อยู่ที่เรียนรู้...อยู่ที่ยอมรับมัน..ตามความคิด สติเราให้ทัน.. อยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่ สิ่งที่ฝัน....และทำสิ่งนั้น ให้ดีที่สุด
Group Blog
 
 
พฤศจิกายน 2549
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
26 พฤศจิกายน 2549
 
All Blogs
 
วันเหงาๆ....

ประสบการณ์ชีวิต..และวันเหงาๆ

ใครบางคน...ที่มีค่าพอให้รอคอย
ก า ร ร อ ค อ ย...เป็นเรื่องที่ทรมาน
โดยเฉพาะการรอคอยที่จะกลับมาพบกัน
หรือรอคอยใครสักคนที่จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน
เพราะในเวลาแห่งการรอคอยนั้น
มันมีมากกว่า 24 ชั่วโมง
และเข็มนาฬิกาก็เดินช้าขึ้นอีกเป็นเท่าตัว...
จากเวลาที่นานอยู่แล้วจึงนานยิ่งกว่า
และการดำเนินชีวิตระหว่างการรอนั้น
ก็มีตัวแปรมากมายที่จะทำให้คนเปลี่ยนไปอยู่ทุกขณะ

เพราะทุกคนมีพื้นฐานความเหงา
และโดดเดี่ยวอยู่ในตัวเองพอๆกับความอ่อนไหว
เป็นโอกาสที่ดีที่จะใช้ระยะทางเป็นเครื่องวัดความรู้สึก
พิสูจน์ความแข็งแรงของความรัก
วัดการกระทำ...ความเสมอต้นเสมอปลาย
และความอดทน
ด้วยเงื่อนไขของความลำบากแห่งกาลเวลา
และตัดสินว่า...การรอคอยจะคุ้มค่าหรือไม่



ก า ร อ ยู่ ห่ า ง กั น...
จึงจำเป็นต้องพิสูจน์กันด้วยความเข้มแข็ง
ต่างคนต่างก็ต้องทำหัวใจให้เข้มแข็งกับอารมณ์ต่างๆ
ที่คอยรบกวน...และคอยชักจูงออกนอกลู่นอกทาง
เพราะมันไม่ใช่เรื่องง่าย...ที่วันนึงเราพบว่า
คนคนหนึ่ง...คือคนที่ชีวิตเราตามหามาตลอด
และใครสักคนที่เป็นได้อย่างที่เราฝัน
มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
และคนที่จะฝ่าฟันกับการบีบคั้นแห่งการรอคอย
กลับมาหาเราได้ก็ไม่ใช่เรื่องธรรมดา...

เ พ ร า ะ ฉ ะ นั้ น...
ย่อมหมายถึง...ความรู้สึกที่เค้ามีอยู่ก็คงไม่ได้ธรรมดา
และคนคนนั้นก็ย่อมเต็มค่า

เวลาที่ชาวประมงจะเลี้ยงหอยมุก
จะต้องใช้เวลาเนิ่นนาน
และสามารถรอคอยได้อย่างไม่น่าเชื่อ
เพราะเขารู้ว่า เมื่อไหร่ถึงเวลา
ที่มุกสามารถนำมาร้อยเป็นสร้อยได้
ย่อมเกิดค่ามหาศาล
...ชีวิตจึงจำเป็นต้องรอคอยใครสักคนให้ได้
หากแม้ว่าเป็นใครสักคน
.......ที่มีค่า แก่การรอคอย.....

นี่แหละน๊าา หนึ่งนาที ของเรามั่ยเท่ากัน








Create Date : 26 พฤศจิกายน 2549
Last Update : 26 พฤศจิกายน 2549 23:12:15 น. 10 comments
Counter : 375 Pageviews.

 
เราเคยรอ"ใคร"บางคนเหมือนกันนะ และในตอนนั้นการรอคอยก็เป็นความทุกข์จริงๆ มันทรมานจนแทบทนไม่ไหว หัวใจมันรัดรึงบีบเค้นจนแทบกระอัก แต่สุดท้ายแม้จะทนได้ทนไม่ได้ เราก็ต้องรออยู่ดี

จนวันนี้ วันที่เราผ่านคืนวันอีนแสนทรมานมาได้ แม้การรอคอยของเราจะไม่สมหวัง การคอยที่เป็นคอยเก้อกลับเป็นเรี่ยวแรงที่มองไม่เห็น ผลักดันให้เราก้าวเดินต่อไปอย่างมั่นคง การรอคอยจึงเป็นบทเรียนหนึ่งที่ทำให้ชีวตเราสมบูรณ์ขึ้น เราเข้มแข็งขึ้นก็เพราะการที่รู้จักรอนี่แหละ

บาย...................................................................


โดย: คายตรี (คายตรี ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2549 เวลา:0:39:04 น.  

 
หวัดดีตอนเช้าจ้า


โดย: TOOR (TOOR ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:38:30 น.  

 
ลึก ๆ ลงไปภายใจใน
ยังรู้สึกเฝ้าคอยใครซักคน
คอยทั้ง ๆ ที่ไม่รู้จุดหมายในอนาคต
เฝ้าถามตัวเองอยู่ทุกคืนวัน
ว่าคอยไปเพื่ออะไร
ทั้ง ๆ ที่มีคนที่รักเรามากมาย
สับสนกับความรัก....
ทำไมไม่รักคนที่รักเรา
ทำไมไม่รู้จักคำว่า...ให้อภัย
ทำไม และทำไม
ยังคงสับสนต่อไป
หวังว่าซักวัน
จะหาคำตอบให้กับตัวเองได้....

หวัดดีสาวฝ้าย แวะมาทักทาย จะลองดูสิว่าตัวเองแก้ไขยังอ่ะ ไม่งั้นเค้ามาเยี่ยมไม่ได้นะตัวเอง 555

ส่วนข้อความข้างบน ไม่มีไรนะ เค้าไม่มีบล็อคของตัวเองนี่นา ใช้บล็อคเพื่อน บล็อคน้องพร่ำพรรณา ซะเลย อิอิ

ไว้จะมาบ่อย ๆ นะจ๊ะ ^_^


โดย: พิม IP: 58.9.111.103 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2549 เวลา:11:23:16 น.  

 
ขอบคุณนะคะพี่พิมขา และแล้วก็ไม่เคยผิดหวังเลย กะแล้วว่าพี่จะต้องมา พร้อมกับกำลังใจดีๆเสมอตอนนี้ขอตัวไปขอบคุณเพื่อนๆชาวบล๊อคทั้งหลายก่อนที่แวะมาเยี่ยมเยือน หวังว่าคงได้เจอพี่พิมบ่อยๆนะคะ


โดย: ฝ้าย (moutain black ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2549 เวลา:12:08:33 น.  

 
การรออะไรก็แล้วแต่ ขอให้รอแบบมีจุดมุ่งหวัง
อย่าไปรอแบบเพ้อเจ้อ สักวันอาจจาพบในสิ่งที่รอ
ก็ดีนะที่ปล่อยอารมณ์ไปกับปรัชญาชีวิต แต่ผมไม่ค่อยมีหัวทางนี้เท่าไร โอกาสหน้าจามาใหม่


โดย: พี่มล IP: 203.113.45.197 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2549 เวลา:18:31:42 น.  

 
ขอบคุณนะคะ พี่มล..ที่แวะมาเยี่ยม

แหม..ตัวเองก็พูดได้สิไม่ต้องรอแล้วนี่ฮึ..ทำเป็นไม่เข้าจง เข้าใจ อิอิ

555+ไปล่ะ เดี๋ยวโดนเตะ


โดย: ฝ้าย IP: 124.121.89.177 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2549 เวลา:19:11:15 น.  

 
สวัสดีตอนสาย ๆ จ้ะฝ้าย

ตื่นหรือยังเอ่ย 555 ถามไปงั้นแหละ ฝ้ายคงกำลังยุ่งกับตัวเล็ก ๆ อยู่ หรือยังอยู่ในห้องน้ำหว่า หายหรือยังจ้ะ ^_^

พี่แวะมาทักทายก่อน เพราะเดี๋ยวจะไม่อยู่บ้านทั้งวันจ้ะ ไปซ้อมรำ คงกลับมาดึก ๆ จ้ะ ส่วนคุณลูก พี่ฝึกให้เค้าอยู่คนเดียวเวลาพี่ไม่อยู่ เตรียมอาหารให้เค้า แล้วเอาไปอุ่นในไมโครเวฟ สรุปว่าคุณลูกชอบ แม่ไม่อยู่ หนูร่าเริง (เล่นเกมส์) 555 เป็นงั้นไป

happy happy มีความสุขนะจ๊ะวันนี้ ไว้พี่จะแวะมาเม้าท์และ...เม้นท์ บ่อย ๆ นะจ๊ะ ถ้าเข้าไปบ้านหมีแล้วไม่เจอฝ้าย

คิดถึงนะ

บ๊าย บาย จ้า


โดย: พิม IP: 58.9.108.35 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:18:09 น.  

 
....เจนนี่แวะมาชวนไปเที่ยว ทุ่งดอกทานตะวันจ๊ะฝ้ายเพื่อนรัก อย่าลืมแวะไปเที่ยวกับเจนนี่อีกน่ะคะ....

....ไหนบอกว่า ไปเที่ยวชมที่บล็อคเจนนี่แล้วไง ไม่เห็นมีคอมเม้นท์เพื่อนรักเลยอ่ะ ไปน่ะ ไปด้วยกน ฮิฮิถ้าถูกใจ เราจะได้ไปเที่ยวเชียงรายด้วยกันอีกไง ฮิฮิ....

....ชอบฝ้ายเขียนความรู้สึกอย่างนี้น่ะ เขียนได้ดีจ๊ะ เจนนี่จะแวะเข้ามาอ่านบ่อยๆน่ะจ๊ะ....


โดย: jenny (สาวอิตาลี ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2549 เวลา:12:50:52 น.  

 
รอใครสักคนที่จะมาเดินข้างๆๆเรา ...เหงาจัง


โดย: mooauan IP: 124.120.78.44 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:23:56 น.  

 
เราจะแต่งงานแล้วแต่เราไม่เคยมีความสุขเลย เพราะสิ่งที่จะเกิดขึ้นมันไม่ใช่ความรัก เราอยากไปไหนไกลๆๆ


โดย: koy IP: 118.172.196.23 วันที่: 21 มิถุนายน 2552 เวลา:21:12:23 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

moutain black
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Each moment with you

have been the best in my life

Looking forward to sharing more

with you....

Happy Valantine'day my love

\ 1.photobucket.com/albums/a171/merrymod/flower05.gif");
body{CURSOR: url(http://ourworld.cs.com/akikazrr/cursory/76.cur); } a{CURSOR: url(http://ourworld.cs.com/akikazrr/cursory/76.cur);
Friends' blogs
[Add moutain black's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.