ประสบการณ์สมัครแอร์ - เข้ารอบนกแอร์แบบงง ๆ

เรื่องของเรื่องคือ... สายการบินนกแอร์มาเปิดรับสมัครลูกเรือค่ะ ตอนแรกเราก็สองจิตสองใจ จะไปดีไม่ไปดีนะ เพราะนกแอร์เค้าเอาแนวน่ารักสดใส ส่วนตัวเรามันพวกดิบเถื่อน -*- แต่ก็เตรียมตัวนะ

ตอนแรกว่าจะไปตั้งแต่วันอาทิตย์ แต่พ่อก็ดันมีกินเลี้ยงโต๊ะแชร์ วันจันทร์ก็ไม่ได้ไปอีก (ว่าจะไปก็ดันไปเจอในเว็ปว่ามีลูกแมวกำลังหาแม่นม เลยพาเจ้าของลูกแมวไปบ้านตา เพราะบ้านตามีแม่แมวเพิ่งคลอด เห็นแก่สองชีวิตเล็ก ๆ แล้วเราก็เสียดายมากเลยด้วยที่เจ้าสองตัวเล็ก ๆ นั่นไม่มีแรงดูด เจ้าของเค้าเพิ่งส่งข้อความมาบอกวันนี้เองว่าน้องสองตัวขึ้นสวรรค์ไปแล้ว) พอวันสุดท้ายก็เลยตัดสินใจว่าไปแล้วกันเพราะยังไงก็ไม่มีไรจะเสีย ไปขำขำ ว่างอยู่แล้ว

วันนี้ขับรถไปเองก็เลยไม่ต้องล้งเล้งกับแท็กซี่ แต่ก็หลงทางไปหลายอยู่ แอบกระเตงแม่ไปด้วยแหละ แม่แอบอยากเห็นว่าเค้าทำอะไรกันยังไง เค้าอยากไปตั้งแต่เราไปการ์ต้ารอบที่แล้วแล้ว เราก็บอกแม่ว่าแม่ไปได้นะ แต่ห้ามเดินใกล้ ๆ กลัวเค้าหาว่าอินี่มาสมัครงานยังต้องกระเตงเอาแม่ตัวเองมาด้วย 555+ คือที่เคยได้ยินมามันมีบางสายที่เค้าจะมีสปายน่ะก็ไม่รู้ล่ะ กลัวไว้ก่อน

เริ่มแรกก็ตามเสต็ปช่างน้ำหนัก วัดส่วนสูงตรวจเอกสาร เสร็จแล้วจะได้หมายเลขไปรอที่อีกห้องนึงเราได้ 202 แล้วเพิ่งมารู้ตอนหลังว่าเลขที่ติดกัน 5 คนจะต้องเข้าไปสัมภาษณ์และทำกรุ๊ปด้วยกัน

ตอนนั้นงง...แบบว่ามีสัมภาษณ์ด้วยเหรอ คือเราไม่เคยหาข้อมูลของสายการบินนี้มาก่อน ตอนมีเรียนอินเทนซีฟก็ลืมจอง คิดว่าแค่แนะนำตัวให้กรรมการแล้วก็กลับบ้าน คนที่นั่งข้าง ๆ เคยมาแล้วก็บอกว่าพอแนะนำตัวเสร็จกรรมการจะบอกให้เรานิยามตัวเองมา 3 คำ

อันนี้โทษรายการ vrzo เลย ไอ้เราก็นึกว่าจะให้มาแบบ หนู-สวย-ค่ะ ไรงี้ 5555+ แต่เปล่าจ้าพอไปถึง ให้เลือกศัพท์ภาษาอังกฤษที่อธิบายตัวเราเองมา 3 คำ ตอนนั้น 201 กำลังตอบอยู่ ในใจเราก็แบบเชี่ยแล้ววว ทำไงดีนึกไม่ออก

สองคำแรกก็ไถๆ ไป positive, flexible ลอกกรรมการกับคนข้างๆ ส่วนอันสุดท้ายนี่แบบนึกไม่ออก คิดนานมากกกกรรมการก็เหมือนเห็นว่าเราตื่นเต้นก็บอกใจเย็น ๆ ค่ะ เราก็ขำแต่ก็ยังคิดไม่ออก แล้วก็เลยยิ้มหวานๆ ให้พี่ ๆ กรรมการแล้วบอกว่าหนูขอสามสิบวิคิดก่อนนะคะ T_T 55555555555555+ พี่เค้าก็แซวบอกหมดเวลา T_T เราก็แบบแง... ยิ้มนะ แต่ตานี่แบบมองเพดาน มองจิ้งจก คิดในใจกูคงไม่รอดแล้ววว (ถ้าเป็นอ.อุ้มนะ โดนด่าไปแล้วแกจะมองจิ้งจกหาอะไรแล้วก็ตกรอบ) พอนึกออกแล้วก็ตอบไปอีกอันจบ อีกอันคือตอบไปว่า cheerful

หัวข้อทำกรุ๊ปก็ถ้าได้ศัลยกรรมใบหน้าหนึ่งอย่างจะเลือกทำส่วนไหน ^_^ อันนี้คำตอบก็หลากหลายกันไปจ้า

ทำกรุ๊ปเสร็จเดินออกมาก็เหี่ยวเลยคิดว่าคงไม่ได้หรอกไปเกรียนไว้ซะขนาดนี้ขากลับก็เลยแวะไปทำบุญกับแม่เพราะวันนี้วันเกิดแม่ ซื้อชุดบวชกับพระพุทธรูปไป พยายามไม่นอยด์ เพราะร้อนมาก ใส่สูทเข้าวัด -_-;;

ตอนกลับมาก็กะว่าเตรียมตัวจะไป Orient Thai ต่อวันที่ 13 นี้แหละ แบบว่าชิลล์มากไง ว่างงงงง

ปรากฏว่าเมื่อชั่วโมงที่แล้ว เพื่อนอีกคน (ที่ตอนนี้อยู่ Pc Air และนางก็ไม่ได้ไปสมัครนกแอร์แต่อย่างใด) ส่งข้อความมาบอกนกแอร์ประกาศผลแล้วนะ เรานี่งงเลย นางไวมาก - - เรานั่งอยู่หน้าคอมตลอดยังไม่รู้ พอไปเปิดเช็คเท่านั้นล่ะ

แอร๊!!! มีชื่อเราด้วยอ่ะ!!!

ตื่นเต้นประหนึ่งว่าผ่านแล้ว เปล่า จริง ๆ แล้วอ่านแล้วมึนไปสักพักนึง... งงว่ะ กรรมการเค้าเห็นว่าเราฮาหรือเปล่า T_T ที่ไปขอเค้าสามสิบวิเลยให้ผ่าน (จริงๆ แล้วมีคะแนนด้านอื่นด้วยค่ะหน้าตา บุคลิค ความสามารถในการสื่อสารแล้วอะไรอีกอันก็ไม่รู้จำไม่ได้ง่ะ -*- เราไม่ได้อ่านเลยว่าเค้าดูไรมั่งมารู้ตอนที่เดินออกมาแล้วแล้วเพื่อนๆ ที่เข้าไปนั่งทำกรุ๊ปด้วยกันคุยกัน) แต่เห็นว่ารอบนี้ถ้าเข้ารอบ เข้าทั้งกรุ๊บ บางทีที่เราได้เข้าอาจเป็นเพราะเพื่อน ๆ ในกลุ่มทำกันไว้ดีก็ได้นะ กร๊ากกกก แต่จะบอกว่าดีใจมากเลยเพราะเพื่อนกรุ๊บนี้ที่ไปทำด้วยกัน นิสัยน่ารักมาก พยายามช่วยเหลือกันดี๊ดี ^_^ 

ปล. เมื่อกี้เพิ่งวางสายจากไอ้ชุบไป คิดอะไรได้เยอะเลย บางทีสิ่งที่เรากำลังทำอยู่มันอาจไม่ใช่อะไรที่เราอยากทำจริง ๆ ก็ได้... ขอบใจชุบมาก เลิฟ เลิฟ

ปล2. เราไปถ่ายรูปแคชชวลสำหรับสมัครนกแอร์ที่สวนรถไฟมาค่ะ ไม่เคยแต่งตัวแนวนี้เลยนะ ปกติใส่แต่กางเกงยีนส์ เพื่อนเห็นรูปมีแต่คนตกใจ 555+

ปล3. ถ้าพี่ฮุยได้แวะมาอ่าน ขอบคุณพี่ฮุยมากนะคะสำหร้บรูปสวย ๆ (ขอบคุณแล้วขอบคุณอีก ซึ้งใจหลาย T^T ฮึก) ใครว่ามิตรภาพดี ๆ ในอินเตอร์เน็ตไม่มีจริง เรากับพี่ฮุยไม่เคยเจอกันมาก่อน รู้จักกันแค่ทางตัวอักษรมานานพอสมควร ทักทายกันบ้างในทวิตเตอร์ พอพี่ฮุยเห็นเราบ่นเรื่องช่างถ่ายรูปแพงก็อาสามาเป็นตากล้องให้ ถึงแม้ว่าปกติพี่ฮุยจะถ่ายแต่ภาพศพ (เพราะเป็นนักข่าวอาชญากรรม) แต่ก็ถ่ายน้องคนนี้ให้ออกมาดูเป็นคนได้ T^T ปลาบปลื้ม (แน่นอนว่าก่อนถ่ายรูปเราไม่ลืมที่จะถามพี่เค้าว่า พี่เอากล้องถ่ายศพมาถ่ายหนูป่ะเนี่ยยย 5555+ พี่ฮุยก็บอกป่าววว ไม่ใช่ไรนะ คือเรากลัวพี่เค้าถ่าย ๆ มาแล้วติดอย่างอื่นมาด้วย ไม่ได้อยากเรื่องมากหรอกแต่กลัวอ้ะ T_T)

ตัดบท จบดื้อ ๆ งี้แหละ ไปนั่งงมหาเป้าหมายในชีวิตต่อและ

ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนะคะ จุ๊ฟ ๆ

Create Date : 12 กันยายน 2555		4 comments
Last Update : 14 กันยายน 2555 3:52:11 น.
Counter : 16717 Pageviews.
Share Tweet