Group Blog
 
 
ธันวาคม 2548
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
12 ธันวาคม 2548
 
All Blogs
 
หมากลัวเห็บกะเจ้านายโรคจิต..

หากบ้านไหนที่เลี้ยงหมาไว้เป็นเพื่อนเล่น คงหนีไม่พ้นเรื่องวุ่นๆ ของเจ้าตูบเป็นแน่ เรื่องพื้นๆ ที่เห็นกันอยู่ คงไม่พ้นเรื่องเห็บ-หมัด ที่มักจะมาขอส่วนบุญสูบโลหิตกับหมาสุดที่รัก ที่บ้านฉันก็เช่นเดียวกัน เมื่อถึงวาระการระบาดของเห็บทีไรเป็นต้องร้อนถึงหมอทุกที แต่ก่อนที่หมอจะมาฉีดยาแก้เห็บให้นั้น มีเรื่องฮาของเจ้าหมาตัวดีมาเล่าสู่กันฟัง

ณ ที่นั่น มีหมาประจำการอยู่ 7 ตัว ซึ่ง 1 ในนั้นที่จะเล่าให้ฟังต่อไปนี้ เราขนานนามมันว่า “ไอ้แจ๋น” หมาเพศผู้ ผู้มีขนสีขาว หน้าตาสดใส และฟันที่หลุดร่วงไปตามกาลเวลา แต่ใครเลยจะรู้ว่าหมาผู้มีเสียงแสบแก้วหูตัวนี้จะ “กลัวเห็บ”

วันนั้น วันที่อากาศดีวันหนึ่ง ฉันเข้าประจำการนั่งหาเห็บหมาอย่างเพลิดเพลินอยู่นั้น พลันเห็นเห็บตัวใหญ่ๆ เกาะติดตามผิวหนังของเจ้าแจ๋นตัวนี้ เลยเด็ดมันขึ้นมา (กรุณาทำท่าจีบมือประกอบด้วย) แล้วเชิดชูให้แจ๋นผู้นั่งนอบน้อมอยู่บนพื้นคอนกรีตดู

“แจ๋น เห็บเว้ย ตัวใหญ่ด้วย” ฉันบอกมัน

“งือ งือ” เจ้าแจ๋นคราง

“นี่ไง เห็บ เห็บ เห็นป่าว” ฉันยังคงโอ้อวดเห็บตัวใหญ่ให้มันดูอยู่ไม่คลาย

“งือ งือ” มันคลางตอบเป็นรอบที่สอง พร้อมกับเบือนหน้าหนี

“เฮ้ย เป็นไรวะ ดูเห็บดิ วู้ วู้” ฉันบอกมันเป็นรอบที่สอง พร้อมกับตลกท่าทีของมันที่ไม่ยอมหันหน้ากลับมา ด้วยความเป็นเจ้านายที่ดี ที่ไม่อยากให้มันอดดูความใหญ่โตของเห็บ เลยพยายามที่จะให้มันเห็นเห็บให้ได้ เลยจับหน้ามันให้มาเห็นความสวยงามของเจ้าเห็บตัวนี้

สักพักมันเริ่มมีน้ำใสๆ ไหลเป็นทางหยด แหมะ แหมะ ลงบนหน้าแข้งที่เรียวสวยงามของฉัน “เอ๊ะ น้ำไรวะ” ฉันแปลกใจ

“เฮ้ย ไอ้แจ๋น”

มันฉวยโอกาสอันงามนั้นวิ่งหนี แน่ะ มันยังเป็นนักฉวยโอกาสตัวยงด้วยหรือนี่ ฉันเพิ่งรู้ มันวิ่ง - - วิ่ง - - วิ่งกลับไปกลับมา แถมปล่อยให้ฉันอยู่กับเห็บอย่างเดียวดาย ฉันยอมไม่ได้ที่มันไม่แลดูเห็บที่ฉันอุตส่าห์หยิบยื่นให้ดู ฉันวิ่ง - - วิ่ง - - วิ่งไปกะมัน (ท่าจะบ้าแฮ่ะ) แล้วบอกมันว่า เห็บ.. เห็บ.. เห็บ.. บ บ บ บ

สุดท้ายมันหนีเข้าไปมอบอยู่ใต้โต๊ะหินอ่อนด้วยความกลัวอย่างสุดซึ้ง พร้อมๆ กับน้ำมูกที่ยังไม่หยุดไหล และไม่ยอมมองหน้าฉันด้วยนะดิ๊

เมื่อมันไม่เล่นด้วย ฉันเลยต้องหยุดการกลั่นแกล้งไว้แต่เพียงเท่านี้ แต่เวลาหาเห็บให้มันทีไร อดแกล้งไม่ได้ทุกทีซิน่า

2
การแกล้งเจ้าแจ๋น มันมีที่มาเหมือนกัน เวลาที่มันชอบแสดงอิทธิฤทธิ์พิชิตหมาตัวอื่น ด้วยการขู่ แฮ่ - - แฮ่ ทุกครั้งที่มีสมาชิกตัวอื่นเข้ามาอยู่ใกล้รัศมีที่ฉันนั่งอยู่คู่กับมัน จนเป็นที่น่ารำคาญหู ดุก็แล้ว ตีก็แล้ว มันยังไม่เงียบ วิธีการนี้เลยเป็นวิธีการที่ได้ผลชะงักนักแล

ถ้าไม่เชื่อวันไหนไปบ้านฉัน ลองเอาเห็บไปฝากเป็นบรรณาการสักตัวซิ ถ้ามันไม่น้ำมูกไหล หรือไม่วิ่งหนี ไม่ทำท่าขนลุกขนพอง จะเอาหัวหมาตัวนี้เป็นประกัน ฮิ ฮิ



Create Date : 12 ธันวาคม 2548
Last Update : 12 ธันวาคม 2548 20:16:18 น. 4 comments
Counter : 512 Pageviews.

 
ฮาๆ เคยหาเห็บให้หมาตัวหนึ่ง พอดึงออกมาให้มันดู มันจะงับมือเรา เอาเห็บไปกิน ด้วยความแค้นที่บังอาจมากินเลือดมัน อุอุ


โดย: Ying IP: 61.91.208.157 วันที่: 12 ธันวาคม 2548 เวลา:20:17:24 น.  

 
หมาที่บ้านก็เป็นค่ะ เวลาหาเห็บให้ แล้วให้มันดม
มันจะน้ำลายไหล น้ำมูกไหล แล้ววิ่งหนี
ออ ไม่รู้ว่าตาฝาดไปไหม เห็นเหมือนกับว่า
มันทำท่าหยะแหยงสุดริดด้วยค่ะ อิอิ


โดย: ~มณีลัลลา~ วันที่: 12 ธันวาคม 2548 เวลา:21:59:44 น.  

 
สงสารไอ้แจ๋น มีเจ้านายชอบแกล้ง อิอิ


โดย: กิ๊กกะเฮิร์ท วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:7:31:18 น.  

 


โดย: tOday IP: 210.246.65.195 วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:21:32:07 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

..เป๊ก...
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add ..เป๊ก...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.