Bloggang.com : สายหมอกและก้อนเมฆ :

เดินเที่ยวเมืองหลวงพระบาง (ต่อ)

ทริปลาว 13 - 19 กรกฎาคม 2565

ต่อจากตอนที่แล้วเลยค่ะ เดินเล่นถ่ายรูปรอเวลาจะไปซื้อตั๋วรถไฟไปวังเวียง เค้าให้ซื้อตั๋วล่วงหน้าได้ไม่เกิน 2 วัน เปิดบริการให้ซื้อตั๋ว 10 โมง ยังพอมีเวลา เดินไป ดูนาฬิกาไปด้วยค่ะ

บริเวณใกล้ตลาดเช้า

หอพระบาง ไม่ได้เข้าค่ะ

พิพิธภัณฑ์ และหอพระบาง ไม่อนุญาตให้ถ่ายรูปได้ เราเลยไม่ได้เข้าไป

09.51 น. นักท่องเที่ยวเยอะเหมือนกัน

ทางขึ้นพระธาตุพูสี เดี๋ยวเย็นนี้ค่อยมาค่ะ

ห้องสมุดประชาชน

ในซอยนี้ค่ะ ตลาดเช้า เดี๋ยวเดินดูกันหน่อยเนาะ

แม่ค้าบอกว่า เห็ดหลินจือ

ชักร้อนแล้ว แวะซื้อน้ำปั่น ส้ม มะนาว สับปะรด เปรี้ยวหน่อย ชื่นใจ

เราเดินมาถึงจุดซื้อตั๋ว 10.15 น. คิวยาวแล้วล่ะค่ะ

เวลาทำการ

ใช้พาสปอร์ตในการซื้อ และชำระผ่านแอป One Pay

ตั้งใจจะไปวังเวียง วันที่ 18 กรกฎาคม เต็มหมดทุกรอบเลยค่ะ มีพรุ่งนี้ (17) เหลือรอบเดียวด้วย ตัดสินใจเดี๋ยวนั้น เอาค่ะ
พรุ่งนี้ไปวังเวียง EMU C 91 รอบ 11.40 น. จ่ายผ่านแอป One Pay เช่นเคย มีค่าธรรมเนียม 20.000 กีบ (ประมาณ 43 บาท)
วานน้องคนลาวรอคิวด้วยกัน โอนจ่ายให้ น้องขอใช้สิทธิ์เราซื้อตั๋ว (1 คนซื้อได้ 2 ใบ) ไปเวียงจันทน์ด้วยเลย

ทำไงกับที่พักที่จ่ายตังค์ไปแล้ว 3 คืน...เดินกลับมาที่พัก แสงเพชรเกสท์เฮาส์ บอกพี่ผู้หญิง (เจ้าของ) พรุ่งนี้ต้อง check out แล้ว เพราะตั๋ววันที่ 18 เต็ม พี่เค้าใจดีมาก คืนเงินค่าห้องให้เรา 1 คืน เราขอบคุณแล้ว ขอบคุณอีก จริง ๆ เค้าไม่คืนตังค์เราก็ได้เนาะ

ห๊า...สบายใจละ จริง ๆ ก็อยากอยู่หลวงพระบาง 3 คืน ตามที่ตั้งใจไว้ล่ะค่ะ ชอบอยู่นะ เดินเล่นเดินเที่ยวดูตึกรามบ้านช่องเค้าไป

11 โมงกว่า Miniso เปิดร้านแล้ว

วัดวาอีกแล้วค่ะ

จะแวะคุยด้วยหน่อย ก็คงคุยกันไม่รู้เรื่องเนาะ

ข้อบังคับหนึ่งของเมืองมรดกโลก คือต้องไม่มีตึกอาคารบ้านเรือนสูง ส่วนมากเลยเป็นอาคารชั้นเดียว หรือสองชั้น

ใกล้เที่ยงแล้ว เป็นเรื่องปากท้องต้องหาอะไรกินอีกแล้วค่ะ เดินหาร้าน ตำบักหุ่ง Papaya Salad Restaurant (Tim & Hum) ปักหมุดเดินไป แถว ๆ นี้ล่ะค่ะ เดินไม่ยาก ไปถึงร้าน 11 โมงกว่า คนเยอะมาก คงเป็นร้านดัง

เรามาตามพี่รู้จักกันแนะนำ ลงคิวไว้ ได้คิว 17 รอก็รอ มาถึงที่แล้ว ยังไม่หิวด้วยแหละ

พี่คนตำส้มตำ นั่งตำค่ะ

มีน้องผู้หญิง 2 คนมาจากเวียงจันทน์ คิวต่อจากเรา (18) ขอนั่งด้วย จะได้เร็วหน่อย ยืนสังเกตการณ์ระหว่างรอ อาหารออกช้า แต่ละโต๊ะกว่าจะเช็คบิล ส้มตำมาก่อน แต่อย่างอื่นช้าไปหมด อิ่มซะก่อน แทบทุกโต๊ะ ขอห่อกลับ เหลือเยอะ

แคปหมู หรือหนังหมู

ตำหลวงพระบางใส่ปูนา

ตำหลวงพระบางใส่มะขาม

แหนม (ไม่เปรี้ยวเลย)

ไส้อั่ว รสชาติไม่ค่อยคุ้น ไส้อั่วของทางเหนือบ้านเราอร่อยกว่ามากมายค่ะ

อ่อมเนื้อ น้องเวียงจันทน์สั่ง เราไม่ได้กินค่ะ

กินเสร็จเรียบร้อยแล้ว หารเฉลี่ย 3 คน น้องเวียงจันทน์ถามว่า เราจะไปไหนต่อ เราบอกเดินเล่นถ่ายรูปแถวนี้แหละ น้องชวนไปเที่ยวผับบาร์อะไรสักอย่าง กินเบียร์ เราบอกไม่ไป ไม่สะดวกออกมากลางคืน