รับสงกรานค์ค่ะ

  

อ่านแล้วได้แต่สะท้อนใจ
อดคิดถึงอีกหลายชีวิตที่ไม่มีโอกาสได้กลับบ้าน
เพราะเอาชีวิตมาทิ้งที่ กทม. จากเหตุแผ่นดินไหวตึกถล่ม
ป่านนี้แม้แต่ร่างก็ยังเอาออกมาไม่ได้

  

ไม่เมคเซนท์ค่ะคุณตุ้ย
ปัจจุบันมีช่องทางติดต่อกัน
ที่หลากหลายมากนะคะ
ว่าแต่วันวารหายไปไหนอ่ย

  

จะสลับโพสต์ค่ะ ทำใจเย็นๆนะคะ 55

  

อ่านตอนแรกคิดถึงบ้านมากเลยครับ แต่ตอนหลังจบด้วยความเศร้าใจเลย

  

ตอนนี้อยู่กับคุณพ่อทุกวันเลยครับ

ไม่ไปทำงานไกลบ้านแล้ว

  

เข้ามาเยี่ยมค่า

  

สวัสดี จ้ะ น้องดอยสะเก็ด

อ่านกลอนต้อนรับสงกรานต์แล้ว เศร้า จัง กลับมาบ้านหวังมา
เยี่ยมพ่อแม่ กลับต้องได้รับข่าวว่า พ่อแม่เสียชีวิตไปแล้ว เฮ้อ ! ชีวิตต้อง
สู้ จริง ๆ เนาะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

  

คนไม่ยากจนตอนนี้ก็ไม่ค่อยจะไหวแล้วครับ จะตายเอา เหนื่อย