น้ำใจที่ได้รับ กลับมาจากโอเรกอน แม่น้องนิกได้รับพัสดุจากเพื่อนคนหนึ่งชื่อน้องเอ้ แม่น้องนิกเคยเขียนเล่าเรื่องของเธอเอาไว้ในเรื่องเทพีหาบเงิน ซึ่งเอ้ทำหน้าที่เป็นเทพีหาบเงินในพระราชพิธีพืชมงคลจรดพระนังคัลแรกนาขวัญที่ผ่านมา ในพัสดุมีซีดีงานพระราชพิธี และเทปรายการกบนอกกะลาที่ไปสัมภาษณ์เก็บรายละเอียดเกี่ยวกับการเตรียมความพร้อมของทุกหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในพระราชพิธี ซีดีที่เอ้ส่งให้แม่น้องนิกมีห้าแผ่นด้วยกัน รวมถึงรูปที่เธออัดส่งให้อีกประมาณ 40 แผ่น และข้าวมงคลอีกสองถุง เป็นการให้ที่มีความหมายในความรู้สึกของแม่น้องนิกเป็นอย่างมาก ที่มีเพื่อนคนหนึ่งที่เห็นค่าของเราและอยากให้เราได้รับรู้สิ่งดีๆที่เกิดขึ้นกับตัวเธอ แม่น้องนิกนั่งดูซีดีเทปพระราชพิธีก็อดที่จะรู้สึกภูมิใจไม่ได้ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นพี่สาวของเธอ แล้วเธออยากให้แม่น้องนิกได้ดูภาพเหล่านั้นเพื่อที่ปีหน้าเธอจะได้ปรับปรุงแก้ไข หรือช่วยดูว่าปีหน้าเธอจะใส่ผ้านุ่งสีอะไรดีถึงจะสวย แม่น้องนิกดูเทปก็อดที่จะลุ้นในทุกๆขั้นตอนเสียไม่ได้ เพราะเอ้เป็นคนบอบบาง อ่อนโยน แม่น้องนิกกลัวน้องเป็นลมตอนหาบข้าวน่ะค่ะ แต่ละขั้นตอนที่จะออกมาอย่างสมบูรณ์แบบนั้นไม่ง่ายเลย เอ้เคยเล่าให้แม่น้องนิกฟังถึงการฝึกในทุกๆวัน แต่แม่น้องนิกไม่เคยเห็นด้วยตา จนกระทั่งได้เห็นเทปก็เลยเข้าใจความรู้สึกของน้องว่า ช่างมีความอดทนจริงๆ ข้าวมงคลที่แม่น้องนิกได้รับ แม่น้องนิกก็นำมาบูชา แบ่งให้แม่เจ้าภูมิหนึ่งถุงเพื่อให้หล่อนนำไปบูชาเผื่อว่าหล่อนจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้ขึ้นมาบ้าง นึกขอบคุณน้องเอ้ที่น่ารักส่งของมาให้ เกรงใจที่เธอต้องเสียเงินทั้งหมด แต่บางครั้งเงินก็ไม่ได้มีความหมายเท่ากับการได้ให้แก่คนที่เรารัก ปีหน้าเอ้จะได้เลื่อนเป็นเทพีหาบทอง และต้องทำหน้าที่ๆสำคัญนี้อีกปีหนึ่ง ถึงตอนนั้นเอ้ก็คงจะเชี่ยวชาญพอเพราะเคยได้เข้าพระราชพิธีนี้มาแล้วครั้งหนึ่ง ความรู้สึกของแม่น้องนิกคงจะเป็นว่า ดีใจที่ได้เห็นน้องที่เรารู้จักได้รับสิ่งดีๆในชีวิต ดีใจที่ได้รู้จักเธอและมิตรภาพยังยั่งยืนมาจนทุกวันนี้ ดีใจที่ได้รับของที่เธอเห็นค่าว่าแม่น้องนิกควรได้รับ ภูมิใจเหมือนเราเป็นตัวเธอซะเองอย่างนั้นแหละ เพราะรู้สึกเหมือนเธอเป็นน้องสาวที่แม่น้องนิกไม่เคยมี แม่น้องนิกขออนุญาตเธอ นำรูปของเธอมาลงในบล๊อกให้เพื่อนดู ซึ่งเธอก็อนุญาต ก็ขอถือโอกาสนำรูปมาแปะไว้อีกครั้งซึ่งเพื่อนๆก็คงได้เห็นพระราชพิธีพืชมงคลกันไปแล้ว แต่หนึ่งในเทพีก็คือน้องเอ้ที่แม่น้องนิกรู้จักนี่แหละค่ะ   Create Date : 29 กรกฎาคม 2549 14 comments Last Update : 31 กรกฎาคม 2549 9:32:22 น. Counter : 1057 Pageviews. Share Tweet

ช่างเป็นบุญวาสนาของเพื่อนแม่น้องนิกที่ได้ทำหน้าที่เป็นเทพีหาบเงินในพระราชพิธีพืชมงคลจรดพระนังคัลแรกนาขวัญ มงคลแ่ก่ชีวิตเหลือเกินน่าภูมิใจแทนจัง   โดย: Dressy 29 กรกฎาคม 2549 6:51:42 น.

งดงามมาก ๆ เลยค่ะ แม่ปุ๊เคยสงสัยเหมือนกันว่าคนที่มาทำหน้าที่ตรงนี้เค้าเป็นใครกันบ้างน๊อ   โดย: Lauderdale By The Sea 29 กรกฎาคม 2549 7:10:14 น.

สวัสดีค่ะคุณDressy แม่น้องนิกก็คิดอย่างคุณเหมือนกัน เพราะมันก็ไม่ง่ายที่จะได้รับการคัดเลือก ด้วยว่ามีหลายหน่วยงานในกระทรวงที่ส่งตัวแทน เข้าไปให้คัดเลือก พอน้องเอ้ได้รับการคัดเลือก แม่น้องนิกซึ่งเป็นเพื่อนยังดีใจแทน นึกถึงพ่อแม่น้องเขาคงภาคภูมิใจยิ่งกว่าเราอีก สวัสดีจ่ะแม่ปุ๊ คนที่มาทำหน้าที่นี้ ต้องเป็นข้าราชการสาว โสดของกระทรวงเกษตรฯจ่ะ ประวัติดี หน้าตาต้องดีด้วย ส่วนสูงต้องพอดีกับคู่หาบเงินอีกด้วย ดูเหมือนน้องเอ้เขาจะโชคดีมาก ในปีนี้ที่ได้ทั้งไปดูงานในต่างประเทศและ กลับมาก็ได้รับการคัดเลือกเป็นเทพีหาบเงิน แม่ปุ๊คอยดูนะจ๊ะ ปีหน้าน้องเขาจะเลื่อนขึ้น เป็นเทพีหาบทองจ่ะ ต้องทำหน้าที่นี้อีกในปีหน้า ส่วนคู่หาบทองคนเก่าก็ปลดระวางไป กว่าที่เขาจะเข้าเฝ้าอย่างที่เห็นในรูปน่ะ ฝึก ถอนสายบัว ฝึกคลานช้าๆ แช้มช้อย ฝึก หมอบ ฝึกกราบ ต้องใช้ความอดทนสูงและ ต้องทำได้สมบูรณ์ที่สุดก่อนเข้าเฝ้า แล้วพิธีแรกนาขวัญที่ท้องสนามหลวงนั่น กว่าจะออกมาได้อย่างนั้น น้องเขาก็ต้องฝึก เดินขึ้นหน้า หยุดให้อีกคนเดินขึ้นมาจ่อ ส่งกระบุงข้าวให้พระยาแรกนาหว่านข้าว ฝึกยกกระบุงกระดกหน้ากระดกหลัง ทุกอย่างต้องสัมพันธ์กัน แม่น้องนิกเพิ่งได้เห็นของจริงตอนน้องเขาส่งมาให้ดูนี่แหละจ่ะ ข้าวเกือบสิบกิโล หาบก็ต้องหาบให้สวยด้วยนะ ชุดก็หนาเดินท่ามกลางแดดร้อน แล้วต้องยิ้มแย้มด้วย ฮู๊ย..ไม่เป็นลมก็บุญนัก   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.138.113 29 กรกฎาคม 2549 8:28:54 น.

สวยจังเลย... ยิ้มงามแช่มช้อยแบบไทยๆ ดูเท่าไรก็ไม่เบื่อ ใครได้มีโอกาสร่วมพระราชพิธีเช่นนี้ก็ถือเป็นวาสนาและความภูมิใจของชีวิต กลับจากทะเลหายเหนื่อยหรือยังล่ะแม่น้องนิก พี่ก็คิดถึงทะเลอีกแล้ว นับวันก็อีกตั้งสองเดือนกว่าเด็กๆจะปิดเทอม ทุกปีช่วงตุลาจะไปเขา แต่ปีนี้คงไปทะเลเพราะเด็กๆอยากไปแต่ทะเล เล็งๆไว้คาดว่าจะเป็นแถวจอมเทียน   โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.136.67.172 29 กรกฎาคม 2549 13:12:06 น.

เขาคัดคนที่สวย และ มีความอดทนด้วยสินะคะ เพราะแค่ซ้อมคงเหนื่อยเหลือเกินแล้ว ต้องแบกข้าวหนักแสนหนัก.. เก่งจังตัวแค่นี้...   โดย: วีดวาด (วีดวาด ) 29 กรกฎาคม 2549 18:47:56 น.

สวัสดีค่ะพี่ตะเบบูญ่า แม่น้องนิกกำลังคิดจะอีเมลหาพี่นะคะเนี่ย เห็นหายไปคิดว่าไปทะเล แม่น้องนิกยังไม่หายเหนื่อยเลยค่ะ แดดที่โน่นแรงมาก ร้อยสิบองศาค่ะพี่ ลมก็ไม่มี ร้อนจนออกบ้านไม่ได้ ต้องอยู่ในบ้านเปิดแอร์ แล้วพอเปิดแอร์ ความร้อนของเครื่องที่อยู่ด้านนอกก็ทำให้อากาศยิ่งร้อน เพื่อนบ้านบอกว่าตอนที่แม่น้องนิกไม่อยู่ ไปพักร้อน ที่แอลเอร้อนทุกวัน เขาบอกว่า แม่น้องนิกโชคดีที่ไม่อยู่ เด็กๆก็ชอบไปทะเล จะไปเล่นทรายกัน นิก กับอลีนากลับมาตัวดำเลยค่ะ แม่น้องนิกไม่ได้ทำซันครีมให้ ไม่รู้จะทาไปทำไม เพราะ ขยันลงไปเล่นกันทั้งวัน ซันครีมก็เอาไม่อยู่ค่ะพี่ กลางเดือนหน้านิกก็จะเปิดเทอมแล้วค่ะพี่ คราวนี้ต้องขยันหนักเลยทั้งแม่ทั้งลูก ยิ่งตัวแม่ต้องขยันหนักเป็นสองเท่าเลยค่ะ   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.214 29 กรกฎาคม 2549 22:57:27 น.

สวัสดีค่ะวีดวาด วีดวาดดูเสื้อผ้าน้องเขาสิ ต่อให้อดทนแค่ไหนแดดร้อนเปรี้ยง หาบข้าวหนักๆเดิน วนไปวนมา ก็มีสิทธิเป็นลมได้นา น้องเขาบอกว่าตอนซ้อมหาบข้าวเขาซ้อม ในตึก ในสนามหญ้า มีแต่วันซ้อมใหญ่วันเดียวที่ต้องไปซ้อมที่ท้องสนามหลวง แล้ว พื้นที่เดินเป็นทราย ต้องทรงตัวบนทรายเดิน ให้สวยอีกต่างหาก นี่ขนาดไม่ได้เป็นเทพีกะเขานะเนี่ย รู้ไปหมด น้องเขาเล่าให้ฟังตลอดจ่ะ แต่ไม่รู้สึกรู้สา จนเห็นเทปที่น้องเขาส่งไป ถึงได้เข้าใจไงล่ะ   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.214 29 กรกฎาคม 2549 23:05:35 น.

สวัสดีครับแม่น้องนิก เพิ่งขนข้าวของสัมภาระกลับมาจากบ้านหนองเบนเมื่อวานนี้ ตัดสินใจกลับมาอยู่บ้านแล้วหละ เรื่องเดินทางค่อยว่ากันอีกทีเมื่อมีโอกาส ต่อๆไปก็จะค่อยๆมาอัพบล็อกบ้าง ช่วงนี้มีงานรอให้ทำอยู่พอสมควร ด้วยความระลึกถึง   โดย: พ่อพเยีย IP: 124.121.17.149 30 กรกฎาคม 2549 6:45:36 น.

ปลื้มใจมากเลยค่ะว่าของเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เอ้อยากให้แม่น้องนิกมันมีค่าต่อความรู้สึกมากเช่นนี้ เอ้ดีใจนะคะที่รู้ว่าแม่น้องนิกรู้สึกอย่างไร เอ้อยากให้แม่น้องนิกได้เห็นในสิ่งที่เอ้เล่าให้ฟังและมีส่วนร่วมในความภาคภูมิใจของเอ้ด้วยค่ะ และขอขอบคุณเพื่อน ๆ แม่น้องนิกทุกคนที่เข้ามาอ่านบล็อกนี้ด้วยความชื่นชมยินดีค่ะ   โดย: น้องเอ้ IP: 61.47.117.234 30 กรกฎาคม 2549 15:51:00 น.

สวัสดีค่ะพ่อพเยีย ขอบคุณค่ะที่เขียนมาบอกกล่าวว่ากลับมาอยู่บ้านแล้ว ยังคิดอยู่เลยค่ะว่าพ่อพเยียเดินทาง ต่อไปที่อื่นอีก รู้สึกพ่อพเยียกำลังยุ่ง และมีความสุขที่ได้ทำงานที่ตัวเองรักนะคะ แม่น้องนิกดีใจด้วยค่ะ สวัสดีจ่ะเอ้ เวลาที่เรารู้สึกดีๆ รู้สึกอิ่มใจ หากได้เขียนเล่า ออกมามันก็คงจะดีกว่าเก็บเอาไว้ในใจคนเดียวนะจ๊ะ การแบ่งปันความรู้สึกดีๆพี่ว่า มันดีออก   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.182 31 กรกฎาคม 2549 3:15:01 น.

ทั้งสวยทั้งเก่งอย่างนี้ น่าชื่นชมมากค่ะ   โดย: ป้ามด 31 กรกฎาคม 2549 9:21:31 น.

ป้ามด ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม   โดย: แม่น้องนิก (Mommy and me ) 31 กรกฎาคม 2549 9:42:38 น.

โอ้...โห คุณแม่น้องนิกสวยจังเลยค่ะ อย่างนี้น้องนิกต้องน่ารักมากๆ แน่ๆ เลย ขอบคุณที่ให้กำลังใจในการอบรมลูกศิษย์ค่ะ..สอนเด็กโตที่ยันยากจริงๆ เลยค่ะ   โดย: ปิ่นเดือน ครูดอย 31 กรกฎาคม 2549 15:14:43 น.

สวยจัง.......เป็นบุญวาสนาเนาะที่ได้เข้าพิธีนี้ เราเคยดูรายการแล้วนะ.....ตอนที่เขาฝึกเข้าพิธี เก็บข้าวกลับมาบ้านด้วยได้ไหม...............แบ่งให้เรามั่งซิ่   โดย: แม่น้องกุ๊ก IP: 203.146.201.9 1 สิงหาคม 2549 9:10:37 น.