Group Blog
All Blog
|
สิบปีกับคำว่าแม่ เมื่อวานเป็นวันคล้ายวันเกิดลูกชายสุดที่รัก ปีนี้อายุครบสิบปี เข้าสู่วัยเด็กโตเต็มตัว รู้สึกตัวเองโชคดีที่เด็กคนนี้มาเกิดเป็นลูก เขาเหมือนเด็กที่ค่อยๆ เรียนรู้และพร้อมจะรับฟัง หากถูกเตือนว่าสิ่งนี้ควรทำหรือไม่ควรทำ เด็กคนนี้เลี้ยงง่าย ไม่ดื้อไม่ก้าวร้าว อยากได้อะไร ถ้าซื้อให้ได้และมีประโยชน์พอ ก็จะซื้อให้ แต่ถ้าราคาสูงและไม่มีประโยชน์เลย ก็จะบอกเหตุผลเขา เขาก็จะรับฟังและยอมโดยดี เลี้ยงลูกต้องพยายามบอกเหตุผล ว่าทำไม เพราะอะไร เหตุใด เวลาที่ให้หรือไม่ให้สิ่งที่เขาต้องการ ในความเป็นแม่เอง ก็ต้องปรับเปลี่ยนอะไรหลายๆ อย่าง โดยเฉพาะอารมณ์ ตอนเขาเล็กๆ ตัวเองจะเป็นแม่เจ้าอารมณ์มาก เพราะเหนื่อยจากงาน และยังต้องมาดูแลเขา เวลาเขาทำหรือไม่ทำอะไร ก็จะเกรี้ยวกราดใส่ และบางทีก็ลงไม้ลงมือ แต่เมื่อวุฒิภาวะเราสูงขึ้น เขาเติบโตขึ้น พฤติกรรมที่เขาแสดงออกมา เมื่อเราเกรี้ยวกราดใส่เขา แววตาที่เขามองมาเมื่อเราตีเขา ทำให้เราต้องหยุดทุกอย่างที่เคยทำ ลูกเราไม่ใช่เด็กดื้อ ลูกเราคุยรู้เรื่อง แล้วทำไม... เราต้องทำอะไรแย่ๆ แบบนั้นกับเขา ลูกเรา เราเลี้ยงมากับมือ ย่อมรู้ว่าเขาเป็นอย่างไร เด็กคือผ้าขาว พร้อมจะเปรอะเปื้อนตลอดเวลา เราไม่อาจทำให้ผ้าขาวผื้นนี้สะอาดได้หมดจด แต่เราต้องไม่เพิ่มรอยจุดรอยด่าง ให้กับผ้าขาวผืนนี้มากกว่าที่มันจะมี แต่ต้องช่วยกันทำให้รอยเปรอะเปื้อนที่เข้ามา มันจางน้อยลง และไม่ทำให้ผ้าขาวผืนนี้ เป็นผ้าขี้ริ้วที่ถูกทิ้งขว้าง นี่แหล่ะมั้ง...หน้าที่ของแม่ ขอให้หนูเป็นเด็กที่แข็งแรงและมีความสุขนะครับ
สุขสันต์วันเกิด เป็นเด็กดีตลอดไปนะครับ ป้าอ้อรักหนูนะ โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 25 เมษายน 2562 เวลา:21:32:39 น.
|
sunny-low
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Friends Blog |
เป็นเด็กดีของคุณพ่อคุณแม่ ตั้งใจเรียนนะคะ..