ของแปลกแท๊กซี่บางคน อาตมานั่งไปด้วยแล้วรำคาญมันขี้โมโห หงุดหงิดทั้งวัน วันนั้นนั่งจากหมอชิต ไปโรงพยาบาลศิริราชมันด่าคนไปตลอดทางไอ้คนนั้นขับไม่ดี ไอ้คนนี้เฮงซวยขับช้าไอ้บ้านี่ตัดหน้า ไอ้เปรตนี้หยุดไม่เปิดไฟเลี้ยวมันพูดแต่ว่าแปลกจริง.....แปลกจริง......แปลกจริงทางม้าลายมีไม่ข้าม...แปลกจริงเวลาจะเลี้ยวทำไมไม่เปิดไฟเลี้ยว..แปลกจริงที่ห้ามจอดดันทะลึ่งจอดอาตมาทนรำคาญไม่ไหว ใกล้ถึงศิริราชแล้วอาตมาถามว่าคุณขับรถมากี่ปีแล้ว...หลายปีแล้วครับปีหนึ่งๆมีคนมายั่วทำให้โกรธอย่างนี้บ่อยไหมครับ.......บ่อยครับ..วันหนึ่งหลายสิบครั้ง...อาตมาก็เลยบอกว่า มันมีบ่อยๆวันละหลายสิบครั้ง....มันจะแปลกยังไงของแปลกมันต้องนานๆเกิดครั้งหนึ่งวันนี้เกิดบ่อยๆยังตวาดอยู่ได้ว่าแปลกจริง...แปลกจริง.อยู่นั่นแหละมันน่าจะบอกว่าเออ....ธรรมดาจริง..บ่อยจริงมากกว่า
เทศน์ช้าไปหน่อยวันก่อนอาตมาไปเทศน์ในคุก....อาตมาบอกว่า..พวกเราที่มาติดอยู่ในคุกเนี่ย...เราไม่ได้ติดคนเดียวนะ..เราเอาพ่อเอาแม่มาติดด้วย พ่อแม่ต้องลำบากตรากตรำหาเงินมาซื้อข้าวปลาอาหารข้าวของเครื่องใช้และค่ารถค่าเดินทางที่จะมาเยี่ยมเราทุกอาทิตย์...และเรายังทำร้ายจิตใจท่านให้ต้องทุกข์ทรมานตลอดเวลาจนกว่าเราจะพ้นโทษนักโทษคนหนึ่งมันสำนึกบาป ร้องไห้โฮอย่างไม่อายใครท่านทำไมเพิ่งจะมาเทศน์ตอนนี้ทำไมท่านไม่เทศน์ก่อนที่ผมจะทำชั่วไอ้พวกนี้..เวลามันทำชั่ว ทำอะไรไม่ดี มันโยนให้พระหมดอาตมาเทศน์มาตั้งนานแล้ว โยมไปมุดหัวอยู่ที่ไหนไม่มาฟังเอง.....
คิดก่อนจึงทำการขยันให้ทาน...ตถาคตไม่สรรเสริญ...แต่ตถาคตสรรเสริญ..คนที่คิดใคร่ครวญดีแล้วจึงให้..เพราะเมื่อใคร่ครวญแล้วจะไม่มีใครเดือดร้อนจากการให้...ที่สุพรรณบุรี...มีอยู่ช่วงหนึ่งพระพุทธรูปในวัดหายเป็นจำนวนมาก..หลายวัด...เสี่ยเจ้าของโรงสี..อดรนทนไม่ได้บอก..หลวงพ่อครับ..ขโมยมันรบกวนพระเหลือเกิน..ผมสงสารท่าน....ผมขอถวายปืนให้ท่านกระบอกหนึ่ง มันโง่จริงๆไม่รู้เลยว่าอะไรควรถวายอะไรไม่ควรถวาย....ตัวมันน่ะไม่เดือดร้อน แต่พระน่ะ..ติดคุก
พระไม่เข้าใจวันก่อนเทศน์ให้เด็กอนุบาลฟัง....100 กว่าคนตัวนิดเดียว....แต่พอฟังรู้เรื่องแล้ว..อาตมาบรรยายธรรม..พร้อมมีภาพสไลด์ประกอบ...เราสอนว่า..คนเราจะประสบความสำเร็จ..มันต้องตั้งใจจริง..ทำอะไรก็ต้องทำจริงๆ..ตั้งใจให้แน่วแน่....เหมือนคนตำน้ำพริก..ตาจ้องดูที่ครกตำจริงๆไม่ใช่ตำเป๊กเดียว..แล้วเอามากิน..ต้องตำบ่อยๆ..หลายๆครั้ง...น้ำพริกถึงจะอร่อย..คนเราทำอะไรให้สำเร็จ..มันต้องทำบ่อยๆ ทันใดนั้นเหตุการณ์เหลือเชื่อก็เกิดขึ้น.....เด็กผู้ชายตัวเล็กห้าขวบ..มันลุกขึ้นยืน..แล้วพูดว่าพระ..พระ..พระรู้ไหม...ว่าเด็กก็ชอบดูพระพูดบ่อยๆ..แต่พระอย่าพูดธรรมะเยอะนักซิ.....เด็กมันเซ็งระเบิดเลย....พระเอารูปให้ดูเยอะๆหน่อย
ใส่บาตรวันเกิดเหล้ากินเข้าไปแล้วก็ขาดสติ...มีเรื่องเล่าว่าวันเกิดของผู้ใหญ่ท่านหนึ่งกลางคืนเลี้ยงฉลองร่ำสุรากันเต็มที่..เมาแประ..รุ่งเช้าอยากใส่บาตรทำบุญเอาฤกษ์ขณะตักข้าวจะใส่บาตรด้วยความเมาทำข้าวหกหมาก็วิ่งกรูกันเข้ามาแย่งกันกินข้าวกัดกันเจี๊ยวจ้าวพันแข้งพันขาจนเดินไม่ได้..ด้วยความโมโห..เงื้อเท้าเตะหมาเต็มแรง...หมามันก็หลบทัน แต่พระหลบไม่ทันโดนหน้าแข้งเต็มๆทั้งๆที่ไม่ได้ร่วมแย่งข้าวด้วยสักหน่อยขณะใส่บาตร..รู้สึกว่ากับข้าวที่เตรียมไว้ไม่พอดีกับพระ แกตะโกนเรียกหลานลั่นเลย....."อีหนู เอาปลาทูมาอีกสององค์วันนี้พระมาสี่ตัว..." เหล้ามันทำให้คนกิน..ไม่เป็นผู้เป็นคน..พูดผิด..คิดผิดทำผิด แล้วยังจะกินมันอยู่อีกหรือ.
เจ๊กหมดทุนเจ๊กหมดทุนมีชายคนหนึ่งอยู่สุไหงโกลก.ชื่ออาฮัง..อาฮังหรือ..เจ๊กฮัง..ค้าขายขาดทุนปีเดียวสามสี่แสนบาท...ไม่เป็นอันทำมาหากินเลย..พอขาดทุนสี่แสนก็มานั่งทำท่าเหมือนลิงป่วย.....หมดแรง..หมดอาลัยตายอยาก....พูดพร่ำอยู่คำเดียวทั้งวัน..อั๊วขาดทุนหมดแล้ว..อั๊วขาดทุนหมดแล้วจนญาติๆระอา...ไม่รู้จะทำอย่างไร เลยหามมาส่งที่วัดสวนโมกข์..อาตมาอยู่สวนโมกข์ได้ 7 ปีพอดีปรากฏว่า..มันก็มานั่งที่ตรงหินโค้ง...นั่งเป็นทุกข์ในท่าเจ๊กหมดทุนท่าเดิม...นั่งบ่น..อั๊วเจ๊งหมดแล้ว..อั๊วขาดทุนหมดแล้ว........อาจารย์พุทธทาสก็เลยเข้าไปถามว่า....ฮัง...ลื้อขาดทุนแน่หรือ....แน่ซิครับ...สี่แสนปีเดียวหมดเกลี้ยง..ผมขาดทุนย่อยยับหมดเลย....คิดให้ดี...ขาดทุนจริงๆนะเหรอ....จริงซิครับ...อย่ามาถามยั่วโทสะผมนะ......อาจารย์พุทธทาสก็เลยถามต่อว่า...โยมอาฮัง...ที่ลื้อบ่นขาดทุน..ขาดทุนนี่..ลื้อเกิดมาลื้อมีทุนติดตัวมาเท่าไร.......วันที่ลื้อเกิดมานะ อาฮังนั่งคิดอยู่พักหนึ่ง.เอ๊ะ..ใครมันจะไปดึงทุนออกมาจากท้องแม่ได้ในวันเกิดนะ พระนี่ถามอะไรแปลกๆ...อาฮังตอบว่า..ไม่มี..อาจารย์พุทธทาสท่านก็ถามต่อ...เดี๋ยวนี้หม้อหุงข้าวลื้อมีไหม...หม้อหุงข้าวมี..เสื้อผัามีใส่ไหม...มี...บ้านมีอยู่ไหม......มี...ถามอะไรต่อมิอะไร..มันก็ตอบว่า..มีๆๆ...อาจารย์พุทธทาสท่านจึงบอกว่าอาฮัง...ลื้อไม่ได้ขาดทุนหรอกเพียงแต่กำไรมันลดลงไปนิดหน่อยเท่านั้น.
ตามไปเล่นด้วยที่บล๊อคนะคะ