Bloggang.com : สายหมอกและก้อนเมฆ :

ณ น่าน ~~~~ วัดพระธาตุเบ็งสกัด, วัดร้องแง

13.51 น. วันที่ 14 ตุลาคม 2563 เดินทางต่อไปวัดพระธาตุเบ็งสกัด

การเดินทางโดยรถยนต์

ออกจากอำเภอเมืองน่าน ไปตามถนนหมายเลข 101 มุ่งหน้าไปทางอำเภอปัว ระยะประมาณ 62.5 กิโลเมตร ถึงจุดหมายปลายทางวัดพระธาตุเบ็งสกัด

มาน่านครั้งที่ 3 แล้ว แต่เพิ่งเคยมาวัดพระธาตุเบ็งสกัดครั้งแรกค่ะ

ประวัติพระธาตุเบ็งสกัด

บานประตูไม้จำหลักเป็นศิลปะพื้นเมืองน่าน

องค์พระประธานอันเป็นศิลปะแบบพื้นบ้าน ประดิษฐานบนฐานชุกชี ด้านหลังองค์พระ ติดกระจกเงาตามความเชื่อของชาวไทลื้อ

จุดชมวิวของวัดพระธาตุเบ็งสกัด

บันไดขึ้นลงวัดอีกทาง

กำแพงเมืองเวียงวรนคร

จากวัดพระธาตุเบ็งสกัด เราจะไปวัดร้องแงต่อเลยค่ะ

เลี้ยวซ้าย ป้ายข้างหน้านี้ค่ะ

รูปแบบสถาปัตยกรรมวิหารวัดร้องแงเป็นแบบพื้นถิ่น หลังคาโบสถ์ซ้อนกัน 3 ชั้น 2 ตับ มุงแป็นเกล็ด ลักษณะเด่นคือ การประดับตกแต่งด้วยไม้แกะสลักเป็นลวดลายพรรณพฤกษาที่หน้าจั่ว และทวยรับหลังคาเป็นทวยหูช้างสลักรูปเทวดา ยักษ์ และมนุษย์ หน้าบัน หรือ หน้าแหนบ ประดับด้วยไม้ฉลุลายก้านขด แกะสลักรูปเทพพนม แผงไม้ใต้หน้าจั่ว ที่เรียกว่า โก่งคิ้ว ประดับลายก้านขดและช้าง ส่วนหน้าจั่วปีกนกตกแต่งด้วยลายก้านขดแบบเดียวกัน

ดอกพันดวง เป็นการอัดดอกไม้สดใส่สานไม้ไผ่ ถวายช่วงเทศน์มหาชาติ

ปูพื้น...ไม่แน่ใจว่าทำจากอะไร แต่ไม่ใช่หวายค่ะ

ภายในวิหารมีพระประธานปางมารวิชัย และจิตรกรรมฝาผนังเรื่องพุทธประวัติและเนมิราชชาดก

ธรรมาสน์โบราณ อายุร้อยกว่าปี

สัตตภัณฑ์ หรือที่ชาวบ้านเรียกว่า “บันไดแก้ว” มีลวดลายงดงาม แบบลักษณะเฉพาะของเมืองน่าน วัดร้องแงจะใช้สัตตภัณฑ์ในวันเทศน์มหาชาติ (วันลอยกระทง ตรงกับวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เดือน 12 ) โดยจะนำไปวางหน้าพระประธานแล้วนำจ๊างจ้อยม้าจ้อย (แผ่นเงินที่สลักรูปช้าง ม้า ฆ้อง กลอง ฯ) นำมาวางไว้ด้านบน พร้อมทั้งจุดธูปเทียน จำนวน 7 เล่มเพื่อบูชาพระรัตนตรัย ในพิธีกรรมทางพระพุทธศาสนา “สัตตภัณฑ์” มีความสำคัญคือไว้เป็นเชิงเทียนสำหรับบูชาพระประธานในอุโบสถ พระวิหาร หรือพระธาตุเจดีย์