แทบจะไม่ได้เขียนอะไรเลยนะครับในช่วงนี้... ไม่รู้สินะครับว่าความรู้สึกแบบนี้มันจะเกิดขึ้นกับทุกคนรึเปล่า ความรู้สึกแบบว่าคบกับใครมานานๆ แล้วก็จะเริ่มจืดจาง ไม่หวานแหววเหมือนแรกรัก... เพราะเห็นเพื่อนๆ ที่เริ่มเขียนเรื่องราวต่างๆ นาๆ มาพร้อมกันก็ร้างลากันไปกับการเขียนบล๊อก...
อ้า.. สัจธรรมๆๆ
กิจกรรมหนึ่งในโลกไซเบอร์ที่ได้ทำความรู้จักกับมันมาได้ซักระยะนึงแล้วคือเวป hi5.com ซึ่งผมก็ได้รู้จักจากเพื่อนท่านหนึ่ง ต้องแถลงก่อนเกี่ยวกับเนื้อหาของเวปนี้สำหรับผู้ที่ไม่ค่อยได้ทำกิจกรรมแนวนี้ มันเป็นคล้ายๆ กับเวปส่วนตัวที่นำเสนอแง่มุมต่างๆ ของเจ้าของเวปเพจนั้นๆ อาจมีรูปภาพ มีประวัติ ความชอบ ความถนัด รสนิยม ฯลฯ
แรกๆ ที่ได้สัมผัสก็งงๆ นิดหน่อยว่า จะอะไรกันนักหนา แปะรูป แปะเพลง แล้วก็มีเพื่อนใหม่ๆ คล้ายๆ กับการเขียนบล๊อกที่บางคนภูมิใจกับตัวเลขที่มีคนเข้ามาตอบเยอะๆ มันให้ความรู้สึกดีๆ แบบนั้นมั้ง คิดว่านะ
พอได้เล่น hi5 จะรู้สึกว่า มีคนหน้าตาดีๆ เล่นเยอะจัง โอ้ว สังคมนี้ช่างสร้างสรรค์และสวยงาม
แต่ในความเป็นจริงแล้ว hi5 มันก็เหมือนสังคมที่หลอกหลวง เฉกเช่นเดียวกับสังคมที่เราอาศัยกันอยู่นี่แหละนะครับ..
คือใน hi5 ผู้คนจะถ่ายรูปในมุมที่ตัวเองดูดี ดูน่ารัก บางคนอ้วนก็ครอบเฉพาะบริเวณหน้าแบบใกล้ๆ บางคนดำก็แต่งสีให้ดูสว่าง บางคนไม่สูงก็ถ่ายครึ่งตัว เป็นต้น.. หรือเลือกนำเสนอเฉพาะข้อมูลที่อยากบอก เช่น ชอบอะไรที่ดูมีรสนิยม อ่านหนังสือดูมีภูมิ มีกิจกรรมที่น่าสนใจ ไม่บอกปีเกิดไม่บอกอายุ เลือกบอกเฉพาะที่รู้สึกว่าจะไม่ทำให้คนอื่นรู้สึกไม่ดีกับตัวเราเอง โดยร้อยละ 90 มุ่งเน้นไปในทางหาเพื่อนต่างเพศ
ซึ่งก็เป็นกระจกเงาสะท้อนสังคมมนุษย์ได้ดีทีเดียวเราพยายามสร้างภาพให้ดูดี เพื่อให้ดูมีชาติตระกูล มีคนรัก
อยากมีเพื่อนเยอะ เพราะจะได้รู้สึกสำคัญ
อยากดูโก้เก๋ อยู่ในสังคมอย่างภาคภูมิ มีสไตล์ เป็นที่สนใจของเพศตรงข้าม
คนเรามีแรงขับทางเพศ และต้องการดูดี - พองขน แผ่แผงคอ รำแพน พองตัว ทำเสียงดัง โชว์เก๋า เพื่อดึงดูดเพศตรงข้าม (ตามแรงขับทางเพศ)
ก็เช่นนั้นแหละครับ.. ไม่มีอะไรมาก สนุกดี
ผมก็ชอบนะ โชว์เก๋า แผ่แผงคอเนี่ย... ................ ไม่ได้ตั้งใจนะ แค่ทำตามฮอโมนสั่ง ตามแรงขับทางเพศล้วนๆ (ลองดู link ข้างๆ ได้)
ฮี้วววววว
แล้วทำไมไม่นำเสนอในมุมแปลกๆบ้างละ แบบไม่เหมือนชาวบ้านนะ กลัวเขาว่าบ้าหรือไง หรือกลัวจะยอมรับตัวเองไม่ได้