THE ROAD NOT TAKEN : ทางที่ไม่ได้เลือก Robert Frost (1874–1963) The Road Not Taken TWO roads diverged in a yellow wood, And sorry I could not travel both And be one traveler, long I stood And looked down one as far as I could To where it bent in the undergrowth; Then took the other, as just as fair, And having perhaps the better claim, Because it was grassy and wanted wear; Though as for that the passing there Had worn them really about the same, And both that morning equally lay In leaves no step had trodden black. Oh, I kept the first for another day! Yet knowing how way leads on to way, I doubted if I should ever come back. I shall be telling this with a sigh Somewhere ages and ages hence: Two roads diverged in a wood, and I— I took the one less traveled by, And that has made all the difference. Robert Frost ทางที่ไม่ได้เลือก ทางสองแพร่งแบ่งอยู่ในป่าใหญ่ ฉันเสียใจที่ไม่อาจเดินทั้งสองทาง แต่เพียงผู้เดียว ฉันหยุดแลเหลียว ตามทางหนึ่งออกไปจนสุดสายตา จนกระทั่งมันเลี้ยวลับในพงหญ้า แล้วก็เดินอีกทางหนึ่งซึ่งงามทัดเทียมกัน เพราะว่าทางนั้นเรียกร้องฉันมากกว่า มันมีหญ้าปกคลุมด้วยขาดผู้ใช้ แต่ถึงจะเดินไปแล้วในทางนั้น ก็ไม่ทำให้ทั้งสองทางเห็นต่างกันแต่อย่างใด ตอนเช้านั้นทางทั้งสองมีแต่ใบไม้ร่วงหล่น ที่ยังไม่มีผู้คนเหยียบย่ำอยู่เสมอกัน ขอให้ฉันได้เก็บทางแรกไว้เดินอีกเถิดหน้า แต่ฉันรู้ว่าหนทางไม่เคยย้อนหลัง ฉันเกรงว่าคงไม่อาจหวังที่จะได้หวนกลับคืน ฉันจะต้องถอนใจเศร้าเมื่อเล่าเรื่องนี้ ไม่ว่าจะเป็น ณ ที่แห่งใด ในอนาคตอันห่างไกล ว่าทางสองแพร่งแบ่งออกจากกัน ส่วนตัวฉันเล่า ฉันเลือกเอาสายที่ไม่มีผู้เดินทาง และ ข้อแตกต่างจะมีก็อยู่เพียงแค่นี้เอง โรเบิร์ต ฟรอสต์ คัดลอกมาจาก หนังสือแปลชุด "นวทัศน์" เล่มที่ ๓๑ สี่กวีเอกอเมริกัน ผู้แปล ดร.มนตรี อุมะวิชนี หน้า 46 - 47 ฉบับพิมพ์ ปี พ.ศ. 2520   Create Date : 13 มีนาคม 2551 9 comments Last Update : 21 เมษายน 2553 8:08:35 น. Counter : 17798 Pageviews. Share Tweet

The Road Not Taken by Robert Frost, published in 1916 Two roads diverged in a yellow wood, And sorry I could not travel both And be one traveler, long I stood And looked down one as far as I could To where it bent in the undergrowth; Then took the other, as just as fair, And having perhaps the better claim, Because it was grassy and wanted wear; Though as for that the passing there Had worn them really about the same, And both that morning equally lay In leaves no step had trodden black. Oh, I kept the first for another day! Yet knowing how way leads on to way, I doubted if I should ever come back. I shall be telling this with a sigh Somewhere ages and ages hence: Two roads diverged in a wood, and I— I took the one less traveled by, And that has made all the difference. ทางที่ไม่ได้เลือก by Robert Frost, มีทางแยกสองสายในป่าเยลโล่วู้ด เสียดายที่ฉันไม่อาจเลือกไปพร้อมๆกันทั้งสองทาง ในฐานะนักเดินทางผู้หนึ่ง..ฉันยืนหยุดคิดอยู่เนิ่นนาน เท่าที่จะทำได้..ฉันมองออกไปไกลบนถนนที่ทอดยาว ว่าทางอันคดเคี้ยวไปในแมกไม้นั้นจะพาไปยังที่ใด ฉันมองไปอีกทางหนึ่งในแบบเดียวกัน บางทีอีกทางนั้นน่าจะดูดีกว่า เพราะมันปูด้วยหญ้าเขียวขจี และหลายๆคนก็เลือกที่จะไปทางนั้น เช้าวันนั้น ทางแยกสองสายที่ทอดยาวออกไปดูเหมือนๆกัน เพราะมีใบไม้ปกคลุมจนไม่เห็นรอยเท้าที่เคยย่ำผ่าน ฉันตัดสินใจเลือกเดินไปในทางสายแรก แม้รู้ว่าทางเส้นนี้จะพาฉันไกลออกไปเรื่อยๆ จนไม่แน่ใจว่าจะย้อนกลับมาเลือกเดินอีกทางหนึ่งได้ พร้อมๆกับลมหายใจที่ถอนออกมา...ฉันจะบอกให้ฟังด้วยความโล่งใจ ณ แห่งนั้น ซึ่งกาลเวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า ทางแยกสองสายในเงาไม้นั้น ฉันเลือกเดินบนทางที่มีผู้คนเลือกน้อยกว่า และนั่น...ทำให้ชีวิตฉันแตกต่างไปอย่างมากมาย Prev: นิราศปราณบุรี Next: NOTHING'S GONNA CHANGE Resource://ngasai.multiply.com/journal/item/2   โดย: จาก http://ngasai.multiply.com/journal/item/2 (moonfleet ) 13 มีนาคม 2551 13:52:00 น.

April 10 ทางที่ไม่ได้เลือก เห็นหนังสือดีๆ มากมายเลยทีเดียวในงานสัปดาห์หนังสือที่ผ่านมา ไปเดิน 2 วัน ได้หนังสือมา 10 เล่ม ทยอยอ่านวันละนิดวันละหน่อย ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์แล้วก็อ่านจบได้ 3 เล่ม เลยอยากเอามาเล่าให้เพื่อนๆ ฟังบ้าง... หนังสือเรื่องที่อ่านแล้วอ่านอีกจนต้องซื้อเก็บคือ "สะพานนี้มีความรัก" หรือ "The Bridges of Madison County" เพราะชอบบุคลิกของพระเอก โรเบิร์ต คินเคต ที่ไม่เหมือนใครดี คินเคตเป็นช่างภาพและนักเขียน ได้รับมอบหมายให้ไปถ่ายรูปสะพานในสมัยสงครามโลก ณ เมืองเล็กๆ อย่างเมดิสัน เคาน์ตี้ ในไอโอวา ที่นั่นเองที่เขาได้พบกับ "รักแท้" เพียงครั้งเดียวของเขา เธอชื่อ ฟรานเซสก้า ภรรยาชาวไร่และแม่ของลูก 2 คน โรเบิร์ต เจมส์ วอลเลอร์ ผู้เขียน ได้ถ่ายทอดเรื่องราวความรัก ที่บางคนอาจให้คำจำกัดความว่า "ผิดทำนองคลองธรรม" ออกมาเป็นตัวหนังสือได้อย่างงดงาม -เรียบง่ายแต่งดงาม- โดยไม่นำเรื่องศีลธรรมเข้ามาตัดสิน ผิดหรือ...ที่พวกเขาพบกันช้าเกินไป? ผิดหรือ...ที่พวกเขาตกหลุมรักกันและกัน? และผิดหรือ...ที่พวกเขาเลือกตัดสินใจอย่างที่ได้ทำไปแล้ว? คำถามเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องตอบ... เพราะเราเป็นเพียงผู้รับรู้เรื่องราวของพวกเขาเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องตัดสิน... เพราะคำตอบในโลกนี้ไม่ได้มีแค่ "ผิด" หรือ "ถูก" และก็ไม่ได้มีเพียงแค่สี "ขาว" หรือ "ดำ" หากแต่ยังมีสีอื่นๆ อีกมากมาย คำตอบอื่นๆ อีกมากมาย เราอ่าน "สะพานนี้มีความรัก" จบเป็นรอบที่ 3 ด้วยความรู้สึกประทับใจ มากยิ่งกว่าครั้งแรกๆ ที่ได้อ่านเสียอีก อาจเพราะวุฒิภาวะที่มากขึ้น ประสบการณ์ที่มากขึ้น ทำให้เข้าใจว่า...การที่ต้องตัดสินใจเลือกในสิ่งที่ "ควรทำ" ไม่ใช่สิ่งที่ "อยากทำ" นั้นเป็นเช่นไร และยากเพียงใด ...ฟรานเซสกา "รู้" ว่าตัวเองตัดสินใจถูก และเราก็ "รู้" เช่นนั้น หากแต่การตัดสินใจที่ถูกต้องเป็นคนละเรื่องกับอารมณ์โดยสิ้นเชิง... จนหลายครั้งที่คนเราอาจนึกเสียใจกับการตัดสินใจของตัวเองบ้าง และทำให้เราต้องตั้งคำถามกับตัวเองว่า...เราจะอยู่กับการตัดสินใจนั้นต่อไปอย่างไร... "สะพานนี้มีความรัก" ยังทำให้เรานึกถึงบทกวีของ Robert Frost ที่ 'ปราย พันแสง แปลไว้โดยให้ชื่อว่า "ทางที่ไม่ได้เลือก" บทกวีบทนี้เล่าโดยนักเดินทางคนหนึ่ง ครั้งหนึ่งเขาพบทางสองแพร่งในป่า ซึ่งเขาต้องเลือกเพียงเส้นทางเดียวเท่านั้น เขาตัดสินใจเลือกทางที่มีหญ้าคลุมรกร้าง - -เป็นถนนสายที่น่าจะไม่ค่อยมีใครเลือกเดิน พลางสงสัยว่าถนนอีกสายจะนำไปสู่ที่แห่งใด? และเขาจะได้กลับมาที่นี่อีกหรือไม่? ชีวิตมักเป็นเช่นนี้... บ่อยครั้งที่เราต้องตัดสินใจเลือก และก้าวต่อไปในเส้นทางที่เราได้เลือกแล้ว จะมีบ้างไหมที่เรานึกย้อนถามตัวเองว่า หากตอนนั้นตัดสินใจอีกอย่างหนึ่งแล้ว ตอนนี้จะเป็นเช่นไร? ...อันที่จริง เราคิดว่าคงไม่มีใครสามารถรู้คำตอบของคำถามนั้นได้ มันคงเป็นสิ่งที่เราได้แค่คิดและสงสัยเท่านั้นเอง... ดังคำพูดประโยคหนึ่งที่คินเคตเคยบอกกับฟรานเซสกาว่า... "ในโลกที่ไม่แน่นอนใบนี้ ความแน่นอนจะมีมาเพียงครั้งเดียวเท่านั้น และจะไม่มีวันหวนกลับมาอีก ไม่ว่าคุณจะมีชีวิตอยู่อีกกี่ปีกี่ชาติก็ตาม" ...ทางที่ไม่ได้เลือก...บางทาง...ก็เป็นเช่นนั้น ------------------------------------------------------------------ เลือกเอาเถิด คนแปลกหน้าผู้มาเยือน เลือกเอาว่าจะเคาะระฆัง และเฝ้ารอภยันตรายที่จะตามมา หรือเลือกจะฉงนจนคลุ้มคลั่ง ว่า หากทำดังนั้นแล้วจะเกิดสิ่งใด กำเนิดนาร์เนีย / C.S. Lewis / สุมนา บุณยะรัตเวช Resource: //jesuiswan.spaces.live.com/blog/cns!4F5F57C1618340C7!148.entry   โดย: ทางที่ไม่ได้เลือก (moonfleet ) 13 มีนาคม 2551 13:55:43 น.

The Road Not Taken “ทางที่ไม่ได้เลือก” Two roads diverged in a yellow wood, And sorry I could not travel both And be one traveler, long I stood And looked down one as far I could To where it bent in the undergrowth; Then look the other , as just as fair, And having perhaps the better claim, Because it was grassy and wanted wear; Though as for that the passing there Had worn them really about the same, And both that morning equally lay In leaves no step had trodden black. Oh, I kept the first for another day! Yet knowing hoe way leads on to way, I doubted if I should ever come back. I shall be telling this with a sigh Somewhere ages and ages hence: Two roads diverged in a wood , and I- I took the one less traveled by, And that had made all the difference. The Road Not Taken By Robert Frost From Mounntain Interval , 1920 The Road Not Taken “ทางที่ไม่ได้เลือก” ทางสองแพร่งทอดไกลในราวป่า เสียดายว่าฉันเลือกได้เพียงสายหนึ่ง ต้องเดินดุ่มลำพังหวังไปถึง ปลายทางซึ่งเลี้ยวพุ่มไม้ลับสายตา ฉันเลือกเดินบนเส้นทางที่ต่างไป งามเหมือนทางอีกสายแต่รกหญ้า รอคอยผู้แผ้วถางมรรคา เหยียบย่ำทำทางมาให้น่าดู ทางสองสายทอดไกลใบไม้สุม โปรยคลุมเส้นทางยามเช้าตรู่ จุดหมายนั้นฉันใดใครจะรู้ ปลายทางฤานำสู่แห่งหนใด ฉันเก็บทางแรกไว้เดินวันหน้า แม้นได้ว่าย้อนคืนมาเลือกใหม่ เป็นทางเดินทางใดยังแคลงใจ มิอาจเดินคร่อมสองสายเฉกเช่นนั้น ฉันเพียงอยากจะเล่าขาน ถึงสถานที่แห่งวัยวุฒิและวารวัน ในป่ามีทางสองสายให้เลือกสรร ย้อนรำลึกครั้งนั้นฉันถอนใจ ทางสองแพร่งเหยียดยาวในราวป่า มิอาจรู้เลยว่าปลายทางนำสู่หนไหน ครั้งนั้นฉันเลือกเดินบนเส้นทางรกร้างที่ไม่ค่อยมีใคร ชีวิตจึงพลิกผันไปนับแต่นั้น! “ทางที่ไม่ได้เลือก” By ปรายพันแสง From prypansang.blogspot.com   โดย: The Road Not Taken “ทางที่ไม่ได้เลือก” (moonfleet ) 13 มีนาคม 2551 14:07:16 น.

ว่าด้วยวิธีเดินทาง ในเส้นทางที่ไม่ค่อยมีคนเดิน Resource: //prypansang.blogspot.com/2008/01/road-not-taken.html   โดย: ว่าด้วยวิธีเดินทาง ในเส้นทางที่ไม่ค่อยมีคนเดิน (moonfleet ) 13 มีนาคม 2551 14:13:58 น.

The Road Not Taken. Frost, Robert. 1920. Mountain Interval. Two roads diverged in a yellow wood, And sorry I could not travel both And be one traveler, long I stood And looked down one as far as I could To where it bent in the undergrowth; Then took the other, as just as fair, And having perhaps the better claim, Because it was grassy and wanted wear; Though as for that the passing there Had worn them really about the same, And both that morning equally lay In leaves no step had trodden black. Oh, I kept the first for another day! Yet knowing how way leads on to way, I doubted if I should ever come back. I shall be telling this with a sigh Somewhere ages and ages hence: Two roads diverged in a wood, and Iโ€” I took the one less traveled by, And that has made all the difference. โ€“ Robert Frost (From Mountain Interval, 1920) Notes According to the Wikipedia article on this poem, it has often been mistakenly interpreted as an argument for taking the less traveled (less popular) road. Well, dear readers, what do YOU think?   โดย: The Road Not Taken (moonfleet ) 13 มีนาคม 2551 15:23:56 น.

แปลเองนะ ไม่สวยสดงดงาม ไม่รื่นหู ก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ซะนะ อิอิ --ทางสายที่ไม่ได้เลือก— โรเบิร์ต ฟรอสต์ ถนนสองสายแยกจากกันไปในป่าสีทอง น่าเศร้าที่ฉันไม่สามารถเดินไปทั้งสองทางได้ และเป็นเพียงนักเดินทางคนเดียว, ฉันยืนอยู่ที่นั่นยาวนาน และพยายามมองไปในทางสายหนึ่งให้ไกลที่สุด ว่ามันจะไปหยุด ณ พุ่มไม้ใด จากนั้นก็มองอีกทางหนึ่ง ดูเหมือนๆกัน บางที ยังอาจจะดูดีกว่า เพราะมันปูลาดไปด้วยหญ้าและสิ่งพึงปรารถนา ถึงกระนั้น การถูกผู้คนย่ำผ่านไป ก็ทำให้ทั้งสองทางนั้นเก่าแก่จนคลับคล้าย ในเช้าวันนั้น ถนนทั้งสองสายดูเหมือนๆกัน เมื่อผ่านไปแล้ว ไร้ซึ่งร่องรอยการเหยียบย่ำสีดำไว้ โอ ฉันเก็บถนนสายแรกไว้สำหรับวันข้างหน้า! แต่ถึงแม้จะรู้เส้นทางที่เดินไป ฉันก็ยังสงสัยว่า จะมีโอกาสได้ย้อนกลับมาหรือไร ฉันอาจจะได้เล่าเรื่องนี้พร้อมกับถอนหายใจ ในวันใดวันหนึ่งข้างหน้า เมื่อเวลาผ่านไปไกล: ถนนสองสายแยกจากกันไปในป่าสีทอง, และฉัน— ฉันได้เลือกทางสายที่น้อยคนนักจะเลือก, และนั่น ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างแตกต่างออกไปมากมาย. โดย: buibui วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:0:55:47 น.   โดย: Copy จาก buibui (moonfleet ) 13 มีนาคม 2551 15:36:43 น.

The Road Not Taken   โดย: The Road Not Taken (moonfleet ) 13 มีนาคม 2551 15:45:58 น.

"Paddle your own Canoe" (จงพายเรือคะนูของท่านเอง) ซึ่งมีบทร้องพร้อมกัน ดังนี้ "Never sit dawn with a tear or frown," "But paddle your own Canoe." (อย่ามัวนั่งหลั่งน้ำตา หรือ หน้างอ จงพายถ่อเรือท่านเอง เร่งพายไป) "Paddle Your Own Canoe" From Baden-Powell, Rovering to Success, 1930 For a man 'tis a bsurd to be one of a herd, Needing others to pull him through; If he's got the right grit he will do his own bit And paddle his own canoe. He'll look without dread at the snags on ahead, Wine, Women and Highbrows too; He won't run aground but will work his way round, With a smile, in his own canoe. Chorus: So love your neighbour as yourself As the word you go travelling through, And never sit down with a tear or a frown, But paddle your own canoe. (Parody) จงพายเรือของท่านเอง เกิดเป็นชาย อย่าหมาย เป็นลูกไล่ คอยแต่ให้ ผู้อื่น เขาช่วยเหลือ เป็นคนจริง อย่าอยู่นิ่ง ต้องเอื้อเฟื้อ หมั่นพายเรือ ของตนเอง เร่งพายไป ไม่ย่อท้อ ต่อภัย ในภายหน้า ทั้งสุรา มาตุคาม คนก้ามใหญ่ ไม่เถรตรง แต่คอยหลีก ปลีกตัวไป ยิ้มลมัย ในเรือ ของตนเอง (พร้อมกัน) : การรักเพื่อน เหมือนตนเอง ก็ดีอยู่ เมื่อเดินสู่ ตามวิถี โลกนี้หนอ อย่ามังนั่ง หลั่งน้ำตา หรือหน้างอ ลงพายถ่อ เรือท่านเอง เร่งพายไป แปล และ เรียบเรียง โดย นาย อภัย จันวิมล นาย อาทร จันทวิมล The independence of mind implicit in the advice the phrase conveys is plain to see in two gung-ho poems written on the subject in the USA in the 1850s. - Paddle your own Canoe - anonymous, printed in the Wisconsin newspaper The Crawford County Courier, 1852: My father die, God rest his soul, When years I numbered two, And left me 'midst this world alone, To paddle my own canoe. A step-grand-daddy, now no more, Taught me my P's and Q. And ever in my ears he dinned, You'll paddle your own canoe. My home was no Elysian spot Of bright and sunny hue, And therefore I the sooner left, To paddle my own canoe. And through the world I roamed at large, O'er land and ocean blue; And though the struggle oft was hard, I paddled my own canoe. For thus I argued, man to man, Is often,times untrue; Then while with health and strength you're blest Just paddle your own canoe. As partners in the strife for gain, Self-interest will pursue; And leave you with your debts, perhaps, To paddle your own canoe. And then no sympathy you'll find From friends who once were true; They knew you lost when first you ceased To paddle your own canoe. But I one cherished object sought And ever kept in view; A friend of pure unsullied heart, 'To paddle my own canoe. A friend she is in word and deed— Her interest mine is too; The twain are one - I still may say, I paddle my own canoe. - Paddle Your Own Canoe - Sarah Bolton, 1851 Voyager upon life's sea, To yourself be true, And whatever your lot may be, Paddle your own canoe. Never, though the winds may rave, Falter or look back; But upon the darkest wave Leave a shining track. Paddle your own canoe. Nobly dare the wildest storm, Stem the hardest gale, Brave of heart and strong of arm You will never fail. When the world is cold and dark, Keep your aim in view; And toward the beacon work, Paddle your own canoe. ... ..Would you crush the giant wrong, In the world's free fight? With a spirit brave and strong, Battle for the right. And to break the chains that bind The many to the few To enfranchise slavish mind,- Paddle your own canoe. Nothing great is lightly won, Nothing won is lost, Every good deed, nobly done, Will repay the cost. Leave to Heaven, in humble trust, All you will to do: But if succeed, you must Paddle your own canoe. Resource://www.phrases.org.uk/meanings/paddle-your-own-canoe.html   โดย: "Paddle your own Canoe" (จงพายเรือคะนูของท่านเอง) (moonfleet ) 16 มีนาคม 2551 7:47:49 น.

ตาลายมากๆ กว่าจะอ่านจบ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: แฟนEOD 19 มีนาคม 2551 14:11:42 น.