ภูสอยดาว 27-29 ส.ค. 52

ก่อนหน้านี้ที่ติดค้างไว้จะกลับมา reveiw สำหรับประสบการณ์ ความประทับใจ บอกเล่าเรื่องราวตลอดการเดินทางสำหรับทริปนี้

..เริ่มเลยละกัน
วันพุธที่ 26 ส.ค. 52
ออกเดินทางสามทุ่มกว่า ๆ เพื่อนม่อนมารับที่สุขุมวิท 101 จุดนี้มีสมาชิกทั้งหมด 3 คน คือ พี่เล้ง ตรู และสาวนุช ฝนตกลงมาหนักมาก นับเป็นความชุ่มฉ่ำ พี่พวกเราทั้งหมดเริ่มกังวล ข้าวของสัมภาระถูกแพ็คใส่ถุงดำ ประมาณหนึ่งว่าขนขยะไปทิ้งแถว ๆ อุตรดิตถ์อย่างงัยอย่างงั้น แต่ข้างในมันคือ อุปกรณ์-อาหารการกิน สำหรับการไปแค้มปิ้งของพวกเรา 5 ชีวิต
เวลาเกือบ ๆ สี่ทุ่มถึงจุดหมายปลายทาง รับสมาชิกคนสุดท้าย ขณะที่ฝนตก สมาชิกของเราเลยเปียกรอจนตัวแห้ง กว่าพวกเราจะไปถึง และแล้วทั้ง 5 สหายผู้ร่วมทริปก้อได้ออกเดินทางไปภูสอยดาว โดยเพื่อนม่อน ลืมแผนที่ที่จัดเตรียมไว้ที่ออฟฟิคซะงั้น เลยต้องพึ่ง GPS แทน ดีนะที่เพื่อน ๆ จาก AIS ของพวกเราเป็นพวกไอที
วันที่ 27 ส.ค. 52
งานนี้เพื่อนม่อนขับเดียวจากรุงเทพ - ชาติตระการ ก็เกือบ ๆ ตี 5 ตลาดยามเช้าคึกคักเป็นพิเศษ แวะซื้ออาหารสดเพิ่ม และขับรถจากชาติตระการ เข้าไปอำเภอน้ำปาด จ.อุตรดิตถ์ ซึ่งผ่านทุ่งหญ้า ทุ่งนา ป่าเขา ตลอดเส้นทางมีบางช่วงที่ถนนไม่ได้ราดยาง แต่เห็นได้ชัดว่ามีการปรับปรุง น่าจะสืบเนื่องมาจากเมื่อวันที่ 15-16 พระองค์ภาเสด็จภูสอยดาวเป็นการส่วนพระองค์ นั่นเอง
ถึงที่ทำการอช. ประมาณ 6 โมง พวกเราไปถึงเป็นกลุ่มแรก ระหว่างรออาหารเช้า และเวลาทำการของศูนย์บริการนักท่องเที่ยว และเพื่อให้เพื่อนม่อนได้หลับไหลจากการขับรถมาทั้งคืน พวกเราเลยได้งีบเอาแรง และตื่นมาทำธุระส่วนตัว พร้อมจัดการกับอาหารเช้า และเตรียมอาหารกลางวัน พร้อมจะปีนป่าย ตะกายสู่ลานสน
ชั่งน้ำหนักสัมภาระเพื่อให้ลูกหาบขึ้นไป รวมแล้ว 90 กก. ค่าบริการ กก.ละ 15 บาท กว่าที่ลูกหาบจะได้เงินก้อนนึงสำหรับแต่ละเที่ยวนั้น ต้องแลกมาด้วยหยาดเหงื่อและแรงกาย คนนึงน่าจะแบกของไม่ต่ำกว่า 30-40 กก. ระยะทางเดินไม่ต่ำกว่า 6.5 กม. ขึ้นเขาตลอดเส้นทาง ลำพังตัวเราเองยังเกือบจะไม่รอดเลย
ความตื่นเต้น และท้าทายเริ่มหมดไป เมื่อเริ่ม จากเนินส่งญาติ-เนินปราบเซียน-เนินป่าก่อ-เนินเสือโคร่ง-เนินมรณะ-ลานสน
เนินส่งญาติ : ใครก้อไม่รู้ให้ชื่อนี้ ตอนเห็นทาง อยากจะเป็นแค่ญาติที่จะมาส่ง มีป้ายบอกไว้ว่า "ถ้าหากถอดใจ ยอมแพ้ ก้อให้เดินกลับลงไป แต่หากใครต้องการจะพิสูจน์ตัวเอง ต้องเดินขึ้นไปอย่างเดียว" เกือบถอดใจเหมือนกัน เหอ ๆ
เนินมรณะ : ลักษณะการเดินเป็นการเดินขึ้นเขา ผ่านทุ่งหญ้าบนเนินเขา ไม่มีต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงาแต่อย่างใด พี่เล้งเรียกเนินนี้ว่า "เนินพญายม" ซะงั้น กว่าจะผ่านเนินนี้มาได้ก็แทบจะมรณา แต่ละขั้นบันไดที่ปีนป่าย แทบจะไม่อยากมองไปข้างบนสุด เพราะว่ามองไม่เห็นว่าขั้นสุดท้ายที่ต้องปีนขึ้นไปคือขั้นไหน ระหว่างบางสวนทางกะลูกหาบ เพื่อนร่วมทาง บางรายเป็นตะคริว บางรายข้อเท้าเจ็บ ข้อเท้าพลิก
ลืมบอกไปว่าตอนแรกก้อไม่ไหวเหมือนกัน เริ่มปวดขา ดีที่ได้แรงบันดาลใจ ยกเครดิตให้กับ "พี่หมี" (พี่เค้าตัวใหญ่กว่าเรามากมาย ยังมาภูสอยดาวแล้วเลย ไอ้เราก็คิดว่า โห!!ขนาดพี่เค้ามาได้ ทำไมเราจะไม่ไหววะ เอาก้อเอาวะ ไหน ๆ ก้อมาแระ !!) ทิ้งทายนิดนึง คงอยากรู้ว่า "พี่หมี" คือใคร???
ถึงลานสนประมาณบ่าย 3 โมงครึ่ง เพื่อนม่อน พี่เล้ง ถึงบ่าย 2 และนุช บ่าย 3 ขึ้นไปถึงพี่เล้ง กับม่อน จัดแจงกางเต้นท์เรียบร้อย ทำเลดีมาก ข้างหลังเป็นดงดอกหงอนนาค หลังเต้นท์ บนภูเริ่มมีนักท่องเที่ยวประปราย ยังไม่มาก เริ่มทำอาหาร-แค้มปิ้ง กับข้าว งานนี้สาว ๆ 2 คนไม่ค่อยได้แสดงฝีมือ หนุ่ม ๆ เป็นคนจัดแจงให้หมด ตั้งแต่หุงข้าว ทำกับข้าว สาว ๆ มีหน้าที่เป็นลูกมือ และเก็บล้างทำความสะอาด
บนลานสน สิ่งอำนวยความสะดวกไม่มี ห้องน้ำ-ต้องตักน้ำอาบ กันเอง น้ำจากลำธาร ไหลมาจากน้ำตกบนภู อาบน้ำ 5 โมงเย็น น้ำเย็นเจี๊ยบ.. ตอนเช้าไม่ต้องพูดถึง คงไม่มีใครอาบน้ำกัน
และแล้วคืนแรกหลังจาก อิ่มหนำสำราญกันแล้ว ปล่อยให้หนุ่ม ๆ นั่งจิบเบียร์ ส่วนสาว ๆ ขอตัวมุดเข้าเต้นท์นอน เพลียจากการปีนป่าย ตะเกียกตะกาย หลับแต่หัวค่ำ ที่วางแผนจะเล่นคำนวณนับแต้ม ถูกยกเลิกไปโดยปริยาย
วันที่ 28 ส.ค. 52
รู้สึกตัวตื่นตั้งแต่ ตี 4 กว่า ๆ เห็นแสงฟ้าแล่บ เริ่มมีเสียง ป่อแปะ ๆ ฝนตกนั่นเอง นอนลุ้น ๆ สักพักเสียงฝนมาดังมาก ตกหนัง สองสาวนอน ตุ้ม ๆ ต่อม ๆ เต้นท์จะกันน้ำมั้ยน๊า .. แต่ได้รอง Ground Sheet ไว้แล้ว 2 ชั้น นอนฟังเสียงฝน ขณะเดียวกันฟังเสียงหนุ่ม ๆ เต้นท์ข้าง ๆ ว่าจะว่าอย่างไรบ้าง ปรากฎว่าเงียบสงัด ขณะที่สองสาวเริ่มสัมผัสได้ถึงความเย็นของน้ำที่คาดว่าอาจจะซึมเข้าเต้นท์ ต้องรีบเก็บถุงนอนกระเป๋า ใส่เสื้อฝน ออกนมานอกเต้นท์ ไปยืมจอบเจ้าหน้าที่มาขุดร่องน้ำ เนื่องจากน้ำเริ่มจะไหลมาจากทางเดิน (ฝนตกหนักมาก ๆ )
สักพักพี่เล้งของเรานั่นเอง ที่ทนไม่ได้เห็น 2 สาวลำบาก ต้องมาช่วยขุดร่องน้ำ เก็บข้าวเก็บของ ส่วน 2 หนุ่มที่เหลือ อยู่ไหนเต้นท์อ่ะนะ
ตอนสาย ๆ เลยย้ายเต้นท์ไปตั้งยังทำเลใหม่ ใกล้ ๆ กันนั่นเอง แล้วค่อยลุ้นต่อว่าคืนต่อไปฝนจะตกมั้ย
สาย ๆ 9 โมง ไปเดินสำรวจเส้นทางศึกษาธรรมชาติบนลานสน เริ่มเก็บภาพถ่าย กดชัตเตอร์กัีนระรัว งานนี้มีเปิดสอนเทคนิคการถ่ายภาพมาโครกันเล็กน้อยให้สาว ๆ โดยพี่เล้ง และมีการสอบภาพปฏิบัติเบื้องต้นหลังการสอนกันทันที ตอน 3 โมงลงไปน้ำตกสายทิพย์ งานนี้ม่อนได้เจอ ทากน้อย แต่ไม่มีใครโดนกัดเลย มีแต่ตัวคุ่น ที่โดนกันดัน
บ่าย ๆ เริ่มมีทริปจาก อสท. ขึ้นมา งานนี้ได้เจอตัวเป็น ๆ ของช่างภาพนิตยสาร อสท. เช่น คุณนพดล กันบัว คุณอภินันท์ บัวหภักดี คุณหัสชัย บุญเรือง งานนี้คุณอภินันท์ ใจดีให้หนังสือ "เที่ยวให้รู้ที่..ภูสอยดาว" ที่เขียนโดยคุณหัสชัย มาด้วย (เค้าจะแจกเพราะผู้ร่วมเดินทางของทริป อสท. เท่านั้น) ขอลายเซ็นต์ พร้อมรูปถ่ายกะคนดังมาด้วย กลับมาต้องเปิด อสท. ที่สะสมกันซะหน่อย งานนี้เจอเจ้าของคอลัมภ์นิสต์ ตัวจริง เสียงจริง
วันที่สอง นี้พวกเราก้อพลาดจากพระอาทิตย์ตกดิน อาจจะอายที่มีคนรอดูอยู่เยอะ คืนก่อนท้องฟ้าปิด คืนนี้ฟ้าเป็นใจ แอบสวีทกัน 5 คน กินถั่วเขียวต้มน้ำตาล จิบเบียร์ และน้ำอัดลมกันพลาง ๆ โรแมนติก โครต ๆ ๆ ประมาณว่าดวงดาวอยู่แค่เอื้อม ครั้นจะ"สอยดาว" กลับไปฝากเพื่อนร่วมงาน ก็กลัวจะได้ "สอยลาว" ไปฝากอย่างที่น้าชาติบอกมา อิ อิ เลยไม่กล้า
มีการเปลี่ยนแผนกันนิดหน่อย จากที่จะค้าง 3 คืนลดเหลือ 2 คืนเนื่องจากเดินเที่ยวทั่วแระ ที่สำคัญคนเริ่มเยอะ กะว่าจะลงไปหาที่นอนแถว ๆ ชาติตระการกัน 1 คืน
วันที่ 29 ส.ค. 52
หลังจากจบมื้อเช้า พวกเราเตรียมเก็บของ เพื่อให้ลูกหาบขนลงภู โดยที่ถุงขยะพวกเราต้องขนลงไปด้วย เพื่อไม่ให้มีขยะอยู่บนภู นับว่าเป็นเรื่องที่ดี ที่พวกเราต้องช่วยกันรักษาธรรมชาติไว้ให้อยู่นาน ๆ
9.20 เริ่มลงภูกัน งานนี้ขาลงดูจะง่ายกว่าตอนขาขึ้น ส่วนเรานั้นมะต้องพูดถึง รั้งท้ายเหมือนเดิม ดีนะที่มีคนใจดี รอเดินเป็นเพื่อน (ใจดีที่ซู๊ด ..ดดดดดเลย) ถึงศูนย์บริการ ประมาณเที่ยงกว่า ๆ งานนี้เพื่อนนุช ลงถึงก่อนเป็นคนแรก ฟิตจริง ๆ ไม่รอกันเลย คนสุดท้ายเป็นใครคงไม่ต้องบอก ไม่อยากรีบลงเร็ว เด๋วขา-เข่าจะมีปัญหา
หลังจากทุกคนลงมาแล้ว ระหว่างรอลูกหาบ ก้อมานั่งเขียน PC ส่งให้ผุ้ร่วมทริปทุกคน 1 ใบเขียน 4 คน (ประมาณเปิดเผยความในใจ) ดีนะที่ติด Stamp ไปด้วยที่นั่นไม่มีขาย ส่งถึงเพื่อนที่ไม่ได้มา ส่งให้คนที่รู้สึกดี ๆ ้วย และไม่ลืมส่งหาตัวเอง ระหว่างนั้นฝนตกหนักมาก ๆ สัมภาระจากลูกหาบยังมาไม่ถึง
3 โมงครึ่งเคลียร์ของขึ้นรถ จ่ายค่าลูกหาบเรียบร้อย ลงไปอาบน้ำที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว หม่ำอาหารหลางวัน จานใหญ่ๆ หมดด้วยแหละ คงจะประมาณหิวมากมาย
ประชุมกันนิดหน่อย ต้องเปลี่ยนแผนจากที่จะไปค้างต่อที่ชาติตระการ 1 คืน จะกลับกรุงเทพฯกันเลย เืนื่องจากเสื้อผ้า ถุงนอน เต้นท์ เปียกหมด พวกเราจะลำบาก แต่จะเปลี่ยนเป้นแวะกินข้าวอร่อย ๆ แถวพิษณุโลก ตอนค่ำ ๆ แทน ออกเดินทางจากอุตรดิตถ์ เข้าพิษณูโลกประมาณ 4 โมงเย็นกว่า ๆ
ทุ่มกว่า แวะพิษณุโลก ไม่ได้ไปไหว้พระพุทธชินราช เนื่องจากเค้าปิด 4 โมง มาไม่ทัน เลยยกมือไหว้ตอนขับรถผ่านแทน แวะกินข้าวที่ "วิโรจน์โภชนา" งานนี้ผักบุ้งไม่ได้ลอยฟ้าแต่อย่างใด มะเป็นไร มีอีกหลายอย่างแนะนำ อาหารใช้ได้ เราไม่ได้แพงมาก สั่งมา 5 อย่าง รวมน้ำดื่ม -เป๊ปซี่ จ่ายไป 465 บาทเอง
จากนั้นก้อขับรถเข้ากรุงเทพฯ กันแวะซื้อของฝากเล็กน้อย แถว ๆ นครสวรรค์ พวกโมจิ เส้นหมี่ซั่ว (เอาไปฝากให้แฟนเพื่อนผัดให้กิน หุ หุ ) ถึงกรุงเทพฯ เกือบ ๆ ตี 1 ม่อนแวะมาส่งเหมือนเดิม จบทริปนี้ เรามีค่าใช้จ่ายแค่คนละ 2,00 บาท ประหยัดเหนือความคาดหมาย
ขอบคุณเพื่อนม่อน สำหรับพาหนะ พาพวกเรา 5 คนได้ไปสอยดาว ที่ภูสอยดาว
ขอบคุณพี่เล้ง สำหรับอุปกรณ์-แค้มปิ้ง และอาหารอร่อย ๆ ที่ทำให้ ที่สำคัญ สอนถ่ายมาโครด้วยแหละ
ขอบคุณคนพิเศษ ที่กระตุ้นให้กะลังใจด้วยเรื่องของ "พี่หมี) (แม้ว่าจะมีการเฉลยในตอนท้ายก็ตาม..ว่าอำกัน) และอุปกรณ์ รวมทั้งเสื้อกันหนาว ที่เตรียมไปให้
ขอบคุณเพื่อนนุช ที่ไปร่วมแจม และเป็นหนึ่งใน สองสาวของทริปนี้
ขอบคุณตัวเอง .. ที่มีเพื่อนที่ดี ๆ ร่วมทริป

Create Date : 30 สิงหาคม 2552		4 comments
Last Update : 30 สิงหาคม 2552 20:22:27 น.
Counter : 2302 Pageviews.
Share Tweet