วันคนมีแรง....
พรุ่งนี้วันแรงงานแล้วนะครับ หวังว่าคนใช้แรงจะสู้ต่อไปจนพัฒนาฝีมือการทำงานให้ก้าวไปข้างหน้า
วันนี้คงไม่เขียนอะไรมากครับ ไม่มีอารมณ์.. สงสัยจะไม่สบาย..
เอารูปคนใช้แรงงานที่เข้ามาทำงานในกทม.มาฝากครับ
เห็นคนทำงานได้ค่าแรงเป็นรายวันแล้วก็เหนื่อยแทน.. วันนึงได้เงินไม่เกิน 200 วันไหนไม่สบายก็อดได้ ถ้าทำอาทิตย์ละ 6 วัน ก็ได้เดือนละ 4800 บาท.. ทั้งหมดนี้ยังต้องจ่าย ค่าเช่าบ้าน ค่ากิน ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์ เสื้อผ้า ฯลฯ....
คิดแล้วก็ได้แต่เหนื่อยแทน.. แล้วจะมีชีวิตไว้ทำอะไรบ้างเนี่ย นอกจากเอาเงินมาซื้อข้าวปลากินแบบกันตาย นอนแบบกันตาย อยู่แบบอึดอัดทรมาน วันไหนไม่มีงานให้ทำ ก็หมดเงิน กลับบ้านต่างจังหวัดทำนาก็เพื่อใช้หนี้ เสียเปรียบนายทุน.. จะให้กู้เงิน ก็มีแต่ตายกับตาย...
ลำบากตรงที่คนที่กำหนดค่าแรงขั้นต่ำนี่มันเป็นคนรวยสุดๆ คนบริหารบ้านเมือง คนที่ไม่เคยเห็นหัวคนจน (ยกเว้นตอนเลือกตั้ง).. คนที่ขึ้นค่าแรงครั้งละบาทสองบาทแบบเสียไม่ได้ แต่ขึ้นเงินเดือนตัวเองเป็นแสนแบบง่ายๆ... คนที่มีอภิสิทธ์ใช้ของฟรี นั่งเครื่องบินฟรี ทำอะไรหลายๆ อย่างฟรี มีบ้าน มีรถ
ฟรี ฟรีแต่คนจน เงินเดือนไม่พอใช้ ทำอะไรก็ต้องเสียเงินเพิ่ม ไม่มีอภิสิทธิ์ใดๆ ทั้งสิ้นในประเทศโลกที่สามแห่งนี้...
ว๊า ว่าจะไม่เครียดซะหน่อยนะบล๊อกนี้...
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
ก็เห็นเครียดทุกที
ชนชั้นกรรมาชีพจงลุกฮือขึ้นมาเถิด
เดี๋ยวรับอาสาเป็นเลขาธิการพรรคให้
ปล. จะโดนตำรวจจับมั้ยเนี่ย....