ฮึ ฮะ อะไรเย็นๆ อ๋อ ข้าวตังมุดผ้าห่ม พลันสายตาก็เหลือบไปมอง
นาฬิกาปลุกที่วางอยู่หลังตู้ปลายเตียงในใจก็คิด "เพิ่งจะ ตี 5 เอง "
ว่าแล้วก็นอนต่อ แต่เอ๊ะ ตี 5 ทำไมมันสว่างจังแฮะ???...คิดได้ดังนั้น.... "ตาย 5 !! Zip 5! ซวยแล้ว!! นาฬิกาบ้า ทำไมไม่ปลุก" เคาะ เคาะ เคาะ  อะอ้าวมันไม่เดิน ถ่านหมด ฮือ ฮือ ซวยแล้วตรู....ระหว่างที่กำลังเศร้ามือก็คว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมา... อุ๊บบไม่อยากมองเลย 10 โมงเช้า!! กรี๊ดดดดดดดดด ทำไง ทำไง เข้างาน
8โมงครึ่ง ตื่น 10โมง จะทำยังไงดี 

....พลันแผนชั่วก็เกิดขึ้นในสมอง.....เอาวะ...

อมิตา : อาโหล ต่อสายห้องช่างค่ะ
รปภ : โอนสายนะคะคุณ ตา
(น่าน...รู้อีกว่าเป็นเราอุตสาบีบเสียงแล้วนะ)
อมิตา : เออ ค่ะ
....โอนสาย....
ลูกพี่ : สวัสดีครับ
อมิตา : สวัสดีค่ะ ลูกพี่ เหรอคะ วันนี้ ตา ขอลาป่วยนะคะ พรุ่งนี้เจอกันค่ะ(ตัดบท)
ลูกพี่ : อือ อือ เป็นอะไรมากรึเปล่า
อมิตา : ไม่เป็นอะไรมากหรอกคะ ปวดท้อง(ขรี้)นิดหน่อยค่ะ
ลูกพี่ : เออ แล้วเจอกันพรุ่งนี้
....วางสาย....
ในใจก็คิด นอนตื่นสาย แล้วโกหกเจ้านายว่าไม่สบาย มันไม่ถูก แต่เราไม่ได้โกหกนี่ เราปวดท้องจริงๆ เนื่ยปวดอีกแล้ว..ปู๊ดดดดดด แป๊ดดดดดดด

สู้ต่อไปวิศวกรแก้มแดง

Create Date : 17 ธันวาคม 2551
Last Update : 17 ธันวาคม 2551 17:42:50 น.		4 comments
Counter : 285 Pageviews.
Share Tweet