ขอแสดงความยินดีกับทุกรางวัลของบล็อกเกอร์ทุกท่านค่ะ 

และขอขอบคุณ ทุกโหวตจากเพื่อน ๆ พี่น้อง บล็อกแก๊ง ที่โหวตให้ ถึงแม้จะไม่ได้คุยกันผ่านช่องคอมเมนท์เลย

ขอบคุณมากค่ะ 



7 ธันวาคม 2563 ออกจากดงดอกไม้ ชักหิวกันแล้วค่ะ 

ร้าน Chom Cafe & Restaurant  หนึ่งในร้านดังที่นักท่องเที่ยวแวะมาเช็คอิน



สั่งเมนูแล้ว เดินเก็บภาพก่อนค่ะ คนยังไม่เยอะมาก



มุมสวย ๆ เยอะดี 



ละอองน้ำฝอย ๆ ที่อยู่ตามสุมทุมพุ่มไม้ นอกจากจะทำให้สดชื่นแล้ว เวลากระทบกับแสง...สวยดีค่ะ













มีที่นั่งหลายโซนเลยค่ะ 







เต้าหู้ผัดพริกเกลือ ยำผักบุ้งทอดกรอบ ไก่กรอบซอสมะนาว สั่งตอนหิว...



รวมข้าว + น้ำดื่ม มื้อนี้กิน 2 คน 480 บาท



เช็คอินเป็นที่ระลึก



13.37 น. มุ่งหน้าวัดพระธาตุดอยคำค่ะ



วัดพระธาตุดอยคำ ตั้งอยู่ที่ ตำบลแม่เหียะ อ.เมือง จ.เชียงใหม่ เดินทางไปได้ ตามเส้นทางเลียบคลองชลประทาน  จะมีป้ายบอกข้ามคลองไปทางตำบลแม่เหียะ จะพบทางขึ้นเขาไปยังพระธาตุดอยคำ



ภาพวาดกำแพงทางเดินขึ้นวัด





วัดพระธาตุดอยคำ เป็นวัดที่มีความสำคัญในจังหวัดเชียงใหม่ อายุเก่าแก่กว่า 1,300 ปี ตั้งอยู่บริเวณดอยคำ ด้านหลังอุทยานหลวงราชพฤกษ์ ห่างจากตัวเมืองประมาณ 15 กิโลเมตร



วัดพระธาตุดอยคำ สร้างในสมัยพระนางจามเทวี กษัตริย์แห่งหริภุญชัย โดยพระโอรสทั้ง 2 เป็นผู้สร้างในปี พ.ศ. 1230 ประกอบด้วยเจดีย์บรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า ศาลาการเปรียญกุฏิสงฆ์ และพระพุทธรูปปูนปั้น เดิมชื่อวัดสุวรรณบรรพต แต่ชาวบ้านเรียกว่า “วัดดอยคำ”



พ.ศ. 2509 ขณะนั้น วัดดอยคำ เป็นวัดร้าง ต่อมากรุแตกชาวบ้านพบโบราณวัตถุหลายชิ้น เช่น พระรอดหลวง พระหินทรายปิดทององค์ใหญ่ พระสามหมอ (เนื้อดิน) ซึ่งนำมาประดิษฐานไว้ ณ วัดพระธาตุดอยคำ

พระธาตุดอยคำนอกจากจะเป็นที่สักการบูชาของคนท้องถิ่นแล้ว ยังเป็นสัญลักษณ์อีกแห่งหนึ่งของการบินไทยที่ใช้กำหนดพื้นที่ทางสายตา ก่อนที่จะนำเครื่องบินลงจอดที่สนามบินเชียงใหม่

ตำนาน วัดพระธาตุดอยคำ ด้านทิศตะวันตกบนเทือกเขาถนนธงชัย จะเป็นที่ประดิษฐานขององค์พระเจดีย์ที่สำคัญและเก่าแก่ คู่บ้านคู่เมืองเชียงใหม่ถึง 2 องค์พระเจดีย์ แต่ละแห่งถูกสถาปนาขึ้นโดยพระมหากษัตริย์ในสมัยหริภุญชัยและล้านนาตามลำดับ หนึ่งในนั้นคือ พระธาตุดอยคำ อยู่บนยอดเขาเล็ก  ๆ สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลางประมาณ 200 เมตร อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของตัวเมืองเชียงใหม่ เรียกว่า “พระธาตุดอยคำ”



เคยเป็นที่อยู่อาศัยของยักษ์สองผัวเมีย ชื่อ จิคำและตาเขียวมาก่อน ซึ่งต่อมาชาวบ้านได้เรียกยักษ์ทั้งสองนี้ว่า “ปู่แสะ – ย่าแสะ” ปู่แสะย่าแสะ มีลูก 1 คน ชื่อว่า “สุเทวฤๅษี” เหตุที่ได้ชื่อว่าดอยคำ เนื่องจากศุภนิมิตที่ยักษ์ทั้งสองได้รับพระเกศาธาตุจากพระพุทธเจ้า เกิดฝนตกหนักหลายวัน ทำให้น้ำฝนเซาะและพัดพาแร่ทองคำบนไหล่เขา และลำห้วยไหลลงสู่ปากถ้ำเป็นจำนวนมาก จึงเรียกภูเขาลูกนี้ว่า “ดอยคำ”



จากตำนานหลายฉบับได้กล่าวว่า เทวดาได้นำพระเกศาธาตุที่พระพุทธเจ้าได้ประทานแก่ปู่แสะและย่าแสะ นำขึ้นมาฝังและก่อสถูปไว้บนดอยแห่งนี้ และต่อมาในปี พ.ศ. 1230 เจ้ามหันตยศ และเจ้าอนันตยศ 2 พระโอรสแฝดของพระนางจามเทวี แห่งหริภุญชัยนครได้ขึ้นมาก่อเจดีย์ครอบพระสถูปเกศานั้นไว้ ส่วนพระเจดีย์แห่งที่ 2 ตั้งอยู่บนยอดเขาสูง ทางทิศเหนือของดอยคำ คือ พระธาตุดอยสุเทพ





หลวงพ่อทันใจ แห่งวัดพระธาตุดอยคำ สร้างขึ้นในสมัย พญากือนา กษัตริย์แห่งอาณาจักรล้านนา ปัจจุบันมีชื่อเสียงอย่างมากในเรื่องของความศักดิ์สิทธิ์หลายต่อหลายครั้งที่มีผู้เดินทางมาขอพร บนบาน แล้วประสบความสำเร็จ เช่นถูกหวยรางวัลใหญ่ การงานสำเร็จ และได้เดินทางกลับมาถวายดอกมะลิเพื่อแก้บน (ความเชื่อส่วนบุคคล)



เพิ่งรู้ว่า ให้อธิษฐานขอพรแค่อย่างเดียว...เราขอไปหลายอย่างเลย หวังว่าจะได้กลับมาถวายดอกมะลิ 500 พวงนะคะ สาธุ









เดินมาด้านหลังที่เป็นบริเวณจุดชมวิวค่ะ







มองเห็นอุทยานหลวงราชพฤกษ์



จุดชมวิวสามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์รอบเมืองเชียงใหม่ สนามบินเชียงใหม่ นอกจากนี้ยามค่ำคืนเมื่อมองขึ้นไปบนพระธาตุดอยคำจะเห็นองค์พระธาตุเหลืองอร่ามสว่างไสว งดงาม







บันไดทางขึ้นอีกทาง







เดินกลับออกมาแล้วค่ะ





พระพุทธรูปหลวงพ่อพูดได้ พระพุทธรูปขนาดใหญ่ หน้าวัดพระธาตุดอยคำ



บ่ายสองกว่า ได้เวลากาแฟแล้วค่ะ ไม่ไกลจากวัดพระธาตุดอยคำ ร้านฉำฉา ดอยคำ



ที่นั่งมีหลายโซน เราไต่บันไดขึ้นไปนั่งชั้นบนค่ะ





เมนูแบบรวม ๆ 



เมนูดูน่าสั่งไปหมด ลองสั่งมา 3 แก้วค่ะ



ระหว่างรอเครื่องดื่ม









มาแล้วค่ะ แก้วแรกเป็น signature ของร้าน Black coffee lemon soda 110 บาท - ของแม่



Flower blossom tea fresh เมนูนี้ก็เป็น signature ของร้าน  110 บาท - ของหมอก



อยากได้อะไรเปรี้ยว ๆ สดชื่น ๆ เลยสั่ง Mix berry smoothie อีกแก้ว



เครื่องดื่ม รสชาติดี ทั้ง 3 แก้วเลยค่ะ



แก้วใหญ่อยู่เนาะ





โซนที่นั่งด้านล่าง







17.50 น. ไร่ชาลุงเดช  
เป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดมาก เราไม่รู้ว่าอยู่ไกลขนาดนี้ คนขับก็วิ่งกลับไปกลับมา ถ้าไปตั้งแต่กลางวันต่อจากสวนดอกไม้ คงไม่แย่แบบนี้



ถึงแล้วนะ ไร่ชาลุงเดช 









ขากลับ มืดมาก กว่าจะกลับถึงที่พัก 2 ทุ่มกว่า บอกลาคนขับนี้...เปลี่ยนคนใหม่เลยค่ะ เรื่องของเรื่องคือ
น้องคนขับไม่ชำนาญทาง ไม่ได้มีอาชีพขับรถ หรือพานักท่องเที่ยว เที่ยวอยู่แล้ว เลยวิ่งแบบไม่วางแผน คนนั่งไปด้วยประสาทเสียสิคะ ลุ้นตลอด



 ความเดิม 
ผู้หญิงกับดอกไม้