สนามบิน – โรงมหรสพแห่งรอยยิ้มและน้ำตา
โอ้ว ตั้งชื่อเรื่องซะอลังการงานสร้างเลยนะครับ

หลายวันก่อนได้มีโอกาสเปิดดูหนังแผ่น Love Actually อีกครั้งนึง จำตอนเริ่มเรื่องได้ที่จะมีเสียงของ Hugh Grant ที่พูดเกี่ยวกับสนามบินที่พูดว่า จะได้เห็นแต่รอยยิ้มเวลาคนเราได้เจอคนที่จากไปไกล.. เหมือนว่าความรักมีอยู่ทุกหนแห่ง Love actually is all around….

แต่ด้วยทัศนะส่วนตัวแล้ว สนามบินหาใช่ที่แห่งรอยยิ้มซะทุกครั้งไป.. ผมอยากจะแยกสนามบินออกเป็น 2 ส่วนหลักๆ ตามทางเข้าออกที่เวลาเราไปสนามบินแล้วเขาจะเขียนป้ายไว้ชัดเจน แยกกันออกเด็ดขาดคือ โถงผู้โดยสารข้าเข้า Arrival Hall และ โถงผู้โดยสารขาออก Departure Hall

ไอ้ตอนเราไปรับคนเนี่ยครับมันก็เหมือนอย่างที่พระเอกหนังแกว่าไว้ละ Love is all around คือเราได้เจอคนที่เรารัก ได้เจอพ่อแม่พี่น้อง แฟนที่จากไปเรียนต่างแดน สามีภรรยาที่จากกันนาน ลูกที่ไปเรียนต่อเมืองนอกเมืองนา โอ้ว ความคิดถึงของการพลัดพรากมันทำให้เราลืมความทุกข์ทรมานที่เราไม่ได้เจอกันนานแรมปีทิ้งไปทีเดียว

เหมือนว่า Arrival Hall คือเสียงหัวเราะและความสุข กระนั้นเชียว


แต่เมื่อเราขึ้นไปชั้นบนของสนามบิน ซึ่งจะมีเคาน์เตอร์ของแต่ละสายการบินตั้งเด่นรอส่งพวกท่านๆ ให้เดินทางจากไปสู่แดนไกล ณ Departure Hall โถงผู้โดยสารขาออก... ไม่นานนักที่บริเวณประตูทางเข้าสู่จุดตรวจเอกสาร passport ต่างๆ .. มันคือจุดร่ำลา

เปรียบดั่งฉากรักที่นางเอกต้องขึ้นรถไฟที่ชานชาลาของเมืองอันไกลโพ้น ฝากไว้เพียงความทรงจำ.. และเริ่มต้นแห่งการพลัดพรากสู่แดนไกล มันช่างเป็นสถานที่แห่งหยดน้ำตา ไม่ว่าจะไปเรียนต่อ ไปทำงาน หรือเดินทางกลับสู่ถิ่นฐานอันห่างไกล แต่การจากกันของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์ย่อมมีความหดหู่เศร้าสร้อยเข้ากร่ำกรายเป็นเรื่องปกติ


ปลายทาง
ณ สนามบินอันไกลโพ้น ซึ่งเป็นจุดหมายปลายทางของการเดินทาง
ณ บริเวณจุดรับผู้โดยสารขาเข้า ของสนามบินปลายทาง
รอยยิ้มและเสียงหัวเราะจะปรากฏขึ้นอีกครั้ง
แต่ภายในใจอาจมีคิดคำนึงถึงคนที่อยู่ไกล ณ บริเวณโถงผู้โดยสารขาออก ของสนามบินอันไกลโพ้นต้นทาง

เพราะฉะนั้น คงจะเชื่อฝรั่งในหนัง Love Actually ไม่ได้ซะทั้งหมดว่า Love is actually all around
เพราะ ณ Departure Hall มันอาจเรียกว่า Depressing Hall และการจากกันไปไกลคงหารอยยิ้มที่สุขสมได้ยากทีเดียว (เพราะมีรักจึงมีคิดถึง)

หรืออาจมีข้อยกเว้นตอนที่นายใหญ่และนายหญิง(แห่งจันทร์ส่องหล้า)เดินทางจากโถงผู้โดยสารขาออกจากสนามบินกรุงปักกิ่งไปสู่มหานครลอนดอน... รอยยิ้มอาจปรากฏขึ้นในอีกหลายล้านชีวิตที่ประเทศแห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยาก็เป็นได้

คิดถึงคนไกลเสมอครับ





Create Date : 12 สิงหาคม 2551
Last Update : 12 สิงหาคม 2551 16:51:31 น.
Counter : 1017 Pageviews.

12 comments
  
แวะมาอ่านครับ
โดย: boyblackcat วันที่: 12 สิงหาคม 2551 เวลา:18:06:58 น.
  
จดหมายเหตุสุวรรณภูมิในวันนั้นต้องบันทึกไว้ว่า...เป็นเรียลลิตี้โชว์ที่ได้อารมณ์ดราม่าสุดๆ
โดย: มัชฌิมา วันที่: 12 สิงหาคม 2551 เวลา:18:54:49 น.
  
นั่นสิ ไม่ว่าจะรัก รอยยิ้ม หรือจะเศร้าจะน้ำตา มันก็ด้วยความรัก (พี่ๆ หลานๆ กลับกันแล้วเหรอ uncle biggเหงาแย่เลย^^)
โดย: lomocat วันที่: 12 สิงหาคม 2551 เวลา:20:25:03 น.
  
ถ้าไม่เคยเดินทางก็จับอารมณ์ความรู้สึกไม่ถูกเหมือนกันอ่ะค่ะ
แต่เพราะเดินทางไกล มารับ และมาส่งคนที่สนามบิน
บ้างแล้วเลยได้รู้ว่า กับคนที่รัก และคนใกล้ชิด แม้ว่าจะจากกัน
แค่ชั่วคราว แต่ก็เป็นอะไรที่เรารู้สึกแย่เหมือนกันที่จะต้อง
แยกห่างกันนะคะ ...

หลากอารมณ์มาก ...
โดย: JewNid วันที่: 12 สิงหาคม 2551 เวลา:20:45:01 น.
  
ชอบที่ว่า Depressing Hall จังเฮีย

มีอีกอารมณ์นึง อยากจะเล่า
ตอนนั้นอยู่สวิสอ่ะ กลางๆปีแล้ว อยากกลับบ้านมากๆ (เบื่อสวิสแล้ว - -)
แล้วต้องไปส่งเพื่อนคนนึงกลับบ้านที่สนามบินซูริก

คือทรมานมาก อยากตายอยู่ตรงนั้นเลย
สนามบินอย่างนรก - -
เห็นหมดเลยนะ เห็นเคาท์เตอร์เช็คอิน เห็นเครื่องบินเทคออฟ

คือมันเป็นที่ที่เรากลับบ้านได้น่ะ แค่ขึ้นเครื่องบิน ก็กลับบ้านได้
แต่ดันกลับไม่ได้

หดหู่มากๆ

ปล. แต่ในเคสเฮียเนี่ย จากเพื่อเจอน่า
เดี๋ยวเค้าก็มาอีก
เนอะ ^^
โดย: มอมซัง IP: 203.209.127.215 วันที่: 12 สิงหาคม 2551 เวลา:22:55:16 น.
  
มิอาจเข้าใจความรู้สึกได้ ไม่เคยเดินทางไปไหนนอกประเทศ


แต่ก็อยากจะไปมั่ง เผื่อจะมีใครคิดถึง
โดย: keyzer วันที่: 13 สิงหาคม 2551 เวลา:12:38:57 น.
  
สุขสันต์วันแม่ย้อนหลังนะค่ะ

ทำอะไรให้แม่บ้างค่ะเมื่อวานนี้
โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 13 สิงหาคม 2551 เวลา:14:35:47 น.
  
เพิ่งเปิดเรื่องนี้เมื่อวันก่อนเอง

ตอนอ่านต้นเรื่องก็จิตนาการตามกำลังเคลิ้มเลยเรา

แต่เวลาไปสนามบินทีไรเราคิดว่ามีแต่ความวุ่นวาย ๆๆๆ มากๆ

โดย: Sugar and spice วันที่: 14 สิงหาคม 2551 เวลา:16:09:44 น.
  
ลองเปรียบเปรยกับ สถนานีรถไฟ..หรือ บขส. ดูมังดิครับ...น่าจะได้อารมณ์อีกแบบนึง
โดย: เสี่งเอง IP: 117.47.119.53 วันที่: 15 สิงหาคม 2551 เวลา:0:15:17 น.
  
ตามมาตอบ...

เป็นอาจารย์ที่วิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี
เดือนหน้าจะเป็นมหาวิทยาลัยแล้ว

สอนป.ตรี จันทร์-พฤหัส
วันอาทิตย์ไปเป็นTA ที่โครงการปริญญาโท



โดย: keyzer วันที่: 23 สิงหาคม 2551 เวลา:23:18:37 น.
  
หวัดดีวันจันทร์จ้า
โดย: ดอกฝิ่นสีชมพู วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:16:51:19 น.
  
เพิ่งเห็นลิงค์บล๊อกอ่ะค่ะ
ชอบมากๆ บทความนี้....
เคยทุกอารมณ์ ณ.สนามบิน...
โดย: milan97 IP: 125.24.28.29 วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:22:44:11 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

biggg
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]



my everyday life on EARTH

New Comments
สิงหาคม 2551

 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog