หากยังพอมีเวลา เราลองหันกลับมาตั้งคำถามตนเองสักนิดเถอะว่า ในแต่ละวัน เราอยู่กับความกลัวกันมากขนาดไหน ตั้งแต่เช้าที่ลืมตาตื่นขึ้นมา หลายคนอาจเริ่มกลัวการไปเรียนสาย ไปทำงานช้า ไปไม่ทันกำหนดนัดหมาย และในระหว่างวันนั้น เราก็อาจกลัวไปอีกสารพัด กับเรื่องราวต่างๆที่เข้ามาสู่จิตใจ เช่น กลัวการงานไม่สำเร็จ กลัวถูกตำหนิ กลัวความผิดหวัง กลัวชีวิตไม่ได้รับความสบาย กลัวโจรผู้ร้าย ต้นเหตุของความกลัวเหล่านี้ ก็เพราะเรามีความต้องการซ่อนอยู่เป็นพื้นฐาน ความต้องการเหล่านี้แหละที่สร้างเครือข่ายของความผิดพลาดให้เกิดขึ้นในชีวิตของหลายๆ คนอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะความพยายามทำความต้องการให้สำเร็จ โดยไม่สนใจว่า จะต้องเหน็ดเหนื่อย กับการกระทำ และการกำจัดอุปสรรคทั้งหลายที่จะดาหน้าเข้ามา หรือแม้กระทั่งทำในสิ่งที่ทุจริต และนอกจากความต้องการ ที่เป็นตัวการผลักดันให้เกิดการกระทำเพื่อตอบสนองแล้ว ความไม่รู้จักสภาวะที่แท้จริงของธรรมชาติทั้งหลาย ยังเปรียบเสมือนเครื่องจักรกล ที่จะนำพาความต้องการ ให้ไปสู่เป้าหมายนั้นได้ เพราะความไม่รู้จักความจริงนี้ จึงทำให้หลงเข้าใจไปว่า ตนเองสามารถควบคุมบังคับสิ่งต่างๆ ได้ และก็หลงคิดไปขณะกระทำการว่า... สิ่งต่างๆเหล่านั้นจะคงอยู่ และเป็นไปอย่างมั่นคง ทั้งๆที่ ความจริงนั้นธรรมชาติทั้งหลายย่อมมีความเสื่อมไม่มั่นคง ไม่อาจใช้อำนาจใดของมนุษย์ไปบังคับได้เลย ความไม่รู้และความต้องการนี้ จึงเปรียบเสมือน พาหนะขนส่งชีวิต ไปสู่ความทุกข์อย่างไม่มีวันสุดสิ้น เพราะชีวิตมีความเสื่อม แต่เราไม่ยอมรับ กลับแสวงหาความเจริญงอกงามให้มากขึ้น เพราะชีวิตมีความเสื่อม แต่เรากลับเห็นว่า เที่ยง จึงพยายามรักษาให้คงที่ด้วยกลัวความสูญเสีย จึงเป็นความมืดบอดและกลับเป็นความทุกข์มากในการรักษานั้น..ชีวิตจึงอยู่กับการไขว่คว้าดิ้นรนตลอดมา. ทุกคนต่างได้รับทุกข์เท่ากันทั้งคนรวยคนจน ก็คือ ทุกข์ ๑๐ ประการ คือ.. ทุกข์ที่เกิดจากสภาพดินฟ้าอากาศ ที่เปลี่ยนแปลงไปจนเกิดความไม่พอดีต่อร่างกาย ทุกข์ที่เกิดจากโรคภัยไข้เจ็บที่มาเบียดเบียน ทุกข์ที่เกิดจากความยากลำบากในการหาเลี้ยงชีพ ทุกข์ที่เกิดจากความเกิดความแก่และความตาย ทุกข์ที่เกิดจากกิเลสที่อยู่ภายในใจเข้ารุมเร้าแผดเผาให้ร้อนรน ทุกข์ที่เกิดจากผลของกรรมชั่วในอดีตที่ได้กระทำไว้ ทุกข์ที่เกิดจากการวิวาทเพราะความขัดแย้งไม่ลงรอยกันทางความคิดและการกระทำ ทุกข์ที่เกิดจากความเปลี่ยนแปลงไปของโลกธรรม ๘ ประการ ทุกข์ที่เกิดจากความพลัดพรากการได้พบในสิ่งที่ไม่ชอบใจและไม่สมปรารถนาในสิ่งที่รัก ทุกข์ที่เกิดจากสภาพชีวิตที่มีของตนทั้งรูปธรรมและนามธรรม การตั้งคำถาม และการนำความทุกข์มาให้ได้ทราบทั้ง ๑๐ ประการนี้ ก็เพื่อปูพื้นฐานใจให้ยอมรับความเป็นจริง และเมื่อความเปลี่ยนแปลงในทางเสื่อมเกิดขึ้นในชีวิต ก็จะได้ปรับใจ ให้ยอมรับได้อย่างสงบ และยอมรับได้มากขึ้นว่า แม้จะประสบความสำเร็จอย่างไร ชีวิตก็ไม่อาจพ้นไปจากทุกข์ได้หากยังไม่เข้าถึงซึ่งพระนิพพาน ด้วยความปรารถนาดี พี่ดอกแก้ว กุมภาพันธ์ 2549 มูลนิธิอภิธรรมมูลนิธิ

Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2549
Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2549 13:28:03 น.		126 comments
Counter : 503 Pageviews.
Share Tweet