Bloggang.com : apicchum : ชีวิตไส้แห้ง

ชีวิตไส้แห้ง

อันคือว่าตัวผมนั้นเป็นหมอสาขาหนึ่ง
ฟังแล้วอึ้งเพราะว่าชื่อนั้นงงนักหนา
เพราะใครต่างก็ก็เรียกพวกเราว่า
หมอพยาธิวิทยาหรือปาโธไง
งานของเรามันก็ไม่ยุ่งยาก
แต่โครตมากส่งกันมากันมากหลาย
ทั้งสับเนื้อ ส่องสไลด์เหมือนเป็นควาย
ทั้งคนตายก็ส่งมาให้ผมดู
อีกทั้งน้ำทั้งป้ายและทั้งเจาะ
ส่งก็เพราะอยากรู้มีมะเร็งไหม
แต่ประวัติมึงจะไม่เขียนบอกว่าช่างประไร
เอาแต่ใจตามแต่ผลวันชนวัน

พวกชิ้นเนื้อส่งเข้ามากันหลากหลาย
ทั้งมดลูก ทั้งลำไส้ กล้ามเนื้อลาย
แต่เสียดายไม่เขียนบอกให้บ้างเลย

อย่างเต้านมที่พอศัลย์นั้นผ่าออก
ก็ไม่บอกเลยว่าก้อนอยู่ไหน
อีกต่อมน้ำเหลือมึงก็แยกมาอีกถุงทำไม
แล้วกูทำไงดูไม่ถูกผูกเชือกก็ไม่มี

อีกอย่างก็พวกเนื้องอก
ชอบกันจังที่ปอกที่ลอกดูก่อน
แล้วจึงร่อนเนื้อส่งมาตรวจดู
แล้วก็บอกว่ากูอยากรู้ขอบmargin
ก็พี่เปิดมาก่อนแล้วก้อนมันปลิ้น
บอกไม่ได้จริงๆ จะทำยังไง

อ่านอะไรไม่ถูกใจก็ด่า
เวลากูโทรไปหาแม่งรับกันบ้างไหม
ยุ่งกันจังคนไข้มากกันหรือไง
แค่เขียนอายุคนไข้ก็ไม่สำคัญ

หมอสาขาอื่นชอบพูดกันนักหนา
กล่าวหาว่าpathoสบายสุด
วันๆก็มุดอยู่ในlab แสนสบาย
จะบอกว่าพวกคิดแบบนี้เหมือนเป็นควาย
กูเหนื่อยแทบตายเหมือนพวกมึงไม่เชื่อก็มาดู

เวลาส่งชิ้นเนื้อมา
ดูด้วยหนาว่าประวัติครบถ้วนไหม
เรายินดีตรวจออกผลให้ด้วยใจ
แต่ต้องเข้าใจในสาขาเรา