เป็นความเชื่อส่วนตัว (โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน)เมื่อวันหยุดที่ผ่านมาได้ไปเข้าวัดกับเพื่อนมาครับ.. พอดีเพื่อนท่านหนึ่งเขารู้สึกว่าช่วงนี้ชีวิตดูไม่ราบรื่นก็เลยอยากไปทำบุญกันซักหน่อย... ส่วนตัวผมแล้วคิดโน่นคิดนี่มากมาย จิตใจไม่สงบนิ่งที่จะทำบุญได้ (ขนาดนั้นเลย) ก็เลยได้แต่ไปเป็นเพื่อน ก็ต่างคนต่างความเชื่อนะครับ คงไม่ว่ากัน...
วัดแห่งนี้อยู่ย่านรามคำแหงครับ.. ไปถึงก็เห็นวัยรุ่นมากมายมาเข้าวัดกัน โอ้ว จริงๆ แล้วเราคงคิดผิดไปว่าวัยรุ่นสมัยนี้เหลวไหล จริงๆ ก็เข้าวัดกันเยอะแยะไปหมดนะเนี่ย.. คิดว่าหลายคนก็อยากให้ชีวิตดีขึ้นหรืออยากทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร.. อันนี้ก็แล้วแต่ศรัทธาครับ ไม่ทำให้ใครเดือดร้อนผมว่าก็ดีทั้งนั้นแหละ..
จะว่าไปเมืองไทยนี่ ไปไหนก็สะดวกสบายครับ จะไปวัดก็มีการจัดของไหว้พระให้เลือกที่วัดเลย ไปงานรับปริญญาเพื่อนก็ไปตัวเปล่าๆ ก็ได้ ดอกไม้ตุ๊กตาสารพัดอย่างมีวางขายหน้างาน... ไปงานศพก็มีพวงหรีดวางเรียงรายหน้าวัดให้เลือกซื้อ ไปทำใบขับขี่ติดต่องานราชการก็มีบริการถ่ายเอกสาร (และมีบริการวิ่งเต้นพิเศษใต้โต๊ะ) แม้แต่จะทำบุญก็ยังมีบริการครบวงจรแบบนี้ด้วย โอ้ว ไม่ต้องซื้ออะไรไปให้วุ่นวายครับ มาแต่ตัวกับหัวใจ (และเงิน) เท่านั้น
พูดถึงบริการแบบนี้ก็ทำให้เกิดกิจการของคนบางกลุ่มที่คอยคิดงานพิเศษขึ้น เหมือนเป็นหน่วยงานพิเศษที่คอยบริการคุณในทุกๆ ที... แม้ในยุคสมัยนี้ เหล่าหน่วยงานวิ่งเต้นบริการเหล่านี้จะลดดีกรีลงไปเยอะแล้ว แต่ก็ยังมีให้เห็นอยู่ทั่วไป...
สิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ เหล่านี้พอมันมาอยู่ในวัดแล้วมันดูแปลกๆ ยังไงไม่รู้สิครับ.. ก็คือการทำบุญปล่อยนก ปลา เต่า มันคือการไถ่ชีวิตให้เหล่าสรรพสัตว์ได้เป็นอิสระ.. แต่พอคุณไปวัดแล้วเขาเอาสัตว์ที่จับใส่ถุงใส่กรงไว้มาให้เราปล่อยนั้น มันก็ผิดแนวคิดนี้ไปแล้วสิ.. ยิ่งปล่อยแล้วไปโดนจับกลับมาใหม่นี่ มัน recycle บุญบาปกันอย่างหัวเราะไม่ออกเลยนะครับ (อันนี้เห็นมากับตา)
นอกเหนือจากการรีไซเคิลสัตว์ที่เราจะไถ่ชีวิตแล้ว ทางวัดยังมีการ recycle ถังสังฆทานอีกด้วย.. โอ้ว พระเจ้า.. อาจจะเพราะว่าคนเราอยากทำบุญมากกว่าสิ่งของที่พระต้องการก็เป็นได้ ก็คงไม่ผิดอะไรหรอกนะครับถ้าเราไม่รู้ว่าหลายสิ่งหลายอย่างนั้นมันถูกหมุนเวียนมาใช้ได้ใหม่.. สัตว์ที่ปล่อยไปก็เหมือนทาสที่ให้คนเราได้มีความสุขออกจากวัดโดยถ้าไม่ได้รู้ว่ามันโดนจับมากี่ครั้ง คุณก็คงเหมือนมีความสุขออกจากวัดอย่างที่ตั้งใจ
แต่พอดีวัดที่ไปนี่เพื่อนผมเคยไปบวชมา ก็เลยพอทราบว่าในบางกุฏิมีชุดโฮมเธียร์เตอร์และคอมพิวเตอร์อยู่พร้อมสรรพ.. และในวันที่ผมไปวัดนี้นั้น มีคนมาตั้งแผงวางขายซีดีในบริเวณวัดกันเลย... ซึ่งลูกค้าที่ยืนเลือกแผ่นอยู่นั้นหาใช่ใครที่ไหนหรอกครับ... ตกลงว่าเงินที่ทำบุญวิ่งกลับไปสู่แผ่นผีซีดีเถื่อนอย่างนั้นหรือ....
ถ้าเป็นเช่นนั้น เราไปทำบุญด้วยการช่วยเหลือผู้ยากไร้อย่างถูกหลักการจะทำให้เราสบายใจเหมือนการเข้าวัดรึเปล่า? แล้วการทำบุญแบบนี้บนสวรรค์เขาจะให้คะแนนบุญเท่ากับเราทำที่วัดหรือไม่? แล้วเวลาเราไปทำบุญแล้ว เราออกมาทำผิดศีลนี่ บุญนั้นจะหายไปในอากาศรึเปล่า หรือมันแค่ทำให้คุณสบายใจก็พอแล้ว?
คิดแตกต่างกันบ้าง คงไม่ว่ากันนะครับ 
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
แต่ส่วนใหญ่เพราะไปวัดแล้ว มักจะตั้งใจมุ่งมั่น ซื้อของมาจัดเอง
ก็เลยไม่กลัวเรื่อง recycle
(เพราะหน้าตาการแพ็กประหลาด ๆ ^^")
และเพราะมักจะไปวัดที่ห่างไกลความเจริญ
ก็เลยไม่ค่อยมี
แต่ถ้าจะไป ก็จะไปตัวเปล่า แล้วก็จะทะลวงฝ่าด่านอรหันต์ขายของไปเฉย ๆ
มันต้องมากกว่าความสะดวกใจ และความสะดวกกายของเรา
ไปสู่ประสิทธิภาพและประสิทธิผลที่มากกว่าการได้ซื้อของถวายพระ
และการได้ปล่อยกุ้งหอยปูปลาสิ
ปล ทำไมถ้าทำพวกสเต็กกิน
จะต้องเสี่ยงตาย ล่ะคะ ????