วิเคราะห์ละครไทยๆ..
สายวันพฤหัส.. สภาพร่างกายตอนนี้มีอาการไข้หวัดเข้าแทรกครับ น่าแปลกที่อากาศเปลี่ยนแปลงไม่กี่องศาทำให้คนเราเกิดอาการได้ แม้เราจะทนกับเครื่องปรับอากาศที่อุณหภูมิที่แตกต่างได้มาก แต่กับอากาศจริงๆ นี่ มันมีผลกับความรู้สึกจริงๆ ทีเดียว...
พูดถึงละครไทย จริงๆ ผมก็ไม่ค่อยได้ดูละครมานานเหมือนกัน หลายปีทีเดียว แต่ช่วงนี้พอดีมีพี่สาวมาเยี่ยมจากแดนไกล เลยได้มีโอกาสดูละครบ้าง.. ดูๆ ไป เอ มันยังไม่พัฒนาในรายละเอียดเลยนี่หว่า.. ในเรื่อง production อาจจะดูดีขึ้น แต่เรื่องเนื้อเรื่องนั้น มันยังวนๆ เวียนๆ อยู่เลย.. หรือบทละครแบบนี้มันโดนใจมหาชนไม่รู้สิ...
โดยส่วนตัวแล้ว (วิเคราะห์ๆๆ). ผมว่า ละครไทยเป็นเหมือนเครื่องจรรโลงจิตใจคนไทยนะครับ... วันๆ เราต้องเจอเรื่องเลวร้าย คนจนต้องเจอความกดดันต่างๆ มากมาย ชีวิตที่แล้งแค้น การที่ได้ดูละคร ได้ดูดาราสาวสวย ได้ดูชีวิตที่ไม่ต้องอยู่ใต้ความกดดันทางสังคม มันทำให้ชีวิตค่าแรงขั้นต่ำรู้สึกดีขึ้นมาทีเดียว...
บางทีก็คิดว่า ละครเป็นเครื่องมือของภาครัฐ ที่ทำให้คนเสียเวลาไปวันละมากกว่า 2-3 ชม. เพื่อให้ลืมเรื่องราวเลวร้าย เรื่องคอรับชั่น เรื่องนักการเมืองเลวๆ เรื่องความยากลำบากในชีวิต เรื่องจริงระยำต่างๆ เช่นปล้น ฆ่า ข่มขืน เงินเดือนไม่พอใช้ นายทุนเอาเปรียบ ฯลฯ และมานั่งยิ้มอยู่หน้าจอ ดู 2 ชม. หลังข่าว แล้วก็ง่วงนอน ถ้ายังไม่ง่วงก็มีเกมโชว์เปิดแผ่นป้ายมาหลอกอีกที หรือสัมภาษณ์ดาราไฮโซถึงชีวิตเลิศหรู แล้วเคลิ้มหลับฝันไป ไม่ต้องนึกถึงชีวิตในเมืองอันหดหู่....
มาวิเคราะห์เรื่องบทละครกันดีกว่า
พระเอกมักจะเป็นคนในเครื่องแบบ แปลกจริงๆ
พระเอกมักมีฐานะดี ไม่ค่อยจะจน ถึงจนก็น้อย และหน้าตาดีหล่อขาว
พระเอกมักโง่ ที่ไม่รู้ว่านางเอกปลอมตัว นางเอกมีชาติตระกูล นางเอกมีฝาแฝด นางเอกปลอมเป็นคนใช้ ฯลฯ
นางเอกก็มักจะมีชาติตระกูล
นางเอกชอบมีฝาแฝด (ช่วงนี้ตอนบ่ายมีเรื่องนึง ตอนดึกมีอีกเรื่อง เจริญเลย)
นางเอกมักจะไม่ค่อยยั่วพระเอก เป็นคนดี
พระเอกและนางเอก มักจะไม่ค่อยดีกันเสมอ และพระเอกก็ค่อนข้างจะปากร้าย ประชดเก่ง (อันนี้ตรงกับโลกความจริงหน่อย)...
และมักจะรักกันด้วยการปล้ำ.. ไม่รู้ว่าคนเขียนนิยายคิดอะไรกันนี่...
ปล้ำแล้วก็ค่อยรัก... อันนี้สอนเยาวชนว่าไงครับท่าน
พระ-นาง บางทีกลับชาติมาเกิด (คนเขียนคงอยากระลึกชาติมาก)..
ตัวละครคลาสสิกของละครไทยอีกตัวที่ขาดไม่ได้คือตัวอิจฉา.. ตัวอิจฉานี่จะสวยเปรี้ยว น่ารัก ถึงลูกถึงคน ชอบพระเอกแบบว่า จะเอาให้ได้ กอดแขนตลอด.. และพระเอกก็แสนจะเป็นเทพบุตร ไม่เคยจะรู้สึกกับการยั่วเหล่านี้เลย (ซึ่งไม่ตรงกับในชีวิตจริง).. ในตอนสุดท้าย ตัวอิจฉามักหาทางแกล้งนางเอกด้วยวิธีต่างๆ ที่เลวร้าย อาจจ้างคนไปข่มขืน อาจสร้างเรื่องมาหลอกพระเอก ฯลฯ แต่ในที่สุด ตัวอิจฉาก็จะไปได้กับคนอื่น เพราะละครไทยต้องมีคู่กันครบทุกคน (พระ-นาง ตัวร้าย-นางร้าย คนใช้-คนขับรถ เพื่อนพระเอก-เพื่อนนางเอก เป็นต้น)..
จริงๆ มันก็เรื่องที่เราๆ ท่านๆ รู้กันอยู่แล้วละมั้งครับ แค่ว่า หลายสิบปีแล้ว ที่เนื้อเรื่องมันยังวนเวียนอยู่แถวๆ นี้ตลอดเวลา.. แย่จัง
วันที่: 12 มกราคม 2549 เวลา:10:11:19 น.
น้องหนิงหายดีแล้วจ้า แวะมาชวนทานกาแฟ ด้วยกันค่ะ 
ไม่ได้ตามหาหรอกค่ะ แต่ชอบเนื้อเพลงนะค่ะ 
พี่วิเคราะห์ดีจังค่ะ อ่านแล้วเห็นภาพ พระเอก นางเอก ตัวอิจฉา ได้อย่างชัดเจนจริง ๆ จ้า 
มีความสุข สนุกสนานค่ะ 
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
