เที่ยงวันอาทิตย์อันแสนขี้เกียจ... ช่วงนี้กำลังเห่ออุปกรณ์ฟังเพลงใหม่อยู่ครับ เพิ่งซื้อ I-pod mini มา
จริงๆ แล้วอยากได้สิ่งต่างๆ ของ apple มาตั้งนานแล้ว คือมันออกแบบมาได้โดนใจจัง.. ไม่เหมือนคอมพิวเตอร์ในท้องตลาดทั่วไป แต่ราคาก็แพงอยู่
พูดถึงอาการแบบนี้มันก็ต้องเกิดจากความรักส่วนตัวต่อรูปลักษณ์ของวัตถุนั้นๆ เหมือนเวลาคนเราเกิดชอบพอกับเพศตรงข้ามเพราะหน้าตารูปร่าง แต่อาจจะเพราะโฆษณาหรือการนำเสนอที่ทำให้เราหลงไหลไปกับวัตถุ
จริงๆ แล้วมามองกันถึงธรรมชาติในโลกมันก็มีการโฆษณากันทั้งนั้น ตั้งแต่สัตว์ต่างๆ ปลา แมลง ทุกอย่างต้องมีการโฆษณาประชาสัมพันธ์ทั้งนั้น
- ดอกไม้ นำเสนอตัวเองให้หอม หวาน น่ารับทาน จนแมลงทนไม่ไหวต้องรีบมาตอม
- ปลาทำสีสันให้สวยงามเพื่อเรียกร้องให้ปลาตัวเมียยอมให้ผสมลูก
- สัตว์หลายชนิดโฆษณาเกินจริงด้วยการทำตัวพอง แพนขนหาง ชูคอ แผ่แผงคอ เพื่อทำให้ตัวเองยิ่งใหญ่เกินจริงจนหญิงหลงหญิงรัก (อารมณ์เหมือนคนที่ชอบโชว์หญิง)
- นกหลายชนิดก็อุตส่าห์ทำรังให้สวยงามหลอกล่อให้นก(หญิง)ชื่นชมหลงไหล และยอมตกเป็นของมัน
- มนุษย์ผู้หญิงใส่น้ำหอมเพื่อสร้างภาพลักษณ์ให้น่าหลงไหล
- บ้างเสริมให้บางส่วนดูใหญ่ขึ้น เพื่อชวนเชื่อให้เพศตรงข้ามหลงไหล
- บ้างเสริมอุปกรณ์ประดับตกแต่งร่างกาย ให้ดูมีชาติตระกูลและมีฐานะเพื่อเป็นการประชาสัมพันธ์ว่าตัวเองยิ่งใหญ่
- รัฐบาลหลอกลวงคนทั้งประเทศเพื่อให้คนทั่วไปหลงเชื่อว่าตัวเองดีเลิศ คนอื่นดีไม่เท่า อย่าให้มันมาบริหารประเทศ พวกผมบริหารประเทศได้ดีกว่า เต็มไปด้วยเสือสิงห์กระทิงแรด
เช่นนั้น
คน สัตว์ พืช สิ่งของ ล้วนแต่ต้องการการประชาสัมพันธ์ทั้งทางตรงและทางอ้อม เพื่อให้สินค้าหรือตัวเอง ได้เป็นที่รู้จักในแง่ดี และเพื่อเป็นที่ต้องการของกลุ่มเป้าหมาย บางครั้งสร้างภาพดีมาก ก็จะเกิดลัทธิ เกิดกระแสนิยม เกิดกลุ่มสาวก แฟนคลับ ฯลฯ
ส่วนตัวผมก็เป็นพวกแอนตี้บริโภคนิยมวัตถุนิยมนะ.. แต่บางทีก็ทนกับกระแสไม่ไหว เพราะด้วยรูปลักษณ์บางอย่าง ทำให้ชายธรรมดาๆ อย่างผม ทนไม่ไหว ต้องหามาไว้ในครอบครอง.. และกลืนน้ำลายตัวเองบ้าง เป็นบางครั้งครา...
เดี๋ยวจะออกไปตัดผมซะหน่อย จะได้สร้างภาพลักษณ์และเป็นส่วนหนึ่งในการโฆษณาประชาสัมพันธ์...
หรือผมคิดมากเกินไปกับวัตถุนิยม