"หัวอกหมู่ตอง"

รับราชการ เนิ่นนาน ผ่านหลายปี
ด้วยความหวัง จะได้ดี มียศศักดิ์
เป็นนายร้อย ไม่น้อยหน้า ใครเขานัก
เพื่อลูกรัก ภูมิใจ ในบิดา

แต่รอแล้ว รอหาย ใช้แง่งเก่า
ยังต้องเข้า เวรยาม ตามยะถา
ยืนตากแดด โบกรถ ผ่านไปมา
เพื่อประชา สัญจร ไม่ร้อนใจ

งานแสนหนัก เหน็ดเหนื่อย เมื่อยไปหมด
เหงื่อหยาดหยด พร่างพรู สู้ไม่ไหว
ต้องหยิบน้ำ ในกระบอก กรอกลงไป
พอช่วยให้ บรรเทา ทุเลาร้อน

เป่านกหวีด ปริ๊ดปรี้ ปริ๊ดปรี้ปริ๊ด
รถที่ติด ให้เคลื่อน ไปได้ก่อน
อย่าแย่งชิง กีดขวาง ทางสัญจร
ขืนรีบร้อน อาจชนกัน จนบรรลัย

เป่านกหวีด ปรี๊ดปรี๊ด คอแทบแตก
พวกชอบแหก กติกา ถลาไหล
กระแทกเกียร์ เดินหน้า สาแก่ใจ
ฝ่าไฟแดง ไปจนได้ คงตายฟรี

เป่านกหวีด ปรี๊ดปรี๊ด เรียกรถหยุด
เดินรีบรุด ไปขอดู ใบขับขี่
ด้วยข้อหา แซงซ้าย ไม่เข้าที
ผู้ขับขี่ สาวโสภา เยี่ยมหน้ามอง

ขมวดคิ้ว นิ่วหน้า ทำท่าปึ่ง
ไอ้คุณมรึง รู้ไหม ใครเจ้าของ
ก่อนจะออก ใบสั่ง ควรชั่งตรอง
ผู้ครอบครอง รถคันนี้ สามีกรู

ผู้หมู่ตอง มองตาม หลังรถไป
ยี่ห้อโก้ รุ่นใหม่ วิไลหรู
ขับรวดเร็ว ราวกับเหาะ เยาะคนดู
เหมือนให้รู้ ว่ากฎหมาย ไร้น้ำยา

หมู่คนซื่อ กลับไป โบกรถต่อ
รถสิบล้อ เฉี่ยวชน รถขนหมา
จราจร อัมพาต ในพริบตา
รถติดคา แน่นถนน คนเดินลง

วันรุ่งขึ้น หมู่ตอง ถูกร้องเรียน
เจ้านายสั่ง ให้เขียน รายงานส่ง
จราจร ต้องทำงาน อย่างซื่อตรง
ไม่คดโกง ไม่ฉ้อฉล ปล้นประชา

วันต่อมา หมู่ตอง ถูกสอบสวน
สารวัตร บอกด่วน ย้ายเถิดหนา
คุณนายท่าน ผู้กำกับฯ ร้องเรียนมา
กล่าวหาว่า ผู้หมู่ฯ ขู่เอาเงิน

น่าสงสาร หมู่ตอง ต้องถูกย้าย
เพราะคุณนาย ใส่ร้าย ไม่ขัดเขิน
ผู้กำกับฯ ช่างรักเมีย เสียเหลือเกิน
ด้วยบังเอิญ ผบ.ตร. เป็นพ่อตา  


ดอยสะเก็ด