เรื่องของเรื่องก็คือเมื่อเช้าเราไปส่งลูกที่โรงเรียน ตอนนี้นิคขึ้นชั้น ป.1 แล้วค่ะ ก็นั่งคุยกับลูกอยู่พักนึง ก็สังเกตเห็นเด็กผู้หญิงนั่งร้องไห้อยู่แถวนั้น ซักพักพี่สาวของเค้าก็เดินมาหาน้อง เหมือนกับว่าเค้าปลอบน้องแต่ก็ทนกับสถานการณ์ นั้นไม่ไหว เห็นตาแดงๆเหมือนจะร้องไห้กับน้องไปด้วย ก่อนที่จะไปส่งนิคเพื่อเข้าแถวกับเพื่อนๆก็พูดกับลูกว่า "เดี๋ยวแม่ถามเด็กๆดูซิ เป็นอะไรกันเผื่อเราช่วยเค้าได้" เราก็เดินไปถาม "เป็นอะไรรึเปล่าค่ะ" น้องเค้าร้องไห้เพราะไม่อยากมาโรงเรียนค่ะ แล้วพี่สาวก็พยายามโทรหาผู้ปกครองและติดต่อกันได้แล้ว  เราก็เลยเดินจากไป แต่ในความคิดของเรา พ่อแม่ควรจะดูความพร้อมของลูกก่อนเพื่อให้แน่ใจก่อนว่าลูกคุณมีความพร้อมที่จะมาโรงเรียนรึเปล่า มิใช่จะผลักภาระทั้งหลายทั้งปวงให้กับพี่ ซึ่งตัวกะเปี๊ยกเดียว วุฒิภาวะในการแก้ปัญหาเค้าก็น้อยกว่าผู้ใหญ่แล้ววันนี้เค้าจะมีกะจิตกะใจเรียนหนังสือได้อย่างไร พ่อแม่ควรจะคุยกับลูกเสียก่อนมิใช่ยัดเยียดให้เค้ามาโรงเรียนพอถึงหน้าโรงเรียนก็ให้ลูกลงจากรถแล้วพ่อแม่ก็ขับรถจากไปทิ้งปัญหาใหญ่หลวงไว้กับเด็ก เชื่อว่าเด็กทุกคนเค้าเชื่อฟังพ่อแม่อยู่แล้วเราว่าควรจะคุยถึงเหตุผลที่เกิดขึ้นกับเด็กมากกว่า เราเห็นว่ามันเป็นภาระอันใหญ่หลวงสำหรับพี่ ซึ่งเค้าก็แก้ปัญหาที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้เค้าได้ดี  จริงๆถ้าบอกว่าพี่ดูแลน้องมันก็ถูกต้อง แต่ต้องดูแลในสภาพที่น้องปกติ เพราะเห็นสภาพพี่สาวแล้วเรามีความรู้สึกว่าเค้าไม่พร้อมที่จะดูแลน้องในสภาพที่น้องร้องไห้ตัวโยนแบบนี้ อันนี้เป็นความคิดและความรู้สึกของเราคนเดียวนะคะ ใครจะมีความเห็นที่แตกต่างก็ร่วมแสดงความคิดเห็นได้ไม่ว่ากัน

Create Date : 25 มิถุนายน 2555
Last Update : 25 มิถุนายน 2555 16:38:51 น.		0 comments
Counter : 729 Pageviews.
Share Tweet