ดูหนัง ตอน “น้ำหอม กับ ตัวตน : ฤาตัวตนของเราเป็นเพียงสิ่งที่คนอื่นนิยามให้เราเป็น” ชื่อหนัง : Perfume: The Story of a Murderer จากบทประพันธ์ของ Patrick Süsskind. หนังเรื่องนี้ เป็นเรื่องของ Jean-Baptiste Grenouille ชายชาวฝรั่งเศส ผู้เกิดมาพร้อมกับนาสิกประสาทพิเศษ ในการรับรู้กลิ่นและมีความมุ่งหมายที่ต้องการจะสร้างน้ำหอมที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก หากตัวตนเป็นสิ่งที่ผู้อื่นนิยามให้เราเป็น หรือ หมายถึงความหมายที่เรามีต่อผู้อื่น ชายผู้นี้ ก็เกิดมาอย่างคนไร้ตัวตนอย่างสิ้นเชิง ไม่มีใครเคยรักเขาและบอกเขาว่าชีวิตของเขามีค่า เขาไม่เคยเป็นบุคคลสำคัญ หรือ มีความหมายของใครทั้งสิ้น แต่ก็ไม่เคยสามารถกำหนดชีวิตได้ด้วยตนเอง นับแต่แรกเกิดเขาก็ถูกผู้เป็นมารดากำหนดให้ตาย มารดาของเขาเป็นแม่ค้าขายปลาสดในตลาด นางให้กำเนิดเขาใต้แผงขายปลานั้นเอง โดยนาง เจตนาทิ้งเขาไว้ให้ตายเพื่อรอรวมเก็บกวาดทิ้งพร้อมกับเศษปลาในตอนเย็น แต่เขาส่งเสียงร้องขึ้นประชาชนที่สัญจรไปมาจึงได้ยินเสียง แม่ของเขาถูกพิพากษาประหารด้วยการแขวนคอ นับแต่นั้นมาชีวิตของเขาก็ถูกผู้อื่นกำหนดให้เป็นไป ชื่อของเขาถูกตั้งโดยศาล และศาลได้ส่งเขาไปอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่ไม่ใช่สถานที่รับเลี้ยงเขาด้วยเมตตา หากรับเลี้ยงเพื่อหวังเงินช่วยเหลือจากรัฐที่ต้องจ่ายในการเลี้ยงดูเขา เมื่อโตขึ้นเป็นวัยรุ่นเขาก็ถูกผู้ดูแลสถานเลี้ยงเด็กนำไปขายให้กับเจ้าของโรงงานฟอกหนังซึ่งใช้แรงงานเขาอย่างทารุณ และต่อมาก็ถูกขายต่อให้เจ้าของร้านผลิตน้ำหอม ความสามารถพิเศษในการรับรู้กลิ่นได้อย่างน่าอัศจรรย์เป็นสิ่งเดียวที่เขาพอจะยึดเหนี่ยวว่าเป็นเอกลักษณ์ของ “ตัวตน” ของเขา เพราะมันเป็นสิ่งที่มนุษย์ทั่วไปไม่มี เขาจึงมีความสุขกับการใช้นาสิกประสาท ล่วงรู้ และเรียนรู้สิ่งต่างๆ รอบตัว โดยดมกลิ่นของสิ่งเหล่านั้น ซึ่งนับวันนาสิกประสาทของเขาก็ยิ่งแยกแยะกลิ่นต่างๆ ได้อย่างมหัศจรรย์ จนวันหนึ่ง เขาก็ได้พบว่า ยังมีกลิ่น อีกกลิ่นหนึ่ง ที่เขาไม่เคยได้กลิ่นมาก่อน แต่มันเป็นกลิ่นที่วิเศษเหนือกว่ากลิ่นใดๆ นั่นคือ กลิ่นของ “หญิงสาว” ระหว่างที่เขาตามเจ้านายไปส่งหนังในปารีส เขาแอบตามหญิงสาวนางหนึ่งไปเพื่อเชยชมกลิ่นของหล่อนอย่างหลงใหล แต่แล้วเขากลับพลั้งมือฆ่าหล่อน เหตุนั้นทำให้เขาเสียใจ..แต่ไม่ใช่เพราะความตายของหล่อน เพราะเขาไม่เคยถูกสอนให้รู้ว่าชีวิตเป็นสิ่งมีค่า เขาเสียใจเพราะนาสิกประสาทของเขาพบว่าความตายพรากเอากลิ่นอันหอมเลิศของหญิงสาวให้หายไปอย่างรวดเร็ว เขาจึงขอทำงานกับเจ้าของร้านผลิตน้ำหอม เพื่อเรียนรู้วิธีการเก็บรักษากลิ่นของสรรพสิ่ง แต่วิธีการที่เจ้าของร้านได้สอนเขานั้นก็สามารถเก็บกลิ่นได้อย่างจำกัด เขาจึงเดินทางไปเมืองกลาส เพื่อเรียนรู้และแสวงหาวิธีเก็บกลิ่นหอมไว้ ที่นั่นเขาได้ทำงานในโรงงานผลิตบุหงารำไป และนำความรู้ที่ได้มาทดลองด้วยตัวเอง จนเขาสามารถเก็บกลิ่นหอมของ “หญิงสาว” ได้ จากนั้นเขาได้เริ่มลงมือปรุงน้ำหอมที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลกด้วยการฆ่าหญิงสาว 13 คน โดยเลือกหญิงสาวที่มีความงดงามและบุคลิก หรือ “ตัวตน” แตกต่างกันไป กลิ่นของ หญิงสาว เหล่านั้น หมายถึงอะไรบางอย่างที่เขาขาดไปในชีวิต สิ่งนั้นคือ “ตัวตน” มนุษย์แต่ละคนมีกลิ่นเฉพาะตัว กลิ่นนั้นสะท้อนตัวตนของคนผู้นั้น แต่ Grenouille กลับพบว่าตนเองไม่มีกลิ่นกาย เขาเป็นคนที่ไม่มีกลิ่นเฉพาะตัว ซึ่งเป็นสิ่งที่คนทั่วไปมี ทำไมต้องเป็นกลิ่นของหญิงสาวเหล่านั้น เหตุผลคือ “ตัวตน” ของพวกหล่อน คือ ตัวตนแห่งความงดงาม ความน่าชื่นชม ความเป็นบุคคลอันเป็นที่รักของผู้อื่น ซึ่ง Grenouille ไม่เคยถูกมนุษย์คนใดในโลกมองว่าเขาเป็นเช่นนั้น เหยื่อแต่ละรายจะถูกเก็บกลิ่นจากผิวหนังและเส้นผมจะถูกตัดออก ดังนั้นหลังจากฆ่าเหยื่อแต่ละราย สิ่งที่พบจะเป็นเพียงร่างเปลือยเปล่าที่ไร้เส้นผม สิ่งนี้สะท้อนถึงสัญญะที่สำคัญซึ่งก็คือร่างมนุษย์อันไร้ตัวตนเพราะถูกพรากกลิ่นอันเป็นตัวตนไปแล้ว และเปลือยเปล่าไร้ผมเช่นเดียวกับทารกแรกเกิด ที่ยังไม่มีใครมาให้ความเป็นตัวตน หลังจากถูกจับกุม แล้วถูกพิพากษาให้ประหารด้วยการตรึงกางเขนต่อหน้าสาธารณชน เขาตัดสินใจใช้น้ำหอมกลิ่นพิเศษที่เขาผลิตได้โปรยกลิ่นใส่ฝูงชนที่มารอดูการประหาร กลิ่นนั้นทำให้ประชาชนเคลิบเคลิ้มหลงใหล ต่างอุทานว่าเขาบริสุทธิ์ และแซ่ซ้องว่าเขาเป็นทูตสวรรค์ เขาใช้น้ำหอมสามารถควบคุมความรักของมนุษย์ได้สำเร็จ แล้วเขาก็อาศัยจังหวะที่ประชาชนต่างเคลิบเคลิ้ม หนีจากไปจากแดนประหาร แต่แล้วเขากลับตระหนักว่า สิ่งที่ทำให้มนุษย์ผู้อื่นบอกว่าเขามีค่า บอกว่าเขาดีงาม ไม่ใช่ตัวตนของเขา แต่เป็นผลจากกลิ่นน้ำหอม ซึ่งมันหมายความว่าเขาก็ยังคงเป็น “คนไร้ตัวตน” เหมือนกับที่เคยเป็น Grenouille จึงตัดสินใจเดินทางกลับไปยังตลาดที่เขาเกิด แล้วลาดน้ำหอมลงบนตัว ซึ่งทำให้บรรดาขอทานในบริเวณนั้นคลั่งไคลเขาจนมาแย่งรุมกันฉีกเนื้อกิน ไม่กี่อึดใจร่างกายของเขาก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่เหลือสิ่งใดที่เป็น Jean-Baptiste Grenouille ในโลกนี้ เหมือนกับที่เขา เกิด และมีชีวิตอยู่อย่างไร้ตัวตนตลอดมา คนไร้ตัวตนอย่าง Grenouille มีมากขึ้นทุกวันในโลกนี้ ไม่ใช่เพราะคนที่เป็นเด็กกำพร้ามีมากขึ้น แต่เป็นเพราะ เมื่อคนทั่วไปให้ความหมายกับตัวตนที่เป็นเพียงสิ่งภายนอกต่างๆ อย่างอาชีพ ฐานะทางสังคม รถที่ขับ นาฬิกาที่ใช้ และวัตถุอื่นๆ อีกจีปาถะ มากขึ้นเรื่อยๆ หรือว่า เราทุกคน กำลังทำให้ ใครหลายคน ไร้ตัวตน?   Create Date : 01 เมษายน 2550 25 comments Last Update : 1 เมษายน 2550 15:13:22 น. Counter : 1456 Pageviews. Share Tweet

เป็นหนังที่น่าสนใจมากเลยครับ...ซ่อนแฝงปรัชญา การตั้งคำถาม...ชีวิต ตัวตน... ทำไงจะดูมั่งครับเนี่ย...มีให้เช่าแถวเชียงใหม่มั้ยครับ   โดย: pu_chiangdao 1 เมษายน 2550 16:05:03 น.

มีให้เช่าแล้วครับ ทั่วประเทศเลย เด๋วต้องเช่ามาดูซะหน่อย แม้ว่าจะรู้เรื่องหมด แล้ว แต่ คิดว่ายังดูได้สนุก เพราะเรื่องลึกซึ้งมาก   โดย: prasitstar (prasitstar ) 1 เมษายน 2550 17:59:28 น.

หรือเราทุกคน ไม่อาจมีตัวตนโดยปราศจากการยอมรับจากคนอื่น   โดย: rebel 1 เมษายน 2550 20:52:26 น.

ยังไม่ได้ดูเลยครับ แต่ได้ยินชื่อเสียงกิติศักดิ์มานานแล้ว ตั้งแต่เป็นหนังสือยันทำเป้นหนัง คิดว่าคงต้องหามาดูแน่ๆ เร็วๆนี้แหละ   โดย: Kino (das Kino ) 2 เมษายน 2550 0:30:40 น.

อ่านเรื่องย่อแล้วน่าดูมากๆเลยค่ะ   โดย: แม่น้องKevin and Jasmin 2 เมษายน 2550 2:55:32 น.

ต๊าย...วิจารณ์หนัง เก๋ไก๋ชไนเดอร์มากนะฮ๊า... เนื้อเรื่องแบบให้ต้องขบคิดนี่...ไม่โปรดฮ่ะ คือไม่ชอบดูเอง...แต่ถ้ามีคนดูแล้ว วิจารณ์อย่างที่คุณนายทำเนี่ย...เดี๋ยนชอบ (หมายความว่า...ชอบกินแรงชาวบ้านนั่นเอง...) เรื่องนี้ตอนแรกก็ว่าน่าสงสารนะ..ต่อมาดูโรคจิต..น่ากลัวอ่ะ แต่สะท้อนสังคมได้ลึกซึ้งมากเลยนะ " หรือว่า เราทุกคน กำลังทำให้ ใครหลายคน ไร้ตัวตน? " จบได้ถูกใจเดี๋ยนจริงๆเลยฮ่ะ ปล. อิชั้นชอบการเขียนของครูจริงๆ (เพื่อนกันนี่ชมกันไม่ผิดใช่ม๊ะ...) ปอ. อัพบล๊อคแล้วล่ะต๊ะเอง...ไปดูหน่อยจิ...   โดย: จันทร์สวย 2 เมษายน 2550 12:48:00 น.

บุญกุศลนำพาให้ได้เข้าวัด...ขออนุโมทนาบุญด้วยนะจ๊า...สาธุ ตามหาพี่ชายให้หน่อยจิ...Please ขาดการติดต่อนานมาก...สอนอยู่ มจ. ที่เชียงใหม่นี่แหล่ะนี่คือข่าวล่าสุดที่ได้สืบทราบมา ฝากบอกพี่ท่านว่าหญิงกับแอรอนตามหาตัวท่านมาเป็นปีแล้ว ดร.สมหวัง แก้วสุฟอง...นะ..นะ..ได้โปรด...ขอบคุณมากเพิ่น... ฝากบอกว่า..ถ้าชีวิตนี้ไม่เจอพี่สมหวัง...หญิงมันจะไม่ยอมกลับไปอินเดียอีกเลย... ถ้าสงสารช่างทอผ้ากับทำเครื่องเงินที่อินเดียจะขาดรายได้...ช่วยติดต่อน้องด่วน... เรื่องฟามรักเนี่ย..ถ้าเป็นกราฟก็คงเป็นเส้นตรงอ่ะนะ เพราะไม่ได้รักกันแบบ โรแมนติคเลิฟ จับมือแล้วขวยเขินสะเทิ้นอายอย่างคู่อื่นๆ เค้า แต่รักในความเป็นตัวตนของกันและกัน..no matter what ในชีวิตพี่เค้าและอิชั้น...เรารับกันได้ เฮียเพิ่งตามหาคนที่แอบหลงรัก(มาก) ตอนเรียนที่โคลัมเบียเจอ..แล้วเราไปกินข้าวกันที่บ้านเธอ สายตาของทั้งสองคนเนี่ย...ยังมองกันเปี่ยมไปด้วยความรักและคิดถึง (ผู้หญิงเป็นหมอแขกไฮโซฮ่ะ...จึงต้องแต่งกะแขกด้วยกันเท่านั้น) แต่เรา 2 บ้านก็เข้ากันดี...คุยกันถูกคอ ชั้นว่า..ชีวิตครอบครัวแบบนี้ แข็งแรงดีนะ...เกิดใหม่อีกกี่ชาติก็ขอแบบนี้ล่ะค๊า...สาธุ (ทุกคนคงบอกว่า...สงสารพี่โมก...) ดูแลตัวเองดีๆนะครู...เป็นห่วงและคิดถึงจ๊ะ...   โดย: จันทร์สวย 2 เมษายน 2550 19:27:55 น.

วันนี้วันพระค่ะ ขอให้พระคุ้มครองนะคะ นอนหลับฝันดี มีความสุขมากๆจ่ะ   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 2 เมษายน 2550 21:52:51 น.

มาอีกรอบจ่ะ มาบอกว่าอยากฟัดเจ้าทองคำอ่ะจ่ะ   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 2 เมษายน 2550 21:55:04 น.

ครูปิ่นพูดถึงกลิ่นของผู้หญิงในเรื่องนี้แล้วแว่บนึกถึงเรื่อง “Scent of a Woman” ที่ Al Pacino เล่นซะงั้น ทั้งที่เรื่องมันคนละแนวกัน เนื้อเรื่องท่าทางจะสนุก เสียดายเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ดูหนังฝรั่งเศสบ่อย ไม่เหมือนตอนเรียนจะแว่บไปดูหนังที่สมาคมฝรั่งเศสประจำเลยค่ะ   โดย: haiku 2 เมษายน 2550 21:56:14 น.

หวัดดีค่ะคุณครู.. เรื่องนี้ก็ว่าจะไปดูนะค่ะ ชอบดูหนังแบบนี้นะค่ะ ตื่นเต้นดีค่ะ..ขอบคุณมากค่ะ..ที่ยังระลึกถึง ช่วงนี้อากาศร้อน.. ความอ่อนเพลียจะเยือนเร็ว หากใจเราเยือกเย็นความอ่อนล้าจะหายไปค่ะ คุณครู... ทานข้างเที่ยงให้อร่อยนะค่ะ   โดย: catt.&.cattleya (catt.&.cattleya.. ) 3 เมษายน 2550 12:30:18 น.

สวัสดีจ้าพี่ปิ่นเดือน ดูแล้วท่าทางเครียดนะนี่ พี่สบายดีนะคะ   โดย: ปลาสวย (pp_b23 ) 3 เมษายน 2550 15:05:30 น.

มีให้อ่านเหมือนกันนะครับหนังเรื่องนี้ เป็นนวนิยายในดวงใจผมอีกเรื่องนึงเลยล่ะ ชื่อภาษาไทยคือ "น้ำหอม" แปลโดยคุณสีมน อ่านนานแล้วล่ะครับ เห็นบล้อคครูปิ่นวันนี้ เลยนึกขึ้นมาได้ อิอิ กลับบ้านเมื่อไหร่คงต้องไปรื้อมาอ่านอีกครั้ง ดีคร้าบ ครูปิ่น   โดย: ปะหล่อง (ปะหล่อง ) 3 เมษายน 2550 16:19:18 น.

อยากดูอยู่ครับ.. แต่เมื่อวานเพิ่งดูหนังเรื่อง Invisible wave "คำพิพากษาของมหาสมุทร" ปวดหัวตุ๊บๆ..เครียดตาม ไม่รู้เรื่องนี้จะเป็นแนวนั้นหรือเปล่า ขอไปดูหนังของวอลท์ดิสนีย์สลับก่อนน่ะครับ จะได้หลากหลายอารมณ์หน่อย   โดย: Dr.Manta (Dr.Manta ) 3 เมษายน 2550 16:25:20 น.

ตามเข้ามาอ่านครับ เขียนได้ดีจังครับ หนังอาร์ตๆที่ต้องอาศัยการดูการตีความแบบนี้น่าสนใจดีนะครับ แต่ดูจะออกแนว psycho-thriller ด้วยนะครับ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวหนังดีๆที่เอามาฝากกันนะครับ   โดย: Tempting Heart 3 เมษายน 2550 22:01:34 น.

อ่านแล้วสนใจเลยค่ะ ถ่ายทอดออกมาให้อยากติดตามมากๆ แต่รู้สึกว่าหนังออแนวกดดันนิดๆนะคะ ถ้ามีโอกาสจะหามาดูค่ะ   โดย: ปลาทอง9 4 เมษายน 2550 2:49:55 น.

หลับฝันดี ..ครอกฟี้..ครอกฟี้.. ต๊ะเอ๋ๆ...เมื่อกี้ป้าก็ไปเจอครูปิ่นที่บ้านน้องเอื้องอ่ะจ่ะ ป้าไปที่บ้านหลานหมอThePhenixด้วยจ่ะ ครูปิ่นเคยไปยังจ๊ะ ไปให้กำลังใจ ว่าที่คุณหมอมือใหม่ด้วยกันนะคะ หลานน่ารักมากๆเลย...   โดย: fifty-four 5 เมษายน 2550 0:19:09 น.

Hello Pee Pin,How're you?   โดย: nanina_nok 6 เมษายน 2550 9:28:58 น.

ป้ามาเยี่ยมจ่ะ มีความสุขมากๆนะจ๊ะ   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 6 เมษายน 2550 21:47:24 น.

สุขสันต์วันปีใหม่ไทย โชคดีมีชัยตลอดปีนะคะ หนังเรื่องนี้ เข้าร้านไหน ดูร้านนั้นค่ะครูปิ่น แต่ก็ยังไม่เจอสักที ก็คงต้องควานต่อไป   โดย: PANDIN 12 เมษายน 2550 14:12:08 น.

^ ^ เอ๊ะนี่...ชั้นตามหลังคุณนายอ้อปมาหลายบล๊อคแล้วนะ (ทำเป็นแปลกใจไปได้...ก็เพื่อนกลุ่มเดียวกันนี่หว่า...) แวะมาหาจ๊ะ...เมื่อคืนฟิต...อัพบล๊อค ไม่ได้เล่นบล๊อคนานๆแล้วก็คิดถึงนะ แต่ช่วงนี้ยุ่งๆอ่ะ...มาอัพไว้แลเวจะหายหัวไปอีก แล้วครูล่ะ...เวลาไม่เล่นบล๊อคนานๆไม่คิดถึงบ้างเหรอ... เป็นไงจ๊ะ...สงกรานต์เชียงใหม่...ออกไปเล่นเผื่อด้วยเด้อ...   โดย: จันทร์สวย 12 เมษายน 2550 22:08:21 น.

เห็นข่าวสงกรานต์เชียงใหม่ คนยังคับคั่งเหมือนเคย รู้สึกว่าจะมากกว่าทุกปี เล่นสงกรานต์ให้สนุกนะคะ ขอให้เย็นทั้งกายเย็นทั้งใจตลอดปีใหม่ไทย สุขสันต์วันสงกรานต์ค่า   โดย: haiku 13 เมษายน 2550 20:08:18 น.

***สวัสดีจ่ะ*** ป้าเอา"ข้าวแช่"มาฝากจ่ะ ***เย็นชื่นใจ คลายร้อน..***   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 16 เมษายน 2550 16:30:40 น.

เห็นด้วยกับครูปิ่น ที่บอกว่าคุณจันทร์สวยเค้าต้องนุ่งผ้าซิ่น มีปิ่นปักผมอ่ะค่ะ เราก็ชอบสไตล์นั้นของคุณเธอเหมือนกัน ...อ้อ! แล้วเราก็ยังจำได้ ที่ครูปิ่นถ่ายรูปกับดอกไม้หน้าโรงเรียนดอยที่ครูสอนน่ะ ชอบเหมือนกัน สวยไทยๆดี อย่ากระนั้นเลย อยากอ่าน tag ครูปิ่นพร้อมกับอยากเห็นภาพสวยของของครูอีกรอบ   โดย: PANDIN 23 เมษายน 2550 9:55:30 น.

แนะนำเว็บดูหนังซีรีย์เกาหลีฟรี   โดย: koreaserie (loveyoupantip ) 6 สิงหาคม 2554 12:28:49 น.