อ๊ะ เคยอ่านนิทานเรื่องนี้ค่ะ

ไม่เคยอ่านนิทานทางโทรศัพท์นะคะ
แต่เคยอ่านเรื่องเหลี่ยมคุณปู่ ^^

มีในสารานุกรมเด็ก มีภาพประกอบด้วย น่ารักมากๆ

โถ

โอ๊ะ..อยากอ่านทั้งสองเล่มค่ะ

น่าสนใจอย่างยิ่ง

เรื่องนี้คุณปู่ขี้เกียจเล่านิทาน

น่ารักดี

เห็นชื่อเรื่องเลยคลิกเข้ามาดู เล่มนี้ชอบมากเหมือนกันค่ะ >_< เป็นนิทานไม่กี่เล่มที่เหลือรอดอยู่ในบ้าน

สมัยเด็กชอบอ่านแต่เรื่องของกิน (ฮา) ไม่ว่าจะเมืองไอศครีม หรือฝนลูกกวาด แต่ตอนโตขึ้นหน่อยกลับไปอ่านใหม่ถึงรู้ว่าหลายเรื่องลึกซึ้งมาก ชอบที่เจ้าของบลอคเอามาวิเคราะห์เพราะเปนเรื่องเล่าของคุณพ่อนักบัญชีกับลูกสาวจังค่ะ XD

ชอบจัง น่ารักดี

เพิ่งอ่านจบไปไม่นาน พอใจเหมือนกันค่ะ ได้อ่านร้านของเล่นอะไรสักอย่างของคนเขียนคนเดียวกันด้วย

เอ่อ รูปในกล่องคอมเมนต์นี่ไม่ได้ใช้โฟโต้ช็อปใช่ป่ะคะ กร๊ากกกก

คุณปู่เข้าใจเล่นนะคะ

อิอิ

อุ๊ย รูปแมวในคอมเมนต์น่ารักจัง

นิทานทางโทรศัพท์ เคยอ่านตอนเพิ่งเริ่มอ่านหนังสือเหมือนกันค่ะ ชอบ ๆ
เป็นหนังสือในยุคแรก ๆ ที่ทำให้รักวรรณกรรมเยาวชนเชียว (พอดีกว่า เดี๋ยวโดนรู้อายุหมด)
เป็นนิทานที่มีจินตนาการ สร้างสรรค์ อิงกะความเป็นจริง แล้วก็แอบสะท้อนไรนิด ๆ ด้วย เป็นนิทานสำหรับเด็ก ที่แฝงให้มองโลกอย่างพร้อมที่จะเติบโตไปอยู่ในสังคมนะเนี่ย
ชอบภาพประกอบหน้าปกมากเลยค่ะ ที่วันนึงก็เกิดมีลูกกวาดตกลงมาบนท้องฟ้า... ร่มที่ปกติเด็ก ๆ คว่ำไว้กันฝนก็กลับหงายขึ้นรองลูกกวาด ชอบ ๆ
ถ้าในความเป็นจริงมีอย่างนั้นสักวันก็ไม่เลวนะคะ ฮา

เป็นแฟนจินตนาการแห่งชีวิต แต่ไม่เคยอ่านนิทานทางโทรศัพท์ เห็นทีจะต้องหามาอ่านแล้วแฮะ