Bloggang.com : momonari : (◕‿-｡)* ก็ใจมันคิดถึงเธอ

(◕‿-｡)* ก็ใจมันคิดถึงเธอ

ลืมเธอ ไม่ได้เลย สินะ......จูยูริน

อัพ ซะหน่อย ดีกว่า....
แปลกนะ ที่เมื่อก่อน มีเวลา เล่น และ อัพ บล็อก มากมายบ่อยๆ
แต่ พอห่างหายไป ซักพัก ทั้งหลังไมค์ ทั้งคนเข้า บล็อก ก็ไม่มีเลย แฮะ..
(เมื่อก่อน มัน ก็ไม่ค่อย มี อยู่ล่ะ ) 555555

อื้อออ มันก็มีบ้าง ที่แอบ คิดถึง มาอ่าน กระทู้บาง ครั้ง
แต่ บล๊อก นี่แทบ ไม่เคยเข้า ของใครเลย นอกจาก........

ผ่านมา 2 เดือนแล้ว ที่เมือง ไทย ก็ยัง ไร้สาระเหมือนเคย.
แต่ก็ มีเรื่อง ที่ต้อง คิดอยู่นิดหน่อย...กับการตัดสิน ใจอะไร ซัก อย่าง

การอยู่ตัวคนเดียว คิดคนเดียว นี่มัน ก็ คิดยากเหมือนกัน แฮะ
บางครั้ง ที่ขึ้นรถ หรือเดิน บนสะพานลอย ก็มัก จะมอง คนรอบๆ ข้าง
ว่าเค้าทำไร กันมั่ง นะ
ทุกครั้ง ที่นั่งรถมอไซค์วิน ก็ จะนึกอยู่ว่า เค้า จะมี เงิน ใช้กัน เท่าไหร่ นะพวก นี้
ไหนจะพวก แท็กซี่ ที่ ขับรถกัน ทั่วเมือง อีก

เรารู้จักพอใจ ในชีวิตแล้วหรือยัง เรายัง ขาดอะไร อีก คนอื่น ที่เค้า ไม่มี เหมือนเรา เค้า ก็ยังอยู่กันได้ แต่ไม่รู้ จะมีความสุข หรือเปล่านะ 555

คนจนๆ ส่วนมาก ก็ต้อง มีแต่หนี้สินะ พวก รวยๆ มัน ก็คิดแต่ ช่องทางหาเงินไปเรื่อยๆ

แต่สุดท้ายมันก็ต้อง ตาย อยู่ดี ล่ะ ความสุข ของคนมัน ก็ ขึ้นอยู่กับ สิ่งรอบกาย
แค่นั้นเอง...สิ่งไหน ที่ไม่เคยมีก็อยากจะมี
สิ่งที่มี อยู่แล้ว ก็ไม่พอใจ กัน

คนเคยกิน หนมจีน ข้างทาง ถ้าไปกิน โรงแรม ก็ คงจะมี ความสุข ขึ้น
แต่คนที่เคยกิน หนมจีนที่ โรงแรม จะไปกิน ข้างทางคงจะยากหน่อย เค้าก็ต้องไปหากิน หนมจีน ต่างประเทศ...

คนจนใช้รถญี่ปุ่น ถูกๆ (ตรูยัง ไม่มีเลย) พอนานๆ ไป มีเงิน ก็เปลี่ยน เป็นรถยุโรป นำเข้าแพงๆ

แต่ถ้าคนรวยมีรถยุโรป อยู่แล้ว ก็คงจะซื้อ เพิ่มอีก คัน แทน....
เพราะ หาก คนไม่ดิ้นรน ไม่ไขว่คว้า ชีวิต มัน ก็คงเรื่อยเปื่อย ไม่มี ไร ทำแน่เลย

เก็บเงิน ซื้อที่ เลี้ยงสัตว์ หมู เป็ดไก่ ปลูกผัก ปลูกผลไม้....
ออกไปอยู่นอกเมือง ตามเขา ตามดอย แบบนี้ จะมีใครกล้าทำ มั่งเนี่ยย

ออกจากแสง สีเสียง เพลง สิ่ง ยั่วยุ ตามผับตามบาร์ เลิก สุรา เหล้าเบียร์...

เป็นไปไม่ได้หรอก หาก คนในเมือง จะไปทำแบบนั้น เน็ท ไม่มีเล่น
กระทู้ ไม่มีอ่าน ข่าวสาร ไม่ได้รับ รู้....

ถ้าหาก ออกบวช แล้ว ธุดงค์ ศึกษาธรรมะ แล้วไปช่วย ชาวบ้าน ที่กำลัง ลุ่มหลง กับกิเลศ แล้ว เรา จะมี ความสุข มั้ย นะ

ตื่นมาดึกๆ แล้วมันเพ้อเจ้อ ไปหน่อย 5555555555