"นิยายชีวิต" นิยายรัก มักจบลง ตรงแต่งงาน
ชีวิตหวาน ปานน้ำตาล ปนน้ำผึ้ง
แล้วจบลง แค่ตรงนั้น อย่างซาบซึ้ง
ให้คนอ่าน ฝันถึง กึ่งอิจฉา
ชีวิตจริง มิได้อิง กับนิยาย
หลังแต่งงาน ผ่านไป จึงรู้ว่า
มันหวานจ๋อย เย็นเจี๊ยบ ชั่วครั้งครา
ภาระที่ ตามมา มโหฬาร
ต้องส่งเงิน ผ่อนบ้าน นานหลายปี
ซื้อรถยนต์ ยี่ห้อดี มีพื้นฐาน
ค่ากินอยู่ เข้าสังคม ใช้เงินบาน
รายได้ รวมกัน เหลือนิดเดียว
ทำงานหนัก แทบตาย เงินหายหด
งานสังคม ต้องงด ไม่ยุ่งเกี่ยว
ต้องกู้หนี้ ยืมสิน มากินเที่ยว
ต้องอดเปรี้ยว อดหวาน พาลงงงวย
รู้อย่างนี้ ไม่แต่งงาน กับตานี่
อายุแค่ ยี่สิบสี่ ยังสะสวย
หาผู้ชาย รูปหล่อ พ่อแม่รวย
ได้สามี ซังกะบ๊วย ซวยจริงเรา
ก่อนแต่งงาน นึกว่า เทพบุตร
ช่างโชคดี เป็นที่สุด ที่ได้เขา
อยู่กันไม่ ทันไร ไร้แม้เงา
เหลือแต่ผัว ขี้เมา เฒ่าหัวงู
รู้อย่างนี้ ไม่แต่งงาน กับยายนั่น
เอาแต่พล่าม ทั้งวัน ไม่เข้าหู
ทำกับข้าว ก็ไม่เป็น ซวยเลยกู
แม่โฉมตรู ทอดไข่ไหม้ ให้ทุกเย็น
บ้านช่อง ห้องหับ รกรุงรัง
แม่สาวน้อย ร้อยชั่ง มองไม่เห็น
เรื่องถูบ้าน ล้างห้องน้ำ ทำไม่เป็น
เอาแต่เล่น บทนางเอก เก๊กทั้งวัน
หลงดีใจ ได้แต่งงาน กับนางฟ้า
ไม่กี่วัน ก็รู้ว่า ตกสวรรค์
สวยแต่รูป จูบไม่ลง คงป่วยการ
จากนางฟ้า เป็นนางมาร บ้านแทบพัง
แต่งงานได้ สี่ห้าปี นึกเสียใจ
จะเดินหน้า กันต่อไป ก็หมดหวัง
เมื่อรักหาย วายสวาท ก็เอวัง
เสียดายตังค์ เสียดายตัว เป็นผัวเมีย
มองทรัพย์สิน รอบตัว กลัวถูกแบ่ง
ที่หนึ่งแปลง รถหนึ่งคัน ไม่อยากเสีย
ผัวอยากได้ เมียไม่ให้ ไม่ได้เคลียร์
ขายมันเสีย แล้วหารสอง เงินรองรัง
ในที่สุด วันแยกทาง ก็มาถึง
ไม่มีใคร คำนึง ซึ่งความหลัง
ความรักถูก แทนที่ ด้วยความชัง
ช่วยกันพัง ขุมนรก ที่ตกลงไป
ผู้ประพันธ์ : ดอยสะเก็ด
หมวด Literature Blog
ผู้ติดตามบล็อก : 59 คน [
ไม่ศึกษาซึี่งกันและกันให้ดีก่อน
แล้วรีบเป็นผัวเมียกันค่ะคุณตุ้ย