Bloggang.com : weblog for you and your gang
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก...ที่คงไม่มีวันเลือนหาย..ในความรู้สึกของแม่
Group Blog
เรื่องเล่าจาก Mommy and me
เรื่องเล่า..ในวันที่ลูกเรียน
ตุลาคม 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
20 ตุลาคม 2551
น่าเสียดาย
All Blogs
เรียนรู้กันไป
เราต่างมีความจำเป็น
ความสุขสร้างได้
อาสาสมัคร
น่าเสียดาย
เป็นแม่..ไม่ง่ายเลยจริงๆ
กับอีกหนึ่งความสามารถ
ลูกของฉัน..รักการเขียน
ฝึกฝนให้กล้าแสดงออก
สำคัญที่..ความสามารถ
เรื่องแปลจากหนังสือแบบเรียน
อารมณ์..ที่ต้องเก็บใส่ลิ้นชัก
เครือข่ายคุณแม่
ห้องเรียนใหม่
ล้อมกรอบคุณลูก
ความเป็นเพื่อนให้อะไร..
เปิดเรียนวันแรก
น่าเสียดาย
ทุกวัน..ฉันไปช่วยครูที่โรงเรียนตั้งแต่แปดโมงเช้า กระทั่งถึงสิบเอ็ดนาฬิกา เรียกว่า..เมื่อท้องร้องเตือนก็ได้เวลาที่จะกลับบ้าน
การไปช่วยครู ไม่ใช่เรื่องยากแต่เป็นงานที่ต้องเสียสละ ที่ต้องมองเห็นคนบางคนทำงานได้เงิน แต่เราไม่ได้และต้องทำไปเกือบครึ่งวัน มิหนำซ้ำครูบางคนยังเอางานมาขอให้ครูที่เราไปช่วยนั้น ให้เราทำซะด้วย ช่างเป็นความเห็นแก่ตัวซะจริง ทำไปทำมาฉันเลยทำเท่าที่ทำได้ หมดเวลาแค่ไหนก็จบแค่นั้น ไม่คิดจะเสียสละไปมากกว่านี้ ยังดีที่ฉันยังเหลือใจไปช่วยเพราะเห็นแก่เด็กและครู
ทุกวันอังคารและพฤหัส ครูชั้นปอสองขอร้องให้ฉันอ่านหนังสือกับเด็กตัวต่อตัว เด็กๆต้องมาอ่านต่อหน้าฉัน บ้างอ่านรวดเดียวจบซึ่งมีอยู่สี่คน ที่เหลืออ่านช้าและอ่านไม่ได้เลย แต่ฉันก็ทนฟังแม้ว่าจะเสียเวลาไปมากก็ตามที ฉันเข้าใจว่าผู้ปกครองของเด็กบางคน อ่านภาษาอังกฤษไม่ได้ รวมถึงไม่บังคับให้ลูกอ่าน การพัฒนาก็ย่อมด้อยไปด้วย สังคมฝรั่งก็ยังมีเด็กด้อยคุณภาพอยู่เช่นกัน ใช่มีแต่สังคมไทยเท่านั้น
อาทิตย์ที่แล้วผลสอบเด็กปอสองออกมา ตามคาด..เด็กยี่สิบสอบผ่านแค่ 3
ที่เหลือ ร่อแร่และไม่ได้เลย ฉันเห็นใจครูที่สอนปาวๆตลอดวัน ครูคนเดียวสอนทุกวิชา คิดดูว่า..เสียงจะเหลือแค่ไหนและอารมณ์ในการสอนจะยังหลงเหลืออยู่มั๊ย ที่เห็นผลสอบของเด็กออกมาเป็นแบบนี้ แค่ฉันฝึกเด็กให้อ่านออกเสียงฉันก็รู้แล้วว่า..ผลสอบจะออกมารูปแบบใด
ฉันเสนอครูปอสองว่า..มีอะไรที่ฉันพอจะช่วยได้ ก็ขอให้บอก เพราะเด็กพวกควรเน้นสอนตัวต่อตัวมากว่าที่จะสอนเป็นกลุ่ม
ยิ่งห้องลูกสาวฉันนั้น ไม่ต้องพูดถึง ครูโปะงานอ่าน งานทดสอบ จัดหนังสือให้เด็กไปอ่านที่บ้าน และอีกหลายอย่างที่ครูให้เรารับผิดชอบเพื่อช่วยครู
บางวัน..ฉันนึกท้อที่เด็กจำนวนมากอ่านไม่ได้อย่างที่คิด แม้ว่าฉันจะพยายามช่วยเหลือครูอย่างไรก็ตาม มันก็ยังมีเด็กที่พัฒนาขึ้นกับไม่พัฒนาเลย สังคมเลยมีความต่างอย่างที่เห็น มีช่องว่างระหว่างคนรวย คนจน คนฉลาดและคนโง่ บางครั้งฉันรู้สึกเสียดาย..เสียดายว่า..เด็กทุกคนเกิดมาฉลาดเท่ากัน เพียงแต่สิ่งแวดล้อม การเลี้ยงดู การปลูกฝังความคิด การเอาใจใส่ที่ต่างกันของผู้ปกครอง ทำให้เด็กมีคุณภาพที่ต่างกัน..
นึกแล้วเศร้าใจนะ..เวลาที่เจอเด็กเป็นแบบนี้
Create Date : 20 ตุลาคม 2551
Last Update : 20 ตุลาคม 2551 1:27:43 น.
11 comments
Counter : 327 Pageviews.
Share
Tweet
ผมว่า มันเป็นอะไรที่...เป็นเช่นนั้นแหละ
คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือน
เรียนเหมือนกัน แต่รับรู้ต่างกัน
ผมมีลูกสาว ปีหน้าจะเข้าอนุบาล ไม่คาดหวัง
อะไรกับลูกทั้งนั้น อยากให้ลูกเติบโตอย่างธรรมดา
ใจแข็งแรง มีภูมิคุ้มกันเท่านั้น แต่ก็ชักไม่แน่ใจ
โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.197 วันที่: 20 ตุลาคม 2551 เวลา:2:36:34 น.
ถูกต้อง
ความสามารถเด็กอาจจะต่างกัน แต่ขอให้มีคุณธรรมเท่ากันก็พอแล้ว
เปนกะลังจัยในการสอนเด็กให้ จ๊ะ
โดย:
บ้าได้ถ้วย
วันที่: 20 ตุลาคม 2551 เวลา:7:01:18 น.
สวัสดีค่ะแม่น้องนิก,
ได้ใจพี่ไปเต็มๆ เลยค่ะ
แม่น้องนิกทำอะไรก็ทุ่มเท เอาจริงเอาจังไปหมด ถ้าทำธุรกิจคงประสบความสำเร็จได้ไม่ยาก
คิดถึงจ๊ะ
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.115.12 วันที่: 20 ตุลาคม 2551 เวลา:16:04:32 น.
คุณธารดาว
การรับรู้ที่ต่างกันเป็นอีกเหตุหนึ่งที่ทำให้เด็ก เรียนรู้ต่างกันจริงๆ แม่น้องนิกถึงได้ย้ำนักย้ำหนากับลูกว่า..เวลาเรียนต้องตั้งใจ แม่ขอเท่านี้
ถ้าเราทำหน้าที่ของเรา อย่างดีที่สุด ก็ไม่มีสิ่งใดต้องห่วงหรอกจ้ะ ขอให้มั่นใจว่าภูมิคุ้มกันที่เรามีให้ลูกน่ะ จะปกป้องลูกได้เป็นอย่างดี
ภูมิคุ้มกัน ก็คือความรักและคำสอนน่ะนะ
ไม่ใช่สิ่งใดเลย
++++++++++++
พี่หมิ้นคะ
พี่อย่ามั่นใจขนาดนั้นเลย ถ้าหนูทำธุรกิจเอง ก็ไม่รู้ว่าจะรอดมั๊ย แต่ถ้าให้อยู่เป็นแบ๊คให้ใครล่ะก็..เต็มที่พี่ เพราะหนูสู้เป็น และเพราะมันไม่ใช่สิ่งที่เราต้องรับผิดชอบเต็มตัว หนูก็ไม่ต้องห่วงอะไรมาก
วันนี้ก็ไปช่วยครูทดสอบการอ่านคำกับเด็ก
ตั้งแต่สองอาทิตย์ที่แล้ว มีเก้าคนที่ไม่ผ่าน
คืออ่านไม่ได้เป็นบางคำ แม่ของเด็กคนนึงเค้าก็ถามหนูว่า ทำไมลูกเค้าไม่ผ่าน ลูกเค้าอ่านได้..เราไม่ใช่ครูนะพี่ มันก็เสี่ยงต่อการโดนตำหนิแบบนี้เหมือนกัน ซึ่งหนูก็บอกว่า ลูกเธออ่านหนังสือได้ ไม่ได้หมายความว่าเค้าจะอ่านคำได้นี่นะ เพราะฉันสลับคำสอบ
ลูกเธออาจจะอ่านหนังสือได้เพราะมันท่อง
แต่พอสอบเป็นคำๆ เด็กกลับไม่รู้
เค้าถึงได้ถึงบางอ้อน่ะพี่หมิ้น ทีนี้เถียงไม่ออกเลย วันนี้หนูทดสอบอีก ลูกเค้าก็ยังอ่านคำว่า is an ไม่ได้อยู่ดี หนูบอกแม่เค้าว่า ย้ำมันแค่สองคำนี้ก็พอ คำอื่นมันอ่านได้หมดล่ะ
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.106.139 วันที่: 21 ตุลาคม 2551 เวลา:10:16:03 น.
สวัสดีค่ะแม่น้องนิก,
มีเทคนิคพอสมควรนะเนี่ยน้องเรา
พี่กำลังถามตัวเองอยู่ว่า ถ้าพี่เป็นแม่น้องนิก
จะมีความสามารถใกล้เคียงหรือเท่ากับแม่น้องนิกไหม
(พี่มีคำตอบในใจแล้วนะ)
ทำไปเถอะได้บุญดีค่ะ
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.114.25 วันที่: 22 ตุลาคม 2551 เวลา:8:42:26 น.
พี่หมิ้นคะ วันนี้อลีนาไม่สบายพี่ พอดีไปส่งนิกไปโรงเรียนก็เลยเอาจดหมายลาส่งให้ครูของอลีนา แล้วก็อยู่ช่วยเพื่อนแป๊บนึง เพราะเราอยู่ทำงานไม่ได้ เพื่อนเลยช่วยทำงานให้
ครูเค้าปั๊มรูปสัตว์ออกมา อย่างละ 30 แล้วปกติที่เคยสังเกต เพื่อนสองคนก็ไปทำนานนนนมากเลยพี่ ความที่เราไม่อยากให้เค้าเสียเวลา หนูก็จัดการ พับกระดาษเป็นสี่ด้าน ก็ใช้แปดแผ่นใช่มั๊ยพี่ เราก็จัดเป็นกองๆให้เพื่อนไว้ เพื่อนก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเราต้องทำเป็นกองๆ
หนูบอก เธอจะได้ไม่ต้องนับ ไม่ต้องคิดมากไง กดปั๊มๆไปเลยดิ
เค้าบอกหนูว่า..เธอนี่ฉลาด หนูก็..ทำไมต้องฉลาดด้วยวะ ของกล้วยๆแค่นี้ ไม่เห็นต้องคิดอะไรมากเลย เธอจะได้ไม่ยืนแช่เป็นชั่วโมงๆ
แล้วหนูก็กลับบ้านไปหลับต่อ
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.84.46 วันที่: 23 ตุลาคม 2551 เวลา:9:52:58 น.
แวะมาดูครับพีี่ แต่ไม่ออกความเห็นนะ เพราะเชื่อว่าพี่แมวจัดการได้ 55555 (แต่ทำม๊ายจัดการเจ้านิกให้มันเข้ารูปเข้ารอยไม่ได้ล่ะเนี่ย)
โดย:
DarthTrowa
วันที่: 23 ตุลาคม 2551 เวลา:23:55:02 น.
เอ็ม..พี่เลิกคิดจะจัดการนิกให้เข้ารูปเข้ารูปเข้ารอยแล้วย่ะ เพราะถ้าจัดการเรื่องนึงได้ อีกเรื่องมันก็ผุดขึ้นมาอยู่ดี
เพราะงั้น ปล่อยมันเป็นของมันไปงั้นเหอะ
ถ้าเราคิดจะให้ลูกเป็นอย่างที่เราคิดฝันนะ
มันไม่ได้อย่างที่คิดไง..ที่สุดน่ะพี่คิดว่า
มันจะเป็นไงก็เรื่องของมัน ขอให้ผลสอบ
ออกมาใช้ได้ ก็พอใจเหอะวะ
นี่ๆ..เดี๋ยวนี้นิกมันไม่เดินแล้วเอ็ม
มันวิ่ง..ท่าวิ่งอย่างกับไอ้มดแดง ฉันล่ะปวดใจ
เมื่อวานก็แง๊ดๆกันเรื่องคณิตศาสตร์ เราก็จะสอนที่มันง่ายๆ เรื่องเศษส่วน มันก็ว่า..ให้นิกเข้าใจของนิกเองได้มั๊ยแม่..แต่ความเข้าใจของมันอ่ะ ใช้เวลานานมาก แล้วผิดอีก ที่สุดก็หันกลับมาทางของแม่อยู่ดี แล้วเข้าใจด้วย
เมื่อวาน เพื่อนมันโทรมา ถามเรื่องเลขเพราะเค้าทำไม่ได้ไงเอ็ม สองทุ่มครึ่ง มันต้องอธิบายให้เพื่อน แล้วใช้สิ่งที่แม่สอนอธิบาย
พี่ก็ไม่รู้ว่า ครูมันจะยอมรับวิธีการของเราหรือปล่าว วิธีการแบบครูไทยสอนเรามา แต่คำตอบมันถูก มันก็น่าจะได้แหละน่า
ครูเค้าสอนยังไงของเค้าวะ เด็กไม่เข้าใจเนี่ย
นิกก็เป็นนะ..แต่พี่ยืมหนังสือครูมา สอนตามหลังไปเรื่อยๆ มันเริ่มเรียนยากขึ้นน่ะ
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.97.246 วันที่: 24 ตุลาคม 2551 เวลา:3:32:45 น.
ทำให้นึกไปถึง โฮมสคูล โน่นเลยครับ....
จริงๆ แล้ว ถ้าครอบครัว พ่อแม่พร้อม เป็นครูสอนเด็กที่บ้าน หรือพาออกไปเรียนรู้ได้เองเลยถ้าจะดีเนาะ
พี่และครอบครัวสบายดีนะครับ....
โดย:
pu_chiangdao
วันที่: 25 ตุลาคม 2551 เวลา:6:30:47 น.
สวัสดีจ้า แม่น้องนิก และเด็กๆ
สบายดีกันนะคะ
เหนื่อยไหมเอ่ยกับงานที่ทำ
แต่ยังไงก้ขอให้เป็นสุขนะคะ ที่ได้ทำ ได้ชวยเด็กๆ
อาจมีปัญหาอะไรบ้าง สู้ๆ ค่ะ
โดย:
วีดวาด
วันที่: 25 ตุลาคม 2551 เวลา:12:08:03 น.
สวัสดีค่ะพี่แมว พี่แมวสบายดีนะคะ แม่ปุ๊แวะมาทักทายค่ะ คงยังไม่ลืมกันนะคะ ไม่ได้ไปเยือนบล็อกใคร ๆ มาเป็นปี ๆ แล้วค่ะ เวลาผ่านไปไวจริง ๆ ..
เรื่องการอ่านนี่นึกว่าจะเป็นแต่ที่เมืองไทย สมัยนี้นะคะเร่งเรียนอ่านเขียนสะกดคำกันตั้งแต่อนุบาล แต่ผลปรากฏว่าภาษาไทยของเด็ก ๆ กลับแย่กว่าสมัยก่อนมาก ๆ ค่ะ
โดย:
Lauderdale By The Sea
วันที่: 25 ตุลาคม 2551 เวลา:13:23:50 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Mommy and me
Location :
California United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
พ่อพเยีย
กากีซ่าส์
วีดวาด
แม่น้องกุ๊ก
pu_chiangdao
DarthTrowa
สัญจร ดาวส่องทาง
กวิสรา
pantamuang
แม่เฮือน
Webmaster - BlogGang
[Add Mommy and me's blog to your web]
Links
pijika
ไทยรัฐ
อิคุณน้อง
ผู้จัดการ
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือน
เรียนเหมือนกัน แต่รับรู้ต่างกัน
ผมมีลูกสาว ปีหน้าจะเข้าอนุบาล ไม่คาดหวัง
อะไรกับลูกทั้งนั้น อยากให้ลูกเติบโตอย่างธรรมดา
ใจแข็งแรง มีภูมิคุ้มกันเท่านั้น แต่ก็ชักไม่แน่ใจ