อาจารย์กับขวดโหลเวลา

โดย...ดร.สุทธิชัย ปัญญโรจน์

www.drsuthichai.com

ครั้งหนึ่งในประเทศสหรัฐอเมริกา ได้มี “อาจารย์ท่านหนึ่งได้เดินเข้าห้องเรียนพร้อมกับขวดโหลใบหนึ่ง ซึ่งในที่นี้ขอเรียกว่า“ ขวดโหลเวลา ” แล้วอาจารย์ท่านนั้นก็ยืนหน้าห้องพร้อมด้วยอุปกรณ์ต่างๆหลังจากนั้น อาจารย์ก็เริ่มเข้าสู่เนื้อหาโดยการเริ่มเอา ขวดโหลเวลาขึ้นมาบนโต๊ะจากนั้นก็ค่อยๆ เอาก้อนหินใหญ่ใส่ลงไปในขวดโหลเวลาจนเต็มแล้วจึงถามนักเรียนในชั้นว่า ก้อนหินเต็มหรือยัง นักเรียนก็ตอบทันทีว่าเต็มแล้ว

จากนั้นอาจารย์ก็นำก้อนหินเล็กๆ ใส่ลงไปในขวดโหลเวลา จนเต็มแล้ว ก็ถามนักเรียนว่าก้อนหินเต็มขวดโหลเวลาหรือยัง นักเรียนรีบตอบทันทีว่า “ เต็มแล้ว ” หลังจากนั้นอาจารย์จึงนำเอาถุงทรายขึ้นมาแล้วจึงเทถุงทรายลงไปในขวดโหลเวลา จนเต็มแล้วก็ถามนักเรียนว่า ทรายเต็มขวดโหลเวลาหรือยัง เด็กนักเรียนรีบตอบว่าเต็มแล้ว อาจารย์ท่านนั้นก็บอกว่าเต็มจริงๆ

หลังจากนั้นอาจารย์ก็พูดให้แง่คิดว่า “ ชีวิตของคนเราก็เหมือนกับสิ่งต่างๆที่อยู่ภายในขวดโหลเวลานี้”หินก้อนใหญ่เปรียบเสมือนสิ่งที่มีความสำคัญต่อเรามากที่สุด มีความหนักที่สุดและใช้พื้นที่ภายในขวดแก้วมากที่สุดซึ่งหมายถึง งาน ครอบครัว สุขภาพ เพื่อนฝูง สำหรับหินก้อนเล็กๆ เปรียบเสมือน รถบ้าน สิ่งอำนวยความสะดวก ซึ่งมีความสำคัญน้อยกว่า สำหรับทรายได้แก่สิ่งที่ไม่มีความสำคัญ

ฉะนั้นชีวิตของคนเราเรามีความจำเป็นที่จะต้องมีการลำดับความสำคัญของสิ่งต่างๆ เช่นเราควรให้ความสำคัญกับ งาน ครอบครัว สุขภาพ เพื่อนฝูง ก่อน รถ บ้านสิ่งอำนวยความสะดวก หลังจากนั้นหากมีเวลาเหลือ เราจึงควรทำในสิ่งที่ไม่มีความสำคัญ