|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
จงทำแค่สามเรื่องนี้ก็พอ
เมื่อวันศุกร์ตื่นนอนตอนบ่ายโมงครึ่ง วันนี้ตื่นตอนตอนเกือบๆ เที่ยง ชีวิตผูกพันกับเตียงและที่นอนมาก ไม่น่าเป็นผู้ป่วยโรคซึมเศร้าเลย น่าจะเป็นผู้ป่วยโรคนอนนาน ลืมบอกไป อันนี้เข้านอนปกตินะ สี่ห้าทุ่มก็หลับแล้ว ผิดหวัง เสียใจ เศร้าได้อีก ซึมกันไป เรื่องแค่นี้ไม่สามารถจัดการกับตัวเองได้ “งัดตัวเองไม่ขึ้น...” ต้องพยายามไม่เศร้า ไม่ซึมอีก ความยากคือมันคิดวนไปวนมา มันโทษตัวเองซ้ำๆ มันเศร้ายาวนาน คิดอะไรไม่ออกจดลงสมุด ปากกา กระดาษ Blog เป็นที่ทางระบายอารมณ์ (ซบอก bloggang อีกครั้งครา) หัวสมองอันคิดอะไม่ใคร่ออก บอกให้ทำสามอย่างนี้ก็พอ ---ไปทำงาน--- แน่นอน “เงิน”ที่ได้จาก “งาน”สำคัญมาก ถ้าพูดเฉพาะเรื่องความเจ็บป่วย เงินใช้ซื้อยา จ่ายค่าหมอ ค่าเดินทางไปโรงพยาบาล สังคมจากการงานเองก็ทำให้ลืมสภาวะเศร้าซึมได้ขณะหนึ่ง การมีเจ้านาย การมีเพื่อนร่วมงานที่ดี...มีค่า พรุ่งนี้วันอาทิตย์ยังมีเวลาเตรียมพร้อม เตรียมทดลองตื่นเช้าอีกหนึ่งวัน ไว้เตรียมทำงานวันจันทร์นั่นแหละ ---ออกกำลังกาย--- หนังสือทุกเล่มการันตีว่าการออกกำลังกาย โคตรมีค่า ในฐานะนักอ่าน มุ่งมั่นอยากเป็น “หนอน” อ่านมาก็มากแล้ว...ลงมือทำ ออกกำลังกาย ออกกำลังกาย เหมือนเดิมวันอาทิตย์นี้วัดใจ ---เขียนนิยาย--- ยังมีเลือกอยากทำอีกเป็นสิบอย่างๆ แต่เพื่อดับความว้าวุ่น ความคิดสับสน เลยขอเลือกสิ่งนี้ไว้เป็นอย่างที่สามที่อยากทำ เมื่อคืนกล่อมตัวเองด้วยสามอย่างนี้ ท่องวนไปวนมาจนหลับ ไปทำงาน-ออกกำลังกาย-เขียนนิยาย เอาไว้เป็นคาถาประจำตัว เอาไว้เพื่อวันไหนเศร้าจนไม่อาจตัดสินใจใดๆ ได้ วันไหน เรี่ยวแรงน้อย เกิดเหตุทางกายและใจปกติ ขอแค่สามเรื่องนี้ก็พอ
Create Date : 14 พฤศจิกายน 2563 |
|
8 comments |
Last Update : 14 พฤศจิกายน 2563 21:05:44 น. |
Counter : 485 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 14 พฤศจิกายน 2563 21:53:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 14 พฤศจิกายน 2563 22:03:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 15 พฤศจิกายน 2563 6:07:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 15 พฤศจิกายน 2563 19:42:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: kae+aoe 26 พฤศจิกายน 2563 8:06:17 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
นนทบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 21 คน [?]
|
โลกไม่ใช่โรงละครเศร้า แม้เราจะพรากจากทุกวัน โลกไม่ใช่ลานดนตรีเงียบงัน แม้บางฝันจะไม่สำเร็จสักที โลกไม่ใช่สวนสนุกเก่าร้าง แม้ความอ้างว้างจะอยู่ทุกที่ โลกคือโลก-มีร้ายและดี เพื่อให้ชีวิตมีความหมายนัก
--เหมือนพระจันทร์--
|
|
|
|
|
|
|
|