แม่ติดลูก

นี่ก็ปาเข้าไปเดือนที่หกของปีแล้วบล๊อกปี2013 ของเรายังว่างเปล่าอยู่น่าอายจริงๆ วันนี้ได้ฤกษ์เสียทีของอัพซะหน่อย ที่นี้มีหลายเรื่องราวที่เราไม่ได้บันทึกไว้อย่างแรกที่ต้องบันทึกคือเรื่องราวของลูกชายเรา ตอนนี้นิคขึ้นชั้นป.2 แล้วนะแป๊บเดียวเอง เวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน เมื่อช่วงปิดเทอมนิคเค้าไปเที่ยวหัวหินกับคุณปู่คุณย่า พ่อกับแม่ไม่ได้ไปด้วย ตอนแรกแม่ก็ไม่อยากให้เค้าไปแต่คุณปู่บอกว่าเค้าโตแล้วลองให้เค้าได้ทำบ้างสิ จริงๆแล้วแม่กับนิคไม่เคยแยกกันเลยนอนด้วยกันตลอดเราก็กลัวๆว่าจะร้องไห้กลับบ้านไหมหนอเป็นห่วงสาระพัดตามภาษาแม่ติดลูก ที่ไหนได้เค้าโตพอที่จะต้องการทำอะไรต่อมิอะไรด้วยตัวเค้าเองแล้วเราไปดึงเค้าไว้เอง ปรากฏว่าเค้าสนุกมาก เค้าเล่าให้ฟังว่าเค้าได้ดูแลตัวเอง ได้ตัดสินใจทำอะไรตามใจตัวเองทุกอย่าง แม่ฟังแล้วแม่รู้สึกผิดนะ ผิดที่เราไม่ยอมปล่อยเค้า เรารู้สึกว่าเวลาเค้าอยู่กับเราเราต้องปกป้องดูแลเค้าทุกอย่างแต่บางทีเค้าอาจจะรู้สึกว่าไอ้การดูแลปกป้องของเราคือกรอบหรือเส้นที่เราขีดจำกัดเค้าอยู่ หลังจากนั้นแม่ก็ได้คิดและจะพยายามให้เค้าได้ตัดสินใจเองให้มากขึ้น จากที่ผ่านแม่จะเอาตัวแม่เองเป็นเกณฑ์แม่เห็นว่าถูกแม่ก็จะพยามยามหาเหตุผลต่างๆมาอ้างเพื่อที่เค้าใจได้ทำในสิ่งที่แม่เห็นว่าถูกต้อง การเลี้ยงดูลูกมันเหนื่อยเอาการอยู่นะ มันเป็นเหมือนแบบฝึกหัดที่เราต้องทำและแก้ปัญหาอยู่ตลอด บางทีเราคิดว่าถูกแต่มันอาจไม่ถูกเสมอไป แต่แม่ก็ชอบที่จำทำแบบฝึกหัดนี้นะ ได้ลองผิดลองถูก ถ้าผิดเราก็ปรับตัวกันไปเพราะเราคิดว่าการเลี้ยงลูกไม่มีสูตรตายตัวต้องลองต้องปรับไปตามสถานการณ์

Create Date : 04 มิถุนายน 2556		0 comments
Last Update : 4 มิถุนายน 2556 11:51:41 น.
Counter : 848 Pageviews.
Share Tweet