Group Blog |
หมอนสองใบกับใจเหงาๆ by ไอซ์ ศรัณยู วินัยพานิช ล้มตัวลงที่นอน กับใจเหงาเหงา ที่ไม่มีใครสนใจ หมอนมีอยู่สองใบ แต่เราทำไม ต้องนอนคนเดียวทุกคืน เหงา .. ไม่มีใครให้กอด อยากจะมีใคร ข้างกายเหมือนคนอื่น หนาว .. ไม่เคยมีซักคืน ที่อุ่นในใจ และหลับสบายฝันดี ถึงมีผ้าห่ม แต่มันก็หนาว ถ้ายังว่างเปล่าอยู่อย่างนี้ ก็ได้แต่หวัง ว่าซักวันคงต้องมี หนึ่งคนดีดี หลับตาในอ้อมแขนกัน เหลียวไปที่หมอนเดิม ก็คงจะดี หากมีบางคนหนุนมัน และเป็นคนสำคัญ ที่ในทุกเช้า ได้ตื่นมาเจอทุกที เหงา .. ไม่มีใครให้กอด อยากจะมีใคร ข้างกายเหมือนคนอื่น หนาว .. ไม่เคยมีซักคืน ที่อุ่นในใจ และหลับสบายฝันดี ถึงมีผ้าห่ม แต่มันก็หนาว ถ้ายังว่างเปล่าอยู่อย่างนี้ ก็ได้แต่หวัง ว่าซักวันคงต้องมี หนึ่งคนดีดี หลับตาในอ้อมแขนกัน เหงา .. ไม่มีใครให้กอด อยากจะมีใคร ข้างกายเหมือนคนอื่น หนาว .. ไม่เคยมีซักคืน ที่อุ่นในใจ และหลับสบายฝันดี ถึงมีผ้าห่ม แต่มันก็หนาว ถ้ายังว่างเปล่าอยู่อย่างนี้ ก็ได้แต่หวัง ว่าซักวันคงต้องมี หนึ่งคนดีดี หลับตาในอ้อมแขนกัน ถึงมีผ้าห่ม แต่มันก็หนาว ถ้ายังว่างเปล่าอยู่อย่างนี้ ก็ได้แต่หวัง ว่าซักวันคงต้องมี หนึ่งคนดีดี หลับตาในอ้อมแขนกัน คนที่อ่านบล็อกเราอาจจะแปลกใจว่าทำไมวันนี้มาแปลก เอาเพลงออกแนวล่อแหลมนิดหน่อยมาลง หุๆ อืมม พอดีว่าเกิดนึกถึงเพลงนี้ขึ้นมาน่ะค่ะ เป็นเพลงจากอัลบั้ม Sleepless Society ที่มีใครคนนึงเคยให้ไว้ เลยเอามาลงบล็อกซะหน่อยแก้คิดถึง เป็นเพลงทีทำนองสบายๆ ถึงเนื้อเพลงจะแอบเหงาไปหน่อยก็เถอะ ว่าแต่ตอนนี้ คิดถึงเมืองไทยจัง ... เหตุการณ์สงบเมื่อไหร่คงได้กลับไปเยี่ยมที่บ้านสักที ตอนนี้ก็ได้แต่ภาวนาให้ทุกอย่างจบลงด้วยดี น่าเศร้าใจที่เราทำได้แค่นี้เท่านั้นเอง |
มอนจะ
Rss Feed ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Friends Blog
Link |