ดูขึ้นหัวข้อบล็อก... ดราม่าไปงั้นอ่ะ ยังไม่อยากแต่ง ยังหาคนแต่งด้วยไม่ได้ กิ๊ว ๆๆๆ

จริง ๆ อยากอัพบล็อกตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว แต่เหนื่อยมากกกก เราเพิ่งกลับมาจากงานแต่งเพื่อนสมัยเรียนที่เซนต์จอห์น คอมเมิร์ส เมื่อเย็นวานนี้เอง กลับมาถึงบ้านก็อาบน้ำ ล้างหน้า นอนหลับเป็นตายเลยเชียว ตื่นมาได้แป๊บ ๆ ก็ต้องออกไปธุระอีก กลับมาถึงบ้านก็หลับต่ออีกยาวรวดเลย

ตอนแรกเราแอบลังเลกับการแต่งเอ็มมากเลยนะว่าจะเอายังไงดี จะไปดีมั้ย เพราะ oman air อยู่ดี ๆ ก็เพิ่งมาบอกเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาว่าจะมาเปิด walk in ตอนวันศุกร์ แล้ววันศุกร์ก็เป็นงานแต่งงานของเอ็ม ถามใคร ๆ ก็บอกให้ไปสมัครงาน :( แต่ด้วยอะไรหลาย ๆ อย่างเราก็เลยตัดสินใจไปงานแต่งเอ็มดีกว่า โอมานแอร์มาปีละสองครั้ง แต่งานแต่งงานนี่ในชีวิตคน ๆ นึงมันจะจัดได้สักกี่ครั้งกันเชียว... (จริง ๆ ก็แอบหวังกับการ์ต้าไว้เยอะล่ะ รอมาเดือนนึงแล้วยังไม่ยอมประกาศผลสักทีเนี่ย จนเพื่อนแซวว่าป่านนี้เค้าไม่ส่งเมลล์ตอบแล้วมั้ง)

กลับมาที่งานแต่งเอ็มดีกว่า หลัง ๆ เรานอนตอนตีห้าหกโมงเช้าตลอดก็เลยไม่ได้นอนจนได้ งานแต่งเอ็มเริ่มตั้งแต่หกโมงเช้า ที่สุพรรณ! หลังจากคุยกับเพื่อน ๆ แล้วก็ลงมติว่าจะออกรถตอนตีสาม ตีหนึ่งเรายังนั่งดู Desperate Houswives อยู่เลยง่ะ สนุก หันมามองนาฬิกาอีกทีตีหนึ่งจะครึ่งแล้วยังลงรองพื้นไม่เสร็จ หัวยังไม่ได้เซ็ต กริ๊ด ๆๆๆๆๆ

สุดท้ายก็ไปถึงสุพรรณตอนหกโมงครึ่งโดยการซิ่งแบบที่ทำเอาเราไม่กล้าหลับในรถของแป๋ว แม่งขับรถได้ท้านรกมาก ไม่กล้าหลับ กลัวตื่นมาจะไม่ได้อยู่บนรถแล้ว (ไปอยู่ที่ไหนคิดเอาเอง) หลงทางเป็นระยะ ๆ ตอนที่ไปถึงนี่พระเพิ่งเริ่มสวดค่ะ ส่วนเราและเพื่อน ๆ ก็หมกกันอยู่ในรถแต่งหน้าแต่งตัว ฮ่า ๆๆๆ

ถ่ายรูปกับแป๋วนิด ไม่ได้เจอกันนาน

รูปหน้างาน จุดนี้ดู fancy สุดแล้ว บริเวณที่ทำพิธีรดน้ำสังข์และผูกข้อมือ

เรียบง่ายมาก ๆ เราว่าแต่งงานแบบนี้ก็ดีนะ ประหยัดเงินได้เยอะเลย ไม่ต้องเสียเงินค่าเช่าห้องโรงแรมหรือสโมสร

จะว่าไปก็ถือว่าเป็นโอกาสดี ๆ ที่เราได้เห็นประเพณีการแต่งงานแบบไทยนะ เพราะคนไทยส่วนใหญ่จะนิยมหมั้นเช้า แต่งเย็น กินเลี้ยง จบ

แต่ของเอ็มนี่แบบ... ไม่รู้สิ เราไม่ได้ไปงานเอ็มตอนหมั้นเพราะเอ็มไม่ได้บอกใคร อย่างที่ไปวันนี้ก็มีทั้งสวดมนต์ เลี้ยงพระ รดน้ำสังข์ ผูกข้อมือ... และที่เราชอบมากที่สุดคือแห่ขันหมาก!

ตั้งชื่อรูปนี้ว่าขอซองหน่อยค่าาาา

หน้าตาไม่ค่อยดีใจเลยที่ได้ซอง 5555+

แน่นอนว่าเจ้าบ่าวเลือกอุ้มเอ็มรอบบึง... 555+ (แต่ตอนหลังจบลงแค่อุ้มลงบันไดสามขั้น -_-;;)

หน้าตาดูมีความสุขเชียว (จริง ๆ เพิ่งโยนอะไรก็ไม่รู้ใส่เจ้าบ่าว -*-แล้วนั่งขำคนเดียว)

หลังจากนั้นก็มีการคุยเรื่องสินสอดทองหมั้นกัน สนุกดีค่ะ เราไม่เคยได้มีโอกาสได้เข้าไปดูประเพณีแบบนี้อย่างใกล้ชิด อย่างฝ่ายเจ้าบ่าวก็คุยกันว่าเงินก้อนนี้ให้ไว้สร้างบ้าน เงินก้อนนี้ไว้ให้สร้างหน้าต่าง แต่ยังขาดประตู คุณพ่อเจ้าสาวก็เดินไปหยิบเงินสำหรับสร้างประตูมาให้ ส่วนของแม่เจ้าสาวก็หยิบเงินมาวางสำหรับกลอนประตู เห็นแล้วก็อู้ว... มันเป็นอย่างงี้นี่เอง

ส่วนเจ้าสาว... นั่งอยู่ในห้องอย่างอยากรู้อยากเห็น อยากโผล่หน้าออกมาดู โดนแซวใหญ่ว่า 'เฮ้ยยยย เจ้าสาวใจเย็นเว้ย' หรือไม่ก็ 'เจ้าสาวจะพังประตูออกมาแล้ว' ส่วนเจ้าสาวก็นะ ยืนเหรอหราในห้องบอกอยากออกใจจะขาด โถ อินางงงงงง ไม่เก็บอาการเล้ยยย 55+

วันนี้ตอนเจอเอ็มตอนแรกตกใจมาก!!! เพราะเราไม่ได้เจอเอ็มมาน่าจะเกือบ ๆ สองปีได้แล้ว เอ็มผอมลงเยอะมาก ๆ เห็นว่าลงมาสิบกว่าโลได้ สวยขึ้นเยอะเลย แถมราศีเจ้าสาวจับสุด ๆ! เสื้อผ้า หน้า ผม เป๊ะ

เราเองก็ไม่ได้ช่วยอะไรในงานมากอ่ะนะ เพราะเพลียเว่อร์ ไม่ได้นอนเลยแถมยังต้องนั่งรถเดินทางมาอีก ก็ได้ช่วยถือของชำร่วยนิด แอบหนักอ่ะ มือสั่นเลย เลยแกล้งแป๋วบอกให้แป๋วมาช่วยสลับกันถือ กรั่ก ๆๆๆ