'ครั้งแรก' ในผับ คลับ หรือบาร์?

ABC อักษร 3 ตัวเหนือประตูทางเข้า
ทำเอาผมสะท้านซ่านเสียว

เมื่อผลักประตูเข้าไป ลำแสงหลากสีวิ่งพล่าน
ลูกบอลกระจกเหนือเวทียกพื้นสูงครึ่งแข้ง
ส่องแสงวับวาบปลาบแปลบ จังหวะบีตถี่รัวกึกก้อง
ควันไม่เป็นมิตรกับปอดและหลอดลมอวลอบตลบ
อยู่กับกลิ่นน้ำหอมของสาวๆ ในชุดเซ็กซี่ที่นั่งกระจาย
ทั่วคลับ ผับ บาร์ เลาจ์ หรือควรเรียกสถานที่นี้ว่าอะไร...

ผมยังไม่แน่ใจ?

เราเดินผ่านโต๊ะว่างด้านประตูทางเข้า
หาทำเลแถวเคาน์เตอร์เครื่องดื่มตรงที่มีสาวนัยน์ตาชวนฝัน
นั่งอยู่ไม่ต่ำกว่า 10 ชีวิต

ผมรู้คุณกำลังคิดอะไร!

อย่าเพิ่งเข้าใจผิด...

เราเพียงไม่อยากให้พวกเธอเดินเสิร์ฟเครื่องดื่มไกลเกินจำเป็น
ตอนนี้ 3 ทุ่มกว่า ลูกค้าเริ่มหนาตาขึ้นเรื่อยๆ
ควรถนอมแรงไว้ เพราะค่ำคืนนี้ยังอีกยาวไกลนัก

ภายในนี้กว้างขวางเกือบ 4 คูหา กระจกติดฟิล์มดำทั้งหลัง
เข้ากับบรรยากาศวับๆ แวมๆ แอร์เย็นฉ่ำ
นอกจากเวทีขนาดย่อมด้านขวาลึกเข้ามาจากประตูทางเข้า
ยังมีโต๊ะกลมเล็กพร้อมเก้าอี้อีกกว่า 30 ชุดเรียงรายอยู่ทั่วไป
ในนี้ไม่ต้องการเฟอร์นิเจอร์มากชิ้น
เก็บที่ว่างไว้สำหรับความตื่นเต้นจะเหมาะกว่า

โต๊ะ 3 ตัวพอดีกับเรา 6 คน ผมนั่งคู่พี่อ๊อด
ไม่ทันวางก้นถนัดถนี่สาวเสื้อยืดคอวีคว้านลึก 2 นาง
ก็รี่เข้ามาทักทายและรับออร์เดอร์เครื่องดื่ม
เราไม่เสียเวลาคิดนานเพราะมีเบียร์เป็นรายการเครื่องดื่ม
เพียงชนิดเดียว

ผมทำได้เพียงจิบเบียร์ที่วางตรงหน้าทางสายตา
แกล้มนารีคนนั้นทีคนนี้ที เนื่องจากไม่มีกับแกล้มอื่นให้สั่ง
ขณะคนข้างๆ ทั้งหลายเริ่มมีปริมาณแอลกอฮอล์ในเลือดสูงขึ้นเรื่อยๆ
ตามจังหวะเร้าของเพลงแดนซ์สไตล์แซมบ้า

เรานั่งชมวิวชวนหัวใจหวิวไหวอย่างเพลิดเพลิน
ก่อนจะหันมาสบตากันโดยมิได้นัดหมาย
แววตาของหลายคนเปลี่ยนไป
คล้ายเสือซีต้าซุ่มดูฝูงม้าลายในหนังสารคดีสัตว์โลกที่ผมเคยดู
เพียงแต่ตอนนี้ผมไม่รู้ว่า...

ใครคือผู้ล่า?
ใครคือผู้ถูกล่า?
หรือมีแค่ ‘เหยื่อ’ เท่านั้น
หากส่องกระจก แววตาของผมจะเป็นเช่นไร?

ยิ่งดึกดนตรียิ่งเร่งจังหวะคึกคัก
สาวๆ หลายคนหันมายืนโยก แอ่น บิด ส่าย
หลากหลายอวัยวะอยู่บนเวที
เรามองหน้ากันอีกครั้ง ยิ้มกริ่มอย่างรู้ใจ
แล้วบนเวทีเตี้ยๆ ก็มีชายไทยอีก 6 คนขึ้นไปร่วมวงโยกหน้าโยกหลัง

อาการประหม่าของคนแปลกหน้าหายไปตอนไหนไม่รู้
พอเหงื่อโชกหลังผมก็กลับมานั่งที่เดิม
ที่ไม่เหมือนเดิม!

สาวตาโต คิ้วเข้ม ผมยาวสยาย
ในชุดเสื้อกล้ามสีดำขับกับสีผิวนั่งรอผมอยู่ (หรือผมต่างหากที่รอเธอ?)
ส่วนพี่อ๊อดย้ายนั่งโต๊ะใกล้ๆ คู่กับสาวผมบรอนด์ร่างอวบอัด
“เดี๋ยวพี่มานะ”
พี่อ๊อดขยิบตาให้ผม โดยไม่บอกว่าไปไหน
ก่อนควงแม่สาวกระโปรงสั้นคนนั้นเดินออกประตูไปหน้าตาเฉย
ทิ้งให้ผมนั่งเก้ๆ กังๆ ข้างเธอสองต่อสอง
ท่ามกลางหญิงชายสองต่อสองอีกหลายคู่

ความสว่างในนี้ ต่ำกว่ามาตรฐานใช้อ่านหนังสือ
แต่มากพอจะเห็นใบหน้าหมดจดของคนนั่งห่างกันไม่ถึงวา
ปากเรียวและเขี้ยวเวลายิ้ม ส่งให้เธอดูไม่สวย
ช่วยไม่ได้จริงๆ หากผมจะบอกว่า “เธอน่ารัก”

เราคุยกันด้วยบทสนทนาทั่วไป
ผ่านลีลาท่าทางประกอบเป็นส่วนใหญ่
เนื่องจากเธอเข้าใจภาษาอังกฤษเพียง ‘snake snake, fish fish’
ไม่เป็นไร คนน่ารัก น่าให้อภัยเสมอ
เราใช้ร่างกายสื่อสารกันก็ได้ (ผมหมายถึง ยกมือยกไม้ช่วยขณะสนทนา)

จากความเคอะเขิน เริ่มเปลี่ยนเป็นความคุ้นเคย
เสียงหัวเราะทำให้เรากล้ากระเซ้าเย้าแหย่กันมากขึ้น
พร้อมกับเบียร์ขวดย่อมตรงหน้าเธอที่พร่อง
จนเกือบหมดขวดที่ 2 แล้ว ส่วนขวดของผมยังคงปริมาตรเท่าเดิม
เพียงไม่นานความสนุกสนานก็พาเราข้ามผ่านกำแพงภาษามาได้
กลายเป็นความสนิทสนมอย่างรวดเร็ว

ผมเพิ่งสังเกตเห็น ‘หลุมดำกฤษณา’ ในดวงตาของเธอ
มันน่าค้นหาจนต้องยื่นหน้าเข้าไปดูใกล้ๆ
ตอนนี้ไออุ่นจากลมหายใจของผม
กำลังไต่แตะแทะเล็มอยู่บนริมฝีปากบางของเธอ
ยิ่งใกล้ ใจผมยิ่งเต้นระรัว...
เสียงเบสหนักแน่นเขย่าดอกลำโพงสั่นกราว
แต่คงไม่เท่าก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายของผม
ผมรู้สึกคอแห้งขึ้นมาทันที
คงเป็นผลจากการเต้นแรงเต้นกาเมื่อครู่
อะดรีนาลีนฉีดพล่านส่งสัญญาณให้ร่างกายต้องรีบ ‘รับน้ำ’ โดยด่วน
หลายคนในนี้คงกำลังประสบภาวะเดียวกับผม
จึงเลือกวิธี ‘ดูดดื่ม’
แลกเปลี่ยนความชุ่มชื้นให้กันและกันไปพลางก่อน
แม้กระหายน้ำอย่างแรง
แต่ผมไม่อาจใช้วิธีแบบนั้นต่อหน้าธารกำนัลได้
ผมจึงเลื่อนปากตัวเองไปไว้ที่หูของเธอ
แล้วกระซิบบอกความต้องการ

เธอยิ้มรับและคว้าแขนผมลุกขึ้น
ก่อนเราจะเกาะกอดเดินออกประตูไปด้วยกัน

นั่นไง! คุณกำลังเข้าใจผิดอีกแล้ว

ผมแค่ชวนเธอออกมาหาน้ำดื่มดับกระหายเท่านั้น
ก็บอกแล้วไง
ค่ำคืนนี้ยังอีกยาวไกลนัก...

Create Date : 15 พฤษภาคม 2552		6 comments
Last Update : 16 พฤษภาคม 2552 10:16:08 น.
Counter : 2474 Pageviews.
Share Tweet