Bloggang.com : สายหมอกและก้อนเมฆ : อยู่อย่างไรไม่ให้ทุกข์

อยู่อย่างไรไม่ให้ทุกข์

จากหนังสือ "อยู่อย่างไร ไม่ให้ทุกข์" ของ อ.รัญจวน อินทรกำแหง

ความยึดมั่นถือมั่นในอัตตานี่เอง ที่เป็นอุปสรรคทำให้ไม่สามารถเข้าถึงความเป็นอนัตตาได้

แน่นอนที่สุดว่าเมื่อมี "ตัวฉัน" เกิดขึ้นก็ต้องมี "ของฉัน" ตามมา เมื่อเล็กๆ ของฉันยังมีไม่กี่อย่าง เพราะยังไม่มีปัญญาจะหามาได้เอง แต่พออายุมากขึ้น ของฉันมันทวีเพิ่มพูน เอาเกวียนมาใส่ เอารถบรรทุก หรือ รถพ่วงมาขนก็ไม่พอ มากเหลือเกิน พอมากเข้า เจ้าของเป็นอย่างไร หนัก เหน็ดเหนื่อย แบกไม่ไหว จะนอนก็ห่วง ตื่นก็ห่วง ไปไหนก็ห่วง ทำอะไรอยู่ก็ห่วง จิตใจไม่มีความเป็นปกติ ไม่มีความสุขเลย มันเป็นความน่าเกลียดอย่างยิ่ง เพราะมีแล้วทำให้เกิดความเห็นแก่ตัวขึ้นโดยไม่รู้ตัว

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงสอนเรื่อง อนัตตา เพราะทรงเห็นแล้วว่า ตราบใดที่มนุษย์ทั้งหลาย ยังมีความยึดมั่นถือมั่นในความเป็นตัวเป็นตนว่า เป็นตัวฉัน เป็นของฉัน ก็จะต้องมีการเบียดเบียนกันอยู่ตลอดเวลา ตัวอย่างเห็นอยู่รอบตัวเรา อ่านหนังสือพิมพ์ทุกวัน มีไหมวันไหนที่อ่านแล้วสดชื่น เบิกบาน อิ่มอก อิ่มใจ ไม่มีเลย มีแต่ความเหี่ยวแห้ง เพราะตัวกูของกู มันออกมาเบียดเบียนกัน พยายามที่จะข่มเหงยื้อแย่งเอามาเป็นของเรา องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านทรงเห็นแล้วว่า ตราบใดที่เรายังยึดมั่นถือมั่นในความเป็นตัวตน อย่างเหนียวแน่น น้ำใจย่อมแห้งแล้ง แบ่งปันไม่ได้ จะได้ก็เฉพาะ แต่ตัวฉัน ลูกฉัน เมียฉัน ครอบครัวฉัน พี่น้องเพื่อนฝูงของฉัน พรรคพวกของฉัน มีแต่สิ่งที่เกี่ยวข้องกับตัวของฉันทั้งนั้น จึงทรงพยายามที่จะบอกให้รู้ว่า ถ้าเราอยากอยู่กันอย่างไม่เป็นทุกข์ อยากอยู่กันอย่างเป็นสุขให้ทั่วถึงกัน ก็ควรจะได้ศึกษาเรื่องของ อนิจจัง - ความไม่เที่ยง ให้เห็นทุกขัง - สภาวะที่ทนอยู่ไม่ได้ และ ให้เข้าถึงอนัตตา - ความไม่ใช่ตัว ใช่ตนอย่างแท้จริง

Create Date : 17 พฤศจิกายน 2552

Last Update : 17 พฤศจิกายน 2552 13:26:37 น.

0 comments

Counter : 907 Pageviews.