ฮ้า ได้เจิมเหรอเนี่ย

โห เข้ามาเห็นวิชาที่น้องเค้าเรียนแล้วอึ้งเลย อัดซะเยอะขนาดนี้

เด็กที่นี่ก็เจอปัญหาเหมือนกัน คือมัธยมลดจำนวนปีลงหนึ่งปี ทำให้เด็กต้องเรียนหนักขึ้นเพราะหลักสูตรเท่าเดิมแต่เวลาน้อยลง

เอาใจช่วยให้หาทางออกดี ๆ ให้น้อง (จ้อนน้อย) ได้นะจ๊ะ

อืมม ใจเย็นๆหนู ทุกปัญหามีทางออก แต่พี่เห็นวิชาเรียนแล้วนึกเห็นใจเจ้าจ้อนน้อยอะ เฉพาะภาษาก็ขรี้แตกขรี้แตนแล้ว ถือว่าเค้าเก่งนะเนี่ย มาอยูแค่ปีเดียว เรียนได้ขนาดนี้ แต่พี่สงสัยว่าท่านขุนอยากจะพาลูกย้ายไปอยู่ สวิสเนอะ ท่าจะสงสารลูกซะมากกว่าจะผิดหวัง

เห็นวิชาแล้วอย่าว่าแต่ไอ้จ้อนเล้ย เป็นเจ้ๆ ก็ตก เยอะซะขนาดนั้น อย่าคิดมากนะจ๊ะ แวะมาให้กำลังใจทุกปัญหามีทางออกจ้อนมันทำดีที่สุดแล้วล่ะ

อย่าเพิ่งคิดมากเลยค่ะ เรารู้ว่าคนเป็นแม่ก็ต้องกังวลเป็นเราๆก็คงกังวล แต่เรื่องมันแล้วก็ต้องให้แล้วไป เทอมหน้าก็เริ่มใหม่ได้ ยังไม่สายหรอกจ้ะ
ยังไงมันก็ต้องมีทีว่างให้เด็กล่ะ เค้าต้องให้เด็กเรียนหนังสือสิ

เออภาษาญี่ปุ่นแม่บักจ้อนนี่มันก็เริ่ด เจ้เข้าใจจ้า นู่มลก็ต้องเข้มแข็งตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือการสร้างขวัญและกำลังใจให้จ้อนมัน ให้เวลาและเข้าใจมันเยอะๆ อย่าไปดุมันนัมันทำได้เริ่ดแระ

ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ
พรุ่งนี้จะให้ไอ้จ้อนมาอ่านค่ะ มันจะได้รู้ว่ามีคนให้กำลังใจมันมากมายเพียงใด บล๊อกนี้ยกให้มันเป็นพระเอกของเรื่องค่ะ

พอมันกลับจากโรงเรียนมันก้มกราบขอโทษท่านขุนใหญ่ที่มันทำให้ผิดหวัง

อ่านถึงบรรทัดสุดท้ายในเม้นท์ของนู๋มลแล้วอึ้ง พี่ว่าจ้อนคงรู้สึกผิดมากที่ทำให้พ่อกับแม่ผิดหวัง เพราะฉะนั้นสิ่งที่เราทำได้ดีที่สุดคือกอดลูกแรงๆ ให้เค้าได้มาซบอกเรา ถ้าจะร้องไห้ ก็ให้เค้าได้ร้องไห้กับเรา ผลัดกันปลุกผลัดกันปลอบคงเป็นสิ่งที่เธอต้องการมากที่สุดในเวลานี้ ผู้ชายกับวิชาภาษามักจะไม่ใช่สิ่งที่คู่กันอยู่แล้ว ลองดูวิชาที่เธอได้ A เผื่อจะรู้แนวว่าจะต้องตัดสินใจต่อยังไง สู้ๆทั้งครอบครัวเลยนะจ๊ะ

ใจเย็นๆเน๊าะคุณมลอย่าเครียดไปเลย
วิชาที่เรียนมันก็ดูจะหนักไปหน่อยด้วยนะคะ
ลูกเค้าทำตามกำลังความสามารถของเค้า
ก็ค่อยๆปรับกันไป
อย่างน้อยเค้าก็น่ารักมากที่เข้ามากราบพ่อแม่
บอกว่าเสียใจที่ทำให้ผิดหวัง

เข้ามาให้กำลังใจหลานชาย ในโลกนี้ไม่มีอะไรเกินความพยายามลูกเอ๊ย ทำให้เต็มที่แล้วยอมรับผลที่ออกมา เพื่อที่จะปรับปรุงในสิ่งที่เราบกพร่อง

กำลังใจจากคนทั้งโลกก็ไม่เท่ากำลังใจจากพ่อกับแม่นะคะ สู้เว้ยยย นี่เพิ่งเริ่มต้นบทที่ 1 ยังมีอะไรให้เรียนรู้อีกเยอะ555

เด็กเล็กๆ เค้าไม่น่าอัดให้เรียนซะเยอะแยะนะคะ ดีแล้วค่ะอย่าดุอย่าว่าน้องเค้าเลยเน๊าะ ให้กำลังใจกันดีทีสุดค่ะ

คุณแม่ดีขึ้นรึยังน้อ เป็นห่วง จุ๊บๆ

ขอบคุณที่แวะไปเยื่อมที่บ้านคะ เป็นกำลังใจให้น้องเขาอีกคนคะ แล้ววันนี้คุณแม่เป็นไงบ้างคะ

สวัสดีค่ะพี่มล

ไม่เป็นไรน่ะค่ะ ใจเย็นๆ อย่าดุลูกเลยน่ะค่ะ คิดว่าลูกของพี่มลตอนนี้เอง ก็คงจะเสียใจไม่แพ้เหมือนกันกับคุณพ่อคุณแม่

เพราะตอนเด็กๆตัวเองก็รู้ดี เวลาคุณพ่อคุณแม่โดนดุเรา ก็บางอย่างมันยากจริงๆนี่หน่า ต่อให้ทุมเทขนาดไหน ก็เรามันทำได้แค่นี่อ่ะค่ะ ยิ่งถ้าโดนคุณพ่อคุณแม่ เปรียบเทียบเรากับเด็กคนอื่น ยิ่งช้ำใจเป็นที่สุดเลย แอบนั่งร้องไห้ด้วย

คิดว่าพอนานๆไปเดี๋ยวลูกพี่มล ก็ทำคะแนนได้เยอะๆอย่างแน่นอนที่สุดค่ะ เพราะว่าเพื่อนๆของเขาจะช่วยๆกันเองค่ะ ตอนนี้นังเด็กอยู่ค่ะ

หวัดดีจ้าน้องมล

กะจะมาขอพายมะนาวกิน เดาว่าคงไม่เหลือแล้ว

แค่เห็นวิชาที่ไอ้จ้อนน้อยของน้องมลเรียนพี่ก็เหนื่อยและเครียดแทนแล้วนะ

ใจเย็นๆอย่าโทษลูกมากน๊า พี่ว่าลูกก็คงพยายามเต็มที่แล้ว น่าจะให้กำลังใจเค้านะ.....

อย่าเครียดนักน๊า

โห มัยเป็นแบบนี้หล่ะ
พี่มลลองเคี่ยวเข็ญให้หนักหน่อยดีไหม
ไม่รู้ว่าน้องไม่สนใจเรียนเอง
หรือว่าหัวไม่ดีจริงๆ

ปอนด์มีหลานเป็นแบบนี้เหมือนกัน
คนนึงหัวดีแต่ไม่ใส่ใจเรียน
สอบตกตอนป.1 แต่หลังจากนั้น
ก็ถีบตัวเองกลายเป็นเด็กเรียนดี
แต่อีกคนเป็นคนหัวไม่ดี
สอบตกเหมือนกัน สอนยังไงก็ไม่จำ
เพราะสมองมาแค่นั้น แต่ก็เคี่ยวเข็ญ
จนมันเรียนได้ในเกณฑ์โอเค
ไม่ดี ไม่แย่ แต่เด็กก็สนใจเรื่องคอม
แล้วก็ค่อนข้างไวกว่าเพื่อนๆ
และก็เล่นฟุตบอลเก่ง

พี่ลองดูก่อนนะ ว่าน้องสนใจทางไหน
จะได้ส่งเสริมให้ถูกจุด
แต่ก็ต้องพูดกับลูกดีๆก่อน
อย่าซ้ำเติม แต่ชี้ให้เห็นข้อเท็จจริง
เชื่อว่าคงจะดีขึ้นจ้ะ
เข้าใจนะหัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่

แต่ปอนด์นะ ไม่เคยมีปัญหาจ้ะ
เรียนเก่งแต่เด็ก ได้เลขตัวเดียวตลอด
เป็นหัวหน้ากลุ่มตลอด (ได้ทีโม้เลย)
จำได้ว่าเคยสอบได้เลข2ตัว
ครั้งนึงตอนป.5 ร้องไห้จะเป็นจะตาย
เจ็บใจตัวเอง จนแม่ต้องปลอบ
บอกไม่เป็นไรนะลูก

มาต่ออีกนิด..
ไอ้เลข 2 ตัวของหนูอ่ะ
มันคือที่ 10 ค่ะ

ถึงวันนี้คิดแล้วก็ขำ
ตรูร้องไห้ทำไมฟระ
หลานหนูนะ แค่ไม่ตก
แม่มันก็ดีใจจะตายแล้ว
อิอิ

อย่าเครียดนะจ๊ะ

อืมม์นู๋มล เราอ่านแล้วก็เข้าใจเห็นใจทั้งคนเป็นพ่อแม่และลูกนะคะ อ่านเม้นท์ที่ให้กำลังใจจากเพื่อนๆแล้วดีใจแทนนู๋มล ส่งกำลังใจมาช่วยคะ

คนบ้านนี้เป็นยังไงกันบ้างเอ่ย ดีขึ้นรึยัง นู๋มลค่อยๆตะล่อมถามลูกนะว่าเค้าคิดอะไร ยังไง ให้กำลังใจกันเป็นระยะๆ แล้วอย่าลืมให้กำลังใจตัวเองด้วยนะจ๊ะ กอดกันแน่นๆทั้งสามคนเลย จะได้รับรู้ถึงความห่วงใย ใส่ใจของกันและกัน เป็นห่วงนะ

วันนี้วันหยุด ไปพักผ่อนกันเนอะ พี่เชื่อมั่นในตัวเจ้าจ้อนน้อย ว่า เค้าคิดเองได้เก่ง แล้วก็จะแก้ปัญหาได้ด้วยตัวเค้าเอง นู๋มลสบายใจได้ แค่เห็นเค้าขอโทษพ่อแม่ พี่สรุปได้แล้วว่า เค้าคิดเป็น แก้ปัญหาได้ แน่นอน เชื่อพี่นะ สติมาปัญญาเกิดนะน้อง555 ไป๊ ไปเที่ยวดีกว่า

มาให้กำลังใจคุณมลคะ และให้กำลังใจจ้อนน้อย แยะๆ คะ

ทุกเรื่องมีทางออกเสมอคะ กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญคะ

เมย์มีลูกชายคนไทยสองคน เมย์ไม่คาดหวังอะไร ผลจะออกมาอย่างไรไม่เป็นไรขอให้เรารู้ว่าลูกตั้งใจในสิ่งที่ทำ และลูกมีความสุข เมย์แค่ปูทางและชี้แนะให้ลูก ที่เหลืออยู่ที่ลูกแล้วคะ อยากเรียนอะไรเรียน ไม่จำเป็นต้องเป็นหนึ่ง ลูกเมย์สอบเคยสอบตกคะ นั้นเป็นบทเรียน ที่สอนลูกว่าลูกพลาดตรงไหน และลูกก็จะรู้ว่าต่อไปต้องทำไงถึงจะไม่สอบตก สำหรับกีฬาอยากเล่นกีฬาอะไรแม่ส่งเสริม ขอแค่เล่นแล้วมีความสุขก็พอ ไม่จำเป็นต้องเป็นแชมป์ แค่ลูกยิ้ม มีความสุข สุขภาพแข็งแรง เมย์ก็โอเคแล้วคะ

พอมาอยู่กับลูกฝรั่ง ที่นี่ทุกอย่างต้องเป็นเลิศ เด็กๆลูกฝรั่งเรียนแบบต้องเป็นหนึ่ง พอผลสอบไม่ดี พาลจะเป็นจะตายเสียใจ ยกใหญ่ สำหรับกีฬาก็เหมือนกัน เด็กเล่น รักบี้ คิกเก็ต บาสเก็ตบอล ฟุตบอล อื่นๆมากมาย เด็กลูกฝรั่งเวลาเล่นกีฬาแพ้ เสียใจ ร้องให้ ไม่แฮปปี๊ ประเภท แพ้ไม่ได้คะ และแฟนเมย์ก็พล่อยไม่แฮปปี๊ไปด้วย เมย์เลยคุยกับแฟนว่า นี่คุณ จะคาดหวัง หรือเสียใจอะไรมากมาย แค่ลูกเล่นและมีความสุข ลูกได้หัวเราะ ลูกได้ใช้เวลาไม่ไปเที่ยวติดยา นี่ก็เป็นบุญแล้ว แต่ถ้าเขาจะแพ้ เราก็ปลอบใจไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่ถ้าเป็นแชมป์ นั้นก็ถือว่าเป็นรางวัล และแฟนเมย์ก็สอนลูก เด็กๆเขาดูจะยอมรับกับการที่จะผิดพลาดได้คะ

เอาใจช่วย จ้อนน้อย ให้ผ่านจุดนี้นะคะ คราวหน้าแก้ตัวใหม่ คราวนี้อาจเป็นบทเรียนที่สอนจ้อนน้อยว่า จ้อนน้อยพยายามแค่ไหน สู้ๆนะคะ คนดี

คุณมลกับท่านคุณอย่าเครียดนะคะ ค่อยๆๆคิดหาทางให้ลูก เอาใจช่วยคะ ทางออกมีให้เราเสมอคะ

เข้ามาอ่านก่อนไปทำงานคะ เมยืไม่ได้ไปเยี่ยมเพื่อนบล๊อคอื่นเลยคะ ยุ่งมากๆๆ

Have a nice weekend na ka

ใจเย็น ๆ จ้าพี่มล ว่าแต่ที่นั่นเค้ามีการซ้ำชั้นกันด้วยหรอ เค้าไม่มีการสอบซ่อมกันหรอพี่ ว่าแต่เรียนกันหนักจริง ๆ น้อ ทั้งภาษาต่างประเทศ ไหนจะวิชาหลัก ๆ อีกละนั่น แถมเอาหลักสูตรของเด็กที่โตกว่ามาสอนอีก อ่านแล้วเพลียแทนจริง ๆ

ตอนพลจะจบมอสามนะพี่มล ต้องสอบซ่อมวิชาคณิตศาสตร์ ซ๋อมแล้วซ่อมอีก ทำยังไงก็ไม่ผ่าน จนครูบอกว่า เอางี้ละกัน เธอไปรวมเงินกะเพื่อนซื้อเสื่อให้โรงเรียนละกันน้อ จบมอสามมาได้ บุณคุณเสื่อแท้ ๆ เลยพี่มลเอ๊ย ไม่ได้เสื่อนี่ไม่จบเลยนะนั่น

ว่าแต่โรงเรียนลูกพี่มลเค้าขาดแคลนเสื่อบ้างหรือเปล่าละนั่น อ๊ายล้อเล่น อย่าด่าพลนะพี่

มาให้กำลังใจเจ้าจ้อนค่ะ....
สงสารเจ้าจ้อนจังเลย...อ่านที่น้องมลเล่าว่า
"พอมันกลับจากโรงเรียนมันก้มกราบขอโทษท่านขุนใหญ่ที่มันทำให้ผิดหวัง "
พี่หนูนาน้ำตาซึมเลย....ไม่เป็นไรนะเจ้าจ้อน...เริ่มต้นใหม่...ตั้งใจอย่างเต็มที่...พิจารณาดูว่าเราบกพร่องอะไร...ตรงไหน...แก้ไขตรงจุดนั้น...ใส่ความพยายาม...ความตั้งใจ..ความมานะอดทน...ความขยัน...และความรับผิดชอบลงไปอีกเยอะๆ แล้วหนูจะเอาชนะอุปสรรคเหล่านี้ไปได้...
ป้าหนูนาเป็นกำลังใจให้นะคะ

ปล่อยให้พ่อลูกเขาเฝ้ากันก็ดีแล้วคะคุณมล ฝรั่งเขาสปอยล์ลูกมากกว่าคนไทยนะคะ ดุด่าไม่ได้เลยอะคะ ดีแล้วนู๋มลไปเฝ้าบ้านที่ระยองจะตามไปเยี่ยมไปทานทุเรียนระยอง แต่ว่าไม่ใช่หน้าทุเรียนนี่เน้อ

เลข2 ตัวก็ไม่เป็นไรนะจ๊ะ
แค่ไม่ซ้ำชี้นก็พอเนอะ
จะได้ไม่เสียเวลา
เจ้าจ้อนก็คงเสียใจหล่ะ
แต่แก้ตัวใหม่ได้จ้ะ
บอกน้องไม่เป็นไร
แต่ให้ตั้งใจขึ้นอีกนิ

ส่วนขนมสายไหม ก็หวานๆ
จะละลายในปาก อะไรนี่
พี่มลไม่เคยกินจริงหรอ
ผ่านวัยเด็กมาได้ไงเนี่ย
งง *_*

สวัสดีจ้านู๋มล อย่าเครียดๆ เป็นรื่องธรรมดาค่ะลูกชายเขาคงจะพยายามเต็มที่เเล้วเทอมหน้าเอาใหม่ค่ะหน้าเห็นใจเขาเหมือนกันเรียนตั้งหลายภาษาหัวสมองรับไม่ไหวหรอกค่ะขนาดผู้ใหญ่่อย่างเราๆยังมึนตึบเลยจ้าเขาได้ขนานนี้ก็เก่งเเล้วอายุก็ยังน้อยข้อสอบเดี๋ยวนี้ยากจะได้ไปเห็นของลูกสาวเเล้วลักษณ์ยังมึนนนนเลยค่ะ
เท็กเเคร์คร๊า

ท่านขุนคงพูดด้วยอารมณ์สับสนล่ะน่ะพี่ว่า ก็เรื่องที่จะให้นู๋มาเฝ้าบ้านที่ระยองงัย ถึงเวลาแกไม่ให้มาหรอก ไม่งั้นแกคงเหงาแย่ ช่วงนี้ก็ดูแลกันไปนะจ๊ะ คนที่รับบทหนักหน่อยคงต้องเป็นนู๋ที่ต้องเจอทั้งอารมณ์พ่อและลูก เอาเป็นว่าทำตัวเราให้เย็นที่สุดก็แล้วกันแล้วจะดับร้อนได้เองจ้า ยิ้มสู้จ้าน้อง จะได้กลับบ้านแล้ว คิดถึงวันนั้นเข้าไว้ จะได้ยิ้มออก

พี่ว่าบางทีชีก็มุ่งมันมากกว่ามุ่งมั่นน่ะ ต้องกระตุกเชือกกันเป็นระยะๆ แต่ก็ดีกว่าก่อนนี้ที่บอกให้อ่านหนังสือแล้วกัดกันทุกที จ้อนน้อยเป็นงัยบ้าง หายซึมรึยัง จะได้มาเมืองไทยแล้วคงหายเครียดไปพักนึงนะ

แวะมาสวัสดีและส่งกำลังใจคะนู๋มล

มาให้กำลังใจรอบดึกค่ะ

แฮะๆไม่รู้เป็นอะไร วันนี้พยายามนอนแล้ว แต่นอนไม่หลับ เลยนั่งเอางานมาทำต่อ

อาทิตย์หน้าจะมีหนังเรื่อง 2012 เข้าค่ะ พี่มลลองพาคุณลูกและสามีไม่เที่ยวกันสิค่ะ คลายเครียดค่ะ

แวะมาชวนคนคอเดียวกันอย่างคุณมลคุยค่ะ เอาไว้จะปล่อยเมื่อไหร่ จะส่งข่าวคุณมลเป็นคนแรกเลยนะคะ
แต่ตอนนี้ขอสืบเสาะหาอีกหลายใบที่ยังขาดก่อนคะ่
พอดีเจ้าของเก่าเค้า ทำแตกไปหลายใบ

พูดถึงเรื่องลูก ก็อดเหนื่อยแทนลูกๆไม่ได้เนอะ ต้องเรียนหนัก ๆ
แต่นั่นก็คือ เป็นผลดีในอนาคตสำหรับเขา

เด็กๆอย่างงี้แหละค่ะ ตอนหนูเรียนก็ถูๆไถๆ จนจบมาได้ เกรดก็ไม่ได้สวยอะไร ขอให้เค้าเป็นคนดีของสังคมก็พอค่ะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ...ขอให้ทุกอย่างลงตัวและราบรื่นนะค๊ะ

ตกลงไปก่อนท่านขุนเหรอค่ะนู๋มล?
เเล้วจะเดินทางเมื่อไรจ๊ะ?
เที่ยวให้นุ๊กไปเลยนะเเล้วเลี้ยงหมาท่านขุนไห้ดีๆด้วยล่ะเลี้ยงไม่ดีไม่ได้เงินเดือนเน้ออออ
ปล. จะมาเป็นหุ่นไห้ท่าไม่กลัวต้องเอาปิบคลุมหัวล่ะก็ได้เลยจ้า 55555 ขนาดนังลูกสาวมันยังไม่ยอมไห้เเต๊ะหัวมันเลยยยตอนนี้ มันคงจะกลัวค่ะว่าเเม่ตูทำได้หรือเปล่าว่ะ???

หนูมลเอ๊ย บอกท่านขุนเตรียมเงินไว้ผ่าตัดหูปลาค๊าฟฟของท่านด้วยเนอะ 555 ดันให้ภรรเมีย ใช้ปากหม่ำอย่างเดียว สงสารน้องว่ะ

แต่จริงๆ บางทีพี่เองก็ต้องไล่งับคำพูดตัวเองแทบตาย อดทนไว้น้อง555

ดีแล้วที่หลานชายช้าน เค้าลัลล้ารื่นเริง อืมมม หนูจำได้มะ ปัญหามีไว้แก้มิได้มีไว้กลุ้ม เจ้าจ้อนน้อยเค้าทำดีแล้ว

รัก+คิดถึง+เป็นห่วง+ฯลฯ

น้องมลจะกลับเมืองไทยเหรอ??? ดีจังเลยเนอะ ไปโดยไม่มีคุณสามีติดตามซะด้วย จะได้ลัลล้าเต็มที่

เจอก๋วยเตี๋ยวอร่อยๆฝากแหลกเผื่อพี่ด้วย... เฮ้อพูดแล้วหิว

ลุกมาอัพให้นู่มลแระ คิกๆ ไปเปิดบ้านเร็วๆ

ตกลงท่านขุนยอมให้นู๋กลับบ้านก่อนแล้วเหรอ แกไม่ห่วงเสื้อผ้าหน้าผมแล้วรึ หรือว่านู๋เตรียมไว้ให้ก่อน แล้วจะเดินทางพร้อมไอ้จ้อนรึปล่าว แหม ถ้าอยู่ใกล้ๆจะได้ไปแต๊ดแต๋ด้วยคน มาวันไหนส่งข่าวบ้างนะ

ตอบไปเลยนู๋มลว่า อีดอฟักแขกอินดี้สามียูพาไปหาคนขี่แถวแทนเมียอินเดียปากหมาแถวนั้นเรอะ ที่นั่นเค้าให้แต่พวกกลัดมันต่างชาติใฝ่ต่ำไป ผู้ดีทั่วไปเค้าไม่โคจรไปเหยียบย่างแถวนั้นร้อก ยูมันโลว์คลาส อีดอกแขกรกโลก อ่านแล้วอยากขบหัวมันแทนว่ะ

บล๊อกใหม่มลขอเก็บไปก่อนนะ มลต้องเข้าไปอ่านเม้นท์บ่อยๆๆ เลยกลัวอ่ะ และคลื่นใส้
เอามาลงเองสยองเอง

พี่ก็กล้ากลัวๆ เห็นนู๋บอกว่าหยองปนแหยง เลยค่อยๆแอบแง้มเข้ามา เห็นเป็นหน้านี้ เฮ้อ โล่งอกเหี่ยวๆว่ะ มันน่ากลัวมากเลยเหรอ เกี่ยวกับรัยอ่ะ เห็นมะ คนเรา สันดานดิบมันยังอยู่ ถึงรู้ว่าน่ากลัวและไม่กล้าดูก็ยังอยากรู้ต่อ นู๋อัพเมื่อไหร่ สงสัยต้องส่งพี่อ้อยไปแผ้งถางทาง

นู๋มล วันนี้ไปเที่ยวที่ไหนคะ ชอบใจจริงๆที่นู๋มลวิ่งแหกโค้งไปกระชากริบบิ้นบ้านตุ๊กตามาได้ เฉือนพี่อ้อยไป ชิลชิล คิกคิก สบายดีนะคะ จุ๊บๆ

อืมม เก็บซ้า มิเช่นนั้นจะไม่มีญาติโยมเข้าไปเม้น5555 วันนี้หนูอยู่บ้านดูหนังไทย ดูฉากตบกันเยอะๆ จำๆไว้ ใช้กับอีนังแขรก บร้านั่น (พี่ม่ายด้ายยุ) 555

นู๋ไม่กลัวงูเหรอ พี่เห็นไม่ได้เลยล่ะ แค่รูปในหนังสือก็วิ่งแล้ว ลูกมันว่าแม่จะกลัวอะไรนักหนา ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องกลัว อาทิตย์ที่แล้วรดต้นไม้อยู่ งูเท่าปลายก้อยหล่นแหมะลงมา พี่กระโดดผลุงเดียวจากหน้าบ้านถึงในครัวเลย นู๋เก็บล็อคกุญแจไว้เหอะ อย่าเอามาทำให้พี่หัวใจวายเลยนะ

บล็อกปายหนายแล้วนู๋มลบล็อกนู๋วันนี้เล่นเอาพี่ยกขาขึ้นเก้าอี้ตลอดเลยเฟ้ยขี้เดียดแอนด์กลัวมัน บรึ๋ยส์ๆๆๆ ช่วยไปลากขาเจ้าป้าอ้อยออกจากบล็อกผู้ชายแขกหน่อยค่ะ แกเล่นเกาะจนน้ำลายเหนียวไม่ให้ใครเข้าใกล้แล้ว คิกๆ จุ๊บๆ

ที่พี่มลบอกเคยภาวนา
ให้ไฟไหม้ป่ากล้วย
เพราะไม่อยากกินแล้วหน่ะ
มีเพื่อนที่รู้จักคนนึงนะ
เป็นคนโคราช เล่าให้ฟังว่า
ที่บ้านเลี้ยงไก่ สมัยเด็กๆ
แม่มันก็ต้มไข่ให้ไปกินที่โรงเรียน
มันก็กินทุกวันๆ จนเบื่อแล้ว
ก็เลยเจาะให้กระเป๋าเป็นรู
ให้ไข่หล่นลงไปตามทาง
พี่ชายก็ปั่นจักรยานไปส่ง
ขากลับเห็นไข่ร่วงอยู่ก็ไปบอกแม่
แม่ก็ห่วงกลัวลูกหิวกลางวัน
ก็ตามไปให้อีกที่โรงเรียน
มันเล่าชีวิตให้ฟังแบบเอียนหน่ะ
ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
ไอ้เราก็ขำกร๊ากกกก
คงเหมือนที่พี่มลเบื่อกล้วยเนอะ
อิอิอิ นึกถึงสมัยเด็กๆก็ขำดี

หวัดดีค่ะ น้องมล
เขาเรียกว่า ซุคีนี (ไม่รู้เขียนถูกไห๊ม)..รสชาดกินคล้ายๆๆบวบ บ้านเราค่ะ..บ้านจิ๊บ จะเอามาทอด แต่ใส่น้ำมันไม่เยอะนะ..อร่อยไปอีกแบบหนึ่งค่ะ..
ปล.เอาใจช่วยเรื่องลูกชายนะค่ะ..ขอให้ผ่านไปด้วยดีค่ะ

พี่มลนี่ก็ฮาอีกแล้ว
เหมือนเพื่อนหนูเป๊ะเลย*-*

ไอ้ก๋วยเตี๋ยวที่ทำหน่ะลองเลยจ้ะ
เพิ่มน้ำตาลอีกนิดก็ได้
ในสูตรเค้าว่า 2 ช้อนโต๊ะครึ่ง
แต่ปอนด์ลดเป็น 1 ช้อน
พี่ก็ลองเหยาะๆแล้วชิมก่อนก็ได้จ้ะ

ที่โน่นเป็นไงบ้าง ที่นี่นะ4 โมงเย็น
มืดตื๋ออย่างกะ 4 ทุ่มแน่ะ
หนาวก็หนาว บรึ๋ยยยยย

นู๋มลจ๋าดูดิ๊ เจ้าป้าอ้อยแอบอวดสามีตอนที่ท่านไปฮันนีมูนกันที่โรงแรมคุรุสภา เจ้รู้แล้วล่ะว่าเค้าให้ใช้ห้องน้ำรวมเจ้าป้าอ้อยเลยไปแอบแซ่บแอบดูสามีได้ กร๊ากกก เห็นมะเจ้าป้าอ่ะลามกจะตาย คิกๆ ยังมีข้ออ้างว่าขี่รถเข้ากรุงเต้บไปทิ้งจดหมายที่คลองแสนแสบแต่จริงๆ อ่ะเจ้าป้าแกไปน้ำโขง พู่นน่ะแต่แอ๊บเข้ากรุงเด้เพิ่น คิกๆ กัดๆๆๆ กร๊ากกก

หนูมลทำชีสเค็กเผื่อด้วยน้า เห็นว่าเลียงเป็ดเป็นฝูงเลยหรือคะ

อัพบล็อกแล้วครับ

กลอนเหมือนเดิม วันนี้ว่าด้วยเรื่อง "ชีวิตคู่" ครับ...

ใครมีคู่อยู่แล้ว หรือกำลังคิดจะมีคู่ ลองอ่านดูน่าจะเหมาะ...


"...เพราะความรัก ใช่ความรู้ ไร้ครูสอน

ทุกขั้นตอน ล้ำลึก ยากฝึกฝน

คือการหลอม รวมใจ ใครสองคน

ร้อนต้องลน จนทั่วเบ้า จึงเข้ากัน"

อรุณสวัสดิ์คะนู๋มล อ่านเม้นท์มาเรื่อยๆ น้องแขกนั่นยังไม่หายซ่าอีกหรือ ต้องใช้บริการตุ๊กตาไปปราบละมัง ละครตบๆแบบพี่อ้อยนั่นจะได้ผลหรือเปล่าหนอ กลับไทยทานอาหารทะเลที่ระยองเผื่อด้วยนะค้า

มาดามธัญญ่า เราจะไประยองยอง กันเมื่อไหร่5555 จาไปกิน กุ้ง ปู ปลา หอยหนูมลกันเร๊ววว

นู๋มลเจ้าป้าอ่ะแกก็นะ ไปบ้านคูณนายปอนด์เค้าพรีเซ้นต์ออกเริ่ดก็หาว่าเค้าทำบั้งไฟอิสาน ไม่หวายเลยเจ้าป้าเราต้องเอาไปปล่อยไว้ให้สำนึกผิดที่เกาะมัลดีฟส์อัพเกรดเจ้าป้าแกจั๊กหน่อย คิกๆ

สวัสดีค่ะคุณมล

อ่านเม้นท์ข้างบนแล้วแม่แมทธิวงงเป็นไก่ตาแตก อิอิ

ขอเป็นกำลังใจให้คุณมลเรื่องลูกชายน่ะค่ะ
นอนหลับฝันดีค่ะ

พาเจ้าป้าอ้อยไปเที่ยวแก้งอนมาเร็วๆ ไปด้วยกัน

หนูมล เอาแม่นางไทเบียดเบียนไปหมักน้ำปลาทีไป๊5555 เม้าท์เจ้าปร้าทุกบ้านเลย วุ๊ย มาหาว่าเราลามก แม่นางเองน่ะช้างมกชัดๆเลย 555

แต่เรื่องคุรุสภาน่ะ ไม่รู้เรื่องหรอก มั่ว(ไม่เคยไป555)

พี่ค่ะแล้วน้องจ้อนเป็นไงบ้างค่ะนี้

หนูมลช่วงนี้หน้าเจ้สิวและฝ้าแดดขึ้นเป็นปื้นจ้า รีบๆ เลยนะจิ๊กเงินท่านขุนมาเลยหนีบไอ้จ้อนมาทำเท่ห์ให้สาวแขกแถวนี้น้ำลายโหยดเลยนู๋ รู้นะว่านู๋มลมีตังค์ต่ชอบสมถะคราวนี้มาโลดดด มาเที่ยวเร็ววววว

ดูบรรดาสาวไฮโซนัดเที่ยวกันแล้วอิจฉาจัง นู๋ระวังหอย กุ้ง ปู ปลาให้ดีนะ เดี๋ยวป้าอ้อยแกจะไปบุกฮิ

พี่มล.......
ชีสเค้กไปถึงไหนแล้ว
มาปูเสื่อรอดูเลยนะเนี่ย
หน้าตาออกมาเป็นไงมั่งจ๊ะ
มาโชว์เดี๋ยวนี้ ^^

ทำขนมเพลินจนลืมบล็อกเลยเฟ้ย
พี่ตรู............ ^^

เดี๋ยวนี้ไปฝึกปรือฝีมือทำขนมอยู่เหรอจ๊ะ ว่ามัยห๊ายไปเลย ชวนพี่ไปกินหอยฮิจริงอ่ะ แล้วจะแหวกหาหอยอ่าวไทยไปแลกนะฮิ เราอยู่ฝั่งอ่าวไทยเหมือนกันจ๊ะ

อย่างอนเลยนะนู๋มลคนสวย...ช่วงนี้หัวสมองมันมึน งง ไปหมดเลยค่ะ อิอิ การบ้านเยอะไหนจะสอบอีก โอ๊ยยยยเเค่เรียนทำผมไม่คิดว่าจะยุ่งยากอย่างงี้ ตอนนี้มีความรู้สึกว่าเหมือนเป็นเด็กใหม่เพิ่งเข้ามหาลัยอ่ะ คริๆเพราะในห้องพี่อายุน้อยที่สุดเลยเลย กร๊ากกกก
เเล้วจะไปเมืองไทยเมื่อไหร่จ๊ะ??
คิดถึงคร๊า ไป รร ก่อนนะตะเอง

นู๋มลได้ข่าวว่าทำชีสเค้กเหรอจ๊ะ.... มีเหลือมั้ย
อยากชิมชีสเค้กขี้มือน้องมล

เอได้ยินว่าคนบ้านนี้ทำคุ๊กกี้จนเบื่อบล็อกเหรอคะ ไม่เอานะเจ้ก็ขาดขาสิ นู๋ไม่เขียนแล้วเจ้จะอ่านสำนวนตรงจิกกัดซะอยู่หมัดตรงๆสไตล์หนูมลได้ไง คิดฮอดดดดดดดดดดดด

สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่ไปอวยพรครบรอบวันแต่งงาน

เอสงสัยบ้านน้สะบัดบ็อบใส่เราจริงๆ ซะแระ ฮือๆ

หวัดดีค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนกันนะค๊า
สาวบ้านนี้สบายกันดีหรือป่าวจ๊า

นู๋มลขาขอทีอยู่หลังไมค์ด้วยค่าจะส่งความรักไปให้ จุ๊บๆ

ไปบำบัดความใคร่ เอ๊ย ความเซ็งให้หน่อยสิจ๊ะ

นู๋จ๋า หายหน้าไปไหน แพ็คของให้ไอ้จ้อนอยู่เหรอ เสร็จแล้วรีบกลับมาด่วน บ้านร้างแล้วเน้อ

จ้อนน้อยกลับเมืองไทยหรือยัง เรื่องผลสอบนี้ เป็นช่วงวัยของเด็กด้วยมั้ยพี่มล กำลัง่างเข้าวัยรุ่น อารมณ์กำลังสนใจโลกภายนอกมากกว่าท่องตำรา ยังไงก็ขอใหจ้อนน้อยได้เรียนต่อ นะค่ะ ให้กำลังใจจ้อนด้วยจ้า ลุ้นเทอมหน้า่นะ

ไอ้เก่งของแม่นกได้ 6 คะแนนมา 3 วิชา เเม่นกตั้งกฏให้ไอ้เก่งว่า ถ้าต่ำกว่า 8 ไม่ได้รางวัล รางวัลที่ว่าคือ นินเทนโด้ ดีเอส ไอ้เก่งต้องแก้ตัวในเทอมต่อไป รอไปก่อน

คนหายจ้า คนหาย อยู่ตรงมุมไหน รายงานตัวด่วน

คุณมล สบายดีไหมคะ คิดถึงคะ จุ๊บๆ

อุ๊ย พลาดจ้า เอาใหม่

หนูมลจ๋า หลังไมค์นะน้อง

travel.exteen.com/images/kaitenup[1].jpg>

เอามาฝากจ้า จะได้สดชื่นแจ่มใส วันนี้เป็นยังไงบ้าง

เอ๊ะทำไมรูปไม่ขึ้น นู๋ลบทิ้งให้พี่ด้วยนะจ๊ะ เอาใหม่

travel.exteen.com/images/D0411PK4.jpg>

สวัสดีค่า คิดถึงนะจ๊ะ
นักเรียนตอนนี้เรียนหนักวันนี้มีสอบค่ะพ่านไปด้วยดี คริๆข้อสอบก็ยากๆทั้งนั้นเรารึไม่ชอบเรียน
วิทยาศาสย์( เขียนถูกป่ะเนี้ย) ดันมีเเต่ศัพท์ยากๆใส่โน้นผสมนี่ โอ้ยยยยตูมาเรียนทำผมนะโว้ยยย
ทำมัยต้องเรียนภาคทิสดีด้วยว่ะ
มันอยู่ทีฝีอมือต่างหากเน๊อะ
ไปนอนเเล้วนะทำข้อสอบจนหัวฟูมาทั้งวันเเล้ว คริๆ
เท็กเเคร์ค่ะ

คุณมลหายไปไหนคะ คิดถึงนะตะเอง

สวัสดีค่า
แวะมาทักทาย
แต่พออ่าน Blog เข้าไปแล้ว ต้องร้องโอ้โห

ลูกตัวเอง หัวโตแค่ไหนเนี่ย อัดเข้าไปได้ทั้งหมดเลย

สู้ สู้นะจ๊ะ