HK 2011 (ทริปผู้ทุพพลภาพ) ทริปนี้เป็นทริปยาจกที่สุด ทุพพลภาพที่สุด และสนุกที่สุด ของมอร์นิ่งในการไปเที่ยวฮ่องกง ปีนี้และรอบนี้ไปเที่ยวกับแก๊งเพื่อนสมัยป.ตรีค่ะ โหด มัน ฮา และ"ฝากให้เราช่วยดูแล" กันและกันเป็นอย่างดี เราไปกัน 5 คน มีคนขาเดี้ยง 3 ปกติ 2 แต่ก็สู้กันไม่ถอย รอบนี้เราเน้นไปปล่อยแก่กันที่ดิสนีย์แลนด์ ฮ่องกงค่ะ และไปเที่ยวตามย่านต่างๆ ที่ควรจะไป อย่างเช่น มงก๊ก เยามาเต๋ กระเช้างองปิง พระใหญ่ ท่าเรือสตาร์เฟอร์รี่ และวัดจีนที่พวกเราไปเกาะติดเวปฮ่องกงแฟนคลับ ที่หลายๆ ท่านเคยไปฮ่องกงแล้วนำมาโพสไว้ และอีกหลายแห่งที่ทำรายการกันไว้ เป็ดไก่ ติ่มซำ ตลาดสด วิถีชีวิตชาวฮ่องกง สารพัด!!! รายการแต่ละวันแน่นไปด้วยสถานที่ต่างๆ ในรอบนี้เพื่อนทั้งสี่ยังไม่เคยไปฮ่องกง ก็กระดี๊กระด๊ามาร์คจุดเที่ยวกันยกใหญ่ มอร์นิ่งเองก็ยังกระดี๊กระด๊าสุดๆ เพราะถึงจะเคยไปแล้ว แต่สมองปลาทอง จำไม่ได้ค่ะ 555555 อีกอย่างการได้ไปเที่ยวกับเพื่อนรอบนี้ สถานที่ไหนที่เคยไปแล้ว มันก็เหมือนกับไม่เคยไปนั่นแหละ ทริปนี้เราจองตั๋วราคาถูกของแอร์เอเชียกันข้ามปีเลยค่ะ ไปกันแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว เห็นตั๋วถูกเพื่อนโทรมาชวนก็เอาวะ ไปๆๆๆๆ แต่เพื่อนตราหน้ามอร์นิ่งไว้เลยว่า "จะไม่หวังพึ่งเรื่องทางจากมันเด็ดขาด" หึหึ เพราะฉะนั้น ทัวร์ลีดเดอร์ของกลุ่มทั้งสองคน ดูจะทำการบ้านเป็นอย่างดี มี print รูปภาพ และข้อมูลต่างๆ เก็บไว้เป็นแฟ้ม จดเป็นสมุดจด ประมาณว่า เหมือนเที่ยวเมืองไทยเลยงั้น แต่โชคดีที่มอร์นิ่งยังพอมีประโยชน์ก็ตรงการเจรจาเป็นภาษาอังกฤษ แม้จะงูๆ ปลาๆ แต่ก็ยังพอเป็นหน้าเป็นตากับกลุ่มได้บ้าง คุยกับตอมอ พาเพื่อนที่โดนถาม แล้วอึ้ง ออกมาได้ก็รู้สึกภูมิใจเล็กๆ ว่ากันว่าปีนี้เป็นปีชง ของชาวปีระกา...ในกลุ่มมีปีระกา 4 คน ทริปนี้เราเลยมีผู้ทุพพลภาพ 3 ชีวิตด้วยกันค่ะ ปีระกาคนแรก ตกบันได เส้นเอนจะขาดมิขาดแหล่ ถอดเฝือกอ่อนปุ๊ป ก็ต้องเดินทางปั๊บ ระกาอีกคนอยู่ดีไม่ว่าดี ไปผ่าซี๊ดที่ขาซะงั้น ไปทั้งๆ ที่ยังไม่ตัดไหม และระกาอีกหนึ่งก็คือมอร์นิ่ง ก็ได้เป็นหนี้ก้อนโตสมใจ แถมต้องเชือดเนื้ออาบเลือดเหนือความคาดหมายไปอีกหลายแสน แบกไปอีกสามสิบปี หายอยากเลยค่ะ โอย...พูดถึงเรื่องเงินแล้วจะเป็นลม เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เซนซิทีฟสำหรับมอร์นิ่งในช่วงนี้จริง หึหึ อย่าไปพูดถึงมันดีกว่า เพราะฉะนั้นแล้วรอบนี้ มอร์นิ่งเลยไม่ได้ชอร์ปกระหน่ำแบบที่แล้วมา แต่ก็ยังได้มาซึ่ง กระเป๋าสะพายแปลงกายได้เป็น 3 สไตล์ 1 ใบ ขนมของฝากต่างๆ และน้ำหอมวิคตอเรีย ซีเคลด หนึ่งขวด และอีก 1 ที่ไม่ชง ก็เหมือนจะโดนผลจากชง(หรือเปล่า) เขาจะให้เป็นซุป แต่ชีไม่พอใจเงินเดือนที่ทางบริษัทเสนอให้ พี่แกลาออกซะงั้น ชิลได้อีก แต่กระนั้น พวกเราแรงใจไม่เคยตก พร้อมใจกันตะลุยฮ่องกงกันแบบตามแต่สภาพจะอำนวย กันสุดฤทธิ์ มีแวะปฐมพยาบาลกันเป็นระยะ ใส่ยา พันผ้าก๊อต พ่นยาชา และได้รับคำแนะนำการใช้ยาจากเพื่อน ผู้กลายเป็นบุรุษพยาบาล(กลายๆ) เพราะพี่แก เจ็บหนักมาก่อน และอยู่ในช่วงดูแลตัวเอง ตามคำสั่งของหมอ ขาปวด ก็หยุดพัก ผลก็คือตารางลัลล้า ถูกปรับเรียบ... ไปเท่าที่ไปได้ แต่เรื่องชอร์ปและดิสนีย์ยังเป็นของจำเป็นที่ห้ามตัดออกเด็ดขาด เพื่อนที่เป็นแชมป์โลโม่ประเทศไทย ก็ไปหมดกับกล้องโลโม่และเอกเซสเซอร์รี่อีกหลากหลาย ร้านรองเท้าโอนิซึกะ และนาฬิกาสว็อช ร้านน้ำหอมและเครื่องประทินโฉม ฯลฯ ...อยากบอกคุณผู้ชายว่า คลินิค แฮปปี้ ฟอร์ เมน ขวดสีส้ม หอมมากกกกกกกกกกกกกกกกกกเลยค่ะ สดชื่น สำอางค์ สะอาดๆ และไม่ขรึม เพื่อนซื้อมาใช้ ติดใจมากๆๆๆๆๆๆ เลยค่ะ และแล้วก็มาถึงช่วงเวลาของดิสนีย์ แลนด์!!!! มันเป็นวันที่สองค่ะ สมชื่อ "พ่อมด" เลยค่ะ ทุกอย่างทำให้ผู้ใหญ่อย่างเราๆ ยิ้มแก้มปริ และกลับกลายเป็นเด็กอีกครั้ง มีความสุขมากๆ ประทับใจมากๆ ประทับใจอย่างแรงก็วาฟเฟิลพี่มิคกี้ อร่อยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ลืมเจ็บ ลืมเหนื่อย กันไปเลยค่ะ สุดยอดจริงๆ ก็ไม่รู้ว่าดิสนีย์แลนด์ โซนฝรั่งเขาจะเป็นแบบไหนกันน้อ แต่แค่นี้ก็ทำเอาพวกเราสนุกมากๆ แล้วค่ะ ไม่ว่าจะเป็นขบวนพาเหรด การแสดงต่างๆ เครื่องเล่นที่ไม่ได้หวือหวา แต่เราก็กรี๊ดและหัวเราะกันไม่อายเด็ก ตัวการ์ตูนที่ออกมาทักทายพวกเด็กๆ ทุกๆ โซนที่ได้ไป โอ๊ยยยยยย ทุกอย่างเลย โซนที่มอร์นิ่งชอบที่สุด ก็เห็นจะเป็นโซนเจ้าหญิงเจ้าชายค่ะ ที่ในแผนที่เป็นสีชมพูน่ะ ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก พวกฝันเฟื่องก็งี้ล่ะค่ะ ได้เห็นตัวการ์ตูนเจ้าหญิงเจ้าชายแล้ว ทำให้เรารู้สึกกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง โลกในมุมมองตอนนั้น มันมีแต่เรื่องดีๆ และมีความสุขจริงๆ สิ่งที่มอร์นิ่งตื่นเต้น และจะเกิดความเสียดายเป็นอย่างมาก ถ้าไม่ได้ขึ้น ก็นี้เลยค่ะ ม้าหมุน! มันโรแมนติคใช่ไหมละคะ มันเป็นเครื่องเล่นที่รวบรวมความฝันของเด็กผู้หญิงหลายๆ คนไว้ที่มันหมดเลย (อันนี้เป็นความคิดของมอร์นิ่งเท่านั้นนะคะ) มันสวยงาม อ่อนหวาน และชวนฝัน และในขณะเดียวกันก็มีความโดดเดี่ยวอวลอยู่รอบๆ และมันเป็นเครื่องเล่นที่ในชีวิตนี้ มอร์นิ่งมีโอกาสได้เล่น ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองในชีวิต! ครั้งแรก เด็กมากๆๆๆๆ เลยค่ะ ตอนที่แม่พาไปแดนเนรมิตครั้งแรก แล้วหลังจากนั้นก็มีโอกาสได้ไปหลายครั้ง แต่ไม่เคยได้ขึ้นเล่นอีกเลย และมันก็เร็วเสียจริงๆ ในการเล่นหนึ่งรอบ... แต่ก็เป็นความสุขที่ทำให้มอร์นิ่งคิดถึงประโยคดีๆ ในช่วงเวลานั้นได้หลายประโยคเลยล่ะค่ะ แต่กระนั้น พวกเราก็เล่นกันไม่ครบหรอกค่ะ แต่เราก็เก็บกันได้เกือบหมด เราเดินออกมาดูพลุเกือบไม่ทัน ระหว่างที่เดินออกมาจากโซนเจ้าหญิงเจ้าชาย เราก็เห็นพลุถูกยิงขึ้นท้องฟ้ายามค่ำคืนหลายต่อหลายดอก ปราสาทดิสนีย์เปลี่ยนสีไปมา มอร์นิ่งก็กดชัตเตอร์ไปไม่หยุดเหมือนกัน....แต่....ภาพห่วยแตกมาก กล้องดิจิตอลธรรมดา ฟังก์ชั่นกะโหลกกะลา ถ่ายได้นี่ก็ถือว่าบุญแล้วจริงๆ อยากบอกว่า ช่วงเวลานั้น มอร์นิ่งเหลือบมองคนข้างๆ และทุกคนที่ชูกล้องขึ้นถ่าย บางคนถ่ายวิดีโอ ทุกคนยิ้มหมดเลย สีหน้าอึ้งและมีความสุขจริงๆ ทริปนี้มอร์นิ่งเลยประทับใจดิสนีย์แลนด์สุดใจขาดดิ้น เลยจริงๆ ค่ะ ให้ใจตั้งแต่รถไฟเข้าดิสนีย์แล้ว แม้ตอนออกมา เราจะเจอสาวหมวย ที่คิดว่าคนอื่น "โง่" และทำสีหน้าสีตา น่าเหวี่ยงด้วยกระเป๋ายาของเพื่อนใส่หน้ามันจริงๆ ทำเอาอารมณ์เสียไปเลย เรื่องของกินเป็นเรื่องที่พวกเราค่อนข้างตื่นเต้น เวลาเดินในย่าน local จริงๆ เนี่ย มันจะมีลุ้นเสมอ เพราะบางร้านก็มีแต่ตัวหนังสือจีน ไม่มีรูป... แต่หลังจากที่เราตะลุยดิสนีย์มาจนขาเดี้ยงแล้ว ไม่มีแรงจะไปกินที่ไหนต่อแล้วค่ะ แม้แต่ย่าน themple street ก็ไม่มีปัญญาไปเดินกันอีกแล้ว เลยตกลงกันว่า ซื้อของเข้าไปกินในโรงแรมก็แล้วกัน มันคืออาหารที่พวกเรารื่นเริงตอนซื้อกันมาก คืนที่สองนี้เราแวะซื้อกินแถวโรงแรมเรากันค่ะ มอร์นิ่งไปย่าน tuan wan (สะกดถูกไหมเนี่ย) ของกินเพียบ ห้างเหิ้งดูเป็นแหล่งเจริญเหมือนวงเวียนใหญ่บ้านเราไงงั้น 5555 ที่มอร์นิ่งชอบสุดๆ ก็คือ ไอศกรีมโยเกิร์ต ชื่อญี่ปุ่น ซึ่ง จำชื่อไม่ได้อีกแล้ว 5555 ที่ต้องตักแล้วชั่งอะคะ ทอปปิ้งแปลกๆ แต่เข้ากั๊นเข้ากัน อร่อยมากกกกกกก มอร์นิ่งกินรสมะม่วงกับโยเกิร์ต และตักทอปปิ้งจำพวก โมจิ และน้าตาแปลกๆ ไปหลายอย่าง แต่อร่อยได้ใจ รอบแรกเพื่อนไปซื้อมาก่อน มอร์นิ่งกำลังซื้อเกี๋ยวเตี๋ยวหลอด (ไม่รู้ว่าเขาเรียกว่าอะไร เพราะมันมีแต่ภาษาจีน เห็นแต่รูป แล้วชี้ มันเป็นแป้งเส้นก๋วยเตี๋ยวนึ่ง แล้วราดซอสประดามีของบ้านเขานั่นแหละค่ะ) รสชาติอร่อยๆ จืดๆ มันๆ ดี เคยเห็นในหนัง แล้วคิดว่าต้องลองกินให้ได้ แล้วก็ได้ลองสมใจ ปากเหี่ยวกันไปตามๆ กัน มันเป็นเรื่องที่พวกเราสงสัยว่า มันเป็นเพราะอะไร ทำไมเวลาเรากินอาหารของที่นี่แล้วปากต้องเหี่ยว มันจะเป็นเพราะเกลือ หรือว่าอากาศ แต่ก็ช่างเถอะ อาหารที่นี่ก็ยังมีถูกปากเราบ้าง และไม่ถูกปากเราบ้าง แต่ก็ยังกินได้ตามปกติค่ะ เพื่อนบอกว่า เริ่มเข้าใจหัวอกฝรั่ง เวลามาบ้านเราแล้ว เรื่องน้ำเป็นเรื่องที่ขำและชิงความ ห่วย ของการเลือกได้สนุกสุด ในกลุ่มจะมีแชมป์เลือกน้ำได้ห่วยสุดๆ อยู่หนึ่งคน และก็ช่างเลือกน้ำแปลกๆ มาให้เพื่อนได้อ้วก และรู้สึกภาคภูมิใจกับน้ำของตัวเองเสียจริงๆ ช่วงที่มอร์นิ่งชอบที่สุดในทริปนี้ก็คือ ช่วงที่เราเดินตามถนนไปรถใต้ดิน ซึ่งเราเดินในย่านห้าง ฮาร์เบอร์ ตลอดทางจะมีร้านขายของกินข้างทาง ร้านลูกชิ้นทอด ปลาหมึกทอด น้ำเนิ้มต่างๆ มอร์นิ่งแวะซื้อหนวดปลาหมึกทอดค่ะ เพราะรอบก่อนติดใจมาก เพื่อนๆ ชอบความแปลกใหม่ สั่งของที่น่าสนใจกินกันอย่างสนุกสนาน เห็นน้ำจิ้มแล้วได้ใจ สรุป รสชาติพาอนาถไปเลยจริงๆ พวกเราหยุดยืนกินตรงข้างทางแถวนั้นแหละค่ะ ยืนพิงรั้วกั้นถนน มองคนเดินไปเดินมา และกินของที่พวกเราซื้อมากัน พร้อมกับหัวเราะ กับรสชาติที่ได้ ตอนมอร์นิ่งเห็นเขาเอาของทอดเหล่านั้นขึ้นมาจากกะทะน้ำมัน แล้วอึ้งมาก เพราะน้ำมันเยิ้มๆ สุดๆ ถุงกระดาษชุ่มน้ำมัน แต่มันก็ได้รสชาติแปลกใหม่ไปอีกระลอก สนุกดีค่ะ โอ้ ยาวเหยียด แต่ก็เป็นเรื่องที่อยากจะเขียนเอาไว้ เป็นทริปมันส์ๆ ของปี ที่คิดว่า ต่อไปนี้คงจะได้ไปอย่างนี้ยากแล้ว แต่สุดท้ายแล้วความรู้สึกเดิมๆ ที่ได้ทุกครั้งเวลากลับมาจากเที่ยวเมืองนอก ก็จะรู้สึกว่า บ้านเราดีที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด   Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2554 3 comments Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2554 23:03:34 น. Counter : 809 Pageviews. Share Tweet

โอ้โห้ น่าอิจฉาจังเลยะพี่ ได้ไปเที่ยวดิสนีย์ เรายังไม่มีโอกาสได้ไปเล่นเลยอ่ะ แล้วได้เล่นเครื่องเล่นแบบ โลดโพน กันไหมคะ   โดย: Sawanee IP: 58.8.33.196 1 มีนาคม 2554 20:33:44 น.

อิอิ ผิดอีกแระ โลดโผน... อิอิ   โดย: Sawanee IP: 58.8.33.196 1 มีนาคม 2554 20:34:46 น.

โลดโผนที่สุดน่าจะเป็น Space อะไรซักอย่างนี่แหละค่ะ เป็นรถไฟเหาะในฉากอวกาศ ทำเอาคนแก่ๆ อย่างพวกมอร์นิ่ง หัวใจจะหล่นได้ไม่น้อยเลย เห็นฉากอวกาศแค่ราวหนึ่งนาทีแรกน่ะค่ะ พอหลังจากนั้น ไม่รู้แล้วว่าเป็นไง หลับตากรี๊ดอย่างเดียว 5555   โดย: มายด์_มอร์นิ่งกลอรี่ IP: 58.9.197.107 3 มีนาคม 2554 22:40:44 น.