คนไทย ใจเร็ว....
ค่ำวันเสาร์.. นั่งดูบอลถ่ายทอดทางทีวี คงเหมือนคนทั่วไปติดละคร.. อาจไม่เหมือนตรงที่ไม่มีตัวอิจฉา และนางเอกแสนดี...
เวลานั่งรถผ่านที่ต่างๆ ก็มักจะเป็นพวกป้ายชื่อถนนต่างๆ หรือสถานที่ต่างๆ ที่คนตั้งมักจะตั้งให้เลิศหรูอลังการ เช่นถนนนราธิวาสราชนครินทร์ สนามราชมังคลากรีฑาสถาน สวนเบญจกิติ สนามบินสุวรรณภูมิ... โดยไม่เกรงใจคนจะจำชื่อว่ามันยากเย็นขนาดไหน และเวลาเขียนเป็นภาษาปะกิตก็เขียนกันมั่วไปหมด บางป้ายเขียนแบบอ่านจากภาษาบาลี บางป้ายเขียนจากภาษาอ่าน (เอาไงแน่วะ) เช่น ถนนศรีนครินทร์ บางทีเขียน Srinagarindara บางทีเขียน Srinakarin ทั้งที่ป้ายอยู่ห่างกันนิดเดียว... โอ้วว จอร์จ
ในทางกลับกัน พื้นฐานของพวกเราก็ไม่ค่อยชอบจำชื่อเต็มๆ กันซะด้วย และมักจะตัดให้มันสั้นมากๆ ไว้เสมอ เช่น
- สระบุรี คนทั่วไปก็มักจะเรียกว่า หละรี
- ราชบุรี ก็เหลือ ราดรี
- นครปฐม ก็ คอนถม
- พัทลุง (พัท-ทะ-ลุง) ก็เป็น พัดลุง
- ฟิวเจอร์พาร์ค ก็ย่อเหลือ ฟิว
- เอ็มโพเรี่ยม ก็ต้อง เอ็ม
- โมเดิร์น ก็เหลือ เดิร์น
- self confidence ก็ย่อว่า self (เซลฟ์)
- สวัสดี เหลือ ดี
- รุดฟานนิสเตอรอย เหลือ รุดฟาน
- แม่มึง เหลือ แม่ง
- พ่อมึง เหลือ พ่อง์
- มหาวิทยาลัย ย่อเหลือ มอ
- วิชาภาษาอังกฤษ ก็เป็น อิ้งค์
- อาจารย์ ตัดเหลือ จาน
- execlusive เหลือ sive (สีบ)
- เตะฟุตบอล = เตะบอล
- เล่นบาสเก็ตบอล = เล่นบาส
- เซเว่นอีเลฟเว่น กลายเป็น เซเว่น
- ก๋วยเตี๋ยว เหลือ เตี๋ยว
- สยามสแควร์ กลายเป็น หยาม
- กรุงเทพมหานครอมรรัตนโกสินทร์มหินทรา... เหลือ กทม.
เป็นต้น.....
มีอะไรอีกละ.. ชักแม่น้ำทั้งแปดเข้าภาคเหนือ... เอ้ย...
ก็พยายามสรุปมาให้อ่านกันเล่นๆ ครับ เผื่อมีคนอ่าน..
จริงๆ มันมีราชบัณฑิตยสถานกำหนดหลักเกณฑ์ไว้นะ
แต่ใครจะสะกดให้ถูกหลักจริงๆ
อย่างจตุจักร Jatuchak หรือ Chatuchuak
ใช้ได้ทั้ง 2 แบบ
อืม เอ็มโพเรี่ยมเหลือแค่เอ็ม
แล้วใช้MSNล่ะ ก็เหลือเอ็มเหมือนกันนะ
อินเตอร์เนต เหลือ เนต
นึกไม่ออกแล้ว