ถึงดื้อแต่ก็น่ารัก

วันนี้จะมาเล่าเรื่องคุณตาหัวดื้อให้ฟัง สมมติว่าชื่อคุณตา Bob แล้วกันนะ คุณตาคนนี้เป็นโรคความจำเสื่อม ลูกสาวส่งให้มาอยู่ที่นี่ได้หลายเดือนแล้ว ไม่ใช่ว่าลูกจะไม่ห่วง เพราะลูกเขามาเยี่ยมอาทิตย์ละหลายครั้ง พาคุณตาออกไปข้างนอกก็บ่อย ในห้องที่แกอยู่จะมีรูปถ่ายทั้งเดี่ยว ทั้งหมู่ของสมาชิกในครอบครัวพร้อมชื่อแปะไว้ที่รูปทุกคนเลย เคยถามคุณตาพร้อมชี้ชวนดูรูป ว่าใครเป็นใคร (ถามแกบ่อย ทดสอบความจำคุณตา ) บางทีคุณตาก็ตอบได้บ้าง บางทีก็จำไม่ได้ว่าใครเป็นลูกสาวคนโต ใครเป็นลูกสาวคนเล็ก

อิทธิฤทธิ์ของคุณตาเป็นที่เลื่องลือในหมู่ผู้ช่วยพยาบาลมาก เพราะไม่ว่าจะช่วยแกทำอะไรก็ตาม แกจะมีคำพูดติดปากคือ "no!!!" แล้วไม่ใช่ no แบบธรรมดาลองออกเสียงกระชากแบบห้วน ๆ ดูแล้วจะได้อรรถรสมาก ยิ่งถ้าวันไหนเป็นเวรที่ผู้ช่วยต้องอาบน้ำให้ พอใครรู้ว่าต้องอาบน้ำให้คุณตา Bob แทบจะผูกคอตายไปได้เลย เพราะคุณตาจะไม่ชอบอาบน้ำ ที่นี่จัดตารางอาบน้ำให้คนละครั้งต่อหนึ่งอาทิตย์โดยผู้ช่วยจะเป็นคนอาบให้ ถ้าคุณตาปฏิเสธไม่อาบ ก็จะต้องดองข้ามไปอีกอาทิตย์เลย ผู้ช่วยก็เลยต้องใช้วาทศิลป์ปนหลอกล่อ เรียกว่าใครมีไม้เด็ดอะไรก็งัดกันออกมา บางทีก็บอกคุณตาว่าจะพาไปกินข้าวบ้าง หรือพยาบาลอยากพบคุณตา แต่พยาบาลรออยู่ตรงนู้น คุณตาก็เดินตามมาพอหลงกลเดินถึงห้องอาบน้ำก็จับคุณตาเข้าไปเลย แต่ก็จะได้ยินเสียงต่อสู้ของคุณตาดังกึกก้องอยู่ในห้องอาบน้ำเป็นระยะ แกสู้นี่สู้จริง ๆ นะไม่ได้พูดเล่น

นอกจากเรื่องอาบน้ำแล้ว คุณตายังไม่ชอบกินยา คุณตาเป็นฝรั่งตัวเล็ก แถมตัวผอมด้วยเลยต้องกินไอติมชอคโกแลตคืนละ 1 ถ้วยบวกกับนมชอคโกแลตอีกวันละ 4 ครั้งตั้งแต่เช้าจนดึก เวลาเอาไปให้ไม่เคยมีเลยสักครั้งที่คุณตาจะรับไปกินหรือดื่มแต่โดยดี
"No!!! I don't want it." นี่เลยประโยคประจำของคุณตา บางครั้งแกก็เม้มปากแน่นเหมือนเด็กเล็ก ๆ ช่วงแรกไม่รู้ก็ตามใจคุณตา คุณตาไม่กินก็ตั้งไว้เผื่อจะเปลี่ยนใจ แล้วก็เสียของเพราะถ้าไม่ป้อนแกก็ไม่กิน

นี่เลย ตอนหลังเริ่มรู้แกวจะป้อนคุณตาต้องใจเย็น นั่งแปะอยู่ข้างแก แกไม่กินไม่เป็นไร ชวนคุยไปเรื่อย พอเผลอก็เอาไปจ่อปาก แกจะบอกเหมือนเดิม "No!!! I don't want it." ก็ต้องบอก "ช้อนเดียว...ช้อนสุดท้าย...please" หรืออะไรก็ว่าไปพร้อมทำหน้าเว้าวอนสุดขีด แกก็จะอ้าปากเหมือนลูกนกแล้วกินเข้าไปพร้อมกับร้อง "อ๊ากซซซซซซซซ" เป็นอย่างนี้ทุกคำที่ป้อน แต่ก็รอจนแกกินหมดนั่นแหล่ะ ป้อนไปก็นั่งยิ้มไป ด้วยความสัตย์จริงไม่เคยโกรธหรือรำคาญคุณตาคนนี้เลย กลับแอบชอบแกเป็นพิเศษ เหตุผลเพราะแกเหมือนป๊า

เคยเล่าให้แม่ตุ๊กตาฟัง
"แม่...มีคุณตาคนนึงเหมือนอาป๊าเลย" เล่าถึงตรงนี้ อย่าเพิ่งนึกว่าพู่จะเป็นลูกครึ่งฝรั่ง ไม่ใช่เลย เป็นลูกครึ่งมังคุดต่างหาก
"ทำไม..มีคนเอเซียด้วยเหรอ"
"ไม่ใช่หรอก ลักษณะแกเหมือนป๊าจริง ๆ นะ แล้วก็ดื้อ ฤทธิ์เยอะเหมือนกันด้วย"
แม่ก็ได้แต่หัวเราะ แต่ก็แปลกนะที่คนจีนกับคนฝรั่งเหมือนกันได้ ที่ว่าเหมือนนี่คือโครงหน้า หัว ตัวผอม แล้วก็ชอบทำคิ้วขมวด นิสัยก็เหมือน มองยังไงก็ป่าป๊ามาเอง

เคยบอกคุณตา Bob ว่า แกเหมือนป๊าเปี๊ยบเลย แกก็มองหน้างง ๆ บอกแกว่าดื้อเหมือนกันด้วย แต่คุณตาคงจำไม่ได้หรอก แอบเรียกคุณตาในใจว่า...อาป๊า อย่าเผลอนะคุณตาไม่งั้นหนูจะกอด

 

Create Date : 05 กรกฎาคม 2549		1 comments
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2550 20:46:12 น.
Counter : 756 Pageviews.
Share Tweet