แบบว่าเมื่อวานได้ไปสักเกตกาณ์ว่าลูกค้า..( ลูกค้าแขกที่นี้อ่ะ )..เค้าซื้อไรกันบ้าง

อทิเช่น...ซื้อเสื้อผ้าให้ลูก-หลานแบบไหน..แล้วมีกำลังซื้อกี่ชิ้นสีไรขายดีอะไรประมาณนั้น....มุมที่เหมาะแก่การสังเกตการ

ก่อคือ....แคชเชียร์...ตูต้องไปช่วยแคชเชียร์ใส่ของสบายมากเรื่องจิ๊ปแต่ที่ไม่จิ๊ปคือภาษาของตูนี้แหละ

ไม่ได้เอาเสียเลย...อย่าคิดน่ะค่ะท่านว่ามาอยู่ที่นี้ว่านังนกจะเก่งภาษา..ไม่เลย

มีพี่แหม่มช่วยแปลให้ตลอด....เค้าพูดมาไงตูยิ้มอย่างเดียว..ถ้ามันแอบด่าตูๆก่อคงยิ้มแบบไม่รู้เรื่องว่าเมิงว่าไรตูเนี้ยะ

5 5 5 5 5

มันคงจะว่าอีีนี้โง่จิงๆๆๆ....แต่ก่อพยายามแล้วค่ะที่จะพูดน๊ะพ่อแม่พี่น้องงงง

เข้าเรื่องต่อ.......แบบว่าเราก่อคนเอเชียอ่ะเน้อแบบว่าแขกมันก่อชอบมองเราแปลกๆๆน่ะเหมือนว่าเราเป็น

ตัวประหลาดหรือป่าว..มิทราบ..แบบบางทีแคชเชียร์มันทิ้งตูอยู่ที่เค้าเตอร์คนเดียว

มีแขกคนหนึ่งเดินมาเลยค่ะ....อาระบิคมาเป็นชุด..( ม่ายช่าย 1 2 3 4 5 6 คร๊าป )

เค้าประมาณเหมือนว่ามาถามหาใครสักคนแหละเราก่อ ไอ ด้อน โน อย่างเดียวค่ะแล้วก่อชี้ไปทางคนขาย

แบบโยนขี้ให้ชาวบ้านประมาณนั้นแหละค่ะ.....โฮ๊ะ โฮะ

วันนี้ลูกค้าไม่คอยเยอะค่ะแบบลูกค้าบางคนมันก่อแบบประมาณอยากรู้ว่าตูชาติไน....

ประมาณชอบเดาอ่ะมันจะเดาก่อนเลยว่าเราเป็นคนจีนน่ะ....เพราะว่าเราผิวขาวแล้วเอเชีย

จะว่าเป็นฟิลิปินก่อไม่ได้...โฮ๊ะ โฮ๊ ( หลงตัวเองว่ะ )

แต่ว่าคนจีนที่มาที่นี้ส่วนใหญ่แล้วเค้าจะมองไม่ค่อยดีอ่ะเพราะว่าส่วนมากจะมาทำงานอย่างว่ากัน

แต่เราก่อบอกเรา "ไทยแลนด์" เค้าจะบอกกันเกือบทุกคนน่ะว่า เวร์รี่กู๊ด

เออว่าก่อแปลกดี.....เน้อ

วันนี้ก่อไม่มีไรมากค่ะเหมือนเดิมอารมณ์เหงา....เหมือนเคย

คิดถึงบ้าน......รักเมืองไทย.....ซะงั้น.....

วันนี้มานั่งดูรูปที่รักและน้องสาวสุดสวยกะน้องเขยสุดหล่อ (ตรงไนว่ะ )

ก่อเลยเอามาอวดดีก่าๆๆๆๆ