เป็นคนไม่มีการศึกษา ภาษาบ้านๆๆ จัดจ้านเรื่องลูก เรื่องผัว จนลืมเงาหัวตัวเอง
Group Blog
 
<<
กันยายน 2552
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
21 กันยายน 2552
 
All Blogs
 
ประสพการณ์ที่ไม่เคยลืม

บล๊อกนี้มลขอต่อจากบล๊อกที่แล้วนะคะ อัฟกานิสถานมลได้ไปใช้ชีวิตอยู่ที่โน่นทำให้มลได้ข้อคิดอะไรมากมาย มลขอเล่าประวัติย่อๆของอัฟกานิสถานก่อนค่ะ

หลังจากสงครามระหว่างอัฟกานิสถานกับรัสเซียสิ้นสุด (ความจริงมีหลายประเทศที่ร่วมแจมกับรัสเซีย )

จากชาวนาที่ต้องถือเคียว ชาวไร่ที่ต้องถือจอบก็หันมาจับปืน หลังสงครามครั้งนั้นทำให้สภาพจิตใจของคนอัฟกันแย่สุดๆ สามารถถือปืนยิงใครก็ได้
ต่างคนต่างรบกันเอง เพื่อความเป็นใหญ่ มีหลายกลุ่มค่ะมลจำชื่อไม่ได้

ในปี พ.ศ 1992-1996 มุดจาฮีดิน หรือจะเรียกว่ากลุ่มอิสลาม เป็นผู้กุมอำนาจอยู่ในขณะนั้น ผู้คนฆ่ากันเองตายเพื่อแย่งชิงอำนาจ

ตอลีบันเห็นคนในประเทศฆ่ากันเอง จึงรวมตัวกันโค่นล้มกลุ่ม มุดจาฮีดิน ในปี 1995 และในปี 1996 ตอลีบันได้ยึดอำนาจสูงสุด

มาปี 2001 ทหารของอเมริกาได้เข้ามาขับไล่ตอลีบัน ออกจากเมืองคาบูล เพราะรัฐบาลอเมริกัน เชื่อว่า ตอลีบันให้ความช่วยเหลือ บินลาเดน เพื่อก่อโศกวินาศกรรม 11 กันยา คำแรกที่ชาวอเมริกันพูด "หากไม่มอบตัวบินลาเดนให้กับอเมริกัน คนอเมริกันจะทำสงครามกับชาวอัฟกัน"

ในปี พ.ศ 2003 มลได้ย้ายไปอยู่คาบูล สิ่งแรกที่มลเห็น คือที่พักอาศัยของคนอัฟกัน มันเหมือนเตาถ่าน นึกออกมั้ยคะ ที่แถวต่างจังหวัดเค้าเผากัน

ตามท้องถนนผู้ชายจะถือปืนอยู่ในมือ ถนนก็มีแต่รถถังของทหาร (ส่วนมาก อเมริกัน)

บ้านเมืองที่เป็นตึก ก็ พังเสียหาย ขอทานบนท้องถนนมากมาย แขนขาด ขาขาด เห็นแล้ว ตกใจมากเลย พวกเค้าไม่อาจกลับไปทำไร่ ทำนาเหมือนเดิม ครอบครัวเค้าล้มตาย ต้องอยู่อย่างอดอยาก

ในตลาด ก็จะมีเด็กๆๆขอทานมากมาย แต่ไม่เหมือนขอทานบ้านเราที่นั่งตรงทางเท้าเพื่อขอทาน เด็กๆๆที่โน่น เค้าขายของเร่ค่ะ เช่น ไม้ขีดไฟ หนังสือพิมพ์ เทียน


มีอยู่ครั้งหนึ่ง มลโดนขอทานเด็ก พวกนี้ขับไล่ ขว้างปา ที่ไม่ยอมอุดหนุนสินค้าที่เธอขาย มลขอให้สามีลองดูงานอะไรก็ได้ให้เด็กๆทำสงสารพวกเธอ ต้องเดินตากหิมะขายของอย่างนั้น

ที่คาบูลไม่มีไฟฟ้าใช้ ต้องใช้เครื่องปั่นไฟ เวลากลางวันเงียบเชียบ ไม่มีอะไรทำ แต่ก็ไม่เหงา เพราะมลมีสาวน้อยขอทาน มาอยู่ช่วยทำงานบ้านให้
เธอดีใจมากมาย ที่มีที่พักอาศัย และมีเงินเดือนใช้ เธอขยันมาก นี่ก็เป็นอีกวิธีหนึ่งที่ได้ช่วยเหลือเธอ ปัจจุบันเธอก็ทำงานอยู่ที่องค์กรนั้นค่ะ

มีอยู่คืนหนึ่งกำลังหลับสนิท ได้ยินเสียงระเบิด ดังสนั่น หวั่นใหว ตึกที่มลพักอยู่สั่นสะเทือน กระจกหน้าต่างแตก ปูนเป็นรอยร้าว พวกเราต้องรีบลุกขึ้นออกไปอยู่ที่ปลอดภัย บนถนนมันมืดมาก เห็นแต่ไฟหน้ารถพวกทหารให้เต็มถนนไปหมด โอ้ย อยากจะเป็นจิ้งหรีด จะได้มุดรูอยู่ กลัวมากๆๆ

เวลามลกลับไทยทีหนึ่ง โอย ทำไมประเทศฉันถึงได้สวยงามนะ ดูสิแสงไฟเต็มท้องถนนเลย เสียงเพลงที่ช่างเพราะจับใจ ตื่นเช้ามาได้ยินเสียง
ไอศครีม อมแล้วดูด มาขายแต่เช้าเชียว เสียงรถขายผลไม้วิ่งเข้ามาขายในหมู่บ้าน โอ้ เมืองไทยของเรา ดีใจจังที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย

เมืองไทยไม่ใช่ประเทศที่ยากจน ร่ำรวยด้วยทรัพยากรณ์ อุดมสมบูรณ์ทุกอย่าง แทบจะไม่ต้องสั่งของนำเข้าเลยด้วยซ้ำ มีไร่ นา มีที่ทำกิน บางครอบครัวอาจไม่มีที่ทำกิน แต่ก็ยังรับจ้างพอมีรายได้เลี้ยงปากเลี้ยงท้อง
แต่อนิจา คนไทยไม่ขยัน

สุดท้ายนี้สิ่งที่มลเล่า อยากให้ทุกคนเอาไปเปรียบเทียบ ระหว่างบ้านเมืองของเรา กับ อัฟกานิสถาน ซึ่งหลายๆๆคนอาจคิดเหมือนกับมลในสถานการณ์เมืองไทยในขณะนี้
เอ...จิตใจของคนไทยแย่ถึงขนาดต้องฆ่ากันเองเชียวหรือ?????
รอยยิ้ม รอยสามัคคีไปใหนหนอ????




Create Date : 21 กันยายน 2552
Last Update : 24 กันยายน 2552 14:24:07 น. 6 comments
Counter : 533 Pageviews.

 
คำถามของพี่มล
เชื่อว่าคนไทยหลายล้านคน
คงจะพยายามหาคำตอบ
แต่คำตอบ
อยู่ในสายลม









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:15:28:46 น.  

 

นั้นซินะ คนไทยเมื่อรอยยิ้ม รอยสามัคคีจะกลับมา
คิดดูให้ดี ว่าควรทำเพื่อใคร


โดย: alishaaaliah วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:17:35:25 น.  

 
คุณมลขา เอิงสงสัยคุณมลได้สับปลา หรือปั่นปลาหรือป่าวคะ เนื้อปลาตอนย่างเสร็จต้องแห้งๆๆนะคะ แต่แนะนำว่า ให้ใช้ทูน่ากระป๋องดีกว่าค่ะ เอิงว่าสะดวกกว่า เอางี้ เดี่ยว เอิงทำเมี่ยงทูน่าให้คุณมลดูดีกว่า ไม่ต้องไปทอดให้กระเด็นโดนแขน ขอเวลาอีก 2-3 วันค่ะ รับรองฝรั่งติดใจค่ะ


โดย: Madam_Hatyai วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:18:10:27 น.  

 
555 คุณมล เดี่ยวทำ เมี่ยงทูน่า แก้ตัวแล้วกันค่ะ รับรองไม่มีระเบิดลง 555


โดย: Madam_Hatyai วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:18:13:37 น.  

 


พี่ไปได้ของขวัญกล่องนี้มาจากบ้านคุณแพรวขวัญ คิดถึงคนที่นี่ เลยหยิบมาฝากคนแถวนี้จ๊ะ ไม่ว่าจะยังไง ชีวิตเราต้องเดินต่อไป เหลียวไปดูข้างหลัง จะได้ไม่พลั้งเหมือนวันก่อน

ทำไมหมู่นี้เจ๊มลไม่แจกมุก แจกแต่ระเบิด เจ๊มลคนฮากระจายหายไปไหนเอ่ย


โดย: แม่ปุ้มปุ้ย วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:20:08:59 น.  

 
ว๊าย น้องเราริอ่านจะเป็นแม่ผีเรือน เตรียมเสน่ห์ปลายจวักไว้ตักซะมีเหรอจ๊ะ รึว่าวันนี้ควักตับลูกชายมาเผาเล่นซะแล้ว


โดย: แม่ปุ้มปุ้ย วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:22:17:38 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เดินทางรอบโลก
Location :
ฮิ สั้นๆๆๆ Maldives

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




อิฉ๊านเป็นคนเลือด กรู๊ป เอบี มีนิสัยผีเข้าผีออก จิกกัดลูกผัว จนเคยตัว
เพื่อนชอบเรียกอิฉ๊านว่า อีปอบตาลี อีผีตายยาก แค่เอ่ยถึง อิฉ๊านก็จะรีบถอดหัวมา เพื่อนชาวบล๊อกระวังตัวให้ดี อีผีปอบตัวนี้ ชอบกัดกินใส้พุง



I MUSIC



Friends' blogs
[Add เดินทางรอบโลก's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.