เมื่ออิฉ๊านไปเป็นขี้ข้าฝรั่ง ตอน ๒
มีหลายท่านขออยากฟังอีก โถไม่มีใครเห็นใจนังเย็นคนเป็นข้าทาส เรื่องที่เล่าคือชีวิตอันแสนรันทด แต่พี่น้องที่รัก กลับขำ อ่ะ อ่ะ จัดให้อีกดอกหนึ่ง ต้องมานั่งระลึกชาติ กว่าจะนึกออกได้ โถก็พระเจ้าสร้างแต่ปากนังมลมาแต่ไม่ให้สมองมาบ้างเลย กว่าจะรวบรวมได้แทบตายแน่ะ
หลังจากที่บอกเจ้านายไปว่า กระเทยมันด่าไม้ใผ่มันดีดไข่มรึงหรือไง แกโกรธวิ่งไปหยิบขวดแล้วโยนข้ามรั้วเข้าไปในบ้านเค้า เสียงแตกดัง เพล้ง นางกระเทยเธอกรี๊ด ไม่รู้ว่าไปโดนหัวมันหรือเปล่า ได้ยินฝรั่งผัวของเธอบอกให้เรียกตำรวจ เหตุการณ์ชุลมุน จนจับต้นชนปลายไม่ถูก
สักพักตำราจก็มาแล้วเชิญทุกคนไปโรงพัก ข้อหาทะเลาะวิวาท นังกระเทยมันชี้มาที่มลแล้วบอกกับตำรวจว่า นังชะนี อีผีปอบมันมาตัดกิ่งใผ่แล้วโยนมาทิ้งที่บ้านฉัน ตำรวจถามทำไมทำแบบนี้ อ้าว ความซวยมาเยือน ตรูไม่รู้ ตรูไม่เห็น นังกระเทยควาย ตะกายโต๊ะเต้นเร่าๆๆ ยังมาปากดีพูดไม่รู้ไม่เห็น
ก็คนใช้บ้านชั้น มันบอกว่าเห็นเธอเป็นคนตัด......ใช่.ฉันเป็นคนตัดแต่คนโยนโน่นพ่อฝรั่งตัวดี หนีไปนอนพะงาบๆอยู่ที่โชฟาโน่น...ตำรวจพูดว่าใครจะโยนก็แล้วแต่ คุณควรจะบอกเค้าไม่ให้ทำอย่างนี้อีก เอ๊ะ เอ๊ะ อีตานั่นคงบอกได้หรอก ฉันเป็นแค่คนดูแลเขาเท่านั้น คิดว่าฉันสบายใจนักหรอ ที่เห็นเค้ากับคนบ้านไกล้เรือนเคียงทะเลาะกัน แล้วมลก็หันไปพูดกับนังกระเทย พี่ก็เหมือนกันจะพูดจะจาอะไรให้ระวังซะมั่ง ร่างกายพี่ก็พิการอยู่แล้ว อย่าให้จิตใจพี่พิการไปด้วย นังกระเทยมันแหกปาก ชั้นพิการตรงใหนห๊า แขนขวาก็ครบ นังมลเลยบอกไปว่า...อ้าว...ก็พี่อยากเกิดเป็นหญิง แต่พระเจ้าไม่ให้จิ๋มมาไง๊ จริงมั้ยจ๊ะพี่ "สูดรูเตี๋ยว" (ผวนเอา) ตำรวจแถวนั่นนั่งอมยิ้มกันใหญ่ ผลสรุปออกมาว่า บ้านกระเทยต้องดูแลต้นไม้ใบหญ้าไม่ให้มารบกวนเพื่อนบ้าน ส่วนอิตาเจ้านายโรคจิตห้ามตัดกิ่งไม้บ้านเขาเป็นอันขาด ถ้ากิ่งไม้บ้านเค้าข้ามมาบ้านเราให้ทำหนังสือเป็นรายลักษ์อักษรขึ้นมาแล้วไปยื่นที่บ้านเขา
ชีวิตในพัทยาตอนที่ดูแลเจ้านายป่วยทั้งร่างกายและจิตใจมันแสนสาหัสจริงๆๆ ยิ่งคิดก็ยิ่งมีเรื่องมากมาย อยากจะเขียนผ่านเป็นตัวหนังสือ บล๊อกที่แล้วมลเกริ่นไว้ว่าหลังจากเจ้านายอาการป่วยดีขึ้น เพื่อนฝูงเริ่มมาเที่ยวหา ชีวิตของเจ้านายมีสีสันขึ้น แต่นังมลลำบากลงกว่าเดิม เพราะต้องคอยล้างถ้วยล้างชามให้มาดามของเพื่อนเจ้านาย ไม่รู้ว่าพวกหล่อนตายอดตายอยากมาจากใหนมาถึงก็กิน กินถ้วยชามเนี๊ยกองพะเนิน มีอยู่ครั้งหนึ่งเจ้านายแกจัดงานวันเกิดแกชวนเพื่อนของแกมาเพียบ อ่ะแหง๊ล่ะต้องมีมาดามติดตูดมาด้วย เจ้านายแกสั่งอาหารของโรงแรมหน้าหมู่บ้านมาจัดเลี้ยง ของกินก็สไตล์ฝรั่งนั่นแหละ เจ้านายแกจะพิถีพิถันในเรื่องกินมากๆ คงทำตามหมอสั่งนั่นแหละ อาหารจะเน้นพวกสลัดซะส่วนใหญ่ พวกมาดามมายืนมองอาหาร แล้วทำหน้าเหม็นๆๆ หล่อนมาขอยืมรถประจำตำแหน่งของนังมล ถีบออกไปข้างนอก จนได้เวลานั่งโต๊ะ ทุกคนก็เข้าประจำที่ เก้าอี้ข้างเจ้านายนั่งมันว่างอยู่ตัวหนึ่ง ก็คงจะเป็นของมาดามที่ขี่จักรยานออกไปข้างนอกนั่นแหละ ขณะที่ทุกคนกำลังนั่งรับประทานอาหารอยู่นั้น คุณมาดามก็กลับเข้ามาพอดี พร้อมกับหิ้วถุงพลาสติกมาด้วยสองถุง หล่อนหันมาสั่งมลให้เอาจานเปล่ามาสองใบ แล้วหล่อนก็หันไปบอกกับเพื่อนๆว่า "ได้ของแซ่บมาเดี๋ยวลองชิมเด้อ" ถุงแรกที่หล่อนเทออกมาเป็นส้มตำปลาร้า กลิ่นล่ะหอมหวลเชียวล่ะ แต่ไม่รู้ว่าจะหอมถูกใจเจ้านายโรคจิตอ่ะปล่าว ถุงที่สองที่หล่อนค่อยๆๆบรรจงเท ก็คือ กุ้งเต้น กุ้งมันเต้นดึ๊งดั๊งออกมานอกจานเลยอ่ะ มลยืนอยู่ข้างหลังเจ้านาย เห็นหูแกเต้นตามจังหวะกุ้ง ไม่ใช่แกมันส์ในจังหวะของกุ้งนะ แกโมโหจนหูกระดิกเลยล่ะ นังมลคิดอยู่ในใจ เดี๋ยวเถอะเมิงได้เกิดเรื่องแน่ ไม่ผิดปาก อ้ายเจ้านายลุกขึ้นหยิบจานกุ้งเต้น แล้วขว้างออกไปจากโต๊ะ ตะคอกและขับไล่หล่อนออกจากบ้านของแก เสียงด่าให้ระงมไปหมด โอ้ย..นั่งดูฝรั่งกับสาวงามทะเลาะกันช่างมันจิงๆๆ บล๊อกที่แล้วที่เล่าว่าห้องพักของมลจะอยู่ใต้หลังคา มันร้อนมากภายในห้องก็มีแอร์ พัดลม เป็นขี้ข้าฝันไปเถอะจะได้นอนในห้องแอร์ เจ้านายของมลเป็นคนตื่นเช้ามาก หกโมงเช้าก็ตื่นแล้วถ้าวันใหนบังเอิญแกตื่นก่อนมลแกจะเอาที่ตักขยะที่ทำมาจากปี๊บเคาะแถวที่มลนอน หนวกหูใช้ได้เลยล่ะ ทุกๆๆวันมลจะกวาดรอบๆบ้าน มลจะสังเกตุว่ามีกระป๋องพลาสติกตั้งเอาไว้ตรงท่อแอร์ซึ่งท่ออันนี้มันมาจากห้องนอนของมล เราเป็นคนขี้สงสัยซะด้วย เลยถามเจ้านายว่า กระป๋องพลาสติกเอามาตั้งไว้ทำไมหรอ แกตอบว่าเอามารองน้ำไว้ เพราะฉันไม่รู้ว่าเธอแอบใช้แอร์ฉันหรือเปล่า เอากระป๋องรองน้ำไว้จะได้เป็นหลักฐาน โอ...นี่แหละที่เค้าว่าฝรั่งไม่โกหก เจอมากับตัวเองจิงๆๆ เจ้านายแกเป็นคนเกลียดสัตว์ และเด็กเอามากๆๆ ข้างบ้านก็เลี้ยงแมวหมาไว้ หมาน่ะไม่ค่อยมีปัญหา แต่แมวเนี่ยมันไปทั่ว แล้วเจ้าแมวมันชอบมาอึที่สวนแกอีกแน่ะ หน้าที่ของแกตอนเช้า คือ ขุดหาขี้แมว แล้วปาเข้าไปในบ้านเจ้าของแมว บางทีก็ขนเอาไปกองไว้หน้าประตูบ้านของเจ้าของแมว แล้วแต่ว่าวันนี้จะเป็นดวงของบ้านหลังใหน หน้าบ้านของเจ้านายจะเป็นรั้วพุ่มไม้ ไม่ใช่รั้วกำแพงแบบบ้านอื่นๆหมามันก็รอดเข้ามาได้ แล้วมันก็จะเข้ามายกขาฉี่ที่สวนแก หญ้าจะตายเป็นหย่อมๆๆ แกไปด่าเจ้าของหมา เจ้าของหมาก็กวนบาจาไม่ใช่ย่อย ย้อนว่าก็ยูทำไมไม่ทำรั้วล่ะหมาไอจะได้ไม่เข้าไป แกกลับเข้าบ้านโกรธมากมาย โทรหาเพื่อนให้หาช่างมาให้หน่อยจะทำรั้ว เช้าวันรุ่งขึ้นช่างมาทำรั้วให้ รั้วของแกทำเสร็จแล้วสภาพเหมือนรั้วกำแพงตามกรุงเทพ ที่มีตัวหนังสือขีดเขียนที่ผนังปูนนั้นแหละ มองข้างนอกหน้าเกลียดมาก มีแต่คำด่าเต็มฝนังกำแพงไปหมด มลถามมแกว่าเดี๋ยวเพื่อนบ้านก็เขียนที่รั้วด่าหรอก แกบอกว่า ก็ฉันอยากให้พวกมันเขียน เพราะฉันอยู่ข้างในฉันไม่เห็นหรอกมันด่าว่าอะไร แต่พวกนั้นเขียนเองอ่านเอง โอ..พระเจ้าทำไมถึงสร้างสมองอันชาญฉลาดให้แก่ชายผู้นี้ คิดแต่ละอย่างเล่นเอานังมลอึ้งเลยล่ะแต่รั้วด้านในฉาบทาสีสวยงาม
ใครผ่านไปผ่ามาสายตาก็จะสดุดในไอเดียร์รั้วของแก ก่อนแกจะเดินทางกลับอังกฤษ แกถามมลว่าจะมาทำงานให้ฉันอีกมั้ย โถ...ไม่น่าถามอย่ากลับมาอีกเป็นดี อ้ายเจ้านายบ้า
บีจีสวยๆหยิบมาจากบ้านพี่พีชค่ะ
Free TextEditor
Create Date : 02 ตุลาคม 2552 |
Last Update : 2 ตุลาคม 2552 14:35:56 น. |
|
30 comments
|
Counter : 820 Pageviews. |
|
|