี้เป็นรถใหม่และเพิ่งลองเครื่องมา เป็นรถที่สวย มีกำลังและมีรูปทรงงดงาม ในอากาศยามเช้า ดูเหมือนมันจะวิ่งได้ดียิ่ง การได้อยู่บนถนนสายนี้เป็นความงามอย่างหนึ่ง ขณะที่รถไต่ระดับขึ้นไป เลี้ยวโค้ง มั่นคงดังหินผา อรุณรุ่งเพิ่งมาถึง ขับเน้นให้เห็นรูปทรงของต้นไม้ ไร่องุ่น และเส้นโค้งยาวเหยียดของแนวเขาตัดกับขอบฟ้า วันใหม่อันสดชื่นกำลังจะเริ่มต้นขึ้น อากาศบนดอยเยือกเย็นสดชื่น ดวงอาทิตย์ขึ้นแล้วแต่ยังมีหยาดน้ำค้างเกาะอยู่ตามใบไม้และทุ่งหญ้า

เขาเป็นคนชอบเครื่องยนต์ ชอบแกะเครื่องรถออกมาซ่อมบำรุง เมื่อประกอบกลับเข้าไปมันก็วิ่งได้ดีเหมือนรถใหม่ เมื่อเธอกำลังขับรถ สมาธิดูเหมือนจะเกิดขึ้นโดยธรรมชาติ เธอย่อมรู้ได้ถึงทิวทัศน์ชนบท บ้านเรือนชาวนาในท้องทุ่ง รู้ถึงตลอดรายทางที่รถวิ่งผ่านมา รู้ถึงฟากฟ้าสีคราม ซึ่งแลเห็นผ่านช่องว่างของพุ่มไม้ เธออาจไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าสมาธิกำลังดำเนินอยู่และเป็นไปด้วยตัวของมันเอง สมาธิซึ่งเกิดมีขึ้นก่อนกัปก่อนกัลป์ และจะดำรงอยู่นิรันดร กาลเวลามิใช่ปัจจัยของสมาธิ ทั้งถ้อยคำที่เรียกว่าผู้ทำสมาธินั้นก็หามีไม่ ในสมาธินั้นไม่มีผู้ทำอยู่ ถ้ามีอยู่ก็หาใช่สมาธิไม่ ผู้ทำสมาธิเป็นเพียงถ้อยคำ ความคิดเป็นเพียงกาลเวลา และตกอยู่ใต้วัฏจักรแห่งการแปรเปลี่ยน ภายใต้อิทธิพลของการมีอยู่และสิ้นสุดลง มันมิใช่ดอกไม้ซึ่งเบ่งบานขึ้นและร่วมโรยไป กาลเวลาเป็นเพียงกระแสการเคลื่อนไหว ถ้าเธอนั่งอยู่ริมฝั่งน้ำ เฝ้ามองสายน้ำและสิ่งต่างๆที่น้ำพัดพามา ถ้าเธออยู่ในกระแสน้ำก็จะไม่มีผู้เฝ้ามองอีกต่อไป ความงามมิได้เพียงแค่การแสดงออกเท่านั้น แต่มันดำรงอยู่กาลสละละซึ่งถ้อยคำและการแสดงออก ไม่ยึดติดในผืนผ้าใบและหนังสือ

ทัศนียภาพของขุนเขาช่างสงบสันติ ทั้งทุ่งหญ้าและหมู่ไม้ก็ให้ความรู้สึกเช่นเดียวกัน ท้องถิ่นชนบทเอิบอาบอยู่ในแสงอรุณรุ่ง มีคนสองคนถกเถียงกันอยู่ด้วยเสียงอันดังออกท่าออกทาง หน้าตาแดงฉาน ถนนที่พาดผ่านแนวไม้ร่มรื่น และความอ่อนโยนของยามเช้า ก็กลับหมดความหมายลง

ผืนน้ำทะเลทอดยาวอยู่เบื้องหน้า กลิ่นของต้นยูคาลิปตัสอบอวลอยู่ในอากาศ เขาเป็นชายร่างเตี้ย ผอมแต่แกร่ง เขามาจากแดนไกล ผิวคล้ำด้วยแรงแดด หลังจากทักทายกันสองสามคำ เขาก็เริ่มวิพากษ์วิจารณ์ ช่างง่ายดายเสียเหลือเกินสำหรับมนุษย์ ที่จะพูดจาวิพากษ์วิจารณ์โดยที่มิได้รู้แท้ เขากล่าวว่า "คุณอาจอิสระและสามารถดำเนินชีวิตตามแนวที่คุณพูดเอาไว้ แต่ในทางกายแล้วคุณยังติดอยู่ในพันธนาการ ถูกเบียดเสียดแวดล้อมอยู่ในหมู่เพื่อน คุณไม่รู้หรอกว่ามีอะไรเกิดขึ้นรอบๆตัว ผู้คนพากันชื่นชมยกย่องและมอบอำนาจให้ แม้ว่าตัวคุณเองจะมิใช่ผู้นิยมในอำนาจก็ตาม

ฉันไม่แน่ใจว่าคุณจะพูดถูก ในปัญหาประการนี้ เพราะในการดำเนินกิจการของสมาคมหรือกิจการอื่นๆ จะต้องประกอบด้วยภาระหน้าที่และความรับผิดชอบ ในการทำงานดังกล่าวสามารถลุล่วงไปโดยมิต้องใช้อำนาจปกครอง ด้วยอำนาจเป็นสิ่งที่ขัดขวางการร่วมแรงร่วมใจ การประสานงานหารือสิ่งต่างๆร่วมกัน นี่คือลักษณะการทำงานที่เราใช้อยู่ นี่คือข้อเท็จจริง อาจกล่าวยืนยันได้ว่า เราสัมพันธ์กันได้โดยตรง โดยไม่มีอุปสรรคกีดขวาง

"คำพูดของคุณนั้นถูกถือเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง ทุกถ้อยคำที่คุณกล่าวและเขียน จะถูกตีพิมพ์และเผยแพร่ไปในหมู่คนกลุ่มเล็กๆ ซึ่งศรัทธาและชื่นชมบูชาในตัวคุณ โลกกำลังจะระเบิด แตกแยกออกเป็นเสี่ยง คุณจะถูกทอดทิ้งไว้เบื้องหลัง"

นี้อีกเช่นกัน ฉันเกรงว่าคุณอาจยังไม่เข้าใจถ่องแท้ถึงความเป็นไป กล่าวคือในสมัยก่อนมีคนกลุ่มเล็กๆ รับผิดชอบเรื่องการเผยแพร่สิ่งพิมพ์เหล่านั้นปัจจุบันก็เช่นกัน ยังคงมีคนกลุ่มเล็กๆ รับผิดชอบงานนั้น ถ้าดูกันตามความเป็นจริงแล้ว อาจกล่าวได้ว่าคุณไม่เข้าใจถึงสภาพการณ์แท้ๆ ที่ดำเนินอยู่

เขายังกล่าววิพากษ์วิจารณ์อีกมาก แต่คำวิจารณ์เหล่านั้นเป็นเพียงข้อสมมุติฐานและความเห็นดาษๆ เราจะอธิบายสิ่งที่เป็นจริง โดยไม่กล่าวแก้ตัว แต่ทว่า...มนุษย์นี้ช่างประหลาดแท้

หนทางเริ่มลาดต่ำลง และเสียงจ๊อกแจ๊กจอแจของชีวิตประจำวันเริ่มดังขึ้นรอบๆ ทั้งการมาและการไป ทั้งความทุกข์และความสุข มีต้นไม้ยืนโดดเดี่ยวอยู่บนเนิน เป็นความงามของแผ่นดิน ลึกลงไปในหุบคือธารน้ำ ซึ่งมีถนนลัดเลาะไปข้างๆ เธอจะต้องทิ้งโลกไว้เบื้องหลังเพื่อไปชมความงามของธารน้ำสายนั้น

เพลงดอกหญ้า

Create Date : 02 พฤศจิกายน 2548

Last Update : 2 พฤศจิกายน 2548 16:19:08 น.

40 comments

Counter : 508 Pageviews.

แว๊บๆ ไปอีกแล้วค่ะ

สาธุทุกท่านค่ะ

โดย: ป่ามืด

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:16:28:22 น.

เพลงเพราะจังค่ะคุณมด

เห้อ...อยากพักจัง
ช่วงนี้หนัก ๆ ยังไงไม่รู้ค่ะ

โดย: run to me

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:16:39:22 น.

มาเดินตามบันทึก..ของกฤษณา...ครับ

เพลงและภาพประกอบ..สดชื่น..จริงๆ..

โดย: กุมภีน

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:16:51:04 น.

สวัสดีตอนเย็นค่ะ ^^

...

โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie

) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:16:57:42 น.

บรรยากาส..สงบดีค่ะ....

โดย: catt. IP: 58.8.26.151 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:17:30:14 น.

โดย: rebel

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:17:50:04 น.

คิดถึงพี่ป่ามืดนะคะ

โดย: yadegari

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:19:06:18 น.

ค่ะ มนุษย์นี้ช่างประหลาดดีแท้
ชอบบรรยากาศบล็อกวันนีจังค่ะ
ทังเพลง และบีจี เนือหา ทำให้
รู้สึกเหมือนอยากจะนิ่ง ในอารมณ์ที่
บางคราวรุ้สึกสับสนวุ่นวายใจดีค่ะ

บุญรักษาค่ะ พี่ป้ามืด

โดย: พลอยสีรุ้ง

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:19:09:56 น.

แวะมาส่งยิ้มให้พี่ป่ามืดค่ะ วันนี้ไม่เหนื่อยแต่ว่าหนาวค่ะ เพราะว่าฝนลงตั้งแต่เช้าแล้ว ตอนนี้บ่ายโมงก็ไม่วายตกอยู่อีก หาวหวอด ๆ ได้ทั้งวันเลยแถมอิ่มด้วย ... มาม่าซอบใส่ผักเพียบแล้วก็ลูกชิ้นปลา ช่วงนี้ทานอาหารดีเพราะว่าไปสอยเสบียงจากร้านไทยมาเมื่อวานซืนนี้เองค่ะ

โดย: JewNid

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:19:25:33 น.

หาย = เคยมีแต่ไม่มีแล้ว
ดี = ดี

ดีหายไป ดียังไม่กลับมาค่ะ
ไม่ได้มายียวนนะคะ พอดีมองๆ คำนี้แล้วก็นึกขึ้นมาว่า
ขาดีๆ มันหายไปและยังไม่กลับมา แต่ก็ยังดีที่มีขาอยู่ มีแต่ไม่ดี ก็ดีกว่าไม่มี

งงยังค่ะ ถ้ายังไม่งงเดี๋ยวจะมาทำให้งงใหม่

โดย: rebel

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:19:36:10 น.

มาทักทายช่วงค่ำๆ นะคะ...นอนหลับฝันดีฝันเห็นธรรมนะคะ....

...ส่งยิ้มหวานต่อ

ปล. .... พอร่างกายฟื้นตัว ก็อย่าคึกนอนจนดึกเกินนะคะ...

..เพลาๆ บ้างก็ด๊ายยย...

โดย: Pataree IP: 210.246.145.36 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:20:27:06 น.

ลืมบอกไป...ชอบ BG ค่ะ...ธรรมชาติดี...ชอบ-ชอบ ค่ะ

โดย: Pataree IP: 210.246.145.36 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:20:28:15 น.

อย่างนี้เรียกว่าตั้งใจมากไป พยายามมากไป อาจมีความกังวลมากขึ้นด้วยรึปล่าว สมาธิจึงไม่เกิด

ปล.ไม่รู้ว่าใครจ่ายตังค่ะ เพราะในฝันเรานั่งกิน swensent (=สั่งก่อน จ่ายทีหลัง) แล้วก็ตื่นก่อนจ่ายตัง

โดย: ZAZaSassY

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:20:35:27 น.

สบายดีนะคะ

โดย: วัฌชา

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:20:45:28 น.

คาดว่าเล่มนี้อ่านแล้ว

ขออนุโมทนาจ้า

โดย: suparatta

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:20:54:41 น.

พอได้อ่านบันทึกก็นึกภาพตามไปด้วยเลย เพราะภาพประกอบและเสียงดนตรีก็เข้ากันอย่างลงตัวเลยค่ะ

ชอบตรงนี้จังค่ะ.....
....ผู้ทำสมาธิเป็นเพียงถ้อยคำ ความคิดเป็นเพียงกาลเวลา และตกอยู่ใต้วัฏจักรแห่งการแปรเปลี่ยน ภายใต้อิทธิพลของการมีอยู่และสิ้นสุดลง

โดย: jan_tanoshii

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:21:28:20 น.

เข้ามาบล๊อกนี้แล้วสบายใจจังเลยคับ

โดย: ตี๋น้อยคับ

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:22:45:41 น.

ฝันดีนะคะ

โดย: ป่ามืด

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:1:30:02 น.

พี่ป่ามืด รูปต้นไม้สวยดีจังค่ะ ดูแล้วสงบร่มเย็นดี เข้ากั๊นเข้ากันกะบล็ิอกนี้

โดย: M1ku

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:2:20:36 น.

มารายงานตัวคร๊าบ
กลับมาแล้วจอมยุ่งของพี่ป่ามืด

โดย: erol

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:3:26:46 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะ

เมื่อคืนไม่ฝันเลยค่ะ หลับสนิทมาก ๆ
ทำงานมีความสุขนะคะ พี่ป่ามืด จุ๊บ จุ๊บ

โดย: ZAZaSassY

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:02:49 น.

พี่เจ้ากลับมาแล้ว
นักสืบจะได้มีเรื่องให้ตามรอยมาหาพี่ป่ามืดอีกแล้ว ตรงมาหาเองมันไม่สนุกเท่านะคะ

โดย: rebel

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:34:41 น.

สวัสดีค้าบบพี่ป่ามืดด :)

สบายดีมั๊ยคับ หรือว่างานยังยุ่งเหมือนเดิมเอ่ยย แหะ ๆ กุ๊กพักนี้ยุ่ง ๆ ไม่มีเวลาเรยคับบ

แต่ยังคิดถึงพี่ป่ามืดน๊า

รักษาสุขภาพด้วยนะคับ

โดย: eZii

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:35:28 น.

สวัสดียามสายค่ะ

ทำงานก่อนนะคะ

โดย: ป่ามืด

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:00:14 น.

จิ๊จ๊ะ ..
พี่ป่ามืดม่ะอยู่ อิ ..อิ ..
แอบบบบ ยึดเลยยยยย ดีก่า

โดย: หนี่หนีหนี้

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:46:25 น.

ยินดีที่ได้รู้จัก ค่ะ ชอบเขียนบันทึกหรือค่ะ ดีจัง เอรี่ขึ้เกียจเขียนมาก จะเขียนก็เรื่องของเงินๆทองๆมากกว่า เพลงเพราะ สบายหูดีจัง

โดย: erina (erina

) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:17:51:40 น.

สาธุคะพี่ป่ามืด แบ็คกราวด์สวยจังเลยคะอันนี้...แต่ชอบอันที่เป็นป่ามืดด้วย...แอบหลายใจ

โดย: marinesnow

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:18:37:24 น.

ทานข้าวยังค่ะพี่ป่ามืด คำมืดแล้วอย่าทำงานหนักน๊า เป็นห่วงอ่ะจ้า

โดย: JewNid

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:18:53:17 น.

มาทักทายน่ะค่ะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนรักษาสุขภาพกันด้วยน่ะค่ะ

โดย: หนูอุ๋ม (tenno_jung

) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:19:16:32 น.

สาธุ+อนุโมทนา+ขอบคุณ ทุกท่านที่แวะมา วันนี้หมดฤทธิ์ค่ะ

แหะๆๆ..

โดย: ป่ามืด

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:20:34:23 น.

หืมมม..นอนดึกอีกแล้วคุณป่ามืด...

พักบ้างก็ได้นะค๊า....ส่งยิ้มหวานต่อ...

โดย: pataree

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:20:37:57 น.

คณ catt. ขอบคุณที่แวะมาค่ะ แต่หาบล๊อคคุณไม่เจอค่ะ

ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ

โดย: ป่ามืด

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:20:53:40 น.

แหะๆๆ คุณ erina ชอบอ่านบันทึกของคนอื่นค่ะ ตัวเองเป็นคนความคิดปรู๊ดปร๊าดจับมาเขียนไม่ทันค่ะ

แต่มีใจอยากจะเขียน ไว้อีกสัก หกเจ็ดปีข้างหน้าความคิดคงช้าลงและเป็นระเบียบพอที่จะจับมาเรียบเรียงได้บ้าง (หวังว่า) ตอนนี้ก็ได้เป็นกระท่อนกระแท่นค่ะ ยินดีที่รู้จักและขอบคุณที่แวะมาค่ะ

โดย: ป่ามืด

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:21:09:52 น.

บล็อกนี้แจกสาระเยอะดี

โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:22:16:24 น.

สวัสดีค่ะ
BG สวยมากคะ

โดย: กิ่งไม้ไทย

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:22:28:49 น.

นั่งเครื่องบินมาเยี่ยมนะคะวันนี้
ไปนอนอะยังเอ่ย อุ อึ อึ

โดย: Angel Tanya

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2548 เวลา:0:38:37 น.

ลืมบอกไปว่า ก็ยังทำกับข้าวอยู่ทุกวันอะคะ

เมื่อคืนทำแกงไก่หน่อไม้ อร่อยมาก ๆ เลย แบรดบอกว่ามื้อกลางวันนี้ขอทานอีกรอบคะ

ส่วนเย็นนี้จะทำ ไก่สะเต๊ะ ทำน้ำจิ้มไว้แล้วตั้งกะเมื่อวานนะคะ แล้วก็คงเป็นสลัด ทานผักสักหน่อยเพื่อสุขภาพจ๊า

โดย: Angel Tanya

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2548 เวลา:0:52:55 น.

พรุ่งนี้พบกันใหม่ค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาค่ะ

โดย: ป่ามืด

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2548 เวลา:0:58:24 น.

มาเยี่ยมยามดึก ฝันดีนะ

โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2548 เวลา:1:12:38 น.

สบายใจสบายกายที่สุดแล้ว

โดย: ขนมปัง IP: 58.147.103.252 วันที่: 10 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:05:43 น.

Now Playing: